12 ชั่วโมงหลังจากนั้น - บทที่ 59

บทที่ 59: บทที่ 59 การเตรียมการ

ผู้แปล: ข่าน

บรรณาธิการ: RED

ฉันเหยียบคันเร่ง ปอร์เช่ ใหม่ เร่งความเร็วไปตามถนนอย่างเย็นชา เปรียบเสมือนการขี่ม้าเร็วแผงคอสีดำ พละกำลังสูงสุด 550 แรงม้า และแรงบิดสูงสุดจากเครื่องยนต์เทอร์โบ 4.0 ลิตร 78.5 ลิตร

จากลำโพงก็มีเสียง Bangarang ของ Skrillex และฉันก็เหยียบคันเร่งแรงยิ่งขึ้นไปอีก รถเคลื่อนตัวออกไปอย่างเย็นชา ที่ที่ฉันขับรถอยู่ตอนนี้คือทางด่วนโซล-ชุนชอน รถมีไม่มากเพราะเป็นช่วงกลางวันของวันธรรมดา มันเป็นสถานที่ที่ดีที่สุดในการขับรถและจังหวะเวลาที่เหมาะสมที่สุด

ไม่ใช่เพราะว่ามีอะไรเกิดขึ้นวันนี้ที่ฉันจะไปชุนชอน มันเป็นเพียงการได้รถใหม่และขับบนทางหลวง ฉันจงใจเปิดหน้าต่างและผิวปากไปตามสายลม “ไฮ-วู!”

มันเจ๋งมาก

‘125150, 30%, 03%, 30%, 51,000,000 ดอลลาร์’

ดูเหมือนว่าตัวเลขที่เข้ามาในหัวของฉันทุกวันก็ปลิวหายไปทันที แต่ในขณะที่ฉันกำลังขับรถแบบนั้น โทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้นทีละคน

วิหยิง!

วิหยิง!

วิหยิง!

‘โอ้ มันเป็นอย่างนี้นี่เอง…’

เท่าไหร่ตัวเลขพวกนี้ก็ไม่ปล่อยผมไป ฉันเหลือบมองการนำทาง มีพื้นที่พักผ่อนข้างหน้าหนึ่งกิโลเมตร

—

ฉันขับรถเข้าไป หลังจากดึงตำแหน่งที่ถูกต้องแล้วฉันก็เดินลงจากรถพร้อมโทรศัพท์มือถือ

ชายและหญิงที่ยืนอยู่ข้างรถของฉันหันมาหาฉัน ผู้ชายมองดูรถปอร์เช่ ส่วนผู้หญิงมองมาที่ฉัน ไม่ผิดมากที่จะบอกว่าสิ่งสำคัญคือการออกไปมากกว่าเข้าไป ฉันเดินผ่านสองคนนั้นและมุ่งหน้าไปที่ร้านกาแฟ

“ขอไวท์ช็อกโกแลตมอคค่าหนึ่งแก้ว”

ฉันสั่งกาแฟหอมๆ สักแก้ว หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเปิดเครื่อง MT จากนั้นฉันตรวจสอบยอดคงเหลือของฉัน หน้าต่างยอดคงเหลือของหุ้นว่างเปล่า

‘นั่นหมายความว่า…’

ฉันไปที่ยอดเงินในบัญชีของฉัน

‘กำไรและขาดทุนในช่วงเช้า: +$2,639,424’

ฉันได้แต่กำหมัดแน่น

‘ดี.’

หุ้นที่ขึ้นขายในตอนเช้าทั้งหมดก็ขายไปและมีเงินเข้ามา ฉันคำนวณยอดคงเหลือทั้งหมดแล้ว ตอนนี้บัญชีของฉันถูกแบ่งออกเป็นแปดบัญชี

‘6,300,000 ดอลลาร์, 8,100,000 ดอลลาร์, 4,200,000 ดอลลาร์, 10,000,000 ดอลลาร์…’

มีเงินมากกว่า 58,000,000 ดอลลาร์เข้าบัญชีของฉัน

‘ดังนั้นฉันจึงบรรลุเป้าหมายของฉัน’

ฉันเปิดหมายเลขโทรศัพท์ของฉันทันทีและโทรหาใครสักคน คนที่ฉันโทรหาคือจีฮุนซึ่งกลายมาเป็นเลขานุการของฉันอย่างเป็นทางการ

“เลขาซอ”

“เฮ้! เลขาซอ”

“ใช่พี่ชาย.”

เมื่อจีฮุนเรียกฉันว่าพี่ชาย เขาก็แก้ไขตัวเองด้วยเสียงโกรธ “ไม่ครับท่าน” ฉันขอโทษเจ้านาย”

“คุณอาจจะคุ้นเคยกับมัน”

“ฉันขอโทษเจ้านาย ฉันไม่คุ้นเคยกับสิ่งนี้เพราะฉันเรียกคุณแบบนั้นมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย”

พูดตามตรงนะ ฉันไม่คุ้นเคยกับชื่อนี้เหมือนกัน

“ไม่เป็นไร แต่ไม่ใช่เราสองคนอีกต่อไป เพียงระมัดระวังเมื่อคุณทำเช่นนั้น”

“ไม่ ฉันจะเรียกคุณว่าเจ้านายในแง่ของการรับเงิน และฉันต้องการที่จะรวมชื่อ ฉันจะเรียกคุณว่าเจ้านายเสมอ”

“ใช่แล้ว. อย่างไรก็ตามโปรดติดต่อจางและบอกเขาว่าฉันพร้อมแล้ว”

“พร้อม? ใช่ฉันเห็นแล้วเจ้านาย”

การเตรียมการก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากการฝากเงินชำระทุนเพื่อจัดตั้งบริษัทลงทุน

“เอาล่ะ เราจะตรงไปที่ขั้นตอนต่อไป… และบอกให้จางเริ่มคุยกับ CKD Entertainment นั้น”

“ครับ ผมเข้าใจแล้วครับหัวหน้า”

—–

หลังจากโทรเสร็จฉันก็เปิดแอปปฏิทินและดูวันที่ เพียงสี่สิบวันแล้วตั้งแต่ฉันได้พบปะกับรองประธานาธิบดีจางซังจิน

‘รองประธานาธิบดีจางเก่งในงานของเขามาก… ฉันเกือบจะสายแล้ว’

จางซึ่งลาออกจากบริษัทหลังจากที่ฉันรับรองแล้ว ก็เริ่มก่อตั้งบริษัทร่วมกับจีฮุนทันที ฉันฝากงานส่วนใหญ่ไว้ให้เขา ยกเว้นสิ่งสำคัญบางอย่าง

‘รองประธานาธิบดีจาง โปรดทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี’

ด้วยประสบการณ์ของเขา เขาเป็นพ่อค้าหุ้นผู้มีประสบการณ์ซึ่งนำหน้าฉันมาก ฉันทำนายอนาคตเก่ง แต่รองประธานาธิบดีจางเก่งเรื่องกลไกมากกว่าฉันมาก เขาใช้เครือข่ายส่วนตัวเพื่อดึงดูดคนที่มีความสามารถและซื่อสัตย์ที่เขารู้จักเข้ามา มีเสียงรบกวนเป็นช่วงๆแต่พอเข้าไปก็แก้ไขโดยรวมครับ

‘พวกเขาต้องการเงินเดือนเท่าไหร่?’

ฉันตัดสินใจที่จะไม่เสียเงินซื้อคนเมื่อตอนที่ฉันก่อตั้งบริษัท ฉันรู้อนาคต แต่ฉันไม่สามารถรู้ภายในของมนุษย์ได้ จางซึ่งประสบปัญหาความขัดแย้งในบริษัทเดิมของเขา ดูมีความสุขมากที่ได้งานใหม่และจ้างและปรับใช้คนที่เขาต้องการ

‘มันประกอบด้วยคนที่ยอดเยี่ยม เจ้านายจะยินดีถ้าคุณได้พบพวกเขาเช่นกัน’

แน่นอนว่าในขณะที่เขาทำงานหนักมาก ฉันไม่ได้แค่เล่นเท่านั้น ด้วยการทำงานหนัก ฉันจึงสร้างรายได้จากการซื้อขายหุ้น เป็นเวลาเกือบสองเดือนแล้วตั้งแต่ฉันมาเรียนระดับแพลตตินัม

ในการตรวจสอบประสิทธิภาพ ฉันสร้างรายได้ 31,000,000 ดอลลาร์ โดยมี 8,900,000 ดอลลาร์ในเดือนแรก และหลังจากจ่ายค่าธรรมเนียมการสมัครสมาชิก 10,000,000 ดอลลาร์ ฉันเพิ่มจาก 21,000,000 ดอลลาร์เป็น 58,000,000 ดอลลาร์ในช่วงสองเดือนที่ผ่านมา 58,000,000 ดอลลาร์เป็นเงินที่ดีที่จะจ่าย 30,000,000 ดอลลาร์ให้กับบริษัทการลงทุน จ่ายค่าธรรมเนียมการสมัครสมาชิก 10,000,000 ดอลลาร์ จากนั้นเริ่มการซื้อขายหุ้นอีกครั้ง

เงินทุนของฉันในการซื้อขายหุ้นลดลงเนื่องจากบริษัทลงทุน แต่ก็ไม่ได้แย่เกินไป ไม่สามารถดำเนินการมากกว่า 30,000,000 ดอลลาร์ในหุ้นได้ตั้งแต่แรก

‘จาก 30,000,000 ดอลลาร์ มันยากจริงๆ ฉันอยากจะซื้อมัน แต่ฉันไม่มีอะไรที่จะซื้อ…’

แม้ว่าฉันจะสามารถเทรดตามข่าวด่วนเพียงข่าวเดียวบน KOSPI และ KOSDAQ ได้ แต่มันก็เป็นจำนวนเงินที่มากที่สุด ถ้าฉันเคลื่อนไหวมากกว่า 30,000,000 ดอลลาร์ ราคาหุ้นจะขึ้นลงเพราะเงิน ดังนั้นฉันจึงเลือกที่จะลงทุน 30,000,000 ดอลลาร์ในบริษัทการลงทุนและเพิ่มเงินอีกครั้งพร้อมกับส่วนที่เหลือ

ฉันจะเปิดบริษัทด้านการลงทุนและซื้อขายหุ้นไปพร้อมๆ กัน หากฉันรักษาระดับ Platinum ฉันจะยังคงมีรายได้ 20,000,000 ถึง 30,000,000 ดอลลาร์ต่อเดือน

‘หลังจากผ่านไปหนึ่งปีหรือประมาณนั้น หากมีมูลค่ามากกว่า 100,000,000 ดอลลาร์ ฉันจะนำมันกลับไปไว้ในบริษัทการลงทุน’

‘แน่นอนว่ายังมีตัวแปรอยู่ เมื่อฉันไปถึงไดมอนด์คลาส สิ่งใหม่ๆ ก็อาจจะเกิดขึ้น หากมี อัตราการสร้างรายได้อาจเปลี่ยนแปลงไป ฉันจะรู้ถ้าฉันได้ไปถึงไดมอนด์คลาส

——————–

17.00 น. ฉันกลับมาที่กังนัมในกรุงโซลหลังจากไปเที่ยวชุนชอนหนึ่งวัน ช่วงนี้รถในโซลเยอะมาก เป็นเรื่องน่าหงุดหงิดที่ต้องขังปอร์เช่ไว้บนถนนที่คับแคบ

‘ฮ่า ลูกของฉันวิ่งไม่ได้ ฉันไม่สามารถวิ่งได้

ยังมีข้อดีของการมีรถหรูในโซล

‘ฉันจะเปลี่ยนเลนของฉัน’

ถ้าผมพยายามจะเลี้ยว รถคันอื่นๆ ก็ยืนอยู่ข้างๆ ปล่อยให้ผมไปก่อน ฉันไม่เคยรู้สึกว่าตอนที่ฉันขับรถของพ่อหรือรถของศูนย์ฝึกอบรม

‘ฮ่า… ฉันแทบรอไม่ไหวที่จะกลับบ้านและพักผ่อน ฉันเหนื่อยเพราะฉันขับรถมานานเกินไป

ฉันเหนื่อยแต่เบื่อที่จะยืนอยู่บนถนน ฉันเล่นซอกับวิทยุ ทุกครั้งที่เปิดช่องก็ได้ยินเสียงดีเจต่างกันออกไป

“เพลงต่อไปที่ฉันจะเล่นคือ Set Fire to the Rain ของ Adele”

“ความรักคือ~ กก~”

“แล้วสิ่งที่ฉันพูดกับเขา… เฮ้เพื่อน!”

‘อืม?’

แต่เป็นเสียงที่ทำให้หูของฉันสงสัย

“ประธาน Masung Group จอนฮีจุง เสียชีวิตแล้ว”

ฉันซ่อมวิทยุตรงนั้นแทนที่จะหมุนกลับ

‘อะไรนะ ประธานของ Masung Group ตายไปแล้วเหรอ?’

Masung Group เป็นบริษัทก่อสร้างขนาดกลางของเกาหลีใต้ที่เข้าและออกจากอันดับที่ห้าสิบในการจัดอันดับธุรกิจ แม้ว่าจะไม่ใช่สาขาหนึ่งของแชโบล แต่ก็ยังคงเป็นบริษัทที่แข็งแกร่งซึ่งสร้างผลงานอย่างต่อเนื่องนับตั้งแต่ก่อตั้งในปี 1980

‘ไม่ ฉันคิดว่าจอนฮีจุงเป็นชายหนุ่มที่ค่อนข้าง…’

ครั้งล่าสุดที่ฉันเห็นเขาในข่าวหรือในหนังสือพิมพ์ เขาดูเหมือนเขาอายุสี่สิบหรือห้าสิบ แต่เขาเสียชีวิตเร็วมาก

‘อะไร? เขาฆ่าตัวตายหรือเปล่า?

‘ปกติแล้วคนรวยจะตายเร็ว’ เมื่อธุรกิจล้มเหลว หรือเมื่อเรื่องอื้อฉาวเกี่ยวกับการคอร์รัปชั่นมาถึงมุม…’

ฉันฟังข่าว.

“ประธาน Masung Group Jeon Hee-joong เสียชีวิตด้วยอาการหัวใจวายเฉียบพลัน ประธานจอน ฮีจุง ที่มาเยี่ยมพื้นที่ตกปลาที่เขาเคยไปบ่อยๆ ในวันนี้เวลาประมาณ 10.00 น.…”

มันไม่ใช่การฆ่าตัวตาย แต่เป็นอาการหัวใจวายเฉียบพลัน ฉันคิดว่าเขามีโชคร้าย

‘หัวใจวาย… ไม่ เขาเป็นประธาน เขาไม่มีเลขาหรืออะไรแบบนั้นเหรอ?

ฉันสงสัยและคำตอบก็ออกมาตรงๆ

“ในวันนั้นทราบมาว่าได้ไปเยี่ยมชมบริเวณตกปลาเพียงลำพัง คนที่ค้นพบประธานจอนคือคิม ซึ่งไปเยี่ยมชมแหล่งตกปลาเพื่อทำเช่นเดียวกัน และทันทีที่พบเขา เขาก็โทรไปที่ 119 ทันที…”

รู้สึกแปลกๆนิดหน่อยเมื่อได้ยินข่าว

‘ไม่ว่าเขามีเงินมากแค่ไหน ก็ทำอะไรไม่ได้เมื่อเขาตาย…’

ฉันมีความคิดที่ว่าแม้ฉันยังเด็กเกินไปที่จะตายด้วยอาการหัวใจวาย

——————-

ฉันแทบจะไม่ได้ขับรถและมาถึงสตูดิโอของฉัน ฉันไม่รู้มาก่อน แต่วันนี้ฉันได้เรียนรู้บางอย่างว่าอาคารสตูดิโอของเราเต็มไปด้วยรถยนต์หรูหรา รถปอร์เช่ของฉันเป็นรถที่ดี แต่ภายในเต็มไปด้วย Lamborghini และ Ferraris ซึ่งเทียบได้กับมัน มีรถปอร์เช่คันหนึ่งอยู่ข้างๆรถของฉัน ของฉันเป็นสีดำและเป็นสีแดง มีเพียงสีเท่านั้นที่แตกต่างกัน

‘นี่ของใคร? เพื่อนบ้านที่นี่ก็รวยกันทั้งนั้น’ ฉันลงจากรถด้วยความคิดแบบนั้น แต่แล้วรถปอร์เช่สีแดงที่อยู่ข้างๆ ฉันก็กระพริบไฟ

ฉันหันหน้าไป และเจ้าของบ้าน ลี อายัง ก็ยืนมองมาที่ฉัน เธอทักทายฉันก่อน

“สวัสดี.”

“ใช่ สวัสดี” ฉันเหลือบมองเธอโดยไม่รู้ตัวขณะทักทายเธอ ฉันขอโทษสำหรับเรื่องนั้นทุกครั้งแต่ฉันก็อดไม่ได้ที่จะมองดูเธอ

วันนี้เธอสวมเสื้อยืดคอเต่าสีดำและโค้ตแคชเมียร์สีไวน์ ดูเหมือนเธอจะซ่อนข้อดีของเธอไว้มากมาย เธอชี้ไปที่รถของฉันแล้วพูดว่า “ฉันไม่เคยเห็นคุณขับรถมาก่อน ซื้ออันใหม่เหรอ?”

ฉันพยักหน้า “ใช่ ประมาณหนึ่งเดือน”

เธอขึ้นไปที่รถของเธอ แตะมันแล้วพูดว่า “โอ้ ใช่แล้ว” ฉันเพิ่งซื้อรถคันนี้และฉันชอบมัน”

ดูเหมือนเธอจะเพิ่งซื้อรถด้วย

‘เธอรวย…’

ฉันเลิกราไปหลังจากทักทายเธอเล็กน้อย และเช่นเคย เธอยังคงอยู่ในใจของฉันทุกครั้งที่พบเธอ

‘เป็นเพราะรูปลักษณ์ที่งดงามของเธอเหรอ?’

แต่นั่นเพียงอย่างเดียวไม่ได้อธิบายได้ดี เธอมีเสน่ห์ของตัวเองในการดึงดูดผู้คน