แฝดน่ารัก: แม่ของฉันเป็นหมอมหัศจรรย์สุดเจ๋ง! - บทที่ 126

บทที่ 126: ไม่สามารถอยู่รอดได้ในคืนนี้

ผู้แปล: บรรณาธิการแปลเรือมังกร: แปลเรือมังกร

“เอ๊ะ องค์ชายห้า คุณสบายดีไหม” Gu Zhixin เอื้อมมือไปสนับสนุนเขา

“ฉันสบายดี!” Qitian Yu ลุกขึ้น ขมวดคิ้ว ผลัก Gu Zhixin ออกไป และมองไปข้างหลังเขา

ไม่มีอะไรนอกจากธรณีประตู

เป็นไปได้ไหมว่าเขาสะดุดเมื่อข้ามธรณีประตู?

เขาตรวจดูผู้คนอย่างไม่แสดงออก “หุบปากของเจ้าซะ”

“ใช่พะยะค่ะฝ่าบาท!” พวกเขาตอบ

Qitian Yu มองไปที่ Gu Zhixin

คนหลังประกาศทันที “1 ไม่เห็นอะไรเลย”

Qitian Yu ตะคอกและหันไปลงบันได

เมื่อมองดูรถม้าที่ออกเดินทาง Gu Zhixin ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขาเช็ดเหงื่อออกจากหน้าผากแต่บังเอิญสัมผัสบาดแผล ทำให้เขาสะดุ้งด้วยความเจ็บปวด

“คุณผู้หญิงที่โหดเหี้ยม! คุณไม่มีความเมตตาเลยจริงๆ! เมื่อพี่ชายออกมาจากความสันโดษ เขาจะสอนบทเรียนให้คุณอย่างแน่นอน”

ทันใดนั้นลมกระโชกก็พัดไปทางหลังของเขา

Gu Zhixin ล้มลงกับพื้นโดยไม่ทันตั้งตัว

ความเจ็บปวดทำให้เขากัดฟัน ด้วยความช่วยเหลือของคนรับใช้ของเขา เขาถูกยกขึ้นและสาปแช่งภายใต้ลมหายใจของเขา “ไอ้สารเลวตัวไหนที่โจมตีฉันจากด้านหลัง?”

“นายน้อยคนที่สอง ไม่มีใครอยู่ที่นี่!”

“ไร้สาระ! จะไม่มีใครได้อย่างไร? ฉันควรจะเชื่อไหมว่าฉันสะดุดล้มแบบนี้” Gu Zhixin ชี้ไปที่หน้าผากของเขาด้วยความโกรธ

คนรับใช้ในบ้านมองไปรอบๆ อย่างระมัดระวัง “ตอนนี้ องค์ชายห้าสะดุดอย่างอธิบายไม่ได้ ที่นี่มีผีหรือเปล่า?”

“อย่าพูดเรื่องไร้สาระ ตอนกลางวันแสกๆ จะมีผีได้อย่างไร”

Gu Zhixin ตำหนิอย่างรุนแรง

แม้ว่าตัวเขาเองจะรู้สึกหนาวที่หลัง แต่เขาไม่กล้าที่จะอ้อยอิ่งและรีบเดินไปที่รถม้าของตัวเอง

จากด้านหลังกระถางต้นไม้ในลานหลังประตูหลัก เฟิง หยวนซีก็ลุกขึ้นยืน เมื่อสังเกตเห็นร่างที่เร่งรีบ เขาก็ยิ้มบนใบหน้าของเขา “Xiao Hei ลองดูที่พวกเขาสิ พวกเขามีความกล้าหาญที่อ่อนแอเช่นนี้ และกล้าที่จะปฏิบัติต่อแม่อย่างโหดร้ายแม้จะอยู่ในสภาพปัจจุบันก็ตาม พวกเขาไม่รู้ข้อจำกัดของตัวเอง!”

เสี่ยวเฮย งูดำตัวน้อยคลานออกมาจากแขนเสื้อของเขาและพยักหน้าเห็นด้วย

อย่างแน่นอน! อย่างแน่นอน!

นายน้อยได้สอนบทเรียนที่ดีแก่พวกเขา!

หลังจากระบายความโกรธแล้ว เฟิง หยวนซีก็นึกถึงกู่ชิงหลวน และรีบมุ่งหน้าไปที่ลานด้านหลัง “ฉันจะกลับไปหาแม่.. เสี่ยวเฮย อย่าลืมซ่อนให้ดีและอย่าให้แม่เห็นคุณ”

Gu Zhixin กลับไปที่ที่อยู่อาศัยหลักของตระกูล Gu และสั่งให้ Steward Wang ดึงทองคำหนึ่งล้านตำลึงเพื่อเชิญ Mr. Liu มาช่วย Wang Shi

สจ๊วตหวางลังเล “ก่อนหน้านี้ ปรมาจารย์ได้ใช้เงินทั้งหมดเพื่อซื้อยารักษาเสถียรภาพจักรวาล ตอนนี้เงินเหลืออยู่ในบัญชีในจำนวนจำกัดเท่านั้น”

“เหลือเท่าไหร่?”

“มีเงินเพียงไม่กี่แสนตำลึงเท่านั้น”

“เหลือเพียงไม่กี่แสนตำลึงเหรอ? เป็นไปได้อย่างไร? เกิดอะไรขึ้นกับเงินทั้งหมดที่เราเอามาจากตระกูลจุนในตอนนั้น?”

“ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ปรมาจารย์มีนิสัยการใช้จ่ายฟุ่มเฟือย ควบคู่ไปกับการจัดการที่ผิดพลาด พวกเขาใช้ชีวิตอยู่กับความสำเร็จในอดีต และเงินทุนของเราก็ลดน้อยลง ครั้งนี้ เพื่อแย่งชิงยารักษาเสถียรภาพจักรวาลจากผู้คนจำนวนมากในการประมูล พวกเขาใช้เงินหนึ่งพันแปดร้อยหัวใจคริสตัลซวนหลิง เลยเหลือไม่มากแล้ว” “และหัวใจ Xuanling Crystal หนึ่งร้อยอันนั้นเป็นของฉัน!” Gu Zhixin ควัน

ดังนั้น เขาจะไม่สามารถเอาหัวใจคริสตัลซวนหลิงหนึ่งร้อยกลับคืนมาได้ในเวลาอันสั้นใช่ไหม?

Gu Zhixin หายใจเข้าลึก ๆ แทบจะไม่สามารถระงับความโกรธของเขาได้ “แล้วคลังล่ะ? ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ด้วยของสะสมของตระกูล Gu รวมกับของตระกูล Jun ก็คงมีสมบัติไม่น้อยใช่ไหม?”

“พวกเขาก็ไปแล้วเหมือนกัน”

“พวกมันหายไปได้ยังไง”

Gu Zhixin ไม่เคยคาดหวังว่าพี่ชายคนโตของเขาซึ่งเป็นหัวหน้าครอบครัวจะใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายทุกอย่าง

ในสายตาของคนนอก ตระกูล Gu ซึ่งครั้งหนึ่งเคยยืนอยู่ในจุดสุดยอด บัดนี้กลายเป็นครอบครัวที่ยากจนจนจวนจะล้มละลาย!

“ก็… คุณหลิงซิ่วไปที่สถาบันเฉียนคุน และอาจารย์และคุณนายก็กังวล พวกเขาขายทรัพย์สินของครอบครัวเพื่อเลี้ยงดูเธอ”

วิสัยทัศน์ของ Gu Zhixin เปลี่ยนเป็นสีดำ

ดังนั้นทุกสิ่งที่ตระกูล Gu มีถูกกลืนหายไปโดย “ลูกสาวที่รัก” สองคนของพี่ชายของเขา!

แม้ว่าหัวใจคริสตัลซวนหลิงจำนวนหนึ่งพันแปดร้อยดวงจะถูกนำมาใช้เพื่อซื้อยารักษาเสถียรภาพจักรวาลจากเกาะที่ไม่หวนกลับ แต่กู่ชิงลวนและมิสเตอร์หลิวก็สมรู้ร่วมคิดกันมานานแล้ว มิฉะนั้น ด้วยความตั้งใจที่มีต่อมิสเตอร์หลิว เขาคงกลายเป็นแขกที่นับถือของตระกูลกู เป็นไปได้ว่าพวกเขาจะได้รับยารักษาเสถียรภาพจักรวาลในราคาที่ต่ำกว่า

“นายน้อยคนที่สอง คุณหาเงินทุนจากฝั่งของคุณไม่ได้เหรอ? ไม่ว่ายังไงเราก็ต้องช่วยมาดามหวาง” สจ๊วตวังกล่าวว่า

“ฉันไม่มีเงินเหลือแล้ว! 1 ให้พี่ชายของฉันยืมทั้งหมดในงานประมูล!” Gu Zhixin ขุ่นเคือง เสียงของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ

“นี่… เราควรทำอย่างไรดี? อาการของมาดามหวางแย่ลง แพทย์ประจำวังบอกว่าคืนนี้เธออาจจะไม่รอด..”