หลังจากฝึกฝนมาร้อยปี ฉันกำลังจะตายก่อนที่จะโดนโกง - บทที่ 56

บทที่ 56: คาถาผิวหนังทาสี

ผู้แปล: การแปลของ Henyee ผู้แก้ไข: การแปลของ Henyee

เมื่อได้ยินคำพูดของ Nangong Baizhan การแสดงออกของทุกคนก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย

ทุกคนรู้ดีว่าเมื่อพวกเขาขึ้นไปบนแท่นมโนธรรม พวกเขาจะไม่สามารถควบคุมความคิดของตนเองได้อีกต่อไป

พวกเขาจะตอบตามความจริงกับทุกสิ่งที่ถาม

หาก Nangong Baizhan ต้องการเจาะความลับของทุกคนที่อยู่ในปัจจุบัน คงเป็นเรื่องยากมากสำหรับพวกเขาที่จะต้านทาน

Nangong Baizhan เห็นความกังวลบนใบหน้าของทุกคน เขาพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า

“ฉันรับรองกับคุณได้ว่าเมื่อคุณขึ้นไปบนแท่น ฉันจะถามเท่านั้นว่าคุณกำลังสมรู้ร่วมคิดกับผู้ฝึกฝนปีศาจหรือไม่ นอกจากนั้นฉันจะไม่ถามอะไรอีก”

เมื่อได้ยินคำสัญญาของ Nangong Baizhan ทุกคนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ในฐานะหนึ่งในสามผู้อมตะแกนทองคำของนิกายกันหยาง คำสัญญาของ Nangong Baizhan นั้นน่าเชื่อถือมากอย่างชัดเจน

ไม่นานหลังจากที่เขาพูดจบ ผู้ฝึกฝนนิกายเฉียนหยางก็ริเริ่มที่จะเดินขึ้นไปบนแท่น

Nangong Baizhan ถามทันที

“คุณเป็นผู้ฝึกฝนปีศาจเหรอ? คุณกำลังสมรู้ร่วมคิดกับผู้ฝึกฝนปีศาจเหรอ?”

ผู้ปลูกฝังนิกาย Ganyang ส่ายหัว

“ฉันไม่ใช่ผู้ฝึกฝนปีศาจ และฉันไม่มีการสมรู้ร่วมคิดกับผู้ฝึกฝนปีศาจ”

จากนั้น Nangong Baizhan ขอให้เขาออกจากชานชาลา

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ทุกคนที่เดิมมีความกังวลเล็กน้อยก็ผ่อนคลายในที่สุด

ดังนั้นทุกคนจึงขึ้นไปบนแท่นทีละคน

Shen Yuanlong และผู้ฝึกฝนของตระกูล Shen เดินลงมาจากแท่นทีละคน

อย่างไรก็ตาม Shen Yuanlong ยังคงจำคำเตือนที่ Shen Mengxue น้องสาวของเขามอบให้เขาได้

ดังนั้น หลังจากที่เขาเดินลงจากแท่นพร้อมกับตระกูล Shen เขาก็เดินไปด้านหลังทันที

มีผู้ปลูกฝังบางคนที่ต้องการประจบประแจงกับ Nangong Baizhan ในขณะนี้ พวกเขายังคงล้อมรอบเขาและยกย่องเขาไม่หยุด สิ่งนี้ทำให้เกิดรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้าที่เข้มงวดของ Nangong Baizhan

อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ ผู้ฝึกฝนการสร้างรากฐานสองสามคนที่ลงมาจากแท่นก็เดินไปที่ด้านข้างของ Nangong Baizhan

ผู้ปลูกฝังอาณาจักร Violet Palace Realm ไม่กี่คนที่ล้อมรอบ Nangong Baizhan ขมวดคิ้วทันทีและถามผู้ปลูกฝัง Foundation Foundation ว่า “หยุดตรงนั้น คุณกำลังทำอะไร?”

ผู้ฝึกฝนการสร้างรากฐานมองหน้ากันและไม่ได้พูดอะไร อย่างไรก็ตาม พวกเขายังคงเข้าหาพวกเขาต่อไป

ความไม่พอใจปรากฏขึ้นทันทีบนใบหน้าของผู้ฝึกฝนของ Violet Palace Realm

อย่างไรก็ตาม Nangong Baizhan ซึ่งอยู่ตรงกลาง รู้สึกได้โดยสัญชาตญาณว่ามีบางอย่างผิดปกติ การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน

“ไม่ดี! ทุกคนถอยออกไป!”

บูม!

ทันใดนั้นเองที่จู่ๆ ก็มีการระเบิดครั้งใหญ่พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า

คลื่นกระแทกที่ส่งพลังปราณปีศาจที่ไม่มีที่สิ้นสุดและเจตนาฆ่าได้พัดผ่านทุกคนที่อยู่ใกล้เคียงทันที

ผู้อาวุโสสูงสุดของนิกายเมฆาไหลที่ยังไม่หายจากอาการบาดเจ็บ ถูกคลื่นกระแทกอันน่าสะพรึงกลัวฉีกเป็นชิ้น ๆ ทันที

นอกเหนือจากเขาแล้ว ผู้ฝึกฝนใน Violet Palace Realm คนอื่น ๆ ก็ได้รับบาดเจ็บเช่นกัน

แม้ว่าพวกเขาจะนำสิ่งประดิษฐ์ธรรมะป้องกันออกมาเมื่อได้ยินเสียงระเบิด แต่ก็ยังช้ากว่าหนึ่งก้าว มีบางคนได้รับบาดเจ็บสาหัสมาก

“ฮ่าฮ่าฮ่า!”

ทันใดนั้น เสียงหัวเราะก็ดังขึ้นในหูของทุกคน

ทันทีหลังจากนั้น ลูกปัดสีดำสามถึงสี่เม็ดที่ล้อมรอบด้วยปราณปีศาจหนาแน่นและออร่าสังหารก็บินมาหาพวกเขา

“มันคือลูกปัดปีศาจ!”

การแสดงออกของผู้ฝึกฝนอาณาจักร Violet Palace Realm ที่รอดชีวิตเพียงไม่กี่คนเปลี่ยนไปอย่างมากในทันที

ในขณะนี้ พวกเขาตระหนักถึงสิ่งที่ทำให้พวกเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสเมื่อครู่นี้ มันเป็นเครื่องมือแบบใช้แล้วทิ้งระดับ 3 ที่สามารถคุกคามชีวิตของผู้ฝึกฝนใน Violet Palace Realm, Demonic Bead!

ตอนนี้มีอีกสี่คนมา

หากพวกเขาถูกโจมตีอีกครั้ง ไม่ต้องสงสัยเลยว่าแม้ว่าพวกเขาจะไม่ตาย พวกเขาก็จวนจะตายอย่างแน่นอน และการเดินทางของเต๋าก็จะสิ้นสุดลง

“เป็นคุณนั้นเอง! ปีศาจปีศาจ เซี่ยเฟยหยาง! คุณจัดการพวกเขา!”

ทันใดนั้นเสียงตะโกนอันโกรธเกรี้ยวของ Nangong Baizhan ก็ดังขึ้นในอากาศ

ทันทีหลังจากนั้น หอกยาวที่ห่อหุ้มด้วยพลังเวทย์มนตร์อันทรงพลังชี้ไปที่ลูกปัดปีศาจสีดำสนิทสามหรือสี่เม็ดและทำลายล้างพวกมันในอากาศทันที

จะเห็นได้ว่า Nangong Baizhan ทรงพลังเพียงใดในฐานะผู้ฝึกฝน Golden Core Realm

ในขณะนี้ดวงตาของเขาลุกโชนด้วยความโกรธ เขาเป็นเหมือนเทพเจ้าแห่งสงครามที่กลับมาจากสมัยโบราณ สายตาของเขาจับจ้องไปที่ผู้ฝึกฝนขอบเขตปรับแต่ง Qi ที่ดูธรรมดาในฝูงชน

รอยยิ้มแปลก ๆ ก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของผู้ฝึกฝนขอบเขตปรับแต่ง Qi

จากนั้น ราวกับเทียนที่กำลังละลาย เขาก็หดตัวลงและในที่สุดก็กลายเป็นผิวหนังมนุษย์สีน้ำตาลอมเหลืองมันเยิ้มและร่วงหล่นลงสู่พื้นอย่างเงียบๆ

“มันคือเวทย์มนตร์ปีศาจ ผิวทาสี!”

บางคนจำคาถาแปลก ๆ นี้และอดไม่ได้ที่จะเปิดเผยสีหน้าหวาดกลัว

ตำนานเล่าว่าผู้ที่ฝึกฝนคาถานี้สามารถค้นหาพาหะและทิ้งร่องรอยวิญญาณของเขาไว้ในพาหะ

มีข้อเสียเปรียบอย่างมากในการปลูกฝังคาถานี้ นั่นคือเราต้องเอาเนื้อ เลือด และกระดูกออกไป และเหลือเพียงผิวหนัง กลายเป็นสัตว์ประหลาดที่ไม่ใช่มนุษย์หรือผีโดยสิ้นเชิง

นอกจากนี้ ผู้ฝึกฝนที่ฝึกฝนคาถานี้ต้องการหนังมนุษย์ที่มีชีวิตจำนวนมากเป็นการสังเวยทุกวัน

สมัยใหม่ก็เหมือนกับการเปลี่ยนเสื้อผ้า

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่พวกเขาเปลี่ยนแปลงไม่ใช่เสื้อผ้า แต่เป็นหนังมนุษย์

“Nangong นี่เป็นคำเตือนจากฉันถึงนิกาย Ganyang ของคุณ ลองเดาดูสิว่าถ้าทำต่อ ใครจะเป็นผู้สังเวยเพื่อผิวหนังมนุษย์ต่อไปของฉัน”

ทันใดนั้นเสียงที่เย็นชาและชั่วร้ายก็ดังขึ้นในอากาศ

มันเต็มไปด้วยความชั่วร้ายและความเศร้าโศกอันไม่มีที่สิ้นสุด

ใบหน้าของทุกคนอดไม่ได้ที่จะเผยให้เห็นความกลัวอันไม่มีที่สิ้นสุด

รวมถึงผู้ฝึกฝนของ Violet Palace Realm ในปัจจุบันด้วย

เห็นได้ชัดว่าพวกเขาทุกคนรู้ดีว่า Xie Feiyang เป็นผู้ฝึกฝนปีศาจ Golden Core ที่แปลกและยากที่สุด

คาถาทาสี Kin ของเขาถึงระดับที่ลึกซึ้งมากแล้ว แม้ว่าปรมาจารย์ Golden Core Realm หลายคนจะร่วมมือกัน แต่พวกเขาอาจไม่สามารถโค่นล้มเขาได้จริงๆ

ยิ่งไปกว่านั้น ร่างที่แท้จริงของเขามักจะซ่อนตัวอยู่ในความมืดอยู่เสมอ

สิ่งที่ปรากฏต่อหน้าทุกคนมักจะเป็นเพียงผิวหนังของเขาเท่านั้น

“คุณกำลังตามหาความตาย!”

หอกในมือของ Nangong Baizhan เปล่งแสงสีทองพราวออกมา

ด้วยเสียงปัง ผิวหนังของมนุษย์สีน้ำตาลอมเหลืองที่ตกลงสู่พื้นก็กลายเป็นฝุ่นผงทันที

จากนั้นเขาก็หายตัวไปทันที

หลังจากนั้นไม่นาน ทุกคนก็เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าด้วยความตกใจ

จู่ๆ เมฆเห็ดก็ระเบิดขึ้นบนท้องฟ้า

คลื่นกระแทกกระจายไปทั่วท้องฟ้าเป็นระยะทางนับหมื่นกิโลเมตร

หลังจากนั้นประมาณสิบนาที Nangong Baizhan ก็กลับมาหาฝูงชนพร้อมกับถือหอกของเขา

อย่างไรก็ตาม ในขณะนั้น ฝูงชนสังเกตเห็นว่ามีรูขนาดใหญ่ที่หน้าอกของ Nangong Baizhan

เนื้อและเลือดที่อยู่ข้างในยังคงเคลื่อนไหว ค่อยๆ ผลักก๊าซสีดำที่ปล่อยเสียงร้องโหยหวนออกมาอย่างช้าๆ

ไม่กี่ชั่วโมงต่อมา

จากนั้นหน้าอกของ Nangong Baizhan ก็กลับมาเป็นปกติ

เขากวาดสายตาเย็นชาไปทั่วทุกคนที่อยู่ในปัจจุบันและพูดอย่างเย็นชา

“ทุกคน ทำความสะอาดผู้ฝึกฝนปีศาจกับฉันต่อไป

เมื่อพบพวกมันแล้ว จงฆ่าพวกมันอย่างไร้ความปรานี!”

“ใช่!”

พวกเขาก็โค้งคำนับเพื่อรับคำสั่งโดยไม่รอช้า