จักรพรรดิ์ยุทธ์พิชิตสวรรค์ - ตอนที่ 236

ตอนที่ 236: บทที่ 236 มาที่นี่และคุกเข่า

ผู้แปล: 549690339

การจ้องมองของ Xia qingchen เย็นลงเล็กน้อย เขากระทืบเท้าบนพื้น และพลังภายในของกลุ่มดาวหลักระดับห้าธาตุก็พุ่งออกมาทุกทิศทาง

ทุกที่ที่พลังภายในผ่านไป

แม้แต่หินที่มีน้ำหนักหลายร้อยปอนด์ก็ถูกส่งขึ้นไปในอากาศ ไม่ต้องพูดถึงมนุษย์เลย

ทหารยาม 40-50 นายถูกส่งขึ้นไปในอากาศแล้วพังลงมา

ทั่วทั้งสถานที่ก็เต็มไปด้วยเสียงครวญครางในทันที

การฝึกฝนของผู้บัญชาการทหารสูงสุดแข็งแกร่งขึ้นเล็กน้อย เขาแทบจะไม่สามารถรักษาเสถียรภาพของร่างกายของเขาได้ และพูดด้วยความตกใจว่า “”ผู้เชี่ยวชาญที่อยู่ตรงกลางของกลุ่มดาวหลักเหรอ? คุณคือใคร?”

ชายหนุ่มตรงหน้าเขาอายุเพียงสิบแปดปีใช่ไหม?

แต่การฝึกฝนของเขาจะน่ากลัวขนาดนี้ได้อย่างไร?

Xia qingchen มองดูเขาอย่างไม่แยแส ฉันจะปฏิบัติต่อเขาในฐานะผู้สัญจรไปมาที่ไม่พอใจกับพวกคุณมากนักในตอนนี้

เสียงของเขายังคงลอยอยู่ในอากาศ แต่เขามาอยู่ตรงหน้าเขาราวกับผีแล้ว

จากนั้นเขาก็ชกหน้าอกของเขา

รอยบุบลึกปรากฏขึ้นในชุดเกราะเหล็กสีดำ

ผู้บัญชาการทหารสูงสุดกุมท้องและร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

เมื่อ Zhang Wangya เห็นสิ่งนี้ เขาก็ตกใจและรีบพูดว่า “ท่านเจ้าข้า ท่านควรจะออกไปโดยเร็ว อย่ามายุ่งกับเรา”

ราชวงศ์มีความตั้งใจที่จะสังหารพวกเขา และมันไม่ใช่สิ่งที่สาวกของนิกายเนบิวลาจะหยุดยั้งได้

Xia qingchen เหลือบมองผู้หญิงชราที่อ่อนแอและเด็ก ๆ ของตระกูล Zhang แล้วพูดอย่างไม่มีสีหน้าว่า “” พวกคุณไม่สามารถบอกเป็นนัยถึงฉันได้ “

ราชวงศ์ของดัชชีจะทำอะไรกับเขาได้บ้าง?

เขาก้าวไปข้างหน้าและทำลายพันธนาการของคนในตระกูลจาง

เมื่อมองไปที่ขี้เถ้าที่นอนอยู่ในโลงศพ สีหน้าของ Xia qingchen ก็เย็นชา “โลงศพยังไม่ได้ถูกฝังด้วยซ้ำ แต่ครอบครัวกำลังจะถูกกำจัดให้สิ้นซาก

สาวกของนิกายเนบิวลาน่าสมเพชหลังความตายเหรอ?”

“ใครให้ราชวงศ์แก่เจ้ากล้าปฏิบัติต่อศิษย์ของนิกายเนบิวลาที่เสียชีวิตเช่นนี้” วันนี้เขาอยู่ที่นี่

ถ้าเขาไม่ทำล่ะ?

ราชวงศ์อิมพีเรียลกล้าเกินไป!

เขาไม่แม้แต่จะหันศีรษะขณะที่เขายิงพลังภายในที่ระเบิดออกมาจากด้านหลังเขา

ผู้บัญชาการทหารสูงสุดซึ่งก้มตัวลงอย่างเงียบ ๆ เพื่อหลบหนีก็ถูกส่งขึ้นไปในอากาศสิบเมตรและออกจากบ้านของนายพลทันที

บอกให้จักรพรรดิของคุณคุกเข่าต่อหน้าโลงศพภายในสองชั่วโมง ไม่เช่นนั้นฉันจะมาที่วังเป็นการส่วนตัว Xia qingchen พูดอย่างไม่แยแส

ผบ.ทบ.ตกใจมาก

เขาสามารถบอกได้จากคำพูดพึมพำของ Xia qingchen ว่าตัวตนของเขาเป็นศิษย์ของนิกายเนบิวลา!

ผู้บัญชาการทหารสูงสุดรีบวิ่งกลับไปที่พระราชวังโดยไม่ลังเลใจ

ในพระราชวังอิมพีเรียล

ชายวัยกลางคนผู้สง่างามที่มีใบหน้าเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสและมีมงกุฏบนหัวของเขากำลังเดินไปมาในห้องโถง

บุคคลสำคัญของขุนนางม้าเหล็กอยู่ในห้องโถง

พวกเขาทั้งหมดวิตกกังวล

สถานะของ Zhang Wangya อยู่ในระดับสูง และมีความเสี่ยงอย่างมากที่จะกำจัดเขา

“ตายซะ นี่มันมันไม่ด่วนเกินไปเหรอ?” พระมหากษัตริย์มีสีหน้าสงสัยและถามหญิงสาวที่ดูใจร้ายข้างๆ เขา

หญิงสาวพิงเสามังกรอย่างสบาย ๆ และพูดอย่างสงบว่า ‘” ‘ท่านพ่อ ไม่ต้องกังวล จางจื้อเยว่ตายไปแล้ว ไม่มีใครจะถามเกี่ยวกับครอบครัวของเขาโดยเฉพาะ”

เธอเคยเป็นอดีตสมาชิกของคฤหาสน์มังกรคำรามวูตาย

เมื่อเขาทราบถึงการเสียชีวิตของ Zhang zhiyue เขาก็ขอลาออกจากนิกายทันทีและกลับไปยังบ้านเกิดของเขา

ตัวตนอื่นของเธอคือเจ้าหญิงแห่งอาณาจักรม้าเหล็ก

ภายใต้การยุยงของเธอ พระมหากษัตริย์ทรงดำเนินมาตรการที่โหดเหี้ยมต่อตระกูลจางอย่างเด็ดขาด

“ มีเพียงการทำลายล้างตระกูล Zhang ที่รากเหง้าเท่านั้นจึงจะทำให้ตระกูล Wu ของเรายังคงเป็นอมตะได้” ดวงตาของ Wu Die Qian เต็มไปด้วยแสงอันลึกซึ้ง

เมื่อพระราชาทรงได้ยินเช่นนั้นก็ทรงโล่งใจ

อย่างแท้จริง.

หลังจากการเสียชีวิตของจางจื่อเยว่ จะยังมีคนเก็บหนี้โดยเฉพาะหรือไม่?

ในทางกลับกัน ตระกูลหวู่ได้รับการสนับสนุนจากหวู่ตายซึ่งเพิ่งเข้าสู่นิกายเนบิวลา พวกเขายังสามารถเรียกการยิงได้ในอนาคตและยังคงยึดครองอาณาจักรม้าเหล็กต่อไปเป็นเวลาหลายร้อยปี

“ฮิฮิ พี่สาวหวู่ คุณเป็นผู้หญิงที่ไม่ด้อยกว่าผู้ชาย ชายชราคนนี้ประทับใจ”

ที่มุมห้องโถงมีชายคนหนึ่งสวมเสื้อคลุมสีเทายืนอยู่

คำพูดของเขาเต็มไปด้วยคำเยินยอ

คนนี้เป็นหัวหน้าศาลาของศาลากระจกแห่งคำถาม

เขาได้ยินมาว่าขุนนางม้าเหล็กกำลังมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่และรีบรุดไปทันที

อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้มาเพื่อสนับสนุนตระกูลจาง แต่มาเพื่อสนับสนุนราชวงศ์

ในอดีต ศาลากระจกแห่งคำถามเพียงมีปฏิสัมพันธ์กับตระกูลจางเท่านั้น และไม่สนใจราชวงศ์และเจ้าหญิงหวู่ที่สิ้นพระชนม์

ตอนนี้ Zhang zhiyue ตายแล้ว ศิษย์คนเดียวที่เหลืออยู่ของนิกาย Nebula ของ Iron Horse dukedom คือ Wu เสียชีวิต

หากเขาไม่สร้างความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับเขา เขาจะยังสามารถตามทันกลุ่มจางได้หรือไม่?

“ขอบคุณสำหรับคำชม ท่านอาจารย์เฉิน” วูตายยิ้มอย่างไม่เต็มใจ

เมื่อเห็นดังนั้นพระราชาก็รู้สึกสบายใจมากขึ้น

แม้แต่ศาลากระจกแห่งคำถามก็ยังอยู่ข้างเขา มีอะไรให้สงสัยอีกล่ะ?

“ดี! เมื่อตระกูลจางมาถึง ให้จัดการกับพวกเขาโดยเร็วที่สุดเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหา!” ดวงตาของกษัตริย์เย็นชาและไร้อารมณ์

ขณะที่พวกเขากำลังรออย่างใจจดใจจ่อ…

จอมพลกองทัพจักรวรรดิวิ่งเข้าไปในห้องโถงด้วยสีหน้าวิตกกังวล ด้วยความเร่งรีบเขาลืมมารยาทของเขาด้วยซ้ำ” ฝ่าบาท สิ่งต่าง ๆ เลวร้าย! –

กษัตริย์ทรงสงบและสงบในขณะที่เขาตะโกนว่า “” เกิดอะไรขึ้น?” ตระกูล Zhang นั้นเป็นเต่าในขวดอยู่แล้ว เป็นไปได้ไหมที่พวกเขายังสามารถพลิกสวรรค์ได้?

“ฝ่าบาท มีศิษย์นิกายเนบิวลาอยู่ในคฤหาสน์ของนายพล เขา …

เขาขอให้ฉันส่งข้อความถึงฝ่าบาท”

เมื่อได้ยินดังนั้น ราชาบนบัลลังก์มังกรก็ลุกขึ้นยืนทันที

เห็นได้ชัดว่าเขารู้สึกหวาดกลัวกับชื่อ “ศิษย์ของนิกายเนบิวลา”

วูตายอดไม่ได้ที่จะจริงจัง เธอคิดและพูดว่า “พวกเขาควรจะมาที่นี่เพื่อส่งขี้เถ้าของ Zhang zhiyue กลับไปที่บ้านเกิดของพวกเขา ไม่ต้องกังวล มีเพียงคนธรรมดาๆ ที่อยู่เชิงเขาเท่านั้นที่สามารถทำสิ่งเล็กๆ น้อยๆ เช่นนี้ได้ ส่วนใหญ่แล้วพวกเขากำลังแสร้งทำเป็นสาวกของนิกายเนบิวลา”

พระทัยของพระราชาก็ผ่อนคลายลง เขานั่งลงอีกครั้งและถามอย่างสง่างามว่า “เขาขอให้คุณส่งต่ออะไร?”

ผู้บัญชาการทหารสูงสุดลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดตะกุกตะกัก “”เขาพูดภายในสองชั่วโมง … เพื่อ … ไปที่ห้องโถงไว้ทุกข์ของบ้านพักนายพลแล้วคุกเข่า!”

พระมหากษัตริย์ก็โกรธมาก เขากระแทกวอลนัทในมือลงบนโต๊ะ

“ไม่สุภาพ! ฉันเป็นจักรพรรดิของประเทศ แต่คุณต้องการให้ฉันคุกเข่าลงกับคนตายเหรอ?”

ผู้บัญชาการทหารสูงสุดก้มศีรษะลงและพูดติดอ่าง ‘”‘อีกฝ่ายบอกว่าถ้าไม่เช่นนั้นเขาจะมาที่พระราชวังอิมพีเรียลเป็นการส่วนตัว!”

“ฮิฮิ ช่างดีจริงๆ” เสด็จเยี่ยมชมพระราชวังอิมพีเรียลเป็นการส่วนตัว พระมหากษัตริย์หัวเราะด้วยความโกรธ เขาถูกคุกคามโดยคนธรรมดาที่แสร้งทำเป็นศิษย์ของนิกายเนบิวลา?

บุรุษทั้งหลาย จงนำกองพันแขนศักดิ์สิทธิ์ไปจับกุมชายผู้นี้ อยากเห็นคนแบบไหนถึงจะยอมคุกเข่า!

“เดี๋ยว!” วูตายพยายามหยุดเขา

หากมีเพียงครึ่งแรกของข้อความก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

อย่างไรก็ตาม คำขู่ในช่วงครึ่งหลังของประโยคกลับดูผิดปกติเล็กน้อย

ถ้าเขาแกล้งทำเป็นศิษย์ของนิกายเนบิวลา เขาคงไม่มีความมั่นใจที่จะพูดแบบนั้น

“พ่ออย่าใจร้อนนะ ผมจะไปดูก่อนครับ หากเขาเป็นของปลอมฉันจะฆ่าเขาทันที ถ้าเขาเป็นของปลอม เราก็เป็นศิษย์ของนิกายเนบิวลาทั้งคู่ เราจะคุยกันได้ง่ายขึ้น เราจะไม่ทำร้ายกัน

พระมหากษัตริย์ทรงพิจารณาแล้วจึงทรงตกลง

“เอาล่ะ ฉันจะต้องลำบากตายเพื่อที่จะได้ไปเที่ยว” ราชามองดูเขาด้วยสีหน้ายินดี

ในชีวิตของเขา ความภาคภูมิใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาคือการที่เขาเลี้ยงดูลูกสาวของศิษย์นิกายเนบิวลา

เธอมีความหวังมากกว่าเจ้าชายคนอื่นๆ มาก

“มันเป็นหน้าที่ของฉัน” Wu Die กล่าว

“ทำไมฉันไม่ไปกับพี่สาวหวู่เพื่อหลีกเลี่ยงอุบัติเหตุล่ะ” ปรมาจารย์ศาลาเฉินเดินออกจากมุมแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม

อู๋ตายเป็นศิษย์คนเดียวของนิกายเนบิวลาในอาณาจักรม้าเหล็ก

เธอไม่สามารถทนรับเหตุร้ายได้อีกต่อไป

เอาล่ะ ปรมาจารย์แห่งตำหนักเฉิน มากับฉันเพื่อชมด้วย วูตายกล่าวว่า

ปรมาจารย์ศาลาเฉินยิ้มแย้มแจ่มใส พี่สาวหวู่จะกลับมาในภายหลัง ฉันจะเข้าไปก่อนเพื่อยืนยันความปลอดภัยของฉัน

“ขอบคุณมาก. –

ในเวลานั้น.

บ้านพักของนายพล.

เซี่ยชิงเฉินนั่งขัดสมาธิใต้ต้นแพร์โบราณในลานบ้าน เพื่อปรับความแข็งแกร่งภายในร่างกายของเขา

สาวใช้คนหนึ่งก็เสียบธูปอีกแท่งหนึ่งเข้าไปในกระถางธูปที่อยู่ข้างๆ เขา

“มันนานแค่ไหนแล้ว?” ดวงตาของ Xia qingchen ยังคงปิดอยู่ในขณะที่เขาถามอย่างใจเย็น

“พระเจ้าข้า มันคือธูปสิบสองดอก” สาวใช้ตอบอย่างตรงไปตรงมา

มีธูปยี่สิบสี่ดอกในสองชั่วโมง

ตอนนี้ผ่านไปแล้วครึ่งเวลา

ตอนแปดโมงเย็นยังมีอีกสามบท วันนี้มาต่อสี่บทกันดีกว่า.. อย่าหยุดโหวตแนะนำนะ!