12 ชั่วโมงหลังจากนั้น - บทที่ 64

บทที่ 64. ประธานควอนโอฮยอก

ผู้แปล: ข่าน

บรรณาธิการ: RED

ฉันรีบพิมพ์ ‘ผู้อำนวยการของ Daewon Daily News Lee Won-jae’ บนคีย์บอร์ดอย่างรวดเร็ว หลังจากค้นหา มันก็ปรากฏขึ้นในหน้าต่างพอร์ทัล

[Director of Daewon Daily News Lee Won-jae]

อย่างไรก็ตาม ไม่มีข่าวอื่นใดนอกจากโปรไฟล์สั้นๆ

“ถ้าเขามาเป็นผู้กำกับเมื่ออายุยี่สิบแปดปี เขาคงจะเป็นที่ถกเถียงกันนิดหน่อย”

ฉันจำได้ว่าเห็นบทความดังกล่าวอย่างแน่นอน ฉันเปลี่ยนคำค้นหา ‘ผู้กำกับ chaebol II’ ไม่นานก็มีข่าวออกมา

[Controversy is growing over the director appointment of Kang Yu-mi, the daughter of Chairman Kang Joon-gil of Hwa-yeon Asia.]

มีบทความประมาณครึ่งปีที่แล้ว เมื่อฉันคลิกไปที่บทความก็มีเรื่องราวแบบนั้นเขียนขึ้น

[She is thirty years old and a granddaughter of the founder… At a time when the youth unemployment rate is recorded historical high… The appointment doesn’t match the style of Hwa-yeon Asia, which has emerged as a global cosmetics brand.]

ฉันกลับมาที่คีย์บอร์ดแล้วพิมพ์ว่า ‘ความขัดแย้งเรื่องลีวอนแจ แชโบล II’ ไม่มีบทความเกี่ยวกับลีวอนแจ ผู้กำกับวัย 28 ปี ฉันเดาว่า Daewon Daily News ได้ขอให้พอร์ทัลไซต์ไม่อัปโหลดข่าวใดๆ เกี่ยวกับเขา นอกจากนี้ ไม่มีบริษัทอื่นในสหรัฐฯ เผยแพร่บทความเกี่ยวกับเรื่องนี้

‘ฉันเดาว่าสื่อกำลังดูแลกันและกัน’

ฉันค้นหาเพิ่มเติมอีกเล็กน้อยว่า ‘ประธาน Daewon Daily News’ ประธานของแดวอนเดลินิวส์คือลีคึนซัง ทันทีที่ฉันเห็นรูปของเขา ฉันคิดว่าเขาเป็นพ่อของผู้กำกับลีวอนแจ หน้าแดง ตาคมกริบ และจมูกโตก็ดูเหมือนกันทุกประการ หากมีความแตกต่างพ่อของเขาดูแก่มาก ผมของลีกึนซังเป็นสีขาวสนิทและมีคิ้วสีเทา เขาอายุหกสิบสองปี

‘ก็… ลีวอนแจอายุยี่สิบแปดปีและชายคนนี้อายุหกสิบสองปี มีความแตกต่างระหว่างพวกเขา 34 ปี

“ถ้าอายุห่างกัน 34 ปี เขาอาจจะไม่ใช่ลูกชายคนแรก” เขาเป็นคนที่สองหรือสาม?

ฉันค้นหาเพิ่มเติม แน่นอนว่ามีพี่ชายสองคน คนแรกคือลี วอนซัง ประธานบริษัทเดลี่สปอร์ต วัย 36 ปี คนที่สองคือลีวอนจุน ผู้อำนวยการบริหารของแดวอนเดลินิวส์ วัย 34 ปี

‘อายุสามสิบหก, สามสิบสี่, ยี่สิบแปดปี… ดูเหมือนเขาจะเป็นลูกชายคนสุดท้ายในสื่อกลุ่มแชโบลนี้’

Master T ผู้จัดงาน Garden Envoy ก็เป็นสมาชิกระดับต่ำของ chaebol เช่นกัน และมีความคล้ายคลึงกันแปลกๆ

ฉันกำลังคิดถึงเขา และโทรศัพท์มือถือของฉันก็ดังขึ้น เมื่อฉันเห็นผู้โทรเข้า ก็คือลีวอนแจ ฉันรับโทรศัพท์โดยที่ใบหน้าของลีวอนแจอยู่บนหน้าจอ

“สวัสดี? นายฮัน. ฉันได้ยินมาว่าคุณเซ็นสัญญาที่ดี ยินดีด้วย.”

ผู้อำนวยการลีวอนแจดูเหมือนจะรู้รายละเอียดสัญญาของเรา นั่นทำให้ฉันรู้สึกแย่อย่างแน่นอน

“….”

“คุณอยากให้ฉันเขียนข่าวดีสำหรับคุณในครั้งนี้ไหม? ในสัญญา?”

“ข่าว?”

“เพื่อเป็นการเฉลิมฉลองข้อตกลงนี้ ฉันจะจดบันทึกไว้อย่างดี”

“Keystone Media… ฉันอยากจะปฏิเสธ”

“ฮ่าฮ่า อย่ามองพวกเราในแง่ร้ายนักนะ บริษัทของเรามีหนังสือพิมพ์อินเทอร์เน็ตธรรมดาๆ มากมาย ฉันจะดูแลมันอย่างดี”

ฉันคิดทบทวนแล้ว ฉันมีแผนที่จะสร้างการลงทุนของ Invictus ให้เป็นบริษัทขนาดใหญ่และมีกำไร

“อืม ฉันคิดว่ามันไม่เลว”

“ใช่ ฉันจะแจ้งข่าวภายในไม่กี่วัน แล้วผมจะโทรกลับหาคุณ”

เขาวางสายด้วยคำพูดสุดท้าย ฉันมองดูโทรศัพท์มือถือที่มีชื่อลอยอยู่ครู่หนึ่ง จากแนวทางนี้ ดูเหมือนเขาจะคิดว่าความสัมพันธ์ของเขากับฉันก็มีประโยชน์เช่นกัน

‘ก็… ผู้ชายคนนี้…’

ในขณะนั้น ฉันได้ยินเสียงเคาะสองครั้ง แล้วก็ได้ยินเสียงเลขาซอ

“ เจ้านายรองประธานาธิบดีจางกำลังรออยู่”

“กรุณาปล่อยให้เขาเข้ามา”

ไม่นานประตูก็เปิดออก รองประธานาธิบดีจางก็เข้ามา หลังจากโค้งคำนับฉันแล้วเขาก็เข้ามาข้างหน้าฉัน

“นี่คือข้อมูลที่คุณกล่าวถึงก่อนหน้านี้ในการแต่งตั้งตัวแทนของ CKD”

“ตกลง.”

ฉันได้รับข้อมูลที่เขาให้ฉัน มีหลายประวัติของผู้อำนวยการบริหาร กรรมการผู้จัดการ และอื่นๆ ของ CKD Entertainment ฉันจำได้ว่าเห็นพวกเขาทั้งหมดในการประชุมครั้งล่าสุด พวกมันมีจมูกอยู่ที่หลังของฉัน

‘ยินดีต้อนรับครับท่านประธาน’

‘โปรดดูแลฉันด้วย’ ท่านประธานาธิบดี.’

พวกเขาแสดงปฏิกิริยาที่เหมาะสมต่อจุดยืนของตน

ฉันประกาศว่าฉันจะไม่มีส่วนร่วมในการบริหารจัดการโดยตรงก่อนจะเข้ามาบริหารบริษัท ดังนั้น CEO โดชานกีจะลาออกจากบริษัท และตำแหน่ง CEO จะว่างลง ดังนั้นพวกเขาจึงพยายามทำให้ตัวเองอยู่ในตำแหน่งนั้น

“มีใครพอจะแนะนำได้บ้างมั้ยคะ”

“คือ ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับธุรกิจบันเทิงเลย… มันยากที่จะพูด”

ฉันส่งต่อโปรไฟล์ของพวกเขาต่อไป แต่ในหมู่พวกเขา ใบหน้าของควอนโอฮยอก ซีอีโอของ OH Entertainment ก็ถูกมองเห็นเช่นกัน ฉันถามโดยหยิบโปรไฟล์ของประธานควอน โอฮยอกขึ้นมา “ผู้ชายคนนี้เป็นยังไงบ้าง? ประธานควอนโอฮยอกแห่ง OH Entertainment ซึ่งเป็นบริษัทลูก?”

เมื่อฉันเลือกตัวอย่าง จางก็แค่แสดงความคิดเห็นในตอนนั้นเท่านั้น “โอ้ ฉันก็มองเขาอย่างระมัดระวังนิดหน่อยเหมือนกัน ฉันไม่คิดว่าเป็นทางเลือกที่ไม่ดี การแสดงของ OH Entertainment ดีมากในช่วงนี้ ต้องขอบคุณโอ ฮยอนจู ดาราผู้ให้ความบันเทิง แต่… ที่เขาทำงานแล้วไม่จริงหรือ? บริษัทบันเทิงขนาดเล็กและขนาดกลางเหล่านี้สามารถทำกำไรมหาศาลได้โดยมีนักแสดงนำ”

“แล้ว OH Entertainment ถูกซื้อกิจการโดย CKD ได้อย่างไร? ประธานควอนโอฮยอกเป็นผู้จัดการของซีอีโอโดชานกี”

“พวกเขาทำงานร่วมกันในยุค 90 เท่านั้น จากนั้นพวกเขาก็แยกตัวและก่อตั้งบริษัทบันเทิงของตัวเองประมาณปี 2010 น่าเสียดายที่ซีอีโอโดชานกีมีเงินเป็นของตัวเองและใช้ชื่อของเขาเพื่อดึงดูดนักลงทุนและเริ่มถือครองเงินทุนจำนวนมาก ในขณะที่ควอนโอฮยอกมีอาชีพเพียงน้อยนิด ดังนั้นเขาจึงมีนักลงทุนเพียงไม่กี่รายและเริ่มต้นด้วยเงินจำนวนเล็กน้อยของเขาเอง”

“เอ่อ OH Entertainment ยังไม่มีคนดังคนไหนเลย จนกระทั่ง Oh Hyun-joo ได้รับความนิยมอย่างล้นหลามเมื่อเร็วๆ นี้?”

“ใช่. เนื่องจากสถานการณ์ทางการเงินเริ่มยากลำบาก ประธานาธิบดีควอนโอฮยอกจึงต้องส่ง SOS ไปให้โดชานกีซึ่งมีความสัมพันธ์เก่ากับเขา”

“เพราะเหตุนี้จึงถูกยึดครอง และถึงแม้ว่าจะเป็นบริษัทย่อย แต่ Oh Hyun-joo ก็ได้รับความนิยมอย่างมาก”

“ถูกตัอง.”

“แต่แล้ว… ฉันควรจะบอกว่าทักษะการจัดการของเขายังไม่เพียงพอนิดหน่อยเหรอ? คุณคิดอย่างไร?”

“อย่างไรก็ตาม คนในวงการนี้บอกว่าเขาซื่อตรงมากกว่าคนในวงการบันเทิงนิดหน่อย”

“นั่นหมายความว่าอย่างไร?”

“ฉันไม่รู้รายละเอียด แต่… บริษัทไหนๆ ก็ทำเช่นนั้นได้ เมื่อพวกเขาต้องการเงิน พวกเขาก็ต้องทำทุกอย่าง โดยเฉพาะในกรณีของบริษัทบันเทิง…”

เมื่อรองประธานาธิบดีจางโพล่งคำพูดของเขา ฉันรู้ว่าเขาพูดอะไร

“แต่เขาไม่ชอบที่จะทำมัน. เขาเป็นคนที่เอาใจใส่มาก แม้ว่าเขาจะไม่มีความรู้สึกถึงความเป็นจริง แต่มันก็เป็นสไตล์ที่ดีในระยะยาว”

“ก็…” ฉันนึกถึงเขาอยู่ครู่หนึ่งเมื่อเขาก้มหัวลงแล้วตีนิ้ว ลองคิดดูว่าโอฮยอนจูไม่ได้รับความนิยมอย่างมากมาเป็นเวลานานแล้ว ฉันรู้จักเธอมาตลอดเมื่อเธอไม่รู้จัก

‘ทำไมเธอถึงไม่ได้รับความนิยมอย่างมาก แม้ว่าเธอจะสวยและแสดงเก่งมากก็ตาม’ ฉันเคยคิดอย่างนั้น บางทีอาจเป็นเพราะควอนใส่ใจทีมงานด้านความบันเทิงของบริษัทเขาและบริหารจัดการอย่างดี ฉันได้คะแนนดีอยู่ในใจ ประธานาธิบดีควอนจะนั่งบนบัลลังก์ของ CKD

“ถ้าอย่างนั้น ประธานควอนก็จะไม่เลวในฐานะ CEO คนต่อไปของ CKD”

“ใช่ ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน”

“ยังไงก็ตาม… ความสัมพันธ์ระหว่าง CKD และ OH Entertainment คืออะไร?”

“มันเป็นบริษัทย่อย 100% CKD ถือหุ้น 100%”

“เอาล่ะ ทำไมเราไม่ใช้โอกาสนี้ในการควบรวมกิจการล่ะ? เห็นว่าเค้าใช้ตึกเดียวกันด้วย ในเวลาเดียวกัน ฉันหวังว่าเราจะเปลี่ยนชื่อบริษัทของเราเป็น OH Entertainment CKD ตั้งชื่อตาม CEO Do Chan-ki ฉันคิดว่ามันแปลกสำหรับบริษัทที่ไม่มี CEO Do”

“คุณถูก. มันคงไม่แย่ที่จะทำ OH Entertainment ใหม่นี้จะทำได้ดีขึ้น”

‘ฉันคิดว่าจะทำ. ในความเป็นจริง มีหลายกรณีที่บริษัทในเครือที่มีชื่อเสียงในอุตสาหกรรมอื่นๆ ถูกปลอมแปลงเป็นบริษัทแม่’

“แล้วฉันจะแต่งตั้งให้เขาเป็นซีอีโอคนใหม่ มีปัญหาอื่นอีกไหม?”

“จะมีเสียงรบกวนเล็กน้อย. คนอื่นๆ สมาชิกคณะกรรมการของ CKD คงจะสงสัยเพราะพวกเขาคาดหวังว่าจะได้เป็น CEO คนใหม่ด้วยตัวเอง”

“แต่ช่วงนี้ OH Entertainment ไม่ได้ให้อาหาร CKD มากนักเหรอ? จากมุมมองทางการเงิน ดูเหมือนว่า OH Entertainment จะมีรายได้และเทลงใน CKD”

“นั่นเป็นเรื่องจริง ด้วยเหตุนี้ กรรมการจึงไม่สามารถพูดอะไรได้มาก”

“ถ้าอย่างนั้นก็มีเหตุผลเพียงพอ ดังนั้นเรามาเริ่มสถานการณ์นี้กันดีกว่า”

“ครับ ผมเข้าใจแล้วครับหัวหน้า”

——

หลังจากที่รองประธานาธิบดีจางออกไป ฉันก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเลขาซอทันที”

“ครับเจ้านาย.”

“โทรหาประธานควอนโอฮยอกแห่ง OH Entertainment แล้วนัดพบเขา”

“เราจะทำมันได้เมื่อไหร่”

“ยิ่งเร็วได้ยิ่งดี.”

“ครับเจ้านาย.”

หลังจากวางสายได้ประมาณหนึ่งนาที โทรศัพท์ของฉันก็ดังขึ้นอีกครั้ง

“นาย. ควอนจะมาที่นี่ทันที ฉันได้ยินมาว่าเขาจะมาที่นี่ทันเวลารับเจ้านาย?”

ดูเหมือนว่านายควอนจะสนใจที่จะรับตำแหน่งประธานคนต่อไปของ CKD

“ถ้าอย่างนั้นขอให้เขาทานอาหารเย็นคืนนี้ อืม… วันนี้… ฉันจะกินอะไรดี?” ฉันโพล่งคำพูดและพูดสิ่งที่เข้ามาในใจทันที “แล้วทูน่าล่ะ?”

“อ๋อ ฉันเห็นแล้ว”

————————————–

ฉันเปิดประตูบานเลื่อนแล้วเดินเข้าไป ข้างในคือประธานควอนโอฮยอก

“คุณอยู่ที่นี่ใช่ไหมบอส?”

“โอ้ ดีใจที่ได้พบคุณ ท่านประธานาธิบดี.”

ฉันยื่นมือให้เขา เขาจับมือของฉันโดยก้มหัวลงแล้วเขย่าหลายครั้ง เราจับมือกันและนั่งลงต่อหน้ากัน ฉันมองเขาแล้วเขาก็มองฉัน ยังไงซะเขาก็ยังไม่รู้จักฉันเลย

‘อะไรวะ? เขายังจำฉันไม่ได้เลย

ประตูเปิดแล้วพนักงานต้อนรับก็ถามว่า“ คุณอยากจะสั่งไหม”

“เอ๊ะ…อันนี้ แล้วแอลกอฮอล์ล่ะ?” ฉันมองไปที่ประธานควอน เขาบอกว่า “อะไรก็ได้ครับ”

ฉันเริ่มคุยกับเขาหลังจากให้เขาเรียนและดื่มในราคา 150 ดอลลาร์ต่อคน “คุณมีชื่อเสียงที่ดีในอุตสาหกรรม คุณดูแลคนดังของคุณเองอย่างดี”

“อา ฉันถูกยกย่องเกินจริง”

“พูดตามตรง ฉันไม่ค่อยมีความรู้เกี่ยวกับกิจการภายในของวงการบันเทิงมากนัก ไม่เห็นเป็นบางครั้งเหรอ? ในข่าว. การพนัน สปอนเซอร์. ยาเสพติด… เมื่อพิจารณาถึงเรื่องนั้นแล้ว ฉันไม่คิดว่าการบริหารบริษัทบันเทิงจะเป็นเรื่องง่าย มันเป็นสถานที่ที่ผู้คนที่มีสีสันสดใสมารวมตัวกัน”

“ขอบคุณสำหรับความรู้ครับ”

“ฉันคิดว่ายังมีอะไรมากกว่านี้อีกมาก ถ้าคุณรวบรวมสิ่งที่ไม่ครอบคลุมเข้าด้วยกัน เช่น…” ฉันแอบฟังเรื่องราวตอนนั้น “การพยายามฆ่า”

อย่างที่ฉันพูดไป ดวงตาของประธานควอนโตขึ้น “ใช่?”

เขามองมาที่ฉันด้วยตาโตของเขา “อา… อาอา” เขาส่งเสียงโดยไม่พูด ตอนนี้เขาเพิ่งจำฉันได้ ฉันเทเบียร์ที่เสิร์ฟลงในแก้วของเขาก่อนแล้วเขาก็พูดว่า “ไม่ ยังไงล่ะ”

“ช่างเป็นความสัมพันธ์ที่แปลกจริงๆ ใช่ไหม? ฉันไม่รู้ว่าประธานาธิบดีควอนจะมองฉันอย่างไร แต่ฉันดีใจที่ได้พบคุณอีกครั้ง”

“ไม่ … ฉันคิดว่าคุณดูเหมือนใครบางคน แต่ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคุณเป็นคนเดียวกับที่ฉันเห็น”

เมื่อฉันเติมแก้วของเขา เขาก็เติมแก้วของฉันด้วยความเร่งรีบเช่นกัน เขาพูดด้วยมือที่สั่นเล็กน้อย “แต่แล้ว… ฉันได้ยินมาว่าคุณเป็นพนักงานออฟฟิศธรรมดาแน่นอน…”

ฉันพูดด้วยรอยยิ้ม จิ้มแก้วกับเขา “นั่นไม่ใช่เรื่องโกหก”