จักรพรรดิ์ยุทธ์พิชิตสวรรค์ - บทที่ 252

ตอนที่ 252: บทที่ 252 ราวกับเผชิญหน้ากับศัตรูตัวฉกาจ

ผู้แปล: 549690339

ปู่หัวเราะ” ไห่น้อย คุณพูดเรื่องไร้สาระอีกแล้ว ใครสามารถ…” ฉันทำได้…”

เขามองไปด้านข้างและดวงตาของเขาจับจ้องไปที่คลื่นสีขาวสูงสามฟุตที่อยู่ห่างออกไปหนึ่งพันฟุต

คลื่นลูกใหญ่ซัดเข้ามา

อย่างไรก็ตาม คลื่นเป็นเพียงพื้นหลังเท่านั้น

สิ่งที่สำคัญคือผู้คน

หลายร้อยคนบินเคียงข้างกันเหนือน้ำ

“อา!” คุณปู่ร้องด้วยความตกใจและล้มลงกับพื้นด้วยความตกใจ

ในขณะนี้ มีคนมากกว่าร้อยคนพุ่งเข้าใส่เขา

เท้าของ Xia qingchen เหยียบเท้าของเรือลำเล็ก และเขาใช้กำลังเพื่อพา Zhang สองตัวขึ้นไปในอากาศ และข้ามเรือลำเล็กไป

สาวกนับร้อยถูกพาขึ้นไปในอากาศ

เช่นเดียวกับอมตะที่บินได้นับร้อย พวกมันพาดผ่านท้องฟ้าเหนือเรือ

อมตะ! อมตะได้ลงมาแล้ว! คุณปู่รีบลุกขึ้นและคำนับเขา

จากนั้น เขาก็มองไปที่คนนับร้อยที่ลงมาบนผิวน้ำอีกครั้งและเดินบนนั้น!

คลื่นสีขาวนวลขนาดมหึมาปกปิดรูปร่างอันไร้ตัวตนของพวกมัน!

เหมือนอมตะเหมือนภาพวาด

มันเหมือนกับความฝัน เหมือนภาพลวงตา

ที่ท่าเรือ

รองปรมาจารย์นิกาย ปรมาจารย์เมฆาผู้ยิ่งใหญ่ และปรมาจารย์ดาราผู้ยิ่งใหญ่ปลอบใจเหล่าสาวกที่มา

เมื่อมองดูเลือดใหม่ทั้งยี่สิบของนิกาย รองหัวหน้านิกายก็พอใจมาก “อนาคตของนิกายขึ้นอยู่กับพวกคุณ”

เขาให้ความสำคัญกับสานุศิษย์สาขามากกว่าครึ่งปีที่แล้ว

มีเพียงลอร์ดดาราผู้ยิ่งใหญ่และลอร์ดเมฆาผู้ยิ่งใหญ่เท่านั้นที่อดไม่ได้ที่จะส่ายหัว

จากข้อมูล พรสวรรค์ของคนทั้ง 20 คนนั้นต่ำกว่าค่าเฉลี่ยจริงๆ

ยังห่างไกลจากสาวกนับพันที่ถูกคัดเลือกเมื่อครึ่งปีที่แล้ว

ในเวลานั้น ยังมีอัจฉริยะที่คล้ายกับ Moon Pearl เช่นเดียวกับ Xia qingchen ในปัจจุบัน

คนยี่สิบคนตรงหน้าเขาเป็นคนธรรมดา

“ดูแลสาวกทั้งยี่สิบคนนี้” “รายงานให้ฉันทราบทันทีที่คุณทำเสร็จแล้ว” รองหัวหน้านิกายพูดกับเจียงเฉียน

“แต่ทูตพิเศษเซี่ยชิงเฉินยังไม่กลับมา” เจียงเฉียนรีบกล่าว

เมื่อเธอรายงานก็หมายความว่างานของเธอเสร็จสิ้นแล้ว และเธอไม่ได้มีหน้าที่รับผิดชอบในการปักหลักอีกต่อไป

ส่วนลูกศิษย์ที่ทูตคนสุดท้ายพากลับมานั้นไม่มีใครสนใจเขาเลย

รองผู้นำนิกายครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า “ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ คุณคิดว่าเขาจะพาสาวกกลับมาไหม?” เขาตัดสินตามอำเภอใจมาก

คือมัน?

เด็กสาวที่พายเรือก่อนหน้านี้น่าจะเป็นศิษย์สาขาใช่ไหม?

รองหัวหน้านิกาย ทำไมเราไม่รออีกสักหน่อยล่ะ? เซี่ยชิงเฉิน ทูตพิเศษอยู่อีกฟากหนึ่งของแม่น้ำ เจียงเฉียนกล่าวด้วยความรู้สึกผิด

เขากลับมาแล้ว?

รองปรมาจารย์นิกาย เจ้าแห่งเมฆาผู้ยิ่งใหญ่ และเจ้าดาราผู้ยิ่งใหญ่ต่างก็มองไปที่แม่น้ำอันกว้างใหญ่ที่อยู่ฝั่งตรงข้าม

แต่หมอกกลับมืดครึ้มและควันก็มหึมา

เขาจะมองเห็นสถานการณ์ในอีกด้านหนึ่งได้ชัดเจนได้อย่างไร?

“พวกคุณรออยู่ที่นี่ รองผู้นำนิกายคนนี้กำลังจะกลับไปจัดการธุรกิจอย่างเป็นทางการ” รองหัวหน้านิกายไม่สนใจที่จะรอเซี่ยชิงเฉิน

เขาหันกลับและมุ่งหน้าไปยังยอดเขาที่ห้า

ฮัวลาลา-

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาไปถึงบันได หูของเขาก็กระตุก

ในฐานะผู้เชี่ยวชาญระดับดาวกลาง ดวงตาและหูของเขาไวกว่าคนทั่วไปมาก

เจ้าแห่งเมฆาผู้ยิ่งใหญ่และเจ้าดาราผู้ยิ่งใหญ่ก็สังเกตเห็นความผิดปกติเช่นกัน พวกเขากระโดดขึ้นไปบนที่สูงแล้วมองไปรอบๆ

ในตอนท้ายของสายตาของเขา

คลื่นสีขาวลอยขึ้นสู่ท้องฟ้าและพุ่งเข้าหาท่าเรือของนิกายเนบิวลาด้วยความเร็วที่น่าทึ่ง

“มันคืออะไร? มันเป็นสัตว์ปีศาจเหรอ?” รองหัวหน้านิกายกลับมาหาพวกเขาทั้งสอง

การแสดงออกของเขาร้ายแรง

สัตว์อสูรที่สามารถสร้างความปั่นป่วนได้อย่างน้อยก็ต้องอยู่ที่จุดสูงสุดของระนาบดาวรอง

อย่างไรก็ตาม ไม่มีสัตว์อสูรที่ทรงพลังเช่นนี้ในแม่น้ำรอบนิกายเนบิวลา

“ทุกคน ออกไปจากท่าเรือ!” ปรมาจารย์ดาราผู้ยิ่งใหญ่ตะโกนด้วยเสียงทุ้ม

ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม มันก็ไม่ใช่สิ่งที่สาวกธรรมดาจะทนได้

เจียงเฉียนก็เริ่มสังเกตเห็นคลื่นที่ลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า เธอกลัวมากจึงหนีกลับไปที่ไหล่เขา เขายืนอยู่บนที่สูงและมองเข้าไปในระยะไกล

ใกล้แล้ว!

มันยิ่งใกล้เข้าไปอีก!

คลื่นสูง 30 ฟุตดูเหมือนจะกระทบใจพวกเขา ทำให้หัวใจเต้นเร็วขึ้น

มันคืออะไร?

รองปรมาจารย์นิกาย ปรมาจารย์ดวงดาวผู้ยิ่งใหญ่ และจ้าวเมฆผู้ยิ่งใหญ่ต่างหลั่งไหลเข้ามาด้วยพลังของดวงดาวรองของพวกเขา

ราวกับว่าเขากำลังเผชิญหน้ากับศัตรูตัวฉกาจ!

อย่างไรก็ตาม เมื่อคลื่นลูกใหญ่อยู่ห่างออกไปสามพันฟุต …

“มีอะไรอยู่ใต้คลื่นลูกใหญ่?” เจ้าเมฆผู้ยิ่งใหญ่เลิกคิ้ว ทำไมมันดูเหมือนคนกลุ่มหนึ่งล่ะ?”

รองผู้นำนิกายขมวดคิ้วและพูดว่า “อย่าพูดเรื่องไร้สาระ!” เพื่อให้สามารถเดินบนน้ำได้ อย่างน้อยต้องมีเทคนิคการเคลื่อนที่ระดับดาวเล็กน้อย จะมีกลุ่มดาวรองได้อย่างไร”

ทั่วทั้งหลิงหนาน ดาวดวงน้อยนั้นหายากมาก

มันเป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาที่จะรวมกลุ่มกัน

อย่างไรก็ตาม ใบหน้าของรองผู้นำนิกายแข็งทื่ออย่างรวดเร็ว

เพราะเมื่อพวกเขาขึ้นไปถึง 2,000 ฟุต พวกเขาพบว่าเป็นกลุ่มคนเดินบนคลื่นจริงๆ!

“การโจมตีของศัตรู!” รองหัวหน้านิกายตกใจและตะโกน กดกริ่งสัญญาณเตือนภัยและแจ้งให้ทั้งนิกายทราบ!”

เขาตกใจมาก

ศัตรูนับร้อยที่มีระดับดาวรองเข้ามาพร้อมๆ กัน นั่นเป็นหายนะครั้งใหญ่!

เจ้าแห่งเมฆาผู้ยิ่งใหญ่และเจ้าดาราผู้ยิ่งใหญ่ก็ตกตะลึงเช่นกัน

เจ้าเมฆผู้ยิ่งใหญ่อดไม่ได้ที่จะกำหมัดแน่น จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าฝ่ามือของเขาถูกปกคลุมไปด้วยเหงื่ออันเรียบเนียน

เสียงดังกราว เสียงดังกราว-

เก้ายอดของนิกายเนบิวลา

ระฆังโบราณอันเงียบงันทั้งเก้าใบก็ดังขึ้น

เสียงระฆังที่เร็วและรุนแรงราวกับเพลงที่คลุ้มคลั่ง

มันดังก้องไปทั่วยอดเขาทั้งเก้า!

ผู้เฒ่า สังฆานุกร และสาวกต่างก็หยุดสิ่งที่พวกเขากำลังทำอยู่และไปยังสถานที่ที่สูงขึ้นด้วยความตกใจและมองดูแม่น้ำ

เมื่อพวกเขาเห็นร่างหลายร้อยตัวเดินอยู่บนน้ำ ใจของพวกเขาก็เต้นรัว

เสียงระฆังดังขึ้นอย่างเร่งด่วนมากขึ้น

เสียงนั้นดังราวกับกลองสงคราม ทุบหัวใจของเหล่าสาวกอย่างแรง

รองปรมาจารย์นิกาย ปรมาจารย์เมฆผู้ยิ่งใหญ่ และปรมาจารย์ดวงดาวผู้ยิ่งใหญ่ได้ผลักดันความแข็งแกร่งของพวกเขาจนถึงขีดจำกัด

พลังอำนาจที่เกือบจับต้องได้สามอย่างพุ่งสูงขึ้น

พวกเขาเตรียมพร้อมที่จะต่อสู้จนตาย

แม้ว่าการต่อสู้ครั้งนี้จะเกิดขึ้นกะทันหันเกินไป…

ทันใดนั้น ดวงตาของปรมาจารย์ดาราผู้ยิ่งใหญ่ก็หรี่ลง คนที่อยู่ตรงกลาง ทำไมเขาถึงดูเหมือน Xia qingchen นิดหน่อย? –

เจ้าเมฆก้อนใหญ่เหลือบมองและกระพริบตา นั่นคือเซี่ยชิงเฉิน!

“เดี๋ยวก่อน ทำไมคนพวกนั้นถึงยังเด็กขนาดนี้” เจ้าเมฆผู้ยิ่งใหญ่ค่อยๆตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ

ฮัวลาลา-

คลื่นลูกใหญ่ซัดเข้ามา Xia qingchen และคนอื่น ๆ ก้าวขึ้นไปบนน้ำแล้วเข้ามา

ในท้ายที่สุด Xia qingchen ก็ก้าวขึ้นไปบนท่าเรือและพาทุกคนขึ้นไปในอากาศ

พวกเขาล้มลงบนพื้นราวกับอมตะนับร้อย

เขาปล่อยมือและเดินออกจากฝูงชนเพียงลำพัง

เซี่ยชิงเฉิน ศิษย์ของนิกายเนบิวลากลับมาแล้ว! Xia qingchen โค้งคำนับเล็กน้อยต่อเจ้าสัวทั้งสาม

สาวกหลายร้อยคนที่อยู่ข้างหลังเขาโค้งคำนับพร้อมเพรียงกัน “เรารอการกลับมาของคุณ!” ทุกคนเงียบ

มีเพียงระฆังที่ดังต่อเนื่องกันเก้าครั้งเท่านั้นที่ดังก้องอยู่ในสวรรค์และโลก มันเหมือนกับเพลงประกอบที่ส่งเสียงตะโกนของผู้คนมากกว่าร้อยคน

รองหัวหน้านิกาย, จ้าวดาราผู้ยิ่งใหญ่, จ้าวเมฆผู้ยิ่งใหญ่, ผู้อาวุโสและเหล่าสาวกต่างก็อยู่ในความเงียบงัน

ด้านหนึ่งมีเสียงระฆังและเสียงตะโกน และอีกด้านหนึ่งมีความเงียบงัน

ความขัดแย้งที่ชัดเจนทำให้เกิดฉากที่แปลกประหลาด

Xia qingchen ไม่ได้รับการตอบกลับเป็นเวลานาน เขาพูดซ้ำ “ศิษย์ Xia qingchen กลับมาแล้ว!

จากนั้นรองผู้นำนิกายทั้งสามก็ฟื้นตัวจากอาการตกใจในที่สุด

ก้อนหินขนาดใหญ่ที่กดลงบนหน้าอกของลอร์ดเมฆาผู้ยิ่งใหญ่ก็ถูกปล่อยออกมาทันที เธอรู้สึกทั้งโกรธและขบขัน ไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าการเข้าไปบิดหูของเซี่ยชิงเฉิน

ตอนนี้เธอกลัวแทบตายจริงๆ!

“คนที่อยู่ข้างหลังคุณคือใคร” เจ้าเมฆผู้ยิ่งใหญ่ถามด้วยความกลัว

ฉันได้คัดเลือกลูกศิษย์ทั้งหมด 103 คน” Xia qingchen ตอบ จำนวนลูกศิษย์ที่ฉันคัดเลือกคือ 103 คน

อะไร

เจ้าเมฆใหญ่ที่เพิ่งถอนหายใจด้วยความโล่งอกก็สูดอากาศเย็นอีกครั้ง หัวใจของเขาแทบจะกระโดดลงไปในลำคอ

ดวงตาเฒ่าของเจ้าดาราผู้ยิ่งใหญ่เบิกกว้าง เซี่ยชิงเฉิน เป็นเรื่องสำคัญสำหรับนิกายในการรับสมัครศิษย์ มันไม่เหมาะที่จะล้อเล่นนะ..