Apocalypse: Infinite Evolution เริ่มต้นจากการจัดสรรคุณสมบัติ - บทที่ 86

บทที่ 86: ฉลาดเหมือนปีศาจ

ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio

ฮ่า!

ตงหวู่คำรามและปล่อยวิชาคฑาโอเวอร์ลอร์ด

ในที่สุดเขาก็สังหารมนุษย์ปีศาจสองสามคนที่กำลังจะหลบหนีก่อนที่หวางเย่จะเคลื่อนไหว

ร่างกายที่สูงและแข็งแรงของเขายืนตัวตรง และเขาก็แอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก

มันปิด. หากเขาช้าลงอีกสักหน่อย เขาจะไม่ได้รับคะแนนความสำเร็จ…

ต่างจากซู่ ยี่หาน เขาเคยทะเลาะกับหวังเย่ครั้งหนึ่ง เขารู้ว่าฝ่ายหลังแข็งแกร่งมาก แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะน่ากลัวไปกว่านี้ในการต่อสู้จริง

ในชั่วพริบตา Blood Sucker ทั้งหมดก็ถูกทำลายล้างไปแล้วเหรอ?

ปีศาจสาบานเลือดทั้งสามนั้นก็เหมือนกับลูกแมวสามตัวที่จบลงในไม่กี่กระบวนท่า

“นี่…” ซู่ยี่หานรู้สึกชา

ก่อนที่เธอจะฟื้นคืนสติได้ Blood Sucker ก็ถูกกำจัดออกไปแล้ว

ตงหวู่สามารถสังหารมนุษย์ปีศาจได้สองสามตัว แต่เธอก็ไม่แม้แต่จะข่วนแม้แต่ตัวเดียว ท้ายที่สุดแล้ว เธอจะได้รับเพียงคะแนนความสำเร็จขั้นพื้นฐานเท่านั้น

ไม่น่าแปลกใจเลยที่เสี่ยวหวู่วิ่งเร็วมากในวันนี้ เขารู้เรื่องนี้มานานแล้ว…

“หู…” หน้าอกที่สั่นเทาอย่างรวดเร็วของซู่ยี่หานค่อยๆสงบลง เธอมองดูหวังเย่ออย่างลึกซึ้งและรู้สึกแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิงเกี่ยวกับเขา

ทีมกู้ภัยมีมือใหม่ที่น่าทึ่ง!

หากเธอไม่ได้รับคะแนนความสำเร็จใดๆ ก็ตาม

ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดเธอก็ไม่ได้ขาดคะแนนเล็กๆ น้อยๆ นี้

ตราบใดที่พวกเขาล้างแค้นเสี่ยวเจีย มันก็คงจะไม่เป็นไร

มันไม่ได้เป็นการเสียเธอและคืนนอนไม่หลับของ Han Ruobin ในช่วงสิบวันที่ผ่านมา

เธอยังคิดเรื่องนี้อยู่

พูดตามตรงเธอไม่ได้ไร้สมอง หวังเย่เพียงแต่สามารถวิเคราะห์ได้มากจากการสืบสวนของเธอและการสืบสวนของหาน รัวปิน

หากพวกเขาไม่ได้จำกัดพื้นที่ให้แคบลงทีละขั้น พวกเขาจะไม่สามารถหาที่ซ่อนของ Blood Sucker ได้ แม้ว่าพวกเขาจะติดตามร่องรอยของมนุษย์ปีศาจก็ตาม

ขวา?

“อืม? หวังเย่ไปไหน?” ซูอี้หานตระหนักได้ทันทีว่าหวางเย่หายตัวไป

ตงหวู่บีบคำสามคำออกมาหลังจากผ่านไปนาน “ยึดสินค้า”

ตอนนี้หวังเย่เข้าใจแล้วว่าทำไมทีมกู้ภัยถึงร่ำรวยมาก

ขนแกะก็มาจากแกะ!

เขาคิดว่าถุงทองที่เขาได้รับจาก Abyss ในเมืองฐานสำรองนั้นมากเกินไป แต่เขาก็ยังประเมินความสามารถของมนุษย์ปีศาจในการสะสมความมั่งคั่งต่ำไป

ทองคำทั้งหีบ!

ปีศาจสาบานด้วยเลือดทั้งสามจะก่อกบฏหรือไม่?

รวยแค่ไหน!

หวังเย่เพียงแค่ใช้หีบที่ใช้เก็บอุปกรณ์เพื่อเก็บทองคำ

เขาไม่ได้นับอย่างละเอียด แต่มีทองคำแท่งมากมายจนน่าตื่นตา

หวังเย่หยิบหน้าอกขึ้นมาด้วยมือเดียว มันมีน้ำหนักประมาณแปดเท่าของน้ำหนักของอนาเบลลา

หากไม่รวมน้ำหนักของกล่องนั้น ตามราคาทองคำในปัจจุบัน หีบนี้ต้องเกิน 100 ล้าน!

“คนกลางได้กำไรจริงๆ” หวังเย่ขุดหลุมขนาดใหญ่และฝังหน้าอกไว้

เขาเหยียบดินจนมั่นคง ทันทีที่เขาทำเสร็จแล้ว ตงหวู่และซูยี่หานก็เข้ามา

“ห้ากล่อง” ซู่ยี่หานเปิดพวกเขาทีละคน

ตงหวู่เหลือบมองที่เท้าของหวังเย่แล้วลังเล

“อืม? อะไรถูกฝังอยู่ที่นี่?” ซู่ยี่หานก็เห็นมันเช่นกัน

“กระดูก” หวังเย่พูดอย่างจริงจัง

ซู ยี่หาน พยักหน้าและไม่พูดอะไร เธอยังคงตรวจสอบกล่องต่อไป

“กระดูกฝังด้วยทองคำ?” ตงหวู่ไร้ความรู้สึก

“คุณฉลาดมากใช่ไหม” หวังเย่จ้องมองเขาและเห็นว่ากล่องใบหนึ่งที่ซู่ยี่หานเปิดนั้นมีหลอดทดลองที่มีของเหลวสีแดงเข้มไหลอยู่ข้างใน “สิ่งเหล่านี้คืออะไร?”

“เลือดวิวัฒนาการ” ซู ยี่หาน กล่าว

“Blood Sucker ประหยัดสิ่งนี้ไปเพื่ออะไร” หวังเย่รู้สึกงุนงง

“พวกเขาไม่ได้บันทึกมัน” ซู ยี่หาน กล่าว “สิ่งเหล่านี้ควรได้รับการแลกเปลี่ยนจากสโตน

มหาสมุทร. เลือดของ Evolvers ขั้นสูงเป็นยาชูกำลังที่ยอดเยี่ยมสำหรับมนุษย์ปีศาจระดับกลาง”

ห่วงโซ่กำไรมีความสมบูรณ์มาก แต่ละคนได้รับสิ่งที่พวกเขาต้องการ

มหาสมุทรหินปฏิบัติต่อ Evolver ในฐานะเหยื่อ โดยได้รับเลือดของพวกมันเพื่อเสริมความแข็งแกร่งให้กับองค์กรมนุษย์ปีศาจในเครือ ซึ่งจะเป็นการเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับพวกมัน

จากนั้น พวกเขาจะฆ่า Evolvers มากขึ้น ก่อตัวเป็นวงจร

ไร้มนุษยธรรม

วันหนึ่งเขาจะถอนรากถอนโคนองค์กรไร้มนุษยธรรมเหล่านี้!

“Blood Sucker ถูกทำลายแล้ว อย่างน้อยสิบวันนี้ก็ไม่สูญเปล่า” ซู ยี่หาน คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ และอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ “ฉันหวังว่าเสี่ยวเจียจะพักผ่อนอย่างสงบสุข”

“เขาทำไม่ได้”

เสียงของหวังเย่ทำให้ซู ยี่หาน และตงหวู่ตกใจ

“เสี่ยวเจียไม่ได้ถูกฆ่าโดย Blood Sucker มันเป็นตัวตุ่นที่ฆ่าเขา” หวังเย่อกล่าว

ซู ยี่หาน รู้สึกสับสน

“ทำไมคุณพูดแบบนั้น?” ตงหวู่จ้องมองที่หวังเย่

“มันง่ายมาก. เซียวเจียเสียชีวิตก่อนที่เขาจะส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือได้” หวังเย่กล่าว “ปีศาจสาบานเลือดทั้งสามมีพลังขนาดนั้นเลยเหรอ?”

“ความแข็งแกร่งของเสี่ยวเจียเทียบได้กับของฉัน” ตงหวู่กล่าว

“ถูกตัอง. ความแข็งแกร่งของปีศาจสาบานเลือดทั้งสามนั้นเกือบจะเหมือนกับของเซียวเจีย เว้นแต่ทั้งสามคนจะโจมตีด้วยกัน เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะไม่มีเวลาขอความช่วยเหลือ”

ตงหวู่มองไปที่หวังเย่

เขาหมายความว่าเขาสามคนไม่เพียงพอที่จะต่อสู้กับเขาเพียงลำพังเหรอ?

ดูเหมือนว่าจะเป็นเช่นนั้นแม้ว่า…

ตงหวู่เงียบไป

“อาจเป็นได้ว่าเขาถูกซุ่มโจมตี หรือบางทีเสี่ยวเจียไม่คิดว่าเขาจะตาย อาจเป็นไปได้ว่าสัญญาณไม่ดี มีเหตุผลที่เป็นไปได้มากเกินไป นั่นเป็นเพียงการคาดเดาที่ไม่มีมูลความจริง” ซู ยี่หาน ส่ายหัวของเธอ

“คุณจะอธิบายได้อย่างไรว่าตำแหน่งสุดท้ายที่บันทึกไว้ในนาฬิกาของพี่เจียนั้นอยู่ห่างจากจุดที่พบศพของเขามาก? มนุษย์ปีศาจไม่สามารถฆ่าใครสักคนแล้วส่งศพออกไปได้ใช่ไหม?” หวังเย่กล่าว

“ใช่.” ตงหวู่พยักหน้า “ฉันไม่คิดว่าสาเหตุที่ทำให้นาฬิกาเสียหายนั้นก็ไม่ถูกต้องเช่นกัน เป็นเรื่องยากที่มนุษย์ปีศาจจะทำลายนาฬิกาเมื่อฆ่า Evolver”

แล้วทำไมเขาไม่พูดแบบนั้นมาก่อนล่ะ?

ซู่ยี่หานกลอกตาของเธอ

“คุณกำลังบอกว่าเสี่ยวเจียถูกตัวตุ่นฆ่า แล้วใครล่ะที่ทำลายนาฬิกาและลากศพไปไกลเพื่อทิ้ง? ทำไมเขาถึงทำอย่างนั้น?” ซู่ยี่หานไม่เข้าใจ

เพื่อป้องกันไม่ให้มีการค้นพบที่ซ่อนของ Blood Sucker” Wang Ye กล่าว

“ที่นี่ไม่ใช่รังของ Blood Sucker เหรอ?” ซู ยี่หาน ตกตะลึง

ไม่แน่นอน ฉันตรวจสอบเมื่อสักครู่นี้ ที่นี่ไม่มีร่องรอยของสิ่งมีชีวิต และมีซากสัตว์ประหลาดไม่มากนัก อย่างมากที่สุด พวกเขาเพิ่งย้ายมาที่นี่สิบวันถึงครึ่งเดือน ค่ายต้องสงสัยที่คุณพบก่อนหน้านี้ควรเป็นฐานที่แท้จริงของ Blood Sucker” Wang Ye กล่าว

ซู ยี่หาน ตกตะลึง

ดูเหมือนเธอจะเข้าใจอะไรบางอย่าง แต่เธอก็ไม่สามารถวางนิ้วลงไปได้

“ตัวตุ่นเป็นคนที่เซียวเจียคุ้นเคยเป็นอย่างดี และเขาแข็งแกร่งกว่าเขา ดังนั้นเขาจึงเสียชีวิตอย่างกะทันหัน” ดวงตาของหวังเย่เป็นประกาย “ถ้าฉันจำไม่ผิด เซียวเจียคงพบเบาะแสสำคัญบางอย่าง ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงถูกเงียบ”

“คุณหมายถึง…” รูม่านตาของ Tong Wu ขยายออก และร่างกายของเขาก็สั่นเทา

“มันคือใคร?” หัวของซู่ยี่หานกำลังหึ่ง

“แค่มองไปรอบ ๆ และดูว่าใครไม่อยู่ที่นี่” หวังเย่กล่าว

“กัปตันเซี่ย?” ซู ยี่หาน ตกตะลึง

นั่นฮัน รัวปิน!” ตงหวู่เหลือบมองเธอ และมีคำสี่คำผุดขึ้นมาในใจของเขา

บูม!

ซู ยี่หาน ใกล้จะทรุดตัวลง

แม้ว่าเธอกับหาน รัวปินจะไม่เคยมีความสัมพันธ์ที่ดีและขัดแย้งกันอยู่เสมอ แต่เธอก็ไม่เคยคิดเลยว่าเพื่อนร่วมทีมที่เธอต่อสู้ด้วยจะเป็นตัวตุ่น!

“เป็นไปไม่ได้ นี่มันเป็นไปไม่ได้…” ซู ยี่หาน พึมพำ

“คุณโทรหาเขาได้เลย” หวังเย่เหลือบมองเธอ “แน่นอนว่าเขาจะไม่รับ”

ซู่ ยี่หาน หายใจเร็วขึ้นขณะที่เธอกดหมายเลขอย่างเมามัน

แขนของเธอก็ล้มลงอย่างรวดเร็ว และใบหน้าที่สวยงามของเธอก็ซีดลง

“คุณรู้เมื่อไหร่” ตงหวู่มองไปที่หวังเย่

“วันที่ฉันเห็นร่างของเซียวเจีย คุณยังจำได้ไหม?” หวังเย่กล่าว “เมื่อพื้นที่ค้นหาได้รับการยืนยัน ฮัน รัวปินก็บินไปด้วยความโกรธและรีบจากไป”

ทั้งสองพยักหน้า

“ในเวลานั้น เขาควรจะแจ้งให้ Blood Sucker ออกจากค่ายเดิม” หวังเย่กล่าว

“ไม่น่าแปลกใจเลย…” ซู่ ยี่หาน คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และรู้สึกว่ามีบางอย่างรู้สึกผิดจริงๆ

เพียงแต่ว่าพวกเขามีส่วนเกี่ยวข้องและไม่สามารถมองเห็นเรื่องนี้ได้ชัดเจน พวกเขาไม่สามารถคิดมากได้ และพวกเขาก็ไม่อยากคิดไปในทิศทางนั้นเช่นกัน

ตงหวู่มองไปที่หวังเย่ ดวงตาของเขาสั่นไหว “คุณเลือกฉันให้สอบสวนเรื่องนี้กับคุณเพราะฉันเป็นคนซื่อสัตย์ ใจดี และจิตใจอ่อนโยน และคุณกลัวว่าฉันจะเดินตามรอยเท้าของเซียวเจีย?”

หวังเย่เหลือบมองเขา “เลขที่. เป็นเพราะคุณอ่อนแอ”

ตงหวู่พูดไม่ออก

ซู ยี่หาน พยักหน้า

“ในเวลานั้น 1 ไม่ได้กำจัดพี่สาวฮันในฐานะผู้ต้องสงสัยออกไปโดยสิ้นเชิง” หวังเย่กล่าว จนกระทั่งในเวลาต่อมา 1 คนก็ตระหนักว่าซิสเตอร์ฮันเป็นคนโง่เขลาจริงๆ จากนั้น 1 คนก็ล็อคตัวหาน รัวปิน”

“นั่นไม่ใช่สิ่งที่คุณอยากจะพูดใช่ไหม?” ตงหวู่เยาะเย้ยอยู่ในใจ

“ ดังนั้นหลังจากที่คุณจับได้ Ding Ziqiang คุณก็ชี้นิ้วไปที่พี่เป่าเพื่อบังคับให้ Han Ruobin แสดงตัว”

หวังเย่พยักหน้า “เขาเจ้าเล่ห์เกินไป แม้แต่หุ้นส่วนที่โง่เขลาอย่าง Ding Ziqiang ก็ไม่สามารถเป็นพยานปรักปรำเขาได้ 1 รู้ว่าแม้ว่าเราจะสอบสวนเขาอย่างละเอียดแล้ว เราก็อาจจะไม่ได้ผลลัพธ์ใดๆ แต่เขาทำเรื่องสกปรกมากเกินไป เขาคงรู้สึกผิดและกลัวว่าอาจจะทิ้งหลักฐานบางอย่างไว้โดยไม่ได้ตั้งใจ”

“สิ่งที่ไม่รู้นั้นน่ากลัวที่สุด ดังนั้นเมื่อเราเริ่มสอบสวนทีมกู้ภัยเวสต์แคมป์และชี้ไปที่พี่เป่า เขาจะใช้โอกาสนี้หลบหนีอย่างแน่นอน ท้ายที่สุดแล้ว ไม่เพียงแต่จะเป็นอันตรายที่จะอยู่ที่นี่ แต่หลังจากการสอบสวนอย่างละเอียดแล้ว มันจะยากยิ่งขึ้นสำหรับเขาที่จะได้กำไรจากการเป็นไฝ ก็มีความเสี่ยงที่จะถูกสัมผัสเช่นกัน เป็นการดีกว่าสำหรับเขาที่จะออกไปโดยเร็วที่สุด”

“ไปยังที่ที่?” ซู ยี่หาน ตกตะลึง

เพื่อเข้าร่วมองค์กร Lone Ranger” หวังเย่กล่าว “เมื่อเขาข้ามแม่น้ำ Lu เขาจะถือว่าออกจากเมืองฐานทางตะวันออกแล้ว แล้วจะจับเขาได้ยาก ด้วยบุคลิกที่เห็นแก่ตัวของเขา เขาจึงเหมาะสมที่สุดที่จะเข้าร่วม Lone Ranger Organisations ซึ่งเขาไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบในการปกป้องประเทศของเขา”

ซู่ ยี่หาน ชี้ไปที่นาฬิกาของเธอทันที ซึ่งแสดงตำแหน่งของอีกฝ่าย “เขายังคงเป็นแม่น้ำ Lu!”

“คุณไม่เห็นหรือว่าสถานที่ไม่เปลี่ยนแปลง” หวังเย่ถามซู ยี่หาน “เขาโยนนาฬิกาลงแม่น้ำเมื่อนานมาแล้ว แม้ว่าคุณจะมุ่งหน้าไปที่แม่น้ำ Lu คุณจะไม่สามารถหาเขาได้ คุณจะคิดว่าเขาถูกฆ่าโดยสัตว์ประหลาดระดับนรกในแม่น้ำ ยิ่งไปกว่านั้น เพื่อซื้อเวลา ครั้งนี้เขาได้ทรยศ Blood Sucker อย่างไร้ความปราณี”

“เขาทรยศ Blood Sucker?” ตงหวู่ถามอย่างงุนงง

ใช่. คุณไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญเหรอ? เราไม่ได้พบมนุษย์ปีศาจหลังจากค้นหามานาน แต่เราพบพวกเขาที่นี่” หวังเย่อยิ้ม “เขายังคำนึงถึงความยากลำบากสำหรับเราด้วย เราไม่สามารถค้นหาพวกมันได้ง่ายเกินไปเพราะนั่นจะทำให้เราสงสัย แต่ก็ไม่ได้ยากเกินไปที่เราจะไม่พบพวกมัน”

ซวย!

การแสดงออกของพวกเขาเปลี่ยนไป

นี่… มันน่ากลัวเกินไป!

พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าเพื่อนร่วมทีมที่พวกเขาต่อสู้เคียงข้างกันจะเป็นคนเจ้าเล่ห์เช่นนี้

อย่างไรก็ตาม ความฉลาดของหวังเย่เกือบจะเป็นปีศาจ!

“ฉันจะจับเขา!” ซู่ยี่หานกัดฟัน ใบหน้าของเธอแดงด้วยความโกรธ “ฉันอยากจะฆ่าเขาด้วยมือของฉันเองและล้างแค้นให้กับเสี่ยวเจีย!”

เธอโกรธมากเพราะเธอถูกล้อเล่นใช่ไหม?

“คุณจะไม่สามารถตามทันเขาได้ เขาควรจะมุ่งหน้าไปทางใต้ตามลำพัง ก. ลู

แม่น้ำ” หวังเย่กล่าว “แจ้งเมืองฐานใต้เพื่อสกัดกั้นเขา”

“ยังไงก็ตาม กัปตันเซี่ยไปอยู่ที่ไหนกับข้อมูลเท็จที่เขาให้มา?” หวังเย่ก็จำได้ทันที

“ทีม Beyond Rescue ได้รับข้อมูลเกี่ยวกับมหาสมุทรหินและรีบไปที่เมืองหงหลิง” ซู ยี่หาน กล่าว

หวังเย่พยักหน้า

เนื่องจาก Han Ruobin สมรู้ร่วมคิดกับ Stone Ocean เขาจึงสามารถทำให้มนุษย์ปีศาจแห่ง Stone Ocean ปรากฏตัวได้อย่างแน่นอน

นั่นไม่ถูกต้อง

“เมืองหงหลิง?” หวังเย่รู้สึกประหลาดใจ “อันที่ตั้งอยู่ที่ต้นน้ำของแม่น้ำ Lu?”

ดวงตาของหวังเย่อเป็นประกายเมื่อเขาตรวจสอบแผนที่

มันจึงเป็นเช่นนี้

ไม่น่าแปลกใจ ไม่น่าแปลกใจ…

ทันที หวังเย่ก็เคลียร์ข้อสงสัยทั้งหมดของเขาและถอนหายใจ

ช่างเป็นคนโลภจริงๆ

“ไปกันเถอะ.” หวังเย่พูดกับทั้งสองคน

“เราจะไปที่ไหน? เราจะไม่แจ้งให้เมืองฐานใต้ทราบหรือ?” ซู ยี่หาน ถามทันที ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกราวกับว่าเธอถูกทงหวู่ครอบงำ ฟังทุกคำพูดของหวังเย่และถึงกับเลิกคิด

“ไม่ใช่ตอนนี้.” ดวงตาของหวังเย่เป็นประกาย “ปลายังอยู่ที่นี่..”