จักรพรรดินักเล่นแร่แปรธาตุแห่งเต๋าศักดิ์สิทธิ์ - บทที่ 411

บทที่ 411: การได้รับหินนำโชคจากสวรรค์
ผู้แปล: Reverie_ บรรณาธิการ: Kurisu

ซิ่ว พลังชี่อันยิ่งใหญ่พุ่งเข้ามาเฉือนจากภายนอกหุบเขา กลายเป็นใบมีดคมกริบยาวนับพันฟุตที่น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง

ทุกคนต่างหวาดกลัวจนป่วย พลังชี่อันดุร้ายนั้นยาวเกินไป ไม่อาจหลบเลี่ยงได้ไม่ว่าจะไปทางขวาหรือซ้าย หรือแม้แต่ขึ้นไป มันถูกปลดปล่อยออกมาโดยลิงปีศาจ และแม้ว่าพวกมันจะไม่ถูกฟันโดยตรง แต่ด้วยการฝึกฝนระดับฐานวิญญาณและระดับมหาสมุทรวิญญาณ พวกมันจะต้องแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยอย่างแน่นอนเมื่อเผชิญกับพลังที่น่ากลัวของมัน

“ขุดหลุม!”

ทันใดนั้นก็มีใครบางคนบุกโจมตีพื้นดินอย่างบ้าคลั่ง มีคำกล่าวทั่วไปเกี่ยวกับโล่แห่งโลก—การซ่อนตัวอยู่ในโคลนอาจช่วยให้พวกเขาหลบหนีได้อย่างหวุดหวิด

ทุกคนทำตามและล้มลงพื้นอย่างบ้าคลั่ง

ผู้คนที่นี่อย่างน้อยก็อยู่ในระดับ Spiritual Ocean Tier ดังนั้นการทุบหลุมจึงค่อนข้างง่าย ในชั่วพริบตา ทุกคนกลายเป็นหนูขุดดิน เจาะลงไปในหลุมโคลน

พลังชี่อันดุร้ายพัดผ่านมา เผิง เผิง เผิง เผิง มันทำให้ฝุ่นผงลอยขึ้นจากพื้นดินในขณะที่พลังที่น่ากลัวดำเนินต่อไปจนกระทั่งมันเฉือนกำแพงภูเขา ก่อนที่จะหายไป กำแพงภูเขานั้นแข็งแกร่งเป็นพิเศษและไม่ได้ถูกเฉือนจนขาดทั้งหมดโดยการโจมตีของลิงปีศาจ ทิ้งไว้เพียงรอยแผลที่ลึกไม่ถึงฟุต ซึ่งน่าตกใจจริงๆ

ทุกคนที่ซ่อนตัวอยู่ในหลุมโคลนต่างตกตะลึง แต่ละคนพุ่งออกมาจากหลุมโคลนพร้อมเลือดเต็มตัว ผู้ที่อ่อนแอเกินไปบางคนถึงกับช็อกจนเลือดไหลเป็นฟอง แต่โชคดีที่คนส่วนใหญ่หนีออกมาได้

ตัวอย่างเช่น Zhu Xuan Er, Ding Yuan Xin และคนอื่น ๆ ต่างมองไปที่ Ling Han ซึ่งเป็นคำเตือนที่เพิ่งเกิดขึ้นจากเขา

หลิงฮันยิ้มเล็กน้อยและกล่าวว่า “ไม่จำเป็นต้องขอบคุณ”

แม้ว่าบางคนที่นี่จะเป็นศัตรู แต่เขาไม่จำเป็นต้องยืมมือลิงปีศาจมาฆ่าคน—เขาไม่มีความมั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอ? นอกจากนี้ บางคนก็ไม่ได้เลวร้าย และน่าเสียดายที่พวกเขาต้องมาตายที่นี่

“รีบออกไปเร็ว!” ผู้ได้รับการช่วยเหลือพยักหน้าให้หลิงฮัน ไม่ว่าพวกเขาจะรู้จักเขาหรือไม่ก็ตาม และวิ่งออกจากหุบเขาไปทีละคน การโจมตีของลิงปีศาจแพร่กระจายและทำให้พวกเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส และอีกสองสามครั้งก็จะฆ่าพวกเขาได้อย่างแน่นอน

ยิ่งกว่านั้น กำแพงภูเขายังมั่นคงมาก และเป็นไปไม่ได้เลยที่พวกมันจะขุดผ่านมันด้วยพลังของมัน ดังนั้น วิธีเดียวที่จะได้หินนำโชคสวรรค์มาก็คือการฆ่าลิงปีศาจ!

โชคดีที่เมื่อเห็นว่าผู้เยาว์ที่น่าทึ่งของพวกเขาถูกโจมตี เหล่าผู้สูงวัยระดับ Flower Blossom นอกหุบเขาก็เริ่มสู้สุดชีวิตโดยยับยั้งเจ้าลิงปีศาจไว้และไม่ปล่อยให้มันมีโอกาสใช้ท่าโจมตีสังหารอีก

หลิงฮันมองไปรอบๆ เมื่อเห็นว่าคนส่วนใหญ่ในหุบเขาหนีออกไปหมดแล้ว เขาจึงพูดกับหูหนิว “หนิวหนิว เจ้าเข้าไปได้ไหม” หูหนิวเป็นคนประหลาด เมื่อคนอื่นไม่มีทาง เธออาจจะเข้าไปได้

“ให้หนิ่วลองดู” หูหนิ่วนั่งยองๆ อยู่ที่ทางเข้าถ้ำ เปิดปากและกัดมัน

เพียงแค่กดปุ๊บ ทางเข้าถ้ำก็มีเส้นสายที่เปล่งประกายราวกับเส้นเลือดหมุนวน เมื่อสัมผัสแล้ว พลังที่ลิงปีศาจสร้างขึ้นจะแสดงออกมาโดยอัตโนมัติ

เด็กสาวกลับคลั่งไคล้ กัดซ้ายและขวา กินเส้นเลือดที่อยู่บริเวณใกล้เคียงจนหมด

อะไรวะเนี่ย!?

แม้ว่าหลิงฮันจะรู้ว่าหูหนิวนั้นผิดปกติ แต่ความแปลกประหลาดในระดับนี้ยังทำให้มุมปากของเขากระตุกเมื่อเขารู้สึกว่ายอมรับไม่ได้

นั่นเป็นการป้องกันที่ตั้งไว้โดยมอนสเตอร์ระดับดอกไม้บานชั้นที่ 9 ที่เป็นแม้กระทั่งราชาแห่งสัตว์ร้าย แต่ก็ยังถูกหูหนิวกัดจนทะลุ… เธอมีฟันแบบไหนกันแน่!?

หลังจากที่หูหนิวกัดรูเล็กๆ ให้เปิดออก เธอก็รีบเข้าไปข้างในและวิ่งออกไปทันที เธอรู้ว่าหลิงฮันต้องการอะไร และในเวลาไม่นาน เธอก็วิ่งกลับจากภายในถ้ำ ออกจากปากถ้ำและกระโจนเข้าไปในอ้อมแขนของหลิงฮัน ส่งมอบของที่เหมือนไข่มุกเก้าชิ้นให้

ทันใดนั้นก็ได้กลิ่นหอมที่เข้มข้น ทำให้รูขุมขนบนร่างกายของเขาเปิดกว้างขึ้นอย่างสบายใจอย่างที่อธิบายไม่ได้

หินนำโชคสวรรค์!

หลิงฮันรีบเก็บหินโชคสวรรค์ทั้งเก้าก้อนไว้ในหอคอยดำและอุ้มหูหนิวขึ้นมา เดินช้าๆ ไปทางด้านนอกหุบเขา

เมื่อกี้เขาใช้ร่างกายของเขาเป็นฉากกั้นไม่ให้ใครรู้ว่าฮูหนิวเข้ามาในหุบเขา ใครจะคิดว่าฮูหนิวจะมีความสามารถขนาดนั้น แม้แต่การสามารถกัดทะลุการป้องกันของพลังที่ตั้งไว้โดยระดับดอกไม้บานสะพรั่งได้

ตอนนี้ทุกคนต่างมุ่งความสนใจไปที่การต่อสู้บนท้องฟ้า เมื่อลิงปีศาจถูกฆ่าแล้ว พวกเขาก็จะสามารถเข้าไปในถ้ำบนภูเขาและรับหินนำโชคสวรรค์ได้

หัวใจของหลิงฮันเต้นแรงอย่างรวดเร็ว เขารู้ว่ามีหินนำโชคสวรรค์อยู่ในถ้ำบนภูเขา แต่เขาไม่เคยคิดว่าจะมีมากถึงเก้าคน นั่นหมายความว่าเขาสามารถสร้างอัจฉริยะได้เก้าคน!

หนึ่งสำหรับเขา หนึ่งสำหรับฮูหนิว หนึ่งสำหรับหลิงตงซิง หนึ่งสำหรับหลิวหยูตง หนึ่งสำหรับคานเย่… ทั้งห้าคนนี้สำคัญที่สุด ส่วนกวงหยวน จูอู่จิ่ว และหลี่ซื่อชาน พรสวรรค์ด้านศิลปะการต่อสู้ของพวกเขาไม่ได้เหนือกว่าใคร การมอบให้พวกเขาถือเป็นการเสียเปล่าใช่หรือไม่?

ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม คนๆ หนึ่งสามารถหยิบหินนำโชคสวรรค์ได้เพียงชิ้นเดียวเท่านั้น มิฉะนั้นจะไร้ประโยชน์—แล้วเขาจะมอบมันให้ใครอีก? ใช้มันกับคนของตัวเองจะดีที่สุด

ที่ได้รับการตัดสินใจแล้ว

ไม่นานเขาก็ตัดสินใจได้แล้ว ส่วนสิ่งที่เหลือจะนำไปใช้ยังไงนั้นคงต้องคุยกันต่อไป บางทีเขาอาจจะนำมันออกมาประมูลเพื่อทำกำไรมหาศาลก็ได้

หลังจากที่เขาออกจากหุบเขา เขาเห็นจูเซวียนเอ๋อจ้องมองเขาด้วยสายตาสับสนและตกใจ เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ คำเตือนของเขาคือสิ่งที่ช่วยชีวิตเธอไว้ แต่การโต้แย้งของเขากับเธอเพื่อหญ้าน้ำแข็งเย็นสีแดงเข้มคงทำให้เธอมีความรู้สึกผสมปนเปกัน

ก่อนหน้านี้ หลิงฮันอยู่ที่ชั้นที่ 5 ของชั้นมหาสมุทรจิตวิญญาณเท่านั้น และตอนนี้ เขาได้ก้าวขึ้นสู่ชั้นที่ 7 อย่างน่าทึ่ง ความก้าวหน้าครั้งนี้ช่างน่ากลัวเกินไป

“คุณ!” ติงหยวนซินกระโดดออกมาด้วยเจตนาที่จะฆ่า

หลิงฮันหัวเราะและกล่าวว่า “เพิ่งช่วยชีวิตคุณไว้ แต่ตอนนี้คุณกลับตอบแทนความเมตตาด้วยความเกลียดชังงั้นเหรอ”

ติงหยวนซินตกตะลึงเมื่อสายตาของเขาถูกกวาดผ่าน ผู้คนจำนวนมากที่อยู่รอบๆ ต่างมองมาที่เขาด้วยสายตาที่ไม่เป็นมิตร เขารู้ว่าเขาทำให้ฝูงชนโกรธ จึงถอนหายใจเสียงดังทันที ถอยหลังไปสองสามก้าวแล้วพูดว่า “คราวนี้ฉันจะปล่อยคุณไป แต่ครั้งหน้าที่เราเจอกัน ฉันจะเอาหัวของคุณไปแน่นอน”

หลิงฮันหัวเราะอย่างเรียบง่าย ครั้งต่อไปที่พวกเขาพบกัน เขาคงได้ก้าวไปสู่ระดับฐานจิตวิญญาณแล้ว และคงไม่มีใครรู้ว่าใครจะเป็นเหยื่อและใครจะเป็นผู้ล่า

การต่อสู้บนท้องฟ้านั้นยิ่งทำให้มนุษย์เสียเปรียบมากขึ้นเรื่อยๆ ลิงปีศาจนั้นแข็งแกร่งเกินไป และไม่เหมือนกับสัตว์ร้ายตัวอื่นๆ ในป่า สติปัญญาของมันไม่ถูกกระทบกระเทือน แม้ว่ามันจะกระหายเลือดและชอบสงครามก็ตาม

พลังทำลายล้างของมันเพิ่มขึ้นในขณะที่หลีกเลี่ยงข้อเสียได้… เป็นเรื่องธรรมดาที่ความสามารถในการต่อสู้ของมันจะเพิ่มขึ้น

“ถอยทัพ! ถอยทัพกันไปเลย!” นักรบชั้น Flower Blossom ตะโกนเสียงดัง พวกเขาจะต้องยอมรับความพ่ายแพ้ในการต่อสู้ครั้งนี้ แผนตอนนี้คือถอยทัพก่อน แล้วค่อยรวบรวมนักรบชั้นยอดเพิ่ม

คราวนี้ แม้แต่ชนชั้นสูงระดับวิญญาณก็ยังได้รับการแจ้งเตือน

หลิงฮันไม่สนใจเพราะหินนำโชคสวรรค์อยู่ในมือของเขาแล้ว ถอยไป? ถ้าอย่างนั้นก็ช่างเขาเถอะ เขาจะปกป้องหญ้าน้ำแข็งเย็นสีแดงเข้ม—หลังจากที่เขาไปถึงชั้นที่เก้าของชั้นมหาสมุทรจิตวิญญาณแล้ว เขาจะใช้พลังงานเพิ่มของหอคอยดำเพื่อเอายาจิตวิญญาณออกไป ด้วยวิธีนี้ เขาจะสามารถหลีกเลี่ยงการเสียโอกาสในการปรับปรุงร่างกายของเขาได้เช่นกัน

“หยุดก่อน!” ร่างหนึ่งพุ่งขึ้นมาในอากาศอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำราม เผยให้เห็นถึงความหวาดกลัวที่แผ่ซ่านไปทั่วสวรรค์และนรก เส้นคล้ายเส้นเลือดพุ่งกระจายไปทั่วรอบตัวเขาราวกับดอกไม้บนสวรรค์ เป็นภาพที่น่าตื่นตะลึง

ตอนแรกหลิงฮันคิดว่าเป็นเหยาฮุ่ยเยว่ เนื่องจากมีเพียงเด็กหนุ่มผู้มีอำนาจเหนือคนอื่นเท่านั้นที่สามารถปลดปล่อยพลังที่แข็งแกร่งเช่นนี้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเพ่งมอง เขาก็เห็นอย่างเลือนลางว่านี่คือชายวัยสามสิบที่เป็นผู้ใหญ่เต็มตัวซึ่งเต็มไปด้วยพลังที่เป็นธรรมชาติและแข็งแกร่ง เหมือนกับกษัตริย์โดยกำเนิด

ปากของหลิงฮันค่อย ๆ หลุดออก เผยให้เห็นท่าทางตกตะลึง—ชายผู้นี้คือ…!