แฝดน่ารัก: แม่ของฉันเป็นหมอมหัศจรรย์สุดเจ๋ง! - บทที่ 117

บทที่ 117: ภาพลวงตาของการเดินเข้าไปในถ้ำสิงโต

ผู้แปล: บรรณาธิการแปลเรือมังกร: แปลเรือมังกร

พนักงานยิ้มและพูดว่า “คุณมาถูกที่แล้ว สัตว์เลี้ยงวิญญาณของเราล้วนฉลาด สวยงาม และภักดี ให้ฉันได้เอาสิ่งที่ดีที่สุดมาให้คุณ”

หลังจากพูดจบ เธอก็ถอดกรงที่วางอยู่บนแท่นสูงใกล้ทางเข้าร้านและวางไว้ตรงหน้ากู่ชิงหลวน “โปรดลองดูแมววิญญาณหิมะตาสีฟ้าตัวนี้สิ คุณคิดอย่างไร?”

“เหมียว-” แมววิญญาณนั่งอยู่ในกรงอันบอบบาง ยกอุ้งเท้าหน้าขึ้นแล้วส่งเสียงร้องอย่างนุ่มนวลที่กู่ชิงหลวน

ขนของมันขาวราวกับหิมะ นุ่มและอ่อนนุ่ม

หูของมันแหลมและมีสีชมพูปรากฏขึ้น

ดวงตาสีฟ้าเหมือนมรกตมีความชัดเจนและไร้เดียงสา พร้อมด้วยสัมผัสแห่งความฉลาด

ดูเหมือนสัตว์เลี้ยงวิญญาณชนิดที่เด็กสาวและเด็กๆ ชื่นชอบ!

จริงๆแล้วมันค่อนข้างสวยงามมาก

อย่างไรก็ตาม มันยังคงสั้นเมื่อเทียบกับ Xiaobai

ยิ่งไปกว่านั้น การได้เห็นแมววิญญาณหิมะอาจทำให้เซียวหนานนึกถึงเสี่ยวไป๋ เนื่องจากพวกมันทั้งคู่มีสีขาว

“คุณมีอะไรอีกหรือไม่?” กู่ชิงหลวนถาม

“คุณไม่ชอบแมววิญญาณหิมะเหรอ?” เจ้าหน้าที่นำกรงกลับคืนและหยิบกรงเหล็กออกมาอีกอัน “แล้วอันนี้หล่ะ?”

ข้างในนั้นมีสุนัขวิญญาณตัวเล็กน่ารักไม่แพ้กัน

กู่ชิงหลวนยังคงไม่พอใจ

หลังจากถูกปฏิเสธหลายครั้ง ใบหน้าที่ยิ้มแย้มของผู้ดูแลก็แข็งขึ้นเล็กน้อย “ฉันขอถามได้ไหมว่าคุณชอบสัตว์เลี้ยงวิญญาณแบบไหน”

กู่ชิงลวนคิดกับตัวเองว่ามันไม่ได้เกี่ยวกับสิ่งที่เธอชอบ แต่เป็นสิ่งที่เสี่ยวหนานต้องการ

ทันใดนั้นเท้าของเธอก็ถูกกระแทกเบา ๆ

กู่ชิงลวนมองลงไปและพบกับดวงตาที่เปียกชื้นคู่หนึ่ง

“โอ้ สิ่งเล็กๆ น้อยๆ นี้หมดไปได้ยังไง!” คนรับใช้อุทานด้วยความประหลาดใจและก้มลงอย่างรวดเร็วเพื่อจับสุนัขสีดำตัวเล็ก

สุนัขสีดำตัวน้อยที่ว่องไวหลบและซ่อนตัวอยู่ด้านหลังกู่ชิงหลวน

“สิ่งเล็กๆ หยุดวิ่งไปรอบๆ!” ผู้ดูแลขู่ด้วยเสียงต่ำ และเดินวนไปรอบๆ กู่ชิงหลวนเพื่อจับมันต่อไป

สุนัขสีดำตัวน้อยวิ่งไปข้างหน้ากู่ชิงหลวน เงยหน้าขึ้น ดวงตาสีดำของมันจ้องมองไปที่เธออย่างแน่วแน่

มันเป็นสีดำสนิท มีดวงตาสีดำสดใส ยกเว้นจุดเล็กๆ สีขาวบนตัว

ด้วยเหตุผลบางอย่าง กู่ชิงหลวนมองเห็นแววตาอ้อนวอนในดวงตาของมัน

“คุณอยากตามฉันมาไหม”

“วูฟ วูฟ!” สุนัขสีดำตัวน้อยเห่าสองครั้งราวกับกำลังตอบคำถามของเธอ

“คุณครับ สุนัขตัวนี้ไม่ใช่สัตว์เลี้ยงวิญญาณ ฉันขอโทษจริงๆ สำหรับการรบกวน 1’11 รีบกำจัดมันซะ” เจ้าหน้าที่กล่าวขอโทษและจู่ๆ ก็พุ่งเข้าหาสุนัขสีดำตัวน้อย

สุนัขสีดำตัวน้อยที่ว่องไวกระโดดไปข้าง ๆ

โดยไม่คาดคิด เจ้าหน้าที่ใช้กลยุทธ์เบี่ยงเบนความสนใจและคว้ามันมาจากอีกทางหนึ่ง

สุนัขสีดำตัวน้อยส่งเสียงร้องอย่างน่าสงสาร พยายามดิ้นรน และเผยให้เห็นขนสีขาวเล็กๆ บนหน้าผากของมัน

“หุบปาก! ไม่กล้าเห่า! มิฉะนั้นคุณอาจพบว่าตัวเองกำลังเดือดปุด ๆ ในหม้อน้ำซุปสุนัขคืนนี้!” คนรับใช้ดุด้วยเสียงต่ำ อุ้มสุนัขสีดำตัวเล็ก ๆ และตั้งใจจะเดินไปที่ห้องชั้นใน

“เดี๋ยว!” กู่ชิงหลวนโทรหาเธอ

ผู้ดูแลหันกลับมาเผยให้เห็นรอยยิ้มมาตรฐาน “มีสิ่งที่คุณต้องการหรือไม่ คุณหญิง”

“สุนัขสีดำตัวน้อยตัวนี้ราคาเท่าไหร่? ฉันจะเอามัน.”

พนักงานเสิร์ฟรู้สึกประหลาดใจ “คุณแน่ใจเหรอคุณหญิง? นี่เป็นเพียงสุนัขธรรมดา ไม่ใช่สัตว์วิญญาณ”

“ไม่เป็นไร มันเป็นแค่สัตว์เลี้ยง ไม่ว่าจะเป็นสัตว์วิญญาณหรือไม่ก็ไม่สำคัญ” กู่ชิงหลวนยิ้ม

แต่ราคาของสัตว์วิญญาณนั้นสูงกว่าสัตว์เลี้ยงธรรมดามาก

เมื่อเห็นความคิดของผู้ดูแล กู่ชิงหลวนจึงพูดว่า “ฉันจะเอาสุนัขวิญญาณตัวนั้นไปด้วย ปล่อยให้พวกเขารักษากันและกัน”

ผู้ดูแลแสดงสีหน้ามีความสุขทันที “เอาล่ะ สุนัขวิญญาณมีราคาอยู่ที่ 2,200 เหรียญเงิน และสุนัขตัวนี้… ถือว่าเป็นโบนัสกัน”

ท้ายที่สุดแล้ว มันเป็นสินค้าส่วนเกินจากซัพพลายเออร์ และพวกเขาไม่ต้องการคืนให้ยุ่งยากจึงมอบให้กับร้านค้า

“วูฟ วูฟ วูฟ!” สุนัขสีดำตัวน้อยแยกเขี้ยวฟันใส่เจ้าหน้าที่

มนุษย์โง่เขลา กล้าดียังไงมาปฏิบัติต่อฉันเหมือนโบนัส!

กู่ชิงลวนยิ้มขณะที่เธอมองดูมัน

สุนัขสีดำตัวน้อยตัวสั่นอย่างอธิบายไม่ได้และเงยหน้าขึ้นมองกู่ชิงหลวน

เมื่อมองเข้าไปในดวงตาที่มีชีวิตชีวาของมัน มุมปากของกู่ชิงหลวนก็โค้งลึกลงไปอีก

จู่ๆ หมาดำตัวน้อยก็รู้สึกเหมือนเดินเข้าไปในถ้ำสิงโต..