จักรพรรดิ์ยุทธ์พิชิตสวรรค์ - ตอนที่ 276

บทที่ 276: การพบปะกับบรรพบุรุษ (ตอนที่ 7) _1

ผู้แปล: 549690339

ทันที

ตลาดทั้งหมดอยู่ในความโกลาหล

พวกเขามองดูแถวสุดท้ายด้วยความไม่เชื่อ

มีชายหนุ่มสวมหมวกไม้ไผ่นั่งอยู่ที่นั่น

เขาไขว้นิ้วและวางลงบนคางขณะที่เขาพูดด้วยน้ำเสียงสงบ

“นี่เป็นการประมูลแบบสุ่มใช่ไหม?” สิบล้านต่อขวด? คุณกำลังล้อฉันเล่นหรือเปล่า? –

“บุคคลนี้ควรรู้กฎของงานเลี้ยงฉงโหลวใช่ไหม? ราคาที่ระบุไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้”

การแสดงออกของทองคำหนึ่งคำเริ่มจริงจังและเขาหันกลับมามองอย่างไม่มีความสุข“”ท่าน ท่านกำลังรบกวนการประชุมหรือไม่”

ชายหนุ่มหมวกไม้ไผ่เผชิญกับความสนใจของหลายๆ คน

น้ำเสียงของเขาสงบโดยไม่มีความผันผวนแม้แต่น้อย

“คุณหุบปาก!”

เขาพูดเพียงสามคำนี้ แต่มีความรู้สึกเหนือกว่าที่มองไม่เห็น

แขกผู้มีเกียรติที่มาที่นี่ต่างก็ถูกออร่าของเขาระงับไว้และค่อยๆเงียบลง

อย่างไรก็ตาม ทองคำหนึ่งคำคือบุคคลที่ได้เห็นโลก

ออร่าของเขาเองก็ไม่ได้อ่อนแอเช่นกัน

เขาขยายขนาดอีกฝ่ายและพูดอย่างเฉยเมยว่า “เป็นไปได้ไหมว่าคุณคือคนที่ส่งเด็กสารเลวคนนี้มาขึ้นราคา?” แต่ 10 ล้านนี่กล้าพูดแบบนั้นได้ยังไง! มันมีมูลค่าเพียง 10,000 เท่านั้น!”

เขาเพิกเฉยต่อคำเตือนของอีกฝ่ายและพูดต่อ

ขวดละสิบล้าน แน่นอน ถ้าคุณสามารถจ่ายได้ ฉันจะแกล้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น การเยาะเย้ยสีทอง

การที่จะสามารถนำเงินสกายมูนออกมาได้ 100 ล้านดอลลาร์ในคราวเดียวถือเป็นตัวเลขทางดาราศาสตร์

เว้นแต่จะเป็นหอการค้าขนาดใหญ่หรือนิกายใหญ่ ใครจะสามารถซื้อมันได้?

ชายหนุ่มหมวกไม้ไผ่ไม่ตกตะลึง

น้ำเสียงของเขายังคงสงบราวกับน้ำ” ฉันบอกให้คุณหุบปาก!” พวกผู้ชายตบเขาสิ”

เขาหัวเราะ.

เขาเริ่มเกินขอบเขตจริงๆ

สักครู่หนึ่ง ราคาขวดละ 10 ล้าน และช่วงเวลาต่อมา มันกำลังจะอ้าปากทองให้เขา

ฉันเคยเห็นคลื่นลูกใหญ่และพายุมามากมาย แต่ฉันไม่เคยเห็นเรื่องไร้สาระขนาดนี้มาก่อน

คนอย่างคุณ…เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับดาวกลาง

แม้ว่าเขาจะยืนนิ่ง แต่ก็มีคนไม่มากที่สามารถตบปากเขาได้

อย่างไรก็ตาม จู่ๆ เงาสีดำก็ฉายแวววาวต่อหน้าดวงตาสีทอง

หญิงชราในชุดเรียบง่ายและเรียบร้อยปรากฏตัวต่อหน้าเขา

ดูเหมือนเธอจะไม่ได้ขยับมือ แต่ปากสีทองก็ถูกกระแทก

ทองคำหนึ่งคำปิดปากของเขาแล้วอุทานว่า “” ใหญ่ … ใหญ่

ตบอีก.

“ คุณคือ…” ทองคำหนึ่งคำตกตะลึง

มันยังคงเป็นการตบ

หลังจากตบสามครั้งติดต่อกัน ปากสีทองของเขาก็ถูกทุบ และในที่สุดเขาก็ปิดปากอย่างเชื่อฟัง

เขามองคนตรงหน้าด้วยสายตาเบิกกว้าง

อีกฝ่ายเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ซ่อนอยู่ในระนาบดวงดาวอันยิ่งใหญ่อย่างแน่นอน!

ฝ่ามือนั้นเร็วราวกับสายฟ้า และเขาไม่สามารถจับวิถีของมันได้ก่อนที่มันจะตบเขาอย่างแรงที่ปาก

หญิงชราเห็นว่าในที่สุดเขาก็หุบปากแล้ว เธอจึงค่อย ๆ หันกลับมาและกลับมาที่ข้างชายหนุ่มที่สวมหมวกไม้ไผ่

ชายหนุ่มหมวกไม้ไผ่ยังคงรักษาท่าทางของเขาโดยเอามือประคองคางของเขา ขวดละ 10 ล้าน มีใครอยากประมูลไหมครับ? ‘ สิ่งที่ตอบเขาคืออากาศที่นิ่งราวกับความตาย

“ในเมื่อเจ้าไม่…” ชายหนุ่มหมวกไม้ไผ่ลุกขึ้นยืนและถอดหมวกไม้ไผ่ออก เผยใบหน้าหล่อเหลาที่เปล่งประกายราวกับดวงจันทร์

“ถ้าอย่างนั้น นายน้อยเซี่ย เรามาทำข้อตกลงกัน!” เขายิ้ม.

เสียงดังกราว-

คนที่เหลือไม่รู้จักใบหน้าของชายหนุ่ม

อย่างไรก็ตาม ทองคำเต็มปากก็จำมันได้

โทเค็นในมือของเขาล้มลงกับพื้น และริมฝีปากของเขาก็สั่นในขณะที่เขาพูด• “”เซี่ย

– เซี่ย

ปากของเขาถูกตบอีกครั้ง

โดยธรรมชาติแล้วเป็นหญิงชราที่ทำมัน

ทองคำเต็มปากปิดปากของเขาทันทีและวิ่งไปพร้อมกับร่างกายที่สั่นเทา เขาคุกเข่าแทบเท้าด้วยความเคารพและคำนับอย่างต่อเนื่อง

แต่เขาไม่กล้าพูดอะไรสักคำ

“หายไปซะ เจ้าตัวน่ารำคาญ” ชายหนุ่มหมวกไม้ไผ่นั้นเป็นนายน้อยเซียงโดยธรรมชาติ

เธอไม่แม้แต่จะสบตาเขาขณะที่เธอตำหนิเขาอย่างเฉยเมย

ทองคำเต็มปากอาจมีชื่อเสียง แต่ในสายตาของเขา มันเป็นแค่แมลงวัน

มันมีเสียงดังและน่ารำคาญ

ทองคำเต็มคำรีบลุกขึ้น งอตัวแล้วหนีไปเหมือนหนู

ตั้งแต่ต้นจนจบเขาไม่กล้าไม่เชื่อฟัง

นายน้อย Xiang ยิ้มให้ Xia qingchen “นายน้อยเซี่ยคิดอย่างไร?”

“แน่นอน.” Xia qingchen สามารถเดาตัวตนของบุคคลนี้ได้อยู่แล้ว

มันควรจะเป็นประตูศักดิ์สิทธิ์ Xiahou เหรอ?

อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้แสดงความเคารพใดๆ

เขาเป็นเพียงลูกหลานของกึ่งเทพ มันไม่มีอะไรจริงๆ

ทั้งสองคนทำข้อตกลงได้สำเร็จ

กงซีเซียงยื่นการ์ดสกายมูนห้าสีให้

ห้าสีหมายความว่าจำนวนเงินออมในการ์ดพระจันทร์ท้องฟ้าถึงหนึ่งร้อยล้าน

“ ฉันจะให้คุณเพิ่มอีก 10 ล้านและเป็นเพื่อนกับคุณ” Gongzi Xiang กล่าวด้วยความประหลาดใจ

การจ้องมองของ Xia qingchen สงบ ฉันไม่เคยพึ่งพาเงินเพื่อหาเพื่อน เขาพูดว่า.

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ นายน้อยเซียงก็ประหลาดใจ

เซี่ยชิงเฉินเป็นเพียงศิษย์ตัวน้อยของนิกายเนบิวลา ทำไมเขาถึงไม่แยแสกับเงินขนาดนี้?

นี่ไม่ใช่หนึ่งแสนหรือหนึ่งล้านดอลลาร์สกายมูน แต่เป็นดอลลาร์สกายมูนทั้งหมดสิบล้านดอลลาร์

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ นายน้อย Xiang ก็เต็มไปด้วยความเคารพ

เดิมทีเขาไม่มั่นใจกับเพื่อนคนนี้มากนัก

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาสัมผัสใกล้ชิดกับมัน เขาก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกที่คนอื่นไม่มี

“นายน้อยเซี่ย เราขอพูดอะไรหน่อยได้ไหม”

เซี่ยชิงเฉินไม่ลังเลเลย เขาพยักหน้าแล้วพูดว่า ‘”‘แน่นอน’

นายน้อยเซียงตกตะลึง เขาไม่คิดว่า Xia qingchen จะเป็นคนตรงไปตรงมาขนาดนี้

คนธรรมดาไม่ควรกังวลว่าเขาจะแทงข้างหลังเซี่ยชิงเฉิน และแย่งชิงเงินที่เขามีติดตัวเขาคืนไปหรือ?

“ความมีน้ำใจของนายน้อย Xia นั้นไม่ธรรมดาเลย ฉันประทับใจมาก” Gongzi Xiang ชื่นชมเขาจากก้นบึ้งของหัวใจ

ในบรรดาเพื่อนร่วมงานของเขา จำนวนคนที่มีลักษณะเช่นนี้สามารถนับได้ด้วยมือเดียว

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเขาจะมีสถานะต่ำ แต่เขาก็ยังคงมีอิทธิพลเช่นนี้

เซี่ยชิงเฉินเท่านั้น!

ทั้งสองคนย้ายไปที่ลานอันรุ่งโรจน์ในเมือง

มันยังคงเป็นฉากที่สวยงามและหรูหราราวกับดินแดนแห่งแดนสวรรค์ และยังมีสาวใช้ที่เหมือนวิ่งหนีจำนวนมาก

Xia qingchen สงบ และการจ้องมองของเขาไม่มีความผันผวนแม้แต่น้อย

นายน้อย Xiang ถอนหายใจด้วยอารมณ์

พวกเขาทั้งหมดมาจากนิกายเนบิวลา แต่เหตุใดจึงมีความแตกต่างอย่างมากระหว่าง Jin Xuan Shi และ Yan Nan GUI

นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาทั้งสองมาที่นี่ ดังนั้นพวกเขาจึงเหมือนคนบ้านนอก

Xia qingchen แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง

“โปรด!” นายน้อยเซียงพาพวกเขาไปที่สวนหลังบ้าน

ชายชราคนหนึ่งกำลังชื่นชมดอกไม้อย่างสบายๆ

ในเวลานี้ เห็นได้ชัดว่าเป็นช่วงกลางฤดูหนาว ดอกไม้หลายร้อยดอกก็เหี่ยวเฉาไป

อย่างไรก็ตาม มีดอกไม้หลายร้อยดอกบานอยู่ในลานบ้าน

มีเพียงชนชั้นสูงระดับดวงจันทร์เท่านั้นที่สามารถสื่อสารกับสวรรค์และโลกและบรรลุสถานการณ์ดังกล่าวได้

Xia qingchen เหลือบมองเขาอย่างใจเย็น โดยไม่แสดงอารมณ์ที่ผันผวนใดๆ เขาถามว่า “”มีสิ่งที่คุณต้องการจากฉันหรือเปล่า รุ่นพี่?”

ชายชราเป็นปรมาจารย์แห่งประตูศักดิ์สิทธิ์ Xiahou

เขาเป็นที่รู้จักในนามซูเฉียนเจวี๋ย!

เขาหันกลับมาและประเมิน Xia qingchen ด้วยสีหน้าพึงพอใจ “หัวใจของเขาไม่ธรรมดา ไม่เหมือนคนรอบข้าง”

“มาสิ นั่งสิ” เขาโบกมือแล้วให้ Xia qingchen นั่งอยู่ในศาลา

มีโต๊ะไวน์เตรียมไว้แล้ว

นอกจากนี้ยังมีเครื่องเคียงที่ไม่รู้จักอีกสองสามอย่าง

“ลองสิ่งนี้” เขาเทไวน์หนึ่งแก้วให้กับ Xia qingchen เป็นการส่วนตัว

ไวน์มีสีแดงเข้มและมีกลิ่นหอมจางๆ

Xia qingchen หยิบมันขึ้นมาและถอนหายใจด้วยความชื่นชม “หินวิลโลว์แดงระดับสูง ไม่เลวเลย”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ชายชราก็ยิ้ม แต่ความชื่นชมในดวงตาของเขากลับแข็งแกร่งขึ้น

หินวิลโลว์สีแดงสูญพันธุ์ไปนับพันปีแล้ว

มีเพียงตระกูลกึ่งเทพของพวกเขาเท่านั้นที่มีมันจำนวนเล็กน้อย และไม่สามารถมองเห็นได้ในโลกภายนอกอีกต่อไป

แม้ว่าทองคำเต็มปากจะอยู่ที่นี่ มันก็ไม่สามารถรับรู้ถึงต้นกำเนิดของไวน์ได้อย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตาม Xia qingchen พูดอย่างนั้นจริงๆ

หลังจากที่เซี่ยชิงเฉินพูดจบ เขาก็ดื่มมันไปในอึกเดียว

คลื่นพลังงานบริสุทธิ์แผ่ออกมาจากแขนขาและกระดูกของเขา

ความแข็งแกร่งภายในในเส้นลมปราณการต่อสู้ของเขาเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องด้วยความเร็วที่น่าตกใจ ภายใต้ความกดดัน พวกมันก็เริ่มหมุน..