หลังจากฝึกฝนมาร้อยปี ฉันกำลังจะตายก่อนที่จะโดนโกง - บทที่ 222

ตอนที่ 222: นิกายปีศาจปรากฏตัว เจียงเฉิงซวน

คำนวณความลับสวรรค์ (3)

ผู้แปล: การแปลของ Henyee ผู้แก้ไข: การแปลของ Henyee

ทันใดนั้น ชายจมูกตะขอในชุดคลุมสีเลือดปักดอกบัวสีแดงทั้งหน้าและหลังก็ปรากฏตัวต่อหน้าคนชุดดำ

เมื่อเห็นชายจมูกตะขอที่จู่ๆ ก็ปรากฏตัวขึ้น คนชุดดำก็โค้งคำนับทันที

“สวัสดีนักบวช!”

ชายจมูกตะขอซึ่งถูกเรียกด้วยความเคารพว่ามัคนายก พยักหน้าเล็กน้อย

จากนั้นเขากล่าวว่า “ท่านฯ ขอให้เรารวบรวมผลึกเลือดให้เพียงพอโดยเร็วที่สุด

ตอนนี้ ตลาดริมแม่น้ำแห่งนี้คือเป้าหมายสุดท้ายของเราในเทศมณฑลซีอัน

เพื่อไม่ให้เกิดอุบัติเหตุ 1 จะร่วมมือกับคุณเพื่อทลายตลาดนี้”

หลังจากพูดอย่างนั้น ลูกปัดทำลายแถวลำดับ 2 ระดับสูงก็ปรากฏขึ้นในมือของชายจมูกตะขอ

“ลูกปัดนี้มากเกินพอที่จะจัดการกับอาเรย์ป้องกันระดับ 2 ระดับกลางนี้

จำไว้ว่าเมื่ออาร์เรย์ถูกทำลาย ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือสัตว์อสูร เราจะไม่ปล่อยให้มีชีวิตอยู่แม้แต่คนเดียว!”

“ใช่!”

ผู้ฝึกฝนในชุดคลุมดำยอมรับคำสั่งทันที

ในไม่ช้า ชายจมูกแหลมก็ขว้าง Array Breaking Bead ระดับ 2 ระดับสูงในมือของเขาออกมา

ทันใดนั้นก็มีแสงพราวสว่างขึ้น

เจียงหยุนเหยาซึ่งกำลังตรวจสอบตลาดพร้อมกับคนของเธอ สัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงบนท้องฟ้าเหนือตลาด ใบหน้าที่สวยงามของเธอก็เคร่งขรึมทันที

“ไม่ดี! มันคือลูกปัดทำลายแถวลำดับ 2 ระดับสูง!”

บูม!

ทันทีที่เธอพูดจบ เสียงระเบิดดังกึกก้องดังขึ้น

แนวป้องกันของตลาดริเวอร์แตกสลายทันที

โลกสั่นสะเทือน

รอยแตกปรากฏขึ้นบนพื้น

นอกจากนี้ยังมีอาคารหลายหลังในตลาดที่พังทลายลงจากแรงระเบิด

ผู้ฝึกฝนจำนวนนับไม่ถ้วนบินขึ้นไปบนท้องฟ้าเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกฝังอยู่ใต้ซากปรักหักพัง

มีแม้แต่คนที่สัมผัสได้ถึงอันตราย พวกเขาก็ขี่แสงและบินออกจากตลาดโดยไม่พูดอะไร

อย่างไรก็ตาม ขณะที่พวกเขาบินไปที่บริเวณรอบนอกของตลาด ร่างกายของพวกเขาก็พันกันด้วยเส้นเลือดที่น่าสะพรึงกลัว

ชั่วครู่หนึ่ง ดูเหมือนว่าเลือดทั้งหมดจะถูกดูดออกจากร่างของคนเหล่านั้น และพวกมันก็กลายเป็นศพแห้ง

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ใบหน้าของทุกคนก็ซีดลงอย่างมาก

ตอนนี้แม้แต่คนโง่ก็รู้ว่าทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขาหมายถึงอะไร

“ฮิฮิฮิ…”

ในขณะนี้ เสียงหัวเราะอันชั่วร้ายและชั่วร้ายก็ดังขึ้นในหูของทุกคน

ทุกคนเงยหน้าขึ้นมอง

บนท้องฟ้าเหนือตลาด ผู้ฝึกฝนหลายคนในชุดคลุมสีดำได้ปรากฏตัวขึ้นแล้ว

ผู้นำเป็นชายจมูกตะขอ นุ่งผ้าสีเลือด มีดอกบัวสีแดงทั้งข้างหน้าและข้างหลัง

ทุกคนรู้สึกถึงภัยคุกคามที่ทำให้หายใจไม่ออกจากเขา

อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่สิ่งที่ทุกคนกลัวมากที่สุด สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือเส้นด้ายสีเลือดที่หลุดออกมาจากร่างกายของพวกเขา

เส้นด้ายค่อยๆ ก่อตัวเป็นตาข่ายสีเลือดบนท้องฟ้าเหนือตลาด มันเหมือนกับปากของสัตว์ร้ายที่ทำให้เลือดในร่างกายของทุกคนพุ่งพล่านโดยไม่มีเหตุผล พวกเขารู้สึกเหมือนเลือดกำลังจะไหลออกจากร่างกายไปยังตาข่ายสีเลือด

อาร์เรย์สังเวยโลหิต!”

ดวงตาของเจียงหยุนเหยาเบิกกว้างด้วยความตกใจ

เธอจำตาข่ายสีเลือดได้ และนึกถึงโศกนาฏกรรมในตลาดอื่นของตระกูลเจียงเมื่อไม่นานมานี้ เธอพูดออกมาสองสามคำด้วยความยากลำบากอย่างยิ่งทันที

“สำนักปีศาจเจ็ดดอกบัว!

พวกคุณทุกคนมาจากนิกายปีศาจเจ็ดดอกบัว!”