ซ่อนและฝึกฝนในพระราชวังตะวันออก เพียงเพื่อจะพบว่าเจ้าชายเป็นเด็กผู้หญิง - บทที่ 329

บทที่ 329: การแก้แค้น (3)

ผู้แปล: 549690339

เขาทำได้เพียงเฝ้าดูอย่างช่วยไม่ได้ขณะที่จางหรงฮวาเดินเข้ามา

ปัง

การมองเห็นของเขาเปลี่ยนเป็นสีดำเมื่อมีความเจ็บปวดอย่างรุนแรงออกมาจากส่วนบนของศีรษะ พลังมหาศาลบดขยี้จนทำให้เขาหมดสติ

เขาเหยียดฝ่ามือออก และแก่นแท้สีเหลืองสีดำก็ไหลออกมาจากฝ่ามือของเขา ห่อหุ้มราชามังกรไฟไว้

ภายใต้พลังแห่งการผนึก ร่างกายของเขาค่อยๆ เล็กลงจนกลายเป็นไข่มุกขนาดเท่ากำปั้นเด็ก

เขาเก็บลูกปัดไว้

เมื่อมองดูคลื่นกระแทกที่เหลืออยู่ของการต่อสู้โดยรอบ เขาโบกแขนเสื้อและกระจายพวกมันออกไป เขามองไปรอบ ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครซ่อนตัวอยู่ใกล้ ๆ ก่อนที่จะถอนสายตาออกไป

กลับไปสู่กาลเวลา “คุณสบายดีหรือเปล่า?” ลุงซีเผยสีหน้ากังวล” “ใช่.” Zhang Ronghua พยักหน้า

เขาเข้าไปในรถม้า เปิดม่านแล้วพูดว่า “กลับกันเถอะ”

ลุงซีขับรถม้าและขับต่อไปที่บ้านของเขาในตรอกหงส์แดง

กลับมาที่บ้านพัก.

จางหร่งฮวากำลังรอเขาอยู่ที่ทะเลสาบที่มนุษย์สร้างขึ้น เมื่อเขาเห็นเขากลับมาหลังจากผูก Time Carriage ไว้ เขาก็เตือนเขาว่า “คุณเป็นชายชราในบ้านหลังนี้ ไม่ว่าคุณจะเห็นหรือได้ยินอะไร มันก็จะเน่าอยู่ในใจคุณเสมอ’

ลุงชิเข้าใจแล้ว เขาทำเช่นนี้มาสองสามวันแล้ว ดังนั้นเขาจึงตอบอย่างหนักแน่นว่า “คนรับใช้ชราคนนี้รู้!”

“ไปพักผ่อน!”

ลุงชิจากไปแล้ว

เขาหันหลังแล้วเดินไปที่ห้องนอน แมวสีม่วงเพิ่งกลับมาจากบ้านพักของราชครูใหญ่ เพียงไม่กี่พริบตา มันก็กระโดดขึ้นจากพื้นและตกลงไปอยู่ในอ้อมแขนของเขา “เหมียว!”

เธอยังบอกอีกว่าเธออยากให้แมวบอกคุณ ขอบคุณ!

“เมื่อคืนคุณไม่กลับมาเหรอ?” จางหรงฮวาถามขณะที่เขาลูบขนของเขา”

แมวสีม่วงพยักหน้าอย่างเชื่องช้า มันยกอุ้งเท้าขึ้นแล้วชี้ไปที่ท้องกลมๆ มันกินมากเกินไปจนลืมเวลา

เธอเข้าไปในห้องนอนแล้วปิดประตู

แมวสีม่วงสัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงของบรรยากาศและรู้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น มันกระโดดลงจากแขนของจางหรงฮวาและตกลงไปบนโต๊ะ

เขาหยิบลูกปัดผนึกของ Fire Drake King ออกมาแล้วโยนมันลงบนพื้น มันยิงรังสีสีทองออกมานับหมื่น และเมื่อลูกปัดตกลงบนพื้น มันก็กลายร่างเป็นราชามังกรไฟแล้ว

ในขณะนี้เขาตื่นขึ้นมาแล้วถามด้วยความกลัวว่า “คุณ คุณเป็นใคร”

Zhang Ronghua ล้อเลียนราวกับว่าเขากำลังมองคนปัญญาอ่อน “คุณแยกความเป็นจริงไม่ออกเหรอ?”

กระทืบรุนแรง!

คชา!

ฝ่ามือของเขาแตก เนื้อและกระดูกของเขาเละเทะ แม้ว่ามันจะเจ็บปวด แต่เขาก็คือราชามังกรไฟ ฉากยิ่งใหญ่แบบไหนที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน? เธออดทนและไม่ส่งเสียง

จางหรงฮวาไม่ได้โกรธ เขากลับหัวเราะแทน เขาชอบกระดูกที่แข็งแรงแบบนี้ เขาใช้มือทำลายวิญญาณทั้งเจ็ดและคว้ากระดูกทั้งหมดในร่างกายของเขา

เขาดึงมือกลับ ดึงเก้าอี้ออกมาแล้วนั่งลง เขาหยิบหม้อชาโพธิขมขึ้นมาต้ม ชายังไม่พร้อมและยังคงปล่อยไอน้ำออกมา ราชามังกรไฟส่งเสียงร้องอย่างน่าสมเพช

ราวกับว่ามีใครบางคนดึงวิญญาณของเขาออกมาแล้วนำไปเผาไฟเพื่อย่างมัน เมื่อสุกแล้วก็ราดน้ำเกลือและแอลกอฮอล์เข้มข้นลงไป ความเจ็บปวดนั้นทนไม่ไหว และเนื้อของเขาก็ยิ่งแย่ลงไปอีก ราวกับว่ามีเพชฌฆาตที่มองไม่เห็นกำลังฟันเนื้อและเลือดของเขาเป็นชิ้น ๆ พวกมันถูกตัดทีละชิ้นและมีขนาดเท่ากัน เขากำลังทุกข์ทรมานจากการทรมานสองครั้ง เขาหายใจได้เพียงสิบกว่าครั้งภายใต้ความทรมานนี้ก่อนที่เขาจะร้องไห้ออกมา

มันโค้งตัวเหมือนกุ้งล็อบสเตอร์และกลิ้งไปบนพื้น

จางหรงฮวารินชาโพธิรสขมหนึ่งแก้ว เขาไม่รีบร้อนที่จะดื่มมัน ชาแกว่งไปมาเบา ๆ ใต้ฝา ทำให้เกิดระลอกคลื่น

ด้วยการฝึกฝนของราชามังกรไฟ เขาจะไม่ถูกทรมานจนตายเว้นแต่เขาจะฆ่าเขา!

ประการแรก การฝึกฝนของเขานั้นลึกซึ้ง และประการที่สอง ปีศาจมีอายุยืนยาว

“เหมียว!” แมวสีม่วงร้องเรียก

เกิดอะไรขึ้น?

“ชา” จางหรงฮวากล่าว

แมวสีม่วงหยิบกาน้ำชาแล้วเทถ้วยลงไป มันตกตะลึงและมองดูชาอย่างสงสัย มันกินองุ่นดำที่อุ้งเท้าของมันและถ่มน้ำลายเปลือกองุ่นออกมา มันเดินไปหยุดที่ถ้วยน้ำชา

เขาไม่รีบร้อนที่จะดื่มมัน เจ้าแมวระมัดระวังและจู้จี้จุกจิกมาก!

เขาดมชาด้วยจมูกของเขา มันมีกลิ่นหอม ด้วยความระมัดระวัง เขามองไปที่จางหรงฮวาอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าเขาดื่มเก่งมากก็เหมือนกับว่าเขาไม่ได้ดื่มชา แต่ดีที่สุดในโลก ดวงตาของแมวของเขากลอกไปรอบๆ เขาควรจะลองไหม?

เขาแลบลิ้นออกมาและเลียชา

“เหมียว!”

ขนของแมวมีหนามและเส้นประสาทก็ตึงเครียดมาก ใบหน้าของมันขมขื่นเหมือนมะระ มันแลบลิ้นออกมาอย่างสุดกำลัง อยากจะคายชาที่มันดื่มออกมา รสขมในปากค่อยๆหายไป มันหวานและมีกลิ่นหอม แมวก็ตะลึง มันมองชาด้วยความสงสัย มันเป็นภาพลวงตาหรือเปล่า?

ไม่เชื่อเขาก็แลบลิ้นออกมาเลียอีกครั้ง

ครั้งนี้เขาทนได้ หลังจากรอสักพัก รสชาติที่เอ้อระเหยก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง ปากของเขาเต็มไปด้วยมัน มันหอมเกินไป! เขาก้มศีรษะลงและเลียชาทีละคน…

เขาดื่มชาเสร็จแล้ว

“เหมียว!” แมวสีม่วงเข้ามาและตะโกน

เขาถามว่าเกิดอะไรขึ้นกับชา

จางหรงฮวาแนะนำชาโพธิรสขมด้วยรอยยิ้ม

แมวสีม่วงจับประเด็นหลักได้และดวงตาของมันก็สว่างขึ้น มันจ้องมาที่เขาและถามว่าชาแห่งจิตวิญญาณและชาโพธิรสขมอยู่ที่ไหน

ปัง

Zhang Ronghua โบกมือและเคาะหัวของมัน”” คุณกล้าจริงๆ

ชาแห่งจิตวิญญาณ ชาโพธิขม เทียบได้กับชาหมื่นวิญญาณแห่งทะเลตะวันออก มันล้ำค่าและเป็นทรัพยากรที่หายากชั้นยอด ฉันไม่เคยชิมมันมาก่อน”

ชาจิตวิญญาณ ชาโพธิขม แมวม่วงจะจำ!

เขามองไปในทิศทางของบ้านพักราชครูและคิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันไม่มีมัน จี้เสวี่ยหยานก็น่าจะมีใช่ไหม?’ เขาจะถามว่าเขาจะไปครั้งต่อไปเมื่อใด

เขาดื่มชาเสร็จแล้ว

Zhang Ronghua วางถ้วยชาของเขาลงแล้วมองไปที่ Fire Drake King ตอนนี้มันค่อนข้างดุร้ายและหยิ่งผยอง แต่ตอนนี้ มันอยู่ในความเจ็บปวดแสนสาหัสภายใต้การทรมานของหัตถ์ทำลายวิญญาณทั้งเจ็ด

ด้วยการแตะนิ้ว แสงสีทองก็เข้าสู่ร่างกายของเขาและบรรเทาความเจ็บปวดของเขาชั่วคราว… เขาถามว่า “พูด!”