จักรพรรดิ์ยุทธ์พิชิตสวรรค์ - บทที่ 256

บทที่ 256: วัด Jingyuan Zen (ตอนที่สอง) 1

ผู้แปล: 549690339

“ขอบคุณ ผู้เฒ่าหยาน!” ทั้งสองคนต่างดีใจกันมาก

โดยมีหยานผู้เฒ่าอยู่ที่นี่ แล้วถ้าจินซวนซีถือผนึกทองคำของปรมาจารย์นิกายล่ะ? เขาไม่กลัวรองผู้นำนิกายจะถูกครอบงำ!

หลังจากพูดสิ่งนี้ ผู้เฒ่าหยานก็ยิ้มและจากไปโดยเอามือไพล่หลัง

เจ้าเมฆผู้ยิ่งใหญ่ยิ้ม เซี่ย ชิงเฉิน คุณมีส่วนสนับสนุนนิกายอย่างไม่มีใครเทียบได้ ข้าพเจ้าได้มอบโอกาสให้ท่านได้ปลูกฝังใต้ต้นโพธิ์โบราณเป็นพิเศษ

เธอมองไปที่รองหัวหน้านิกาย และฝ่ายหลังก็ไม่กล้าคัดค้าน

นี่ก็หยุนจูเช่นกัน รับไว้อย่างดี. เจ้าเมฆใหญ่หยิบท่อนไม้ไผ่สีม่วงออกมาพร้อมรอยยิ้ม

เมื่อเห็นเช่นนี้ จือหวู่เหิงก็ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้

“ท่านเจ้าเมฆาใหญ่ ข้ามีไผ่เมฆเป็นรางวัลด้วยใช่ไหม?” นี่คือสิ่งที่รองหัวหน้านิกายได้กล่าวไว้เป็นการส่วนตัว

“ ฉันขอโทษ” เจ้าเมฆใหญ่กล่าวอย่างไม่แยแส” ไม้ทั้งสี่สำหรับปีนี้ได้ถูกแจกจ่ายไปแล้ว”

“แต่คุณสัญญากับฉันก่อน” จือหวู่เหิงกล่าวอย่างไม่เต็มใจ

เจ้าเมฆผู้ยิ่งใหญ่นั้นไร้ความรู้สึก การมีส่วนร่วมของ Xia qingchen นั้นยิ่งใหญ่กว่า การบริจาคของคุณจะถูกจัดเตรียมไว้อีกครั้ง เพียงรอการแจ้งเตือนเพิ่มเติม

แต่เห็นได้ชัดว่า เมื่อเปรียบเทียบกับการมีส่วนร่วมของ Xia qingchen การมีส่วนร่วมของ Zi wuheng ดูเหมือนไม่มีนัยสำคัญมาก

รางวัลที่เขาจะได้รับจะต้องด้อยกว่าของหยุนจูอย่างแน่นอน

เสียงดังเอี๊ยด-

หวู่เหรินจือกำหมัดของเขา

เห็นได้ชัดว่ามีอคติต่อ Xia qingchen!

เขามองไปที่ Xia qingchen และจากไปด้วยสีหน้าเศร้าหมอง

หลังจากได้รับสิ่งที่เขาสมควรได้รับแล้ว Xia qingchen ก็พา Zhang Lian Xing กลับไปที่หอฟังหิมะ

“ว้าว! มากกว่าโลกภายนอกสิบห้าเท่า?” ดวงตาของจางเหลียนซิงเป็นประกาย

แก่นแท้ของพลังชี่ในหอฟังหิมะนั้นหนาแน่นมากจนกลายเป็นหมอกไปแล้ว

หอฟังหิมะถูกซ่อนไว้บางส่วนและมองเห็นได้บางส่วนในสายหมอก เหมือนกับศาลาในแดนสวรรค์

นี่คือผลของรุ้งเจ็ดสี

หลังจากผ่านไปหนึ่งเดือน ในที่สุดเขาก็รวบรวมแก่นแท้ของ Qi ได้มากขึ้น

ในมุม.

ถัดจากบ้านสุนัข มีต้นไม้เล็กๆ สูงสิบฟุต

เต็มไปด้วยผลไม้สีขาวขนาดเท่าหัวแม่มือ

ข้าวหัวใจมังกรเริ่มออกผลและยังมีเวลาอีกหลายเดือนกว่าจะสุก

จากนั้น เขาก็มองไปที่ความไม่พอใจที่กำลังฝึกฝนเทคนิคศิลปะการต่อสู้ด้วยความขยันเป็นพิเศษ “สุนัขหอนในป่า!”

“วูฟ วูฟ!”

Grudgy เปิดปากและคำราม ปล่อยคลื่นเสียงโจมตีของทักษะการต่อสู้ระดับลึกล้ำระดับต่ำ ” บันทึกแปดเสียงของสัตว์ร้ายศักดิ์สิทธิ์ ”

เมื่อรวมกับฐานการฝึกฝนของเขาที่ระดับองค์ประกอบที่ห้าของกลุ่มดาวหลัก พลังนั้นค่อนข้างน่าประหลาดใจ

“นี่… สุนัขตัวนี้กลายเป็นวิญญาณไปแล้วเหรอ?” นี่เป็นครั้งแรกที่ Zhang Lian Xing ได้เห็นสัตว์เลี้ยงปีศาจ

กรูดกี้หยุดและถอนหายใจเบาๆ “อัล! ฉันถูกพบเห็นอีกแล้ว!”

มันเงยหน้าขึ้นและมองออกไปในท้องฟ้า พูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า “”1 ตู่ ชิวไป่ เพียงต้องการไล่ตามอาณาจักรศิลปะการต่อสู้ที่สูงที่สุดด้วยความเหงา ฉันไม่ต้องการดึงดูดความสนใจของมนุษย์

“ทำไมฉันถึงดึงดูดความสนใจได้มากขนาดนี้เสมอ? ฉันทำอะไรไม่ถูก!” ความไม่พอใจยังคงส่ายหัวสุนัขของมัน

จางเหลียนซิงกำหมัดของเธอแน่น “เซี่ยหลาง นี่คือสุนัขของคุณหรือเปล่า”

“ใช่!”

“ฉันตีได้ไหม”

“ช่วยฉันต่อยเขาด้วย”

ความไม่พอใจสั่นสะท้านและดูทันทีราวกับว่าเพิ่งค้นพบการกลับมาของ Xia qingchen

“ว้าว! ท่านเฉินกลับมาแล้ว!” Grudgy ไม่แม้แต่หน้าแดงขณะวิ่งไปถูขาของเขา

“ดูสิว่าฉันตาบอดขนาดไหนจริงๆ! คุณไม่เห็นรูปร่างที่โดดเด่นของลอร์ดเฉินด้วยซ้ำ!”

ใบหน้าของมันเต็มไปด้วยคำเยินยอ ปราศจากความสง่างามของการ “แสวงหาความพ่ายแพ้เพียงลำพังแม้แต่น้อย

“อย่าเละเทะ.. พาเหลียนซิงมาทำความคุ้นเคยกับบ้านถิงเสวี่ย” เซี่ยชิงเฉินพูด

Grudgy เหลือบมอง Zhang Lian Xing ด้วยความเกลียดชัง มันลดเสียงลงแล้วพูดว่า “สาวเหม็น รอดู!”

จางเหลียนซิงกำหมัดของเธอแน่น หมาโง่! อย่าใจกว้างนัก!

ชายกับสุนัขพบกันครั้งแรกแต่ไม่ได้สบตากัน

Xia qingchen บอกพวกเขาซ้ำแล้วซ้ำอีกว่าให้เข้ากันได้ก่อนจะเข้าไปในห้องฝึกฝนลับ

หลังจากปักหลักสองถึงสามเดือน ในที่สุดรากฐานของเขาก็มั่นคงแล้ว

นอกจากนี้ เขาไม่เคยหย่อนยานในการฝึกฝนภายนอก ดังนั้นเขาจึงสะสมความแข็งแกร่งภายในไว้ค่อนข้างลึกในร่างกายของเขา

ตอนนี้เขากำลังฝึกฝนพลัง Qi ที่เป็นสิบห้าเท่าของโลกภายนอก เขาจะสามารถทะลุผ่านไปยังระดับห้าองค์ประกอบของกลุ่มดาวหลักได้ภายในครึ่งเดือน

เขาสงบลง

บนยอดเขาที่ห้า มีคนสองคนที่พบว่ามันยากที่จะสงบสติอารมณ์

อาจารย์ เซี่ยชิงเฉินเห็นแก่ตัวเกินไป เขาไม่มีแม้แต่จิตวิญญาณที่จะสนับสนุนนิกาย

รองหัวหน้านิกายนั่งอยู่บนเก้าอี้ และข้างๆ เขามีชายหนุ่มรูปหล่อในชุดดำ

เขาเป็นผู้สืบทอดที่ได้รับการแต่งตั้งโดยรองผู้นำนิกาย หยานหนานกุ้ย

เขาวิพากษ์วิจารณ์ Xia qingchen ที่ไม่มอบต้นไม้โบราณ Bodhi และบ้าน Tingxue ให้เขาซึ่งเป็นลูกศิษย์ขั้นสูง

พวกเขารู้สึกว่าสิ่งนี้เห็นแก่ตัวและไม่ตั้งใจ

“ในเมื่อสิ่งต่างๆ มาถึงขนาดนี้แล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรมากกว่านี้! เด็กคนนี้มีหยานผู้เฒ่าคอยสนับสนุน ดังนั้นอย่าไปยั่วยุเขาอีก” รองผู้นำนิกายได้รับความเดือดร้อน

หากไม่จำเป็น เขาจะไม่กล้ายั่วยุเซี่ยชิงเฉินจริงๆ

“แต่การฝึกฝนของฉันติดอยู่ที่คอขวด” เหยียนหนานกุ้ยกล่าวด้วยความรำคาญ

หากเขามีต้นไม้โบราณโพธิและบ้านถิงเสวี่ย มันอาจจะเป็นประโยชน์ต่อการพัฒนาของเขา

แม้ว่ามันอาจจะไม่ชัดเจนก็ตาม

แต่มันก็ดีกว่าไม่มีเลยใช่ไหม?

คุณอยู่ที่ตำแหน่งไมเนอร์สตาร์แล้ว พลังชี่ในหอฟังหิมะไม่ได้มีประโยชน์อะไรกับคุณมากนัก ยังไม่สายเกินไปที่จะใช้ต้นโพธิ์โบราณในอนาคต รองหัวหน้านิกายกล่าวว่า

หลังจากหยุดชั่วคราว สีหน้าของเขาก็จริงจัง” ฉันไม่ได้โทรกลับหาคุณสำหรับสองรายการนั้น”

เมื่อได้ยินดังนั้น หยานหนานกุ้ยก็เริ่มจริงจัง

“ท่านอาจารย์ ในที่สุดวัด Jingyuan Zen ก็เปิดให้บุคคลทั่วไปเข้าชมแล้วหรือยัง?” เขาถามอย่างกระตือรือร้น

ใบหน้าที่หดหู่ของรองนิกายในที่สุดก็กลายเป็นรอยยิ้ม “ถูกตัอง. ครั้งนี้ทางวัดได้ส่งคำเชิญ 20 ใบไปยังสันพระจันทร์ท้องฟ้าทั้งหมด นิกายเนบิวลาของเราเป็นหนึ่งในนั้น!”

เมื่อถึงเวลานั้นท่านจะมีโอกาสได้ชมพระสรีระของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เข้าใจพระเต๋า และบุกทะลวงต่อหน้าพระสรีระของพระองค์

วัดจิงหยวนเซนเป็นวัดโบราณในสันพระจันทร์ลอยฟ้า

มันเป็นวิหารที่มีอายุมากกว่านิกายเนบิวลาและนิกายหน้าผาดาบ

ตำนานเล่าว่ามีพระภิกษุผู้มีชื่อเสียงมากมายในวัดจิงหยวนเซน

โฮสต์ทุกรุ่นเป็นบุคคลในตำนานของอาณาจักรดวงจันทร์

นิกายเนบิวลาและนิกายหน้าผาดาบครองสันเขาทางตอนใต้ แต่พวกเขาไม่กล้าแสดงท่าทีหุนหันพลันแล่นต่อหน้าวิหารจิงหยวนเซน

ในความเป็นจริง มีกองกำลังไม่มากนักบนสันเขาพระจันทร์บนท้องฟ้าที่สามารถเปรียบเทียบกับวัด Jingyuan Zen ได้

โดยปกติแล้ว วัด Jingyuan Zen จะปิดประตูและปฏิเสธแขก

น้อยมากที่พวกเขาจะส่งคำเชิญไปยังโลกภายนอกเพื่อเชิญกองกำลังที่มีชื่อเสียงของสันพระจันทร์ลอยฟ้ามาสักการะพระศพของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

พระพุทธเจ้าองค์นั้นเคยเป็นเจ้าสัวชั้นพระจันทร์เมื่อตอนที่ยังมีชีวิตอยู่

จนถึงทุกวันนี้ ศพนั้นยังคงเป็นอมตะ เหมือนกับคนมีชีวิต

การชื่นชมมันเพียงครั้งเดียวจะนำมาซึ่งผลประโยชน์ที่ไม่อาจจินตนาการได้แก่การฝึกฝนและทักษะการต่อสู้ของคน ๆ หนึ่ง

คราวนี้นิกายเนบิวลาแห่งภูเขาทางตอนใต้ได้รับโอกาสเช่นนี้ รองหัวหน้านิกายเตรียมพร้อมที่จะปล่อยให้ Yan Nangui เพลิดเพลินไปกับโอกาสนี้ตามลำพัง

“อย่างไรก็ตาม เจ้าแห่งเมฆาผู้ยิ่งใหญ่และเจ้าดาราผู้ยิ่งใหญ่จะไม่ยอมให้ข้าให้โอกาสนี้แก่เจ้าอย่างแน่นอน” รองผู้นำนิกายตะคอก

คำเชิญนี้มีไว้สำหรับนิกายเนบิวลา

รองปรมาจารย์นิกาย ปรมาจารย์เมฆาผู้ยิ่งใหญ่ และปรมาจารย์ดวงดาวผู้ยิ่งใหญ่ล้วนมีสิทธิ์ในการตัดสินใจ

เพียงแต่พวกเขาทั้งสองยังไม่รู้

ดังนั้นคุณต้องบริจาคเงิน การมีส่วนร่วมอันยิ่งใหญ่ที่จะทำให้พวกเขาพูดไม่ออก รองผู้นำนิกายมองการณ์ไกล

ใช่! Yan Nangui พยักหน้าอย่างตื่นเต้น ฉันจะทำตามข้อตกลงของอาจารย์ “จนถึงตอนนี้ เจ้าสามารถฆ่าพระอรหันต์ผีได้สำเร็จใช่ไหม?” รองผู้นำนิกายพยักหน้า

“ใช่หัวหน้า!” เหยียนหนานกุ้ยกล่าวอย่างภาคภูมิใจ

ไม่นานมานี้เขาได้สังหารผีอรหันต์ที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสได้สำเร็จ

“ถ้าคุณฆ่าอีกคนหนึ่ง เครดิตของการฆ่าพระอรหันต์ผีสองตัวติดต่อกัน จะไม่มีใครสามารถแข่งขันกับคุณสำหรับโอกาสนี้”

ในนิกายเนบิวลาทั้งหมด มีเพียงศิษย์อาวุโสระดับสูงเท่านั้นที่สามารถสังหารพระอรหันต์ผีได้สองตัว

มีศิษย์ขั้นสูงเพียงไม่กี่คน แต่พวกเขาก็ไม่กลับมา หากหยานหนานกุ้ยฆ่าอีกคน ไม่มีใครในนิกายที่จะสามารถแข่งขันกับเขาได้