จักรพรรดิ์ยุทธ์พิชิตสวรรค์ - ตอนที่ 296

ตอนที่ 296: บทที่ 298 – การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันใน Shenxiu

ผู้แปล: 549690339

คำสั่งพระจันทร์สีดำ!

ยันต์ที่สามารถสังหารมหาอำนาจแห่งดวงดาวได้?

“น่าสนใจ.” Xia qingchen รู้สึกสนใจเล็กน้อยเกี่ยวกับจักรพรรดินี Dark Moon ซึ่งเขาไม่เคยพบมาก่อน

สีหน้าของเขาไม่มีความกลัวมากนัก

“ไม่เป็นไร ฉันมีวิธีจัดการของฉันเอง” เซี่ยชิงเฉินพูด ไม่ต้องพูดถึงว่ายังไม่ได้ส่งคำสั่งพระจันทร์ทมิฬ

แล้วถ้าส่งมาล่ะ?

ใครจะตายด้วยน้ำมือของใครก็ไม่รู้

“ไม่พอใจ เหลียนซิง คุณสองคนเฝ้าประตู” หลังจากที่ Xia qingchen พูดจบ เขาก็ออกจากนิกาย

เมื่อเขาอยู่ห่างจากนิกาย เขาก็ผิวปากและเรียกหอกสวรรค์มา เขาขี่มันและมุ่งหน้าตรงไปยังเมืองเมฆาอันสง่างาม

ด้วยความเร็วการบินของตำแหน่งดาวขนาดใหญ่ของ Tian GE ..

พวกเขามาถึงได้สำเร็จภายในเวลาเพียงสองวัน

“คุณรออยู่นอกเมือง” เซี่ยชิงเฉินพูด

Tian GE พยักหน้าและมองหาที่ที่จะนอน

สำหรับ Xia qingchen เขาอยู่คนเดียวโดยเหยียบเรือลำเล็กและแล่นทวนแม่น้ำ

ขณะที่เขาจ้องมองทิวทัศน์ที่คุ้นเคยริมแม่น้ำและอาคารที่คุ้นเคย Xia qingchen อดไม่ได้ที่จะรู้สึกถึงความคุ้นเคย

ความรู้สึกที่เรียกว่าอยู่ใกล้บ้านก็ยิ่งขี้อายมากขึ้น และเขาไม่กล้าถามคนที่มา เขามีร่องรอยของความคาดหวัง

หนึ่งปีผ่านไป

แล้วการฝึกฝนของพ่อของเขาล่ะ? แล้วป้าและลูกพี่ลูกน้องของเขาที่กลับมายังเมืองเมฆาอันเดียวดายล่ะ?

นอกจากนี้ยังมี Zhen zhilan จากห้องโถงศักดิ์สิทธิ์ด้วย ผู้หญิงคนนั้นที่เรียกเขาว่าพี่ชายชิงเฉินยังสบายดีอยู่หรือเปล่า?

นอกจากนี้ยังมีปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ Shen Congshan และอาจารย์คลาส D Qin Lin

พวกเขาสบายดีไหม?

ใบหน้าที่คุ้นเคยมากมายปรากฏขึ้นในใจของเซี่ยชิงเฉิน

เมื่อเรือลำเล็กแล่นผ่านถิ่นที่อยู่อมตะ เซี่ยชิงเฉินรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

ที่อยู่อาศัยบนสวรรค์ที่ใช้ทองนับหมื่นต่อวันถูกปิดไปแล้วจริงๆ!

เห็นได้ชัดว่าคนเดินถนนบนถนนมีจำนวนน้อยลงมาก และพวกเขาก็รีบร้อนกันทุกคน

เมืองโลนคลาวด์ซึ่งไม่ถือว่าเจริญรุ่งเรือง มีความรู้สึกอ้างว้าง

เกิดอะไรขึ้น

เขามีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีอยู่ในใจ

เขามาถึงคฤหาสน์ Xia ทางตอนใต้อย่างรวดเร็ว

อย่างไรก็ตาม ประตูหลักของคฤหาสน์ Xia ทางตอนใต้นั้นพังทลายลง และคฤหาสน์ก็อยู่ในสภาพรกร้าง ขอทานสองสามคนกำลังปล้นสิ่งของมีค่าอยู่ข้างใน

หัวใจของเขาเต้นรัวและเขาก็คว้าขอทาน “เกิดอะไรขึ้นกับคฤหาสน์เซี่ยทางตอนใต้?”

ขอทานตกใจและพูดตะกุกตะกัก ‘” ‘พวกเขาถูกบุกค้นแล้ว!”

เชคดาวน์?

“ใครคัดลอกสิ่งนี้?” เมื่อมีปรมาจารย์หอการต่อสู้อยู่รอบๆ ใครจะกล้าแตะต้องตระกูล Xia?

“พระเจ้า … วิหาร!”

ในเมืองเมฆาอันโดดเดี่ยว พลังเดียวที่สามารถเปรียบเทียบกับศาลาการต่อสู้ได้คือวิหาร

อย่างไรก็ตาม ศาลเจ้าและคฤหาสน์ Xia มีความสัมพันธ์ใกล้ชิด ดังนั้นทำไมพวกเขาถึงโจมตีคฤหาสน์ Xia?

“เซี่ย หยวนอยู่ไหน? เขาอยู่ที่ไหน?” Xia qingchen รู้สึกวิตกกังวลมาก

“เขาถูกขังอยู่ที่วิหาร” คนยาจกตอบ

วัด!

ดวงตาของ Xia qingchen เปลี่ยนเป็นเย็นชา และเขาใช้เทคนิคการเคลื่อนไหวเพื่อเร่งรีบ

“อา! ผี!” ในสายตาขอทาน Xia qingchen ได้เคลื่อนย้ายออกไปแล้ว เขาอดไม่ได้ที่จะกรีดร้องด้วยความกลัว

เสียงกรีดร้องเดียวกันนี้มาจากดันเจี้ยนของวิหาร

เดิมทีดันเจี้ยนนี้ถูกใช้โดยวัดเพื่อลงโทษคนบาปที่ดูหมิ่นพระเจ้าคิงโดยไร้ฝุ่น อย่างไรก็ตามเขาไม่เคยใช้มันเลย

แต่ตอนนี้มันแออัดเกินไป

มีปรมาจารย์ศาลาการต่อสู้ ปรมาจารย์ศาลเจ้า เซี่ยหยวน และเซี่ยเจี๋ย!

ทุกคนที่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับตระกูล Xia อยู่ที่นี่

ในทางเดินของดันเจี้ยนบนเก้าอี้

MO Yuan ไขว้ขาแล้วจิบชาอย่างสบาย ๆ ” b * tch Zhen zhilan ยังไม่เข้ามาเพื่อบุกเข้าไปในคุกเหรอ? –

ข้างหลังเขามีชายชราคนหนึ่งยืนด้วยรอยยิ้มอันน่ากลัวเล็กน้อย

นี่ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเน็คไทผู้พิทักษ์ ซึ่งทำให้เรื่องยากสำหรับ Xia qingchen เมื่อเขามาที่ศาลเจ้าครั้งแรก

ทุกคนในวิหารถูกจับตัวไป ยกเว้นเขา

อิอิ ท่านโม โปรดสงบสติอารมณ์หน่อย จากความเข้าใจของฉันเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้น เธอจะไม่ทิ้งพ่อของเธอไว้ตามลำพังอย่างแน่นอน ไทด์ผู้พิทักษ์หัวเราะคิกคัก

ดวงตาของ MO Yuan เต็มไปด้วยความปรารถนาที่จะแก้แค้น ” ในตอนนั้น b * tch นั้นติดอยู่กับ Xia qingchen แต่เธอก็เพิกเฉยต่อฉัน!

“ตอนนี้ ฉันอยากให้เธอคุกเข่าลงบนพื้น … ไม่ คุณควรคุกเข่าบนเตียงแล้วขอร้องฉัน!”

ร่องรอยของเจตนาชั่วร้ายเบ่งบานที่มุมริมฝีปากของเขา

เขาคิดเกี่ยวกับ Zhen zhilan มาเป็นเวลานานมากแล้ว และในไม่ช้าเขาก็จะสามารถบรรลุความปรารถนาของเขาได้

“ฉันรอไม่ไหวแล้ว!” โม่ หยวน ลุกขึ้นและสั่งผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาสองสามคนจากศาลเจ้าในเมืองหลวง” ลากชายคนนี้ออกไปแล้วแขวนคอเขาที่ทางเข้าวัด!”

จากนั้นทุบตีเธอจนกว่า b*tch นั้นจะปรากฏขึ้น

ในกรง.

“เจ้าสัตว์!” ดวงตาของหัวหน้าห้องโถง Zhen กำลังจะโผล่ออกมา

ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเสียใจ ทำไมเขาไม่ฆ่าโม่ หยวนด้วยการโจมตีด้วยฝ่ามือเพียงครั้งเดียว?

ปรากฎว่าครึ่งเดือนที่แล้ว

ราชรัฐได้รับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่

เมื่อใช้โอกาสนี้ ผู้คนจากห้องโถงศักดิ์สิทธิ์ของเมืองหลวงเก่าได้เปิดการโจมตีอย่างน่าประหลาดใจในเมืองเมฆาที่โดดเดี่ยว และยึดทั้งห้องโถงศักดิ์สิทธิ์และศาลาการต่อสู้

ราชวงศ์มีข้อจำกัดและไม่สามารถหันเหความสนใจไปช่วยเหลือได้

โชคดีที่ Zhen zhilan เพิ่งออกมาข้างนอก จึงไม่ถูกจับได้ มิฉะนั้น เขาคงถูกโม่ หยวน เจ้าสารเลวตัวน้อยคนนี้เป็นมลทิน

อิอิ สาปแช่งทุกสิ่งที่คุณต้องการ ยิ่งคุณสาปแช่งมากเท่าไร ฉันก็ยิ่งทำให้ลูกสาวของคุณเป็นมลทิน! โม่หยวนหัวเราะอย่างชั่วร้าย

เขาโบกมือแล้วสั่งให้คนลากเขาออกไป

เมื่อเขาเดินผ่านเน็คไทผู้พิทักษ์ หัวหน้าห้องโถง Zhen ก็จ้องมองที่เน็คไทผู้พิทักษ์ด้วยความเกลียดชัง “ทำไมคุณถึงทรยศฉัน”

เมื่ออีกฝ่ายโจมตี ไทผู้พิทักษ์ก็เปลี่ยนข้างในนาทีสุดท้ายและโจมตีเขาจากด้านหลัง

เขาถูกจับโดยไม่ได้ตั้งใจ

คนที่เหลือในวัดกลัวผลที่ตามมาจึงยอมจำนน

ด้วยเหตุนี้วิหารจึงพังเร็วมาก

อาจกล่าวได้ว่าทั้งหมดนี้ทำได้โดยเน็คไทผู้พิทักษ์ผู้ทรยศ!

“ฉันขอโทษ ฉันไม่เคยเป็นผู้ชายของคุณ” ผู้พิทักษ์ไทพูดด้วยรอยยิ้มปลอมๆ

MO Yuan มองไปที่ผู้พิทักษ์ผูกด้วยความประหลาดใจ

เขาไม่ได้มาจากวัดในเมืองหลวงของจักรพรรดิ

จนถึงตอนนี้ เขายังไม่เข้าใจว่าเหตุใดผู้ปกครองจึงตอบโต้

อย่างไรก็ตาม โมหยวนไม่ได้สนใจอะไรมากนัก

เขาสนใจแค่ตอนที่เขาจับมือ Zhen Zilan ได้เท่านั้น!

“ไป! ฉันจะวาดมันเอง” MO หยวนหัวเราะเบา ๆ และจากไป

ภายนอกพระราชวัง.

ภายใต้คำสั่งของโม่ หยวน คนกลุ่มหนึ่งแขวนหัวหน้าห้องโถง Zhen ไว้บนกระดานแนวนอน

เขาถือแส้หนังเป็นการส่วนตัวและฟาดมันลงอย่างไร้ความปรานี

เลือดกระเซ็นไปทุกที่

เขาหยุดครู่หนึ่งและเยาะเย้ยขณะที่เขามองออกจากห้องโถงศักดิ์สิทธิ์ เขาตะโกนว่า “”เจิ้นจื่อหลาน ฉันรู้ว่าคุณอยู่ใกล้ๆ! ถ้าออกมาตอนนี้พ่อจะทรมานน้อยลง

ไม่มีการเคลื่อนไหวภายนอก

โม่ หยวน ยกแส้หนังขึ้นมาอีกครั้ง และฟาดมันสามครั้งติดต่อกัน

ฉันทายาพิษบนแส้ของฉัน ทุกครั้งที่ฟาดมัน พิษจะบุกรุกร่างกายและทำให้มันเน่าเปื่อย!

“เมื่อถึงเวลา แม้ว่าเขาจะไม่ตาย เขาก็จะพิการ!”

ข้างนอกยังไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ เขาจึงเริ่มสูบบุหรี่อีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เขายกแส้ขึ้น ก็ได้ยินเสียงที่เต็มไปด้วยความโศกเศร้าและความขุ่นเคืองที่ถูกระงับไว้

โม่ หยวน หันหน้าไปและเห็นชายคนหนึ่งในชุดคลุมกว้างและหมวกไม้ไผ่ปีนข้ามกำแพงลานบ้าน

เธอถอดหมวกไม้ไผ่ออกและเผยให้เห็นใบหน้าที่สง่างามและสวยงามของ Zhen Zilan

โม่ หยวนวางแส้หนังลง และดวงตาของเขาก็สว่างขึ้น” แย่แล้ว ในที่สุดคุณก็เต็มใจที่จะแสดงตัวตน! –

ในขณะนี้ ผู้คนที่นอนซุ่มโจมตีทั้งสองด้านรีบวิ่งออกไปเพื่อพยายามจับตัวเธอ

“กลับลงมา!” MO หยวนโบกมือของเขา

เขาเดินไปด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย หัวเราะในขณะที่เขาเดิน “ฉันเกลียดการบังคับคนอื่น!”

“ฉันอยากให้คุณเชื่อฟังและปีนขึ้นไปบนเตียงของฉันด้วยความเต็มใจ!”

ดวงตาของ Zhen Zilan แดงก่ำขณะที่เธอจ้องมองไปที่ Mo Yuan ด้วยความเกลียดชัง “ปล่อยพ่อของฉันไป แล้วคุณจะทำทุกอย่างที่คุณต้องการให้ฉัน!”

MO หยวนยิ้มอย่างจงใจ แน่นอน! เปลื้องผ้าให้ฉันดูก่อนไหม? –

ร่างกายที่อ่อนนุ่มของ Zhen Zilan สั่นเล็กน้อย

น้ำตาแห่งความอัปยศอดสูไหลลงมาบนใบหน้าของเธอขณะที่เธอยืนอยู่ที่นั่นอย่างลังเล

ดวงตาของโม่ หยวนเป็นประกายด้วยความเกลียดชัง..พวกนาย มา! ภายในสิบลมหายใจ ถ้าไอ้เวรนี่ไม่ถอดเสื้อผ้าของเธอออกทั้งหมด ฉันจะตัดนิ้วของพ่อเธอออกข้างหนึ่ง!