ราชาศักดิ์สิทธิ์ชั่วนิรันดร์ - บทที่ 58

บทที่ 58: แทงทะลุหัวใจด้วยลูกศรนับไม่ถ้วน

ผู้แปล: Atlas Studios บรรณาธิการ: Atlas Studios
Zhou Dingyun ดูเหมือนจะตกใจมาก เขากระโดดขึ้น ถอยออกไปสองสามก้าว เอื้อมมือไปทางถุงเก็บของที่เอว เขาหรี่ตาลงและดูเคร่งขรึม

“ใจเย็นๆ ใจเย็นๆ!”

โจวติงหยุนมั่นใจในตัวเอง “ฉันเป็นนักรบปรับแต่ง Qi ระดับ 8 ฉันได้รับการเปลี่ยนแปลงโดยสิ้นเชิงและไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไปเมื่อสองปีที่แล้ว ฉันจะไม่มีวันกลัวนักวิชาการ ซูซิโม่เป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา เขาจะพึ่งอะไรได้บ้าง”

“คุณจะไม่ดื่มเหรอ?”

ซูซิโม่ยิ้มแล้วส่ายหัว “ถ้าคุณไม่ดื่ม คุณจะไม่มีโอกาสอีกต่อไป”

“คุณกำลังบลัฟ!”

โจวติงหยุนตะโกนเสียงดัง เขาตบฝ่ามือลงบนถุงเก็บของ เคลื่อนดาบบิน ยิงลำแสงวิญญาณออกมาจากปลายนิ้วของเขา ดาบบินส่องแสงสว่าง

อาวุธวิญญาณระดับต่ำ

“จี!”

Zhou Dingyun มีดาบบินอยู่ในมือ เขาสงบสติอารมณ์และชี้ไปข้างหน้า ทันใดนั้น ดาบบินก็กลายเป็นลำแสง ไปถึงซูซิโม่ภายในไม่กี่วินาที!

ซูซิโม่ไม่ขยับแม้แต่นิ้วเดียว ดูเหมือนพระภิกษุที่กำลังนั่งสมาธิอยู่

ดาบบินอยู่ตรงหน้ากลาเบลลาของซูซิโม มันจะเจาะเข้าไปถ้ามันลึกลงไปอีกหนึ่งนิ้ว อย่างไรก็ตาม ซูซิโม่ยังคงรักษาความสงบ และเขาไม่ได้เปลือกตาเลย

Zhou Dingyun คิดว่า Su Zimo ต้องกลัวจนแข็งทื่อ เขาอดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างน่ากลัว “ซู่ซิโม่ ถ้าเจ้าคุกเข่าลงเพื่อขอความเมตตาจากข้า ข้าก็ถือว่าไม่ฆ่าเจ้า”

“ฉันคิดว่าคุณมีบางอย่างผิดปกติมากที่นี่”

ซู่ซีโม่เหยียดฝ่ามือออก จับดาบบินไว้ข้างหน้าเขาเบา ๆ ขณะที่เขาพูดอย่างใจเย็นว่า “เป็นสถานที่เดียวกัน ฤดูกาลเดียวกัน คืนเดียวกัน และเราสองคน แต่จะมีไม่มากเกินไป” ความแตกต่างในผลลัพธ์”

ดวงตาของ Zhou Dingyun มีความอาฆาตพยาบาท ในขณะที่เขาเห็นว่า Su Zimo ใช้ฝ่ามือของเขาเพื่อคว้าอาวุธวิญญาณระดับต่ำที่คมชัด

ช่างเป็นคนโง่!

ซูซิโม่กล่าวต่อ “ หากมีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ก็คงเป็นเมื่อสองปีก่อนที่ฉันปล่อยคุณไป แต่วันนี้ คุณจะไม่สามารถจากไปได้”

“ให้ตายเถอะ คุณกล้าพูดเรื่องไร้สาระได้ยังไง ฉันจะทำให้ฝ่ามือของคุณพิการก่อน!”

Zhou Dingyun ตะโกนด้วยความโหดเหี้ยมในสายตาของเขา เขาเคลื่อนดาบบินออกแรงเพื่อให้มันหมุน!

ในขณะเดียวกัน ฝ่ามือของซูซิโมก็พันและฟาดดาบ

ปะ!

มีเสียงดังราวกับฟ้าร้อง โจวติงหยุนรู้สึกตกใจ

ไม่ใช่เนื้อบินและเลือดกระเซ็นอย่างที่เขาคาดหวัง

แต่ฝ่ามือของซูซิโม่กลับไม่เสียหาย!

Zhou Dingyun รู้สึกประหลาดใจมากยิ่งขึ้นที่เขาสูญเสียการควบคุมดาบบิน!

เป็นไปได้ยังไง?

ช่วงเวลาต่อมา Zhou Dingyun หันจากความตกใจไปสู่ความตกตะลึงเมื่อเห็นภาพที่เขาเห็น

ซูซิโม่กางฝ่ามือออก และดาบบินก็วางอยู่บนฝ่ามือของเขาอย่างเงียบๆ มันถูกปกคลุมไปด้วยรอยแตกร้าว

ซูซิโม่ปล่อยมือของเขาและอาวุธวิญญาณระดับต่ำกว่าก็กลายเป็นเศษเล็กเศษน้อยกระจัดกระจายไปบนพื้น

อาวุธวิญญาณระดับต่ำถือว่าไร้ประโยชน์!

Zhou Dingyun จ้องไปที่ Su Zimo ซึ่งดวงตาของเขาค่อยๆเปลี่ยนเป็นเย็นชา หัวใจของเขาก็จมลึกลงไปถึงก้นบึ้งเช่นกัน

ในที่สุดเขาก็ตระหนักว่าสองปีผ่านไปแล้ว และเขาได้กลายเป็นนักรบปรับแต่งพลังชี่ระดับ 8 แล้ว แต่นายน้อยคนที่สองซูที่อยู่ตรงหน้าเขาไม่ใช่นักวิชาการที่อ่อนแออีกต่อไปในตอนนั้น!

ทันใดนั้น เขาก็ตระหนักได้ว่าเมื่อซูซิโม่พูดว่าทุกอย่างเปลี่ยนไปอย่างมากในตอนนี้ ซูซิโม่ไม่ได้หมายถึงเขา แต่หมายถึงซูซิโม่เอง!

ชามไวน์บนโต๊ะกลมมีไว้เพื่อส่งเขาออกเดินทางจริงๆ!

แต่ Zhou Dingyun ยังคงไม่เข้าใจว่าทำไม Su Zimo ถึงทุบอาวุธวิญญาณระดับต่ำของเขาด้วยเลือดและเนื้อของเขา

Zhou Dingyun ไม่ต้องการค้นหาเหตุผล

ตอนนี้ ความคิดเดียวของเขาคือการออกจากที่นี่และพยายามอย่างเต็มที่เพื่อหลีกเลี่ยงซูซิโม่!

Zhou Dingyun หยิบดาบบินออกมาจากถุงเก็บของของเขา นี่เป็นอาวุธวิญญาณหลอก

เป็นไปไม่ได้แล้วที่สาวกนิกายภายนอกจะได้รับอาวุธวิญญาณระดับต่ำกว่าใน Iridescent Clouds Palace อย่างไรก็ตาม มันถูกหักด้วยฝ่ามือของซูซิโม่

โจวติงหยุนเหยียบดาบบิน ลอยขึ้นไปในอากาศแล้วบินออกจากคฤหาสน์

ก่อนที่เขาจะจากไป Zhou Dingyun อดไม่ได้ที่จะมองย้อนกลับไป

ซูซิโมไม่รีบลุกขึ้น เขาดื่มชามไวน์รสเข้มข้นบนโต๊ะหินอย่างไม่รีบร้อนก่อนจะลุกขึ้นยืน ผูกดาบยาวไว้ที่เอว ถือกระบอกบนหลังแล้วหยิบธนูอันร่าเริงมาไว้ในมือ

Zhou Dingyun กลืนน้ำลายของเขาด้วยความรู้สึกประหม่า เขาหันหลังและใช้พลังทั้งหมดเพื่อเคลื่อนดาบบินโดยเร่งความเร็วไปยังระยะไกล

ลมพัดเข้าหูของเขา Zhou Dingyun อดไม่ได้ที่จะตัวสั่นเมื่อลมพัดมาที่เขา เขาไม่รู้ว่าเขาเหงื่อออกมากตั้งแต่เมื่อไหร่

Zhou Dingyun ออกจากเมือง Ping Yang ในเวลาไม่นาน

เทือกเขาชางหลางอยู่ไม่ไกลนัก มันมืดสนิทและเขาได้ยินเสียงคำรามของสัตว์วิญญาณอย่างคลุมเครือ

Zhou Dingyun หายใจออกยาว ทำให้หัวใจของเขาได้พัก

ทันใดนั้น Zhou Dingyun ก็ได้ยินเสียงเย็นชาดังมาจากข้างหลังเขา!

“คุณยังจำคำสาบานของคุณในคืนนั้นเมื่อสองปีที่แล้วเมื่อคุณคุกเข่าลงเพื่อขอความเมตตาหรือไม่”

Zhou Dingyun รู้สึกหวาดกลัวเมื่อได้ยินสิ่งนี้ เขาเกือบจะสูญเสียการควบคุมดาบบิน ทำให้เขาสูญเสียการทรงตัวและเกือบจะร่วงหล่นกลางอากาศ

ซูซิโม่!

นี่คือเสียงของซูซิโม่!

เป็นไปได้อย่างไร?

เขาตามทันได้อย่างไร?

ใบหน้าของ Zhou Dingyun ขาวราวกับกระดาษ มีเหงื่อออกเย็นจัด เขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อเคลื่อนดาบบินเพื่อเร่งความเร็วไปข้างหน้าในขณะที่เขามองไปข้างหลัง

ซูซิโม่อยู่ข้างหลังเขา เขาดูสงบราวกับว่าเขากำลังเดินอย่างไม่ตั้งใจ อย่างไรก็ตาม ทุกย่างก้าวที่เขาก้าวไปไกลถึง 20 ถึง 30 ฟุต!

“เขา… เขาไม่ได้ใช้กำลังเต็มที่!”

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ โจวติงหยุนก็ดูเหมือนจะลงไปในโรงน้ำแข็ง เขารู้สึกหนาวสั่นไปทั่วทั้งร่างกาย

ได้ยินเสียงของซูซิโม่อีกครั้ง “ในคืนนั้นเมื่อสองปีก่อน คุณสาบานว่าแม้ว่าคุณจะโชคดีพอที่จะเข้าร่วมนิกายอมตะ คุณจะไม่มีวันแก้แค้นฉัน ถ้าไม่เช่นนั้น คุณจะต้องทนทุกข์ทรมานกับความตายอันเจ็บปวด โดยมีลูกธนูจำนวนนับไม่ถ้วนแทงทะลุหัวใจของคุณ”

“เอาล่ะ… เนื่องจากเป็นกรณีนี้ คุณจะได้รับสิ่งที่คุณปรารถนา”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ในที่สุด Zhou Dingyun ก็เข้าใจความหมายของธนูอันร่าเริงบนโต๊ะกลม

“อย่า!”

โจวติงหยุนหันหลังกลับอย่างรวดเร็ว เขาเพิ่งพูดออกไปและเขาก็ถูกปกคลุมไปด้วยเงาดำที่อยู่ตรงหน้าเขา

ฮูฮูฮู!

ลูกธนูหลายสิบลูกเจาะทะลุอากาศทีละลูก!

กะเทย!

Zhou Dingyun รู้สึกเจ็บที่หน้าอก ราวกับว่าเขาสูญเสียบางสิ่งในร่างกายไป เขารู้สึกอ่อนแอไปทั้งตัวและตกลงมาจากกลางอากาศ

Zhou Dingyun ส่งเสียงดังลั่นขณะที่เขาล้มลงกับพื้น เขาถูกปกคลุมไปด้วยโคลนและพื้นดินที่เขานอนอยู่ก็กลายเป็นสีแดงเลือด

“อี…”

Zhou Dingyun ก้มศีรษะลงเพื่อมองหน้าอกของเขา

มันเป็นระเบียบเลือด มีโพรงเลือดขนาดใหญ่เท่ากับชามบนหน้าอกของเขา หัวใจของเขาถูกแทงทะลุและยิงออกไปด้วยลูกธนูอันแหลมคมหลายสิบลูก

แทงทะลุหัวใจด้วยลูกธนูนับไม่ถ้วน!

ทุกสิ่งดูเหมือนจะถูกโชคชะตาและกำหนดไว้ล่วงหน้า

มีลมพัดในอากาศ Zhou Dingyun มองเห็นมุมหนึ่งของเสื้อคลุมสีเขียวปลิวไสวตรงหน้าเขา

Zhou Dingyun นอนอยู่บนพื้น มองขึ้นไปที่ Su Zimo ที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา ในขณะที่เขาพูดมีรอยยิ้มแปลก ๆ บนใบหน้าของเขา แต่คำพูดของเขาไม่ชัดเจน “ฉัน ฉันคือเมฆสีรุ้ง… ​​วัง ในเมื่อคุณฆ่าฉัน คุณจะไม่สามารถหลบหนีได้ วันหนึ่ง… วันหนึ่ง ชางหลางที่สมบูรณ์แบบ… จะมาหาคุณ…”

ซูซิโม่นั่งยองๆ และยิ้ม “ฉันจะไปหาเขาก่อนวันนั้นจะมาถึง คุณจะเป็นคนแรกที่จะไป Cang Lang ที่สมบูรณ์แบบจะเป็นรายต่อไป!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ โจวติงหยุนก็ก้มศีรษะไปข้างหนึ่งขณะที่เขาหายใจเฮือกสุดท้าย

ซูซิโม่ดึงถุงเก็บของออกจากเอวของโจวติงหยุนแล้วเก็บไว้ จากนั้นเขาก็คว้าศพของเขา ก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าวก่อนที่เขาจะโยนมันลงในเทือกเขาชางหลางโดยตรง

ใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งวันก่อนที่ศพของ Zhou Dingyun จะถูกสัตว์วิญญาณกลืนกิน

นี่คือการกำจัดศพเพื่อทำลายหลักฐานการก่ออาชญากรรม

ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นคืนนี้