จักรพรรดิ์ยุทธ์พิชิตสวรรค์ - บทที่ 49

บทที่ 49

บทที่ 49: การอยู่ยงคงกระพันอย่างโดดเดี่ยว

ผู้แปล: Lordbluefire บรรณาธิการ: Lordbluefire

Xia Qingchen ยิ้ม คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ แล้วพยักหน้า

การแลกเปลี่ยนการต่อสู้ไม่ได้มีประโยชน์อะไรกับเขามากนัก แต่มันจะเป็นการเปิดหูเปิดตาให้กับความไม่พอใจ

คืนนั้น เขานำ Grudgy กลับมาที่ศาลาการต่อสู้

…

ณ สถานที่ฝังศพหมู่ในเขตชานเมือง

มีหลุมศพเพียงแห่งเดียวที่ไม่มีแม้แต่หินหลุมศพ หลี่ เว่ยเฟิง ซึ่งหายไปนานมาก ขุดมันออกมา เผยให้เห็นศพที่ไม่มีหัว

เขาอุ้มศพขึ้นมาด้วยน้ำตา “จงเอ๋อ!”

คนที่ถูกฝังอยู่ที่นี่คือ Li Yaozong ลูกชายของ Li Weifeng ซึ่งถูกสงสัยว่าสมรู้ร่วมคิดกับพวกโจร

หลี่ เว่ยเฟิงสามารถหลุดพ้นจากการตามล่าของศาลาการต่อสู้ได้สำเร็จ และเข้าร่วมกับกลุ่มโจรอย่างเป็นทางการ

สามเดือนต่อมา เขาก็กลับไปยังแถบชานเมืองและขุดค้นบุตรชายที่ถูกตัดศีรษะออกไป

“ศาลาการต่อสู้ เซี่ย ชิงเฉิน เมืองโลนคลาวด์… ฉัน หลี่ เว่ยเฟิง สาบานว่าฉันจะให้คุณตอบแทนด้วยเลือด!”

สายฟ้าแลบวาบ ทำให้ใบหน้าของเขาดูเหมือนผีร้าย

วันถัดไป!

ท้องฟ้ามืด

ลมหนาวของต้นฤดูหนาวมาพร้อมกับฝนปรอยๆ และทำให้หนาวสั่น

อย่างไรก็ตาม มันมีความอบอุ่นมากในสวนดอกโบตั๋นของศาลาการต่อสู้

ทุกคนจากนักเรียนชั้นสูงของศาลาการต่อสู้ ยกเว้นสี่วีรบุรุษ มาถึงแล้ว

พวกเขาแบ่งปันความรู้เกี่ยวกับศิลปะการต่อสู้อย่างกระตือรือร้นและแม้กระทั่งซ้อมเป็นครั้งคราว

“ผู้อาวุโสโจว คุณกำลังบอกว่าคราวนี้ จะไม่ใช่เจ้าตำหนักหนุ่มที่จะให้คำแนะนำแก่เราเป็นการส่วนตัว แต่อาจารย์ของเขาจะเป็นคนมา?” นักเรียนคนหนึ่งถาม

โจว Xuelin พยักหน้า

“สสส! ถ้าอย่างนั้นเขาจะไม่เป็นคนมีชื่อเสียงที่มีอายุอย่างน้อย 100 ปีไม่ใช่เหรอ?”

เมื่อพิจารณาจากสถานะของ Shen Jinghong แล้ว มีกี่คนในเมืองทั้งเมืองที่มีสิทธิ์เป็นอาจารย์ของเขา?

“ควรจะเป็นเช่นนั้น” โจวเสวี่ยหลินพูดด้วยความมั่นใจ เผยให้เห็นสายตาที่น่าชื่นชม “เมื่ออาจารย์ของเขามาทีหลัง เราต้องต้อนรับเขาด้วยความเคารพ”

“พวกเราเข้าใจ!”

เห็นได้ชัดว่า Zhou Xuelin มีสถานะที่ค่อนข้างสูงในหมู่พวกเขา

หยด–

หยาดฝนหยดหนึ่งร่วงลงมาจากหลังคาศาลาแล้วตกลงไปบนหมวกไม้ไผ่อย่างเงียบๆ

ผู้สวมหมวกไม้ไผ่ค่อย ๆ เดินเข้าไปในศาลา เขาถอดหมวกออกแล้วเขย่ามันเบาๆ

ลูกสุนัขที่มีผมสีขาวบริสุทธิ์เดินตามหลังเขาไป มันส่ายร่างกายไม่รู้จบหลังจากที่เข้าไปในศาลา โดยสะบัดน้ำฝนที่ทำให้ร่างกายเปียกชื้น

“อะไรวะ? พวกเรารุ่นพี่รุ่น A กำลังมารวมตัวกันที่นี่ เหตุใดจึงมีคนที่ไม่เกี่ยวข้องมาที่นี่?” นักเรียนคนหนึ่งถูกน้ำฝนกระเซ็นใส่หน้าเล็กน้อย

“คุณไม่มีตาที่จะมองเห็นเหรอ? แย่จัง!” คนที่สวมหมวกไม้ไผ่คือ Xia Qingchen ที่มาตามที่ตกลงไว้โดยธรรมชาติ

เขามองดูนักเรียนที่นี่เบาๆ แล้วส่ายหัวเล็กน้อย “ฝูงชนที่ไม่เป็นระเบียบ!”

ที่นี่ไม่มีนักเรียนที่ดีเลย

Xia Qingchen ไม่เต็มใจที่จะให้คำแนะนำแก่พวกเขาจริงๆ

“เซี่ยชิงเฉิน?” Zhou Xuelin จำเขาได้และคิ้วอันสง่างามของเธอก็ขมวด เธอแสดงสีหน้าเย็นชาและพูดว่า “คุณยังมีความอัปยศอดสูไม่เพียงพอที่ Fire Lake และมาที่นี่เพื่อรับเพิ่มเหรอ?”

เธอยังคงอยู่ภายใต้สมมติฐานที่ว่า Xia Qingchen หนีไปในสภาพที่น่าเสียใจหลังจากฝึกฝนที่ Fire Lake เป็นเวลาสองวัน

“ออกจาก. คุณไม่มีสิทธิ์เข้าไปใน Fire Lake และการแลกเปลี่ยนการต่อสู้ครั้งนี้ก็ไม่ใช่สิ่งที่คนแบบคุณสามารถเข้าร่วมได้อย่างง่ายดายเช่นกัน” โจว เสวี่ยหลิน ‘ตรงไปตรงมาและพูดตรงไปตรงมา’ ตามปกติ

Xia Qingchen จ้องมองเธออย่างไม่แยแส

“ถ้าคุณไม่รู้วิธีพูด คุณก็เลือกที่จะไม่พูดได้ ไม่มีใครปฏิบัติต่อคุณเหมือนเป็นคนโง่” คิ้วของ Xia Qingchen ยกขึ้นเล็กน้อย

เขาไม่ชอบผู้หญิงที่หยิ่งผยองคนนี้

Zhou Xuelin ส่ายหัวและจ้องมองอย่างดูถูก “คุณไม่สามารถทำกระเป๋าผ้าไหมจากหูแม่สุกรได้จริงๆ คุณปฏิบัติต่อความปรารถนาดีของบุคคลอื่นเสมือนเป็นเจตนาที่ไม่ดี คนอย่างคุณสมควรที่จะต่อสู้ในคลาส D ท่ามกลางกองขยะ ไม่มีทางที่จะประสบความสำเร็จในชีวิตได้”

ทันทีที่เธอพูด นักเรียนคนอื่นๆ ก็เริ่มเข้าร่วมกับเธอ และตำหนิ Xia Qingchen

มีกระทั่งคนที่อยากจะยกมือต่อต้านเขา

“ลืมมันซะ!” Zhou Xuelin แสร้งทำเป็นมีน้ำใจ “เป็นการดีที่จะปล่อยให้สิ่งนี้ที่ไม่รู้ว่าโลกนี้ใหญ่แค่ไหนเพื่อชมการแลกเปลี่ยนการต่อสู้จากด้านข้าง เขาจะมองเห็นช่องว่างระหว่างเรากับตัวเขาเอง!”

“ผู้อาวุโสโจวอ่อนโยนเกินไป!”

“ถูกตัอง. เขาได้รับข่าวอย่างชัดเจนและไม่ได้รับเชิญให้สอดแนมเข้าร่วมการประชุมแลกเปลี่ยนการต่อสู้ของเรา ทำไมเราต้องปฏิบัติต่อคนที่เอาเปรียบคนอื่นแบบนี้ด้วย”

ทุกคนต่างส่งเสียงเข้ามาสรุปว่า Xia Qingchen เป็นคนน่ารังเกียจที่จะขโมยประสบการณ์และทักษะการต่อสู้

Zhou Xuelin โบกมือของเธอ “ด้วยศิลปะการต่อสู้ของเราที่ลึกซึ้งและหยั่งรู้ได้ เขาจะไม่สามารถเรียนรู้พวกมันได้ แม้ว่าเขาจะมองพวกมันเป็น 100 ครั้งก็ตาม ไม่ต้องกังวล!”

จากนั้นเธอก็โบกมือให้ Xia Qingchen “มันเป็นเรื่องปกติสำหรับคุณที่จะสอดแนม แต่โปรดยืนให้ไกลๆ และไม่กระทบต่อการแลกเปลี่ยนของเรา”

เธอแสดงสีหน้ารังเกียจราวกับว่าเธอกำลังไล่แมลงวัน

Xia Qingchen ยังคงแสดงสีหน้าไม่แยแส โดยไม่ถูกรบกวนจากความอัปยศอดสู

“ขอแนะนำตัวเอง. ฉันชื่อเซี่ยชิงเฉิน ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อสอดแนมประสบการณ์ศิลปะการต่อสู้ที่ด้อยกว่าของคุณ และฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อทนกับทัศนคติของคุณ” Xia Qingchen แขวนหมวกไม้ไผ่ไว้บนผนังและค่อยๆ เดินไปยังใจกลางศาลา

เขามองไปรอบๆ ทุกคนก่อนที่จะพูดอย่างใจเย็น “ฉันถูกขอให้มาให้คำแนะนำแก่พวกขยะพวกนี้”

จากมุมมองของเขา มันเป็นเรื่องจริงที่นักเรียนรุ่นพี่เหล่านี้ถูกมองว่าเป็นเพียงขยะเท่านั้น

คำพูดของเขาทำให้ทุกคนโกรธเคืองทันที

“พวกคุณเห็นสิ่งนั้นไหม? เขาต้องการสอดแนมการประชุมแลกเปลี่ยนการต่อสู้ของเราแม้ว่าจะมีทัศนคติเช่นนั้นก็ตาม” การแสดงออกของ Zhou Xuelin เย็นชาและเธอก็ส่ายหัว “คุณไม่รู้ว่าอะไรดีสำหรับคุณ! Shaoxuan ไล่เขาออกไป!” ชายหนุ่มชื่อ Shaoxuan ลุกขึ้นยืน เขาอายุ 18 ปีและอยู่ในระดับความสว่างที่เก้าของกลุ่มดาวขนาดเล็ก

เขาไม่สามารถทนต่อสายตาของ Xia Qingchen ได้ตั้งแต่เริ่มต้น และรีบขึ้นไปเตะบิน โดยต้องการส่ง Xia Qingchen บินไป

การจ้องมองของ Xia Qingchen เปลี่ยนไปอย่างเย็นชา “ก่อนที่จะต่อสู้กับฉัน จงจัดการสุนัขของฉันเสียก่อน มีเพียงผู้ที่สามารถเอาชนะมันได้เท่านั้นจึงจะมีสิทธิ์รับคำแนะนำส่วนตัวจากฉัน”

สุนัข?

Shaoxuan ตกตะลึงและการมองเห็นของเขาก็พร่ามัว ลูกบอลสีขาวมีขนยาวพุ่งเข้ามาหาเขา

เขารู้สึกประหลาดใจจึงรีบใช้แขนขึ้นเพื่อตั้งบล็อก

อย่างไรก็ตามเขายังสายเกินไป

ใบหน้าของเขาถูกเตะอย่างแรงด้วยขาสุนัขคู่หนึ่ง

ภายใต้พลังมหาศาล Shaoxuan ถูกบังคับให้ถอยหลัง และต้องหยุดหลังจากชนนักเรียนคนอื่นเท่านั้น

มีรอยอุ้งเท้าที่ชัดเจนสองรอยเหลืออยู่บนใบหน้าของเขา

จมูกของเขาก็เลือดออกมากเช่นกัน

เขาเดินเซกลับไปยืนขึ้น ลดศีรษะลง และเห็นว่าสุนัขสีขาวเหมือนหิมะกำลังนั่งยองๆ อยู่บนพื้น และเกาหูด้วยขาหน้าขวา

“คุณ… คุณกำลังปล่อยให้สุนัขของคุณทำสิ่งที่เลวร้าย!” Shaoxuan กล่าวด้วยความโกรธ

ความไม่พอใจพ่นขี้หูใส่อุ้งเท้าและถ่มน้ำลายรดแล้วพูดว่า “จงให้ความเคารพมากขึ้นเมื่อคุณพูด สุนัขอะไร? โปรดเรียกฉันด้วยความเคารพในฐานะปรมาจารย์สุนัข!”

อ๋อ!

ทุกคนตกตะลึง

“สุนัขที่พูดได้!”

Shaoxuan รู้สึกประหลาดใจมาก เขามองดูกรูดกี้อย่างไม่อยากจะเชื่อ “คุณเป็นสัตว์เลี้ยงวิญญาณ?”

โดยปกติแล้ว เฉพาะสัตว์เลี้ยงวิญญาณที่มีความฉลาดสูงเท่านั้นที่สามารถเข้าใจภาษามนุษย์ได้

“เฮ้!” ไม่พอใจก็ทำหน้าบูดบึ้งอย่างไม่พอใจ “คุณไม่เข้าใจภาษาสุนัขเหรอ? ฉันขอให้คุณเรียกฉันว่าอาจารย์สุนัข!” สีหน้าของ Shaoxuan เปลี่ยนไปอย่างเคร่งขรึม!

คิดว่าเขากำลังถูกสุนัขตำหนิ

“ฉันจะทุบตีคุณให้ตาย!” Shaoxuan รวบรวมพลังภายในของเขา เตะออกไปหามัน

ความไม่พอใจไม่ได้หลบ ดวงตาของมันฉายแววดูถูกเหยียดหยาม “มนุษย์โง่เขลา คุณไม่รู้อะไรเกี่ยวกับความแข็งแกร่ง!”

เมื่อพูดเช่นนี้ มันก็กางขาข้างหนึ่งออกไปอย่างตั้งใจ พบกับการโจมตีของ Shaoxuan ตรงหน้า

ปัง–

สิ่งที่ทำให้ทุกคนประหลาดใจคือแม้ว่าทั้งสองฝ่ายจะปะทะกันกับกองกำลังภายในของพวกเขา แต่ Shaoxuan ก็เป็นฝ่ายเสียเปรียบ โดยถูกสุนัขเตะออกไปและถูกโยนลงไปในสายฝน

“สัตว์เลี้ยงวิญญาณในระดับความสว่างที่เก้าของกลุ่มดาวขนาดเล็ก!” ทุกคนเคยคิดว่า Grudgy เป็นเพียงสัตว์เลี้ยงวิญญาณธรรมดาที่สามารถพูดได้ คล้ายกับนกแก้ว พวกเขาไม่ได้คาดหวังว่า Grudgy จะเป็นสัตว์เลี้ยงวิญญาณผู้ฝึกฝน

ในระดับของมัน ไม่สามารถเรียกได้ว่าเป็นสัตว์เลี้ยงวิญญาณได้อีกต่อไป บางที ‘สัตว์เลี้ยงปีศาจ’ อาจจะแม่นยำกว่า

ตามชื่อที่แนะนำ พวกนี้เป็นสัตว์เลี้ยงที่กลายเป็นปีศาจ!

ท่ามกลางความประหลาดใจของทุกคน Grudgy ก็ดึงขาของมันกลับเงียบๆ เงยหน้าขึ้นมองและถอนหายใจ “เฮ้อ โดดเดี่ยวที่สุดที่จะอยู่ยงคงกระพัน!”