จักรพรรดิ์ยุทธ์พิชิตสวรรค์ - ตอนที่ 204

ตอนที่ 204: บทที่ 203 มาชมการแสดงดีๆ

(1)

ผู้แปล: 549690339

บ้านติงซู.

Xia qingchen หลับตาและดูดซับแก่นแท้ของ Qi

พลังชี่ในโลกภายนอกนั้นบางเกินไป ปริมาณของพลัง Qi ที่ดูดซับในระหว่างการเดินทางหนึ่งเดือนนั้นไม่เพียงพอสำหรับการเพาะปลูกสามวันในบ้าน Tingxue

“อาจารย์เฉิน สาวน้อย Huang ยังไม่กลับมา” ความไม่พอใจนอนอยู่บนก้อนหิน จ้องมองที่ประตู

ท้องฟ้ามืดแล้ว และ Huang Ying’er หายไปครึ่งวันแล้วและยังไม่กลับมา

“ไปที่จุดสูงสุดของสตาร์ลอร์ดแล้วลองดู” Xia qingchen เปิดตาของเขา

ภายใต้สถานการณ์ปกติ Huang Ying ‘er น่าจะกลับมานานแล้ว

“โห่-‘

ความไม่พอใจรีบออกไปทันทีและกลับมาตอนดึกเท่านั้น มันพูดอย่างหอบหายใจ “”ท่านเฉิน ฉันได้ค้นหาจุดสูงสุดของสตาร์ลอร์ดแล้ว แต่ไม่พบ Huang Ying Jer”

“คุณได้ถามเจ้าหน้าที่หรือยัง”

“ฉันทำ แต่ Huang Ying ‘er ไม่ได้ไปที่ Star Lord Hall” ความไม่พอใจก็กระพริบตา ท่านเฉิน” มันกล่าว อย่าบอกนะว่าสาวน้อยหวงวิ่งหนีเพราะเห็นว่าทำไม่ได้? ‘

Xia qingchen ครุ่นคิดและส่ายหัวเล็กน้อย

“ฉันจะไม่! ถ้าฉันถูกไล่ออก เธอจะไม่เข้าไปพัวพัน แล้วทำไมเธอต้องตัดสัมพันธ์กับฉันด้วยล่ะ”

ยิ่งไปกว่านั้น Huang Ying ‘er ไม่ใช่คนแบบนั้น

คนที่สามารถรออยู่ข้างนอกบ้านติงเสวี่ยได้ทั้งวันทั้งคืนโดยไม่ต้องออกไป เพียงเพื่อส่งคำสั่งอย่างโง่เขลา

เขาจะละทิ้งคำสั่งและจากไปโดยไม่บอกลาหรือไม่?

“เธออาจจะประสบอุบัติเหตุ” เซี่ยชิงเฉินค่อยๆ ลุกขึ้นยืน เราแยกกันออกตามหาเธอ คุณต้องไปหาเธอ

Huang Ying’er หายตัวไปเพราะเธอได้ส่งจดหมายถึงเขา ดังนั้นเขาจึงต้องรับผิดชอบ

“ท่านเฉิน ฉันมาที่นี่เพื่อตามหาสาวน้อยหวง คุณควรไปที่จุดสูงสุดของสตาร์ลอร์ดเพื่อพบกับลอร์ดสตาร์ผู้ยิ่งใหญ่ เรื่องของคุณสำคัญกว่า” ไม่พอใจกล่าวว่า

Xia qingchen ส่ายหัวเล็กน้อยและพูดเพียงสามคำเท่านั้น “” ผู้คนมีความสำคัญ”

เขากังวลมากว่า Huang Ying ‘er จะประสบอุบัติเหตุระหว่างทางขึ้นภูเขาและตกลงมาจากหน้าผา

หากเป็นเช่นนั้น ความรู้สึกผิดในใจของเขาคงจะยากจะขจัดออกไป

เมื่อเทียบกับเขาแล้ว การถูกไล่ออกเป็นเรื่องเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม ลอร์ดดาราผู้ยิ่งใหญ่จะมอบความยุติธรรมให้กับเขา

ชายคนนั้นและสุนัขก็แยกกันออกค้นหาทันที

ความไม่พอใจส่วนใหญ่อยู่ในพื้นที่อยู่อาศัย ในขณะที่ Xia qingchen มีหน้าที่ค้นหาหน้าผาใกล้กับจุดสูงสุดของ Star Lord

การปีนหน้าผาในตอนกลางคืนเป็นเรื่องอันตรายมาก

Xia qingchen ตกอยู่ในอันตราย และมีอาการบาดเจ็บเล็กน้อยมากมายบนร่างกายของเขา

เช้าวันรุ่งขึ้น.

แสงอาทิตย์สาดส่องผ่านท้องฟ้าอันมืดมิด เพื่อประกาศการมาถึงของวันใหม่

Xia qingchen ยืนอยู่ที่ตีนเขา ใบหน้าของเขามืดมนราวกับน้ำ

Grudgy นอนอยู่บนพื้นอย่างไม่สงบ แขนขาทั้งสี่ของมันกระตุกอย่างต่อเนื่อง

มันค้นหาสถานที่ที่เป็นไปได้ทั้งหมด แต่ไม่พบ Huang Ying ‘er

Xia qingchen ได้ค้นหาทั่วทั้งหน้าผา นอกเหนือจากสถานที่ที่อันตรายอย่างยิ่งเพียงไม่กี่แห่ง เขายังค้นหาสถานที่ทั้งหมดที่มนุษย์เข้าถึงได้ยาก

อย่างไรก็ตาม Huang Ying ‘er ก็ไม่พบที่ไหนเลย

เขาเอาแต่ตะโกน มากจนเสียงของเขาแหบเล็กน้อย

“ท่านเฉิน มีอะไรเลวร้ายเกิดขึ้นกับหวงตัวน้อยหรือเปล่า?” กรูดกี้กังวลมากจริงๆ

Xia qingchen ไม่ได้พูดอะไร แต่หัวใจของเขาสับสนวุ่นวาย

ในขณะนี้ กลุ่มมือใหม่ที่ดูหดหู่และมีเป้สะพายหลังสะพายหลังมาที่ท่าเรือที่ตีนภูเขา

พวกเขาทั้งหมดเหมือนกับ Xia qingchen ผู้คนที่ถูกกำจัด

พวกเขาถูกส่งกลับโดยนิกาย Nebula และถูกกำหนดให้กลายเป็นหุ้นที่น่าหัวเราะของ Duchy

นี่เป็นความอัปยศอดสูที่เขาไม่สามารถกำจัดได้

ฮัวลา-

เรือคลุมดำหลายร้อยลำที่มุ่งหน้าไปยังสถานที่ต่าง ๆ ค่อย ๆ เข้าใกล้ชายฝั่งภายใต้การบังคับบัญชาของประชาชนนิกายเนบิวลา

ในที่สุดกลุ่มมือใหม่ก็ทนความเศร้าโศกในใจไม่ได้และร้องไห้ออกมา บ้างก็นั่งยองๆ อยู่กับพื้นและร้องไห้ บ้างก็ปิดหน้าและร้องไห้

พวกเขาเป็นกลุ่มของความล้มเหลว

ในขณะนี้มีกลุ่มลาดตระเวนเดินเข้ามา

หัวหน้ากลุ่มคือศิษย์กลางผู้มีประสบการณ์ หยวน เฉาฮุ่ย

เขาแสร้งทำเป็นแสดงความเห็นอกเห็นใจและปลอบโยนเธอ “” ทุกคน มีเส้นทางนับพันในลัทธิเต๋า เนบิวลา ไม่ใช่เพียงนิกายเดียว เมื่อกลับมาบ้านเกิดแล้วยังมีอนาคตที่สดใสอยู่อย่าท้อแท้ ”

หากเขาไม่จริงใจ เขาจะทำให้ผู้ถูกคัดออกรู้สึกโศกเศร้ามากยิ่งขึ้น

ดวงตาของ Yuan chaohui เต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม” คุณกำลังร้องไห้เพื่ออะไร? มันเป็นเรื่องธรรมดาไม่ใช่หรือที่คนไร้ประโยชน์จำนวนหนึ่งจะถูกกำจัด?”

ขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ดวงตาของเขาก็ค้นหาอยู่ตลอดเวลา

ทันใดนั้น สายตาของเขาก็กวาดไปที่ Xia qingchen ซึ่งยืนอยู่คนเดียวไม่ไกล

เมื่อเห็นว่าเขามือเปล่าและมีเพียงสัตว์เลี้ยงปีศาจติดตัวไปด้วย เขาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ” เขาจากไปโดยไม่ลังเลใจ

เขาสะบัดแขนเสื้อแล้วเดินไปข้างหน้าด้วยรอยยิ้ม “โอ้ นี่คืออัจฉริยะผู้ยิ่งใหญ่อย่างเนียไม่ใช่หรือ? คุณมาเร็วมาก”

เซี่ยชิงเฉินเหลือบมองเขาแล้วพูดอย่างใจเย็น “”อย่ามายุ่งกับฉัน!”

ในขณะนี้เขารู้สึกหงุดหงิดที่สุด

หยวน เฉาฮุย เยาะเย้ย แม้ในเวลานี้ เขายังคงมีทัศนคติที่เย็นชาและหยิ่งผยอง

อิอิ ไม่มีอะไรอีกแล้ว ฉันแค่อยากขอให้คุณเดินทางปลอดภัย Yuan chaohui ยิ้มปลอมๆ แล้วถอยออกไปไกลๆ

ไม่ว่าในกรณีใด Xia qingchen กำลังจะถูกไล่ออกจากโรงเรียน ทำไมเขาต้องพูดอีกสองสามคำ?

มันคงจะไม่ดีถ้าเขาโกรธและเริ่มต่อสู้

แม้ว่าเขาจะไม่กลัวเซี่ยชิงเฉิน แต่การทำให้เสื้อผ้าของเขาสกปรกก็ไม่ดีใช่ไหม

สิ่งเดียวที่เขารู้สึกว่าน่าเสียดายก็คือโทเค็นสระมังกรที่เขายังมีอยู่กับเซี่ยชิงเฉิน

ไม่มีใครรู้ว่าเขามอบให้ใครก่อนที่เขาจะจากไป

เมื่อเวลาผ่านไป ผู้คนก็เข้ามามากขึ้นเรื่อยๆ

หลายคนมาเพื่ออำลาเพื่อนร่วมทางที่ถูกกำจัด

ฉากกอดกันร้องไห้มีให้เห็นทุกที่ ฉากนี้อบอุ่นและซาบซึ้ง

แน่นอนว่ายังมีบางอย่างที่ไม่ใช่ของขวัญด้วย

พวกเขามาที่นี่เพื่อชมการแสดงแทน

ตัวอย่างเช่น เฉิน รุนจือ

เธอถือชามเมล็ดแตงโมและนั่งอยู่บนก้อนหินที่อยู่ห่างไกลออกไป เธอไขว่ห้างและแทะมัน

เมื่อมองไปที่ Xia qingchen ที่ยืนอยู่คนเดียว Chen runzhi ก็นึกถึงสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นใน Hall Star บนสวรรค์ในตอนนั้น

เพราะบุคคลนี้ เธอจึงถูกเจ้าของร้าน Zhou ตบและไล่ออกในที่สาธารณะ

แม้จะผ่านไปหลายเดือน เธอก็ยังไม่สามารถหลุดออกจากความทรงจำที่น่าอับอายนั้นได้

“โต๊ะเปลี่ยนไปจริงๆ!” เฉิน รันจือ อารมณ์ดีและอดไม่ได้ที่จะร้องเพลง” ฉันเห็นเขาสร้างตึกระฟ้า เห็นเขาจัดงานเลี้ยง เห็นตึกของเขาถล่ม!”

เมื่อเธอมีความสุขเธอก็อดหัวเราะไม่ได้

ทันใดนั้นมีคนหลายสิบคนก็รีบวิ่งเข้ามา

เฉิน รันจือ มองไปและดวงตาของเธอก็สว่างขึ้น” โย่! เป็นคนที่โชคร้ายจริงๆ

แม้แต่คฤหาสน์หลงหยินในอดีตก็ยังมา”

กลุ่มอดีตสมาชิกคฤหาสน์หลงหยินที่นำโดยเจียงเส้าชิงได้มา

เหตุผลที่คฤหาสน์หลงหยินไม่สามารถทนต่อความอัปยศอดสูและถูกยุบนั้นเกี่ยวข้องกับเซี่ยชิงเฉินอย่างแน่นอน

หลังจากรู้ว่า Xia qingchen ถูกไล่ออก สมาชิกใหม่กลุ่มหนึ่งที่ไม่พอใจ Xia qingchen ก็รีบรุดเข้ามาราวกับว่าพวกเขากำลังทุบตีสุนัขที่กำลังจมน้ำ

ในหมู่พวกเขา เจียงเส้าชิงเป็นคนที่โดดเด่นที่สุด

เขากวาดสายตาไปและค้นพบเซี่ยชิงเฉินในฝูงชนทันที เขาอดยิ้มไม่ได้

“ศิษย์น้องเซี่ย คุณเป็นยังไงบ้าง? คุณเป็นอย่างไรบ้าง?” Jiang shaoqing เดินไปโดยเอามือไปด้านหลังและเยาะเย้ย

Xia qingchen เหลือบมองเขาอย่างเย็นชา เมื่อฉันอารมณ์ไม่ดี จงอยู่ห่างจากฉันเพื่อความปลอดภัย

Jiang shaoqing ยิ้มและก้าวถอยหลัง เขาพูดประชดว่า “ใช่ใช่ใช่” สถานะของน้องชาย Xia นั้นสูง พื้นหลังของเขาลึกซึ้ง และความแข็งแกร่งของเขาก็แข็งแกร่ง แน่นอนฉันต้องฟังสิ่งที่คุณพูด ใช่มั้ยล่ะทุกคน? ‘

สมาชิกของคฤหาสน์หลงหยินที่มากับเขาต่างพากันหัวเราะ

ความผิดปกติของสถานที่แห่งนี้ดึงดูดความสนใจของผู้คนจำนวนมากบนท่าเรือตามธรรมชาติ

Jiang shaoqing ประเมิน Xia qingchen และหัวเราะอย่างเชื่องช้า “คุณได้รับบาดเจ็บทั้งหมดนี้ได้อย่างไร? เป็นไปได้ไหมว่ามีคนเห็นว่ารุ่นน้อง Xia สูญเสียอำนาจและทุบตีคุณ?

เขามีสีหน้าเคร่งขรึม ราวกับว่าเขาต้องการรักษาความยุติธรรมให้กับ Xia qingchen “พี่ชาย ถ้าฉันพบเขา ฉันจะ…ซื้อเครื่องดื่มให้เขาแน่นอน!”

อย่างไรก็ตาม ส่วนสุดท้ายของประโยคของเขามีน้ำเสียงเปลี่ยนไป และเขาเริ่มหัวเราะ

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ผู้คนในคฤหาสน์หลงหยินก็หัวเราะอีกครั้ง