จักรพรรดิ์ยุทธ์พิชิตสวรรค์ - ตอนที่ 311

ตอนที่ 311: ไม่รู้ว่าอะไรดีสำหรับคุณ (ตอนที่ 2) 1

ผู้แปล: 549690339

มันเป็นลานเดี่ยว

การกักขังเขาที่นี่ก็เท่ากับการกักขังในบ้าน

มันบังเอิญจนตอนนี้มืดแล้ว และถึงเวลาแก้แค้น

เขาใช้การฝึกฝนดวงดาวเล็กน้อยเพื่อแอบผ่านยามและแอบเข้าไปในลานบ้าน

ด้วยความช่วยเหลือจากแสงดาวที่จางๆ เขาค้นหา Xia qingchen ทีละห้อง

เมื่อเขาไม่พบสิ่งใดที่ประตูบานใดบานหนึ่ง เขาก็ถอยกลับไป

ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเบา ๆ ข้างหลังเขา

การแสดงออกของ Wei zehu เปลี่ยนไป และเขาก็หันกลับมาทันที

แต่เขาก็ยังสายเกินไปหนึ่งก้าว!

มีถุงผ้ากระสอบวางอยู่บนศีรษะของเขา

สิ่งที่ตามมาคือการต่อยและเตะที่วุ่นวาย การโจมตีที่รุนแรงซึ่งทำให้ Wei zehu เวียนหัว

ในที่สุดเขาก็ไม่รู้ว่าอะไรกระแทกหัวเขา

ภายใต้การโจมตีอันหนักหน่วง เขาคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดและเป็นลม

รอบตัวเขามีชายหนุ่มและหญิงสาวหลายสิบคน

ถ้า Xia qingchen อยู่ที่นี่ เขาจะรู้ว่าเขารู้จักพวกเขาส่วนใหญ่

พวกเขาเป็นศิษย์ที่บุกเข้าไปในคฤหาสน์ของเขาในนิกายเนบิวลาและถูกเขาทุบตี

อย่างไรก็ตาม ผู้นำนั้นเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับดาวรองอายุยี่สิบปี

เขาถือคทาเปื้อนเลือดไว้ในมือแล้วถ่มน้ำลายใส่ Wei zehu ซึ่งถูกคลุมไว้ในถุงผ้ากระสอบ “” คุณกล้าทำให้คนของฉันอับอายเหรอ? คุณกำลังมองหาความตาย!”

ชายหนุ่มและหญิงสาวที่อยู่ข้างหลังเขาหยุด

พี่สาวคนหนึ่งมีความกังวลเล็กน้อย พี่หลิน คุณไม่ได้ใจร้ายเกินไปเหรอ? แม้ว่าสิ่งนี้จะน่ารังเกียจ แต่คุณไม่สามารถทุบตีเขาแบบนี้ได้ แล้วถ้าเขาตายล่ะ?”

ปรากฎว่าพวกเขาได้เรียนรู้ว่า Xia qingchen มาถึงดินแดนศักดิ์สิทธิ์แล้วและถูกคุมขังโดยศาลาวิญญาณแห่งไฟ

เขาจะตามหาพี่ชายอาวุโสหลินทันทีและมารวมตัวกันเพื่อแก้แค้น

เขาบังเอิญเห็น Wei zehu อยู่ในบ้านและมันก็มืด ดังนั้น เขาจึงจำเขาได้ในชื่อ Xia qingchen

ท้ายที่สุดสถานที่แห่งนี้ก็คือศูนย์กักกัน นอกจากเซี่ยชิงเฉินที่ถูกกักบริเวณในบ้าน ใครจะอยู่ที่นี่อีกบ้าง?

“มีอะไรผิดปกติกับการตีสิ่งที่เนรคุณนี้?”

ขณะที่เขาพูด พี่ชายอาวุโสหลินก็ยกคทาของเขาขึ้นและโจมตีเขาอย่างแรงอีกครั้ง

Wei zehu ที่หมดสติคร่ำครวญจากการกระแทก

เมื่อเห็นสิ่งนี้ เหล่าสาวกของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ก็พูดไม่ออก พวกเขาเร่งเร้าว่า “” ไปกันเถอะ มีคนกำลังจะตาย”

คนกลุ่มนั้นก็แอบหนีไปทันที

เช้าวันรุ่งขึ้น.

เสียงกรีดร้องโหยหวนดังมาจากลานบ้าน “อา!” น้ำพุดวงดาวของฉัน ซึ่งไอ้เวรนั่นทำลายน้ำพุดวงดาวของฉัน!”

การโจมตีครั้งสุดท้ายของพี่ชายหลินก่อนที่เขาจะจากไปได้เข้าโจมตีเขาที่ช่องท้องและทำลายสปริงดาว …

ในเวลานั้น.

บนเนินเขาลึกลับที่ลอยอยู่ในอากาศ

ความไม่พอใจกำลังจับผีเสื้ออยู่บนพื้นหญ้า

เขาจามโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า

มันเบิกตากว้างและสาปแช่ง “เหี้ย ใครดุฉัน” ใครด่าฉัน?

ออกมา!”

ในศาลา Zhang Lian Xing จ้องมองไปที่มันและทำท่าทางให้เงียบไว้ “เจ้าหมาบ้า เงียบซะ เซี่ยหลางกำลังคัดลอกคัมภีร์!”

ในขณะนี้ Xia qingchen กำลังเขียนคัมภีร์พุทธศาสนาอย่างมากมาย

หลังจากดื่มชาเสร็จเขาก็วางแปรงลง

“นี่คือ” คัมภีร์โบราณแห่งทะเลลูกคลื่น “ที่วัดจิงหยวนเซนต้องการ!” Xia qingchen พูดไม่ออก

ปรากฎว่าวัด Jingyuan Zen ยืนกรานมากเกี่ยวกับพระคัมภีร์ข้อนี้

พวกเขาส่งพระภิกษุผู้มีชื่อเสียงกลุ่มหนึ่งมาเยี่ยมเยือนดินแดนศักดิ์สิทธิ์ โดยมองหา Xia qingchen เพื่อเขียนพระคัมภีร์ของพวกเขา

ผลลัพธ์ก็ชัดเจน ในเวลานั้น Xia qingchen ยังไม่ได้เป็นศิษย์ของ Holy Land ดังนั้นเขาจึงไม่พบสิ่งใดเลย

ผู้เฒ่าหยานระมัดระวังและบอกว่าเขาสามารถพิจารณาถามเซี่ยชิงเฉินได้

นั่นคือเหตุผลที่เขาคัดลอกพระคัมภีร์

“มหัศจรรย์! มันวิจิตรงดงามจริงๆ!” ผู้เฒ่าหยานใช้เวลาทั้งชีวิตไปกับการอ่านหนังสือโบราณ ดังนั้นดวงตาของเขาจึงเฉียบคมตามธรรมชาติ

หลังจากพลิกดูสองสามหน้า เขาก็ค้นพบความลึกซึ้งของพระคัมภีร์

ไม่น่าแปลกใจเลยที่ฝูงลาหัวล้านที่มักจะดูห่างเหินกลายเป็นบ้าเหมือนสุนัขที่ได้กลิ่นขนมปังเนื้อ เป็นเพราะพระสูตรที่ลึกซึ้งนี้!

ผู้เฒ่าหยานรักมันมากจนเขาทนไม่ไหวที่จะมอบมันให้กับวัดจิงหยวนเซน!

“เอาล่ะ ฉันจะไปที่วัด Jingyuan Zen ตอนนี้ แต่พวกเขาต้องจ่ายราคามหาศาล มิฉะนั้น อย่าคิดที่จะได้คัมภีร์พุทธศาสนาโบราณนี้มาง่ายๆ เลย!” ผู้เฒ่าหยานหัวเราะเบา ๆ

ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหมายที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้

Xia qingchen ยิ้มและยืนขึ้นเพื่อกล่าวคำอำลา “เนื่องจากหยานผู้เฒ่ายังมีเรื่องที่ต้องดูแล ฉันจะไม่อยู่อีกต่อไป ลา.”

“สถานที่ที่จะ?” ผู้เฒ่าหยานกล่าว

Xia qingchen รู้สึกทำอะไรไม่ถูก ไปรายงานตัวที่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์กันก่อน เราจะสมัครที่พัก เราจะพูดถึงเรื่องนี้ในภายหลัง

“พูดแบบนั้นคุณไม่ตบหน้าฉันเหรอ?” ผู้เฒ่าหยานไม่พอใจ

เขาโยนกุญแจสีไปให้เซี่ยชิงเฉินโดยไม่ตั้งใจ “เกาะแห่งจิตวิญญาณนี้เป็นของคุณ! จริงๆ แล้ว ถ้ามีฉันอยู่ด้วย คุณคิดว่าฉันจะปล่อยให้คุณอยู่ในคอกสุนัขพวกนั้นเหรอ?” Xia qingchen ตกตะลึง

แม้ว่าเขาจะไม่ชัดเจนเกินไปเกี่ยวกับความแตกต่างของคุณภาพของบ้านในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ แต่เขาก็ยังอยากรู้อยากเห็นมาก

อย่างไรก็ตาม เกาะแห่งจิตวิญญาณที่ลอยอยู่แห่งนี้ไม่ใช่สิ่งที่ศิษย์สามารถเป็นเจ้าของได้อย่างแน่นอน

“ผู้อาวุโส ฉันเกรงว่าฉันไม่มีสิทธิ์อยู่ที่นี่” เซี่ยชิงเฉินพูด

ผู้เฒ่าหยานกลอกตา “ถ้าฉันตอบว่าใช่ ใครจะกล้าปฏิเสธ?” คัมภีร์โบราณเล่มนี้เพียงอย่างเดียวสามารถแลกเปลี่ยนกับเกาะจิตวิญญาณได้มากกว่าสิบเกาะ!” นี่เป็นเรื่องจริง!

“เอาล่ะ ขอบคุณสำหรับความตั้งใจดีของคุณผู้อาวุโส” Xia qingchen หยิบกุญแจขึ้นมา

เกาะแห่งจิตวิญญาณนั้นอยู่เหนือพื้นดินหนึ่งพันฟุต มีเพียงการหมุนกลไกบนพื้นด้วยกุญแจเท่านั้นจึงจะสามารถลงมาจากเกาะแห่งจิตวิญญาณได้

เอาล่ะ เพาะปลูกให้ดี ฉันจะไปหาฝูงลาหัวโล้นฝูงนั้น ผู้เฒ่าหยานถือคัมภีร์โบราณและจากไปพร้อมกับรอยยิ้ม

หลังจากที่เขาจากไปไกลแล้ว

กรูดกี้เดินเข้ามาด้วยสีหน้าไม่พอใจ ท่านเฉิน! ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่!

“ทำไม?” เซี่ยชิงเฉินถาม

Grudgy กำลังสนุกอยู่ตอนนี้

ความไม่พอใจเงยหน้าขึ้นและพองหน้าอกออก ‘เจ้าผู้น่าสงสารคนนี้จะไม่ถูกเลี้ยงโดยคนอื่น! ฉันไม่พอใจฉันเป็นสุนัขที่กระดูกสันหลัง ฉันจะไม่รับบิณฑบาต”

“โอ้? ผู้เฒ่าหยานทำให้คุณไม่มีความสุขหรือเปล่า?” ถาม.

“เขาเพิ่งบอกว่าสุนัขได้กลิ่นซาลาเปาเนื้อ และฉันก็รู้สึกได้ถึงความอาฆาตพยาบาทของเขาต่อสุนัข!” กรูดกี้พูดด้วยความรู้สึกเสียใจ

พัฟท์—

จางเหลียนซิงกล่าวว่า “มันไม่ผิดตั้งแต่แรกใช่ไหม?” ไม่มีปัญหาถ้าสุนัขชอบซาลาเปาเนื้อ”

ความไม่พอใจจ้องมองเธอ “สาวโง่!” สุนัขรัก sh * t, sh * t, sh * t ฉันจะทำซ้ำสิ่งสำคัญสามครั้ง!”

มุมริมฝีปากของ Xia qingchen กระตุก จากนั้นเขาก็โยนกองไม้ศักดิ์สิทธิ์อายุยืนลงบนพื้น

เอาล่ะ คุณไปหาสถานที่สำหรับสร้างคอกสุนัขบนพื้น ฉันจะไม่เก็บคุณไว้ Xia qingchen โบกมือของเขา

จะยอมลงไปคนเดียวได้ยังไง?

ใบหน้าของสุนัขเปลี่ยนไปทันที ไอ, ไอ แม้ว่าฉันจะเป็นสุนัขที่มีกระดูกสันหลัง แต่ฉันก็ยังรู้วิธีที่จะอดทนต่อความอัปยศอดสู มันบอกว่า

ขณะที่เขาพูด เขาก็หยิบต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์อายุยืนขึ้นมาและสร้างคอกสุนัขของตัวเอง

เซี่ยชิงเฉินกลอกตาไปที่มันและสำรวจบริเวณโดยรอบ

แก่นแท้ของพลังชี่บนเกาะแห่งจิตวิญญาณนั้นมีประมาณสามสิบเท่าของโลกภายนอก

เขามั่นใจว่าเขาสามารถทะลวงผ่านไปยังระดับกระแสน้ำวนที่เก้าของกลุ่มดาวหลักได้หลังจากฝึกฝนที่นี่เป็นเวลาหนึ่งเดือน

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะเริ่มฝึกฝน เขาต้องรายงานไปยังดินแดนศักดิ์สิทธิ์และรับโทเค็นประจำตัว

“เหลียนซิง มุ่งเน้นไปที่การฝึกฝนของคุณ” “ฉันจะออกไปข้างนอกสักพัก” Xia qingchen กล่าว

เขาเดินตามบันไดและมาถึงพื้น

เขาบิดกุญแจเข้าไปในรูบนพื้น และบันไดก็ถอยกลับ

ด้วยวิธีนี้ จะไม่มีใครสามารถขึ้นมันได้เว้นแต่พวกเขาจะบิน

อย่างไรก็ตาม เกาะแห่งจิตวิญญาณเป็นที่พำนักของอธิปไตยของนิกาย เขาเชื่อว่าไม่มีศิษย์ตาบอดคนใดกล้าขี่นก

หลังจากถามคำถามสองสามข้อ Xia qingchen ก็มาถึงห้องโถงใหญ่ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์

ไม่เพียงแต่เป็นสถานที่สำหรับผู้มาใหม่ในการรายงานเท่านั้น แต่ยังเป็นสถานที่สำหรับออกภารกิจ และสถานที่สำหรับการแลกเปลี่ยนข้อมูลต่างๆ

พวกเขายังสามารถตั้งแผงขายของที่นี่และแลกเปลี่ยนสิ่งของที่พวกเขาได้รับได้

เขาไปที่สำนักงานทะเบียนมือใหม่

เขาหยิบจดหมายของนิกายเนบิวลาและโทเค็นประจำตัวของเขาออกมา