จักรพรรดินักเล่นแร่แปรธาตุแห่งเต๋าศักดิ์สิทธิ์ - บทที่ 405

บทที่ 405: ดึงดูดความเกลียดชังอีกครั้ง
ผู้แปล: Reverie_ บรรณาธิการ: Kurisu

หลิงฮันไม่ได้สร้างรูปลักษณะดวงตาอีกต่อไปแล้ว รูปแบบการแกะสลักใช้พลังวิญญาณไปเป็นจำนวนมาก แม้ว่าตอนนี้เขาจะอยู่ในขั้นปลายของระดับมหาสมุทรวิญญาณแล้ว เขาก็ยังรู้สึกว่าไม่มีพลังวิญญาณเพียงพอที่จะใช้

เขาเดินออกจากหอคอยสีดำ เดินเล่นไปเรื่อยๆ และค้นหาที่อยู่ของหินนำโชคสวรรค์ เขารอจนกว่าจิตวิญญาณของเขาจะฟื้นตัวเต็มที่ จากนั้นจึงสร้างตาแห่งการก่อตัวครั้งที่สองต่อไป

ด้วยวิธีนี้ เขาจึงใช้เวลาอีกเจ็ดวันเต็มในการสร้างดวงตาของการก่อตัวทั้งเจ็ด และการฝึกฝนของเขาก็ไปถึงขั้นสูงสุดของชั้นมหาสมุทรทางวิญญาณชั้นที่ 6 บางทีคืนนี้—หรือพรุ่งนี้—เขาอาจจะสามารถฝ่าทะลุไปได้

เดิมที ดวงตาแห่งรูปแบบนั้นต้องได้รับการปรับแต่งโดยสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ โดยประทับตราจิตสำนึกของตนเองเพื่อที่จะใช้มันได้ อย่างไรก็ตาม ดวงตาแห่งรูปแบบทั้งเจ็ดนั้นถูกแกะสลักโดยหลิงฮันในตอนแรก โดยทิ้งเจตจำนงของเขาไว้เบื้องหลังระหว่างกระบวนการสร้าง ดังนั้นเขาจึงไม่จำเป็นต้องออกไปปรับแต่งมันอีกครั้ง

เขาโบกมือขวาของเขา และเสียง pa, pa, pa, pa ดวงตาแห่งการก่อตัวทั้งเจ็ดก็ปรากฏขึ้นทีละดวงรอบตัวเขา ในขณะที่ภาพเสมือนทั้งเจ็ดก็ปรากฏขึ้นในจิตสำนึกของเขาเช่นกัน ซึ่งสอดคล้องกับภาพแต่ละภาพ แม้แต่รูปแบบการก่อตัวก็ยังเหมือนกันทุกประการ

เวง จิตสำนึกของเขา ลวดลายบนดวงตาของลวดลายทุกแบบเริ่มสว่างขึ้น ลวดลายทั้ง 155 แบบจะปล่อยลำแสง 104 ลำ เชื่อมโยงลวดลายอื่นๆ เข้าด้วยกันและสร้างลวดลายเส้นเลือดอันน่าอัศจรรย์

หง รอบๆ ตัวเขา ดวงตาของรูปแบบที่แท้จริงทั้งเจ็ดดวงก็ถูกกระตุ้นทันทีเช่นกัน เช่นเดียวกับในจิตสำนึกของเขา รูปแบบรูปแบบก็สว่างขึ้น เชื่อมโยงกันและก่อตัวเป็นรูปแบบ

พลังแห่งสวรรค์และโลกที่รวมตัวกันแข็งตัวอย่างรวดเร็วกลายเป็นงูวิญญาณที่เป็นสีขาวราวกับหิมะทั่วทั้งตัวและปล่อยพลังที่น่าสะพรึงกลัวออกมา

ในทันใดนั้น งูวิญญาณตัวนี้ก็ก่อตัวขึ้นอย่างสมบูรณ์ มันมีความยาวมากกว่า 30 เมตร พันตัวอยู่กลางอากาศเหนือรูปร่างนั้นราวกับมังกรศักดิ์สิทธิ์

ด้วยความคิดของหลิงฮัน งูวิญญาณตัวนี้ก็เริ่มทำงานตามคำสั่งของเขาอย่างสมบูรณ์แบบ ตามที่เขาพอใจ

ทั้งหมดนี้เป็นเพราะว่าเขามีรูปแบบงูวิญญาณจากสวรรค์ขนาดเล็กในจิตสำนึกของเขาซึ่งสื่อสารกับดวงตาของรูปแบบทั้งเจ็ด เมื่อพลังของความรู้สึกศักดิ์สิทธิ์ของเขาหมดลง รูปแบบนี้จะหายไปเองหรืองูวิญญาณจะควบคุมไม่ได้

โชคดีที่แม้ว่ารูปแบบการสร้างแบรนด์จะต้องใช้ความรู้สึกศักดิ์สิทธิ์มาก แต่ค่าใช้จ่ายในการบำรุงรักษารูปแบบนั้นน้อยกว่ามาก จากการประเมินของหลิงฮัน เขาสามารถดำเนินการได้ตลอดทั้งวัน

“ไป!” หลิงฮันตะโกนเบาๆ และวิญญาณงูก็พุ่งขึ้นทันทีเหมือนมังกรน้ำ พุ่งชนทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้า ทำลายต้นไม้ใหญ่และก้อนหินเป็นระยะๆ และในบางครั้งก็ห่อหุ้มมันไว้และสร้างแนวป้องกัน

หลังจากสำรวจเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง หลิงฮันก็รู้ถึงผลกระทบและข้อจำกัดของการก่อตัวนี้เป็นอย่างดี

งูวิญญาณสามารถโจมตีและป้องกันได้เหมือนสัตว์เลี้ยง โดยจะรุกคืบไปทำร้ายศัตรูหรือถอยกลับไปป้องกันตัว อย่างไรก็ตาม มีเงื่อนไขว่ามันไม่สามารถออกไปจากการจัดรูปแบบได้เกินสามสิบเมตร นี่เป็นข้อบกพร่อง แต่ก็สามารถแก้ไขได้ง่ายเพียงแค่เคลื่อนย้ายการจัดรูปแบบในขณะที่เคลื่อนที่

ดังนั้นข้อบกพร่องนี้จึงไม่ร้ายแรงถึงชีวิต

ศัตรูตามธรรมชาติของรูปแบบคือสภาพแวดล้อม รูปแบบงูวิญญาณจากสวรรค์ขนาดเล็กเป็นรูปแบบประเภทน้ำ ดังนั้นพลังวิญญาณที่ดึงออกมาจึงเป็นธาตุน้ำเช่นกัน เมื่ออยู่ในสถานที่ที่มีพลังวิญญาณน้ำบางลง พลังของรูปแบบจะลดลงอย่างมาก ในสถานที่ที่พลังวิญญาณทั้งหมดบางลง การเปลี่ยนเป็นรูปแบบอื่นก็จะไม่มีประโยชน์เลยเช่นกัน

ทำไมกองกำลังจึงต้องยืมพลังจากสวรรค์และโลกมาใช้? หากขาดพลังจากสวรรค์และโลกมาใช้ กองกำลังจะต้องล่มสลายอย่างแน่นอน

“ลองเคลื่อนไหวครั้งสุดท้ายสิ” หลิงฮันตะโกนเสียงดังและพูด “งูวิญญาณเข้ามา!” ซิ่ว งูวิญญาณยาวสามสิบเมตรผสานเข้ากับหน้าอกของเขาแล้วหายไป แต่การปรากฏตัวของหลิงฮันก็เพิ่มขึ้นอย่างมากทันที โดยไปถึงระดับชั้นที่เก้าของชั้นมหาสมุทรวิญญาณ

‘เมื่อวิญญาณแห่งรูปแบบเข้าสู่ร่างกาย พลังการต่อสู้ก็จะเพิ่มขึ้น และพลังการต่อสู้ปกติของบุคคลนั้นยิ่งสูงขึ้น พลังการต่อสู้ก็จะเพิ่มขึ้นมากเท่านั้น ตัวอย่างเช่น ในกรณีของบุคคลที่มีพลังการต่อสู้หนึ่งดาว หากพลังการต่อสู้ของรูปแบบคือสิบดาว บุคคลนั้นก็จะมีพลังการต่อสู้สิบดาว อย่างไรก็ตาม ในกรณีของบุคคลที่มีพลังการต่อสู้สิบดาว การผสานกับรูปแบบสิบดาวจะทำให้ทั้งสองทับซ้อนกัน ดังนั้น การมีพลังการต่อสู้สิบสองดาวหรือสิบสามดาวจึงถือว่าเหมาะสม

สิ่งนี้ก็เหมือนกับ Spirit Tools ซึ่งคนที่มีความสามารถในการรบต่ำหากใช้มันก็คงเหมือนกับการส่งถ่านหินลงไปในหิมะ แต่สำหรับคนที่มีความสามารถในการรบสูงแล้ว มันจะไม่จำเป็นเลย เพราะผลลัพธ์จะแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

ตอนนี้ด้วยการจัดรูปแบบแล้ว ความสามารถในการต่อสู้ของฉันจะไปถึงดาวได้กี่ดวง?

หลิงฮันเกาหัวของเขา มันยากที่จะวัดจริงๆ เพราะเขาไม่เคยถึงระดับความสามารถในการต่อสู้ถึงยี่สิบดาวเลย แม้จะกินยาเกินขนาดในชีวิตก่อนหน้านี้ก็ตาม เขาไม่ค่อยชัดเจนจริงๆ ว่าจะประเมินความสามารถในการต่อสู้ที่เกินกว่านี้ได้อย่างไร

“อะไรก็ตามที่ฉันต้องการรู้คือฉันแข็งแกร่งเพียงพอ”

หลิงฮันเก็บแท่งทองคำลวดลายม่วงทั้งเจ็ดแท่งไว้ ยิ่งวัสดุเกรดสูงที่ใช้สำหรับดวงตาของรูปแบบการก่อตัวมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งไม่เพียงแต่สามารถต้านทานพลังที่แผ่ขยายของสวรรค์และโลกได้เท่านั้น แต่ยังสามารถป้องกันผู้อื่นที่ทำลายรูปแบบการก่อตัวโดยใช้กำลังหรืออาวุธได้อีกด้วย มิฉะนั้น หากดวงตาของรูปแบบการก่อตัวถูกทำลาย รูปแบบการก่อตัวก็จะพังทลายไปด้วย

เขาเดินไปมาอย่างสุ่มๆ โดยคิดว่าถึงแม้จะไม่ได้อะไรตอบแทนชั่วคราวก็ตาม แต่ด้วยเวลาอีกสองเดือน เขาก็จะเลื่อนชั้นไปสู่ชั้นที่เก้าของชั้นมหาสมุทรแห่งจิตวิญญาณได้ อย่างน้อยเขาก็สามารถดึงหญ้าน้ำแข็งสีแดงเย็นชืดออกมาได้ ซึ่งเป็นจุดประสงค์หลักของการเดินทางของเขา ไม่ว่าจะเป็นหินสีดำหรือหินนำโชคสวรรค์ สิ่งเหล่านี้เป็นเพียงดอกไม้ที่เพิ่มเข้าไปในงานปักเท่านั้น

หลังจากเดินไปได้สักพัก เขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเบาๆ จากด้านหลัง ไม่นานนัก ก็มีคนสองคนเดินออกมาจากป่าทีละคน คนที่อยู่ข้างหน้าเป็นหญิงสาวที่สวมชุดขาวทั้งตัวและคลุมด้วยผ้าคลุมสีขาว แต่ดูสวยและใกล้จะสมบูรณ์แบบแล้ว

จูเซวียนเอ๋อ!

ด้านหลังของเธอมีเด็กหนุ่มคนหนึ่ง แต่ไม่ใช่ Yao Hui Yue… ถ้าหาก Yao Hui Yue ปรากฏตัวที่นี่จริงๆ ด้วยความเย่อหยิ่งของเขา เขาคงเดินเคียงข้าง Zhu Xuan Er อย่างแน่นอน—เขาไม่มีทางเดินตามใครไปแน่นอน

มันคือหลัวต้า

“ท่านหญิงจู” หลิงฮันทักทาย

จูเซวียนเอ๋อขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอรู้ว่าหลิงฮันก็มาหาหญ้าน้ำแข็งเย็นสีแดงเข้มเช่นกัน และนั่นทำให้เธอไม่พอใจอย่างยิ่ง แต่ยาจิตวิญญาณในโลกนี้ไม่มีฉลากที่ระบุว่าใครเป็นเจ้าของ เธอจะไล่หลิงฮันออกไปอย่างนั้นหรือ? ยิ่งกว่านั้น เธอไม่มีสิทธิ์

ดังนั้นเธอจึงเพียงโค้งคำนับทักทายหลิงฮันแล้วเดินออกไปอย่างอวดดี

หลัวต้าจ้องมองหลิงฮันอย่างเย็นชา เขาไม่เคยเห็นจูเซวียนเอ๋อปฏิบัติต่อผู้ชายคนไหนด้วยความสุภาพเช่นนี้ ทำให้เขารู้สึกอิจฉาและอยากจะฆ่าใครสักคนทันที

เขาพบกับจูเซวียนเอ๋อโดยบังเอิญและติดตามเทพธิดาไปทันที แต่จูเซวียนเอ๋อไม่สามารถพบหญ้าน้ำแข็งสีแดงเย็นยะเยือกได้ตลอดเวลา เธออารมณ์เสียมากและไม่มีอารมณ์จะพูดเรื่องไร้สาระกับเขา ทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองถูกประคบเย็น

ประการแรก จูเซวียนเอ๋อมีเกียรติเทียบเท่ากับเทพธิดา และประการที่สอง ความแข็งแกร่งของเธอเหนือกว่าเขามาก แม้ว่าเขาจะพยายามต่อสู้ เขาก็ไม่สามารถเอาชนะเธอได้

อย่างไรก็ตาม จูเซวียนเอ๋อปฏิบัติกับเขาอย่างเย็นชา แต่กลับก้มหัวเพื่อจ่ายเงินให้กับเด็กหนุ่มคนหนึ่ง เมื่อเปรียบเทียบทั้งสองคนแล้ว เขาจะไม่โกรธได้อย่างไร?

จูเซวียนเอ๋อหายตัวไปอย่างรวดเร็ว และลัวต้าก็ตามมา แต่ไม่นาน หลิงฮันก็ได้ยินเสียงฝีเท้าจากด้านหลัง เขาหันไปมองและเห็นว่าลัวต้ากำลังไล่ตามเขาไปอย่างรวดเร็ว

“ไอ้หนู หยุดเดี๋ยวนี้!” หลัวต้าตะโกนเสียงดัง

หลิงฮันไม่หยุดเคลื่อนไหว โดยทำเป็นไม่ได้ยิน

ซิ่ว หลัวต้ากระโจนออกมาและลงจอดตรงหน้าหลิงฮัน ขวางทางของเขาไว้ และพูดอย่างโกรธจัดว่า “เจ้าหูหนวก เจ้าไม่ได้ยินข้ารึไง”

“อ๋อ คุณโทรมาหาฉัน ฉันคิดว่าเป็นหมานะ อย่าบอกนะว่าคุณหน้าเหมือนกันมาก” หลิงฮันพูดด้วยรอยยิ้ม

หลัวต้าตกใจไปชั่วขณะแต่ไม่นานก็โกรธขึ้นมา เด็กหนุ่มคนนี้กล้าล้อเลียนเขาหรืออย่างไร เขาพูดขู่ว่า “คุณเหนื่อยกับการใช้ชีวิตแล้วหรือ”