ซ่อนและฝึกฝนในพระราชวังตะวันออก เพียงเพื่อจะพบว่าเจ้าชายเป็นเด็กผู้หญิง - บทที่ 43

บทที่ 43: เจ้าหญิง Anhe ls แก้แค้น

ผู้แปล: 549690339

เธออยากให้เขาไปตกปลาอีกครั้ง แต่มีแขกอยู่ที่บ้าน เธอจึงต้องยอมแพ้

ในลานบ้าน

นอกจากหม่าปิงอันแล้ว ยังมีหลู่จ้านถังอีกด้วย

จางหรงฮวาสงสัยว่าทำไมเขาถึงมาที่นี่ นอกเหนือจากความร่วมมือกับห้องโถงชิงหัวแล้ว ทั้งสองฝ่ายยังไม่มีปฏิสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน แม้ว่าพวกเขาจะคิดเช่นนั้นแต่พวกเขาไม่ได้แสดงออกมา “นั่งข้างใน”

“ Old Lu เป็นหนึ่งในพวกเรา เขาเพิ่งมาจากพระราชวังตะวันออก” หม่าปิงอันกล่าวอย่างชัดเจน”

ในที่สุดจางหรงฮวาก็เข้าใจ เขาถูกวังมังกรที่แท้จริงทอดทิ้ง ซึ่งทำให้เขากลัว เขาต้องการหาผู้สนับสนุน แต่มกุฏราชกุมารก็ช่วยเขา นั่นคือเหตุผลที่เขาสามารถหลีกเลี่ยงการถูกคุมขังได้ มันสมเหตุสมผลแล้วที่เขาจะเข้าร่วมมกุฎราชกุมาร

ภรรยาของผมเตรียมอาหารและไวน์ไว้ที่บ้าน” หลู่จ้านถังกล่าว ฉันมาเพื่อเชิญคุณมาดื่มเป็นพิเศษ ””

ในอนาคตเขาจะทำงานให้กับมกุฎราชกุมารและเขามาโดยเฉพาะ เขาต้องให้หน้าเขา

เจิ้ง ฟู่กุ้ย เลี้ยงปลาโดยไม่รอให้เขาพูด ‘แล้วไงล่ะ’

“ฉันยังต้องการซุปปลาหม้อหนึ่ง”

บอกลุงซีว่าอย่าทำอาหารให้พวกเขา

คนกลุ่มหนึ่งเดินไปที่บ้านของเขา

ริชเชส เลน.

เลขที่ 301 บ้านของหลู่จ้านถัง พื้นที่สามในสามออก

“คุณอาศัยอยู่ที่นี่ด้วยเหรอ?” จางหรงฮวาถาม”

“คุณไม่ได้พักที่ Vermillion Bird Lane เหรอ?”

“บ้านที่อยู่ตรงนั้นพระราชทานแก่ข้าพเจ้าแล้ว ฉันเคยอาศัยอยู่กับพ่อแม่ หลังจากถนนสายนี้ 198 คือบ้านของฉัน”

“โชคชะตา!”

พวกเขาเข้าไปในล็อบบี้

ไวน์และอาหารถูกจัดเตรียมไว้แล้ว พวกเขาทั้งหมดสร้างขึ้นโดยมาดามลู่เป็นการส่วนตัวและมีความหมายที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังพวกเขา เขาต้องการพึ่งพามกุฎราชกุมารอย่างจริงใจ ไม่เช่นนั้นเขาจะไม่เลี้ยงพวกเขาที่บ้านแต่ที่ร้านอาหาร

หลังจากมอบปลาให้กับมาดามลู่แล้ว หลู่จ้านถังก็ขอให้จางหรงฮวานั่งบนที่นั่งหลัก เมื่อเห็นว่า Zhang Ronghua ยืนกรานและไม่สามารถปฏิเสธได้ Lu Zhantang ก็เข้าใจสิ่งที่เขาหมายถึงและนั่งลง

เจิ้ง ฟู่กุ้ย กระพริบตาและยังคงคิดถึงไวน์อยู่ “เบียร์หยกสวรรค์อยู่ที่ไหน”

เมื่อได้ยินว่าพระองค์ทรงถือเหล้าองุ่นอยู่ในมือ ทั้งสองก็มองดูด้วยดวงตาลุกเป็นไฟ

เขายิ้ม.

จางหรงฮวาหยิบขวด Heavenly Jade Brew ออกมาสี่ขวดแล้ววางลงบนโต๊ะ

พวกเขาคุยกันขณะกินและดื่ม

อาหารมีความกลมกลืนกันมากและยังไม่สิ้นสุดจนถึงเที่ยงคืน

หลู่จ้านถังส่งพวกเขาออกจากคฤหาสน์เป็นการส่วนตัวและแยกพวกเขาไว้ที่ทางเข้า พวกเขาไม่ได้กลับไปที่ Vermilion Bird Lane ซึ่งอยู่ใกล้บ้าน

เมื่อเห็นพวกเขากลับมา

เมื่อจางฉินได้รับข่าว เขาคิดว่ามีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น เขาลุกจากเตียงแล้วเรียกทั้งสองคนไปที่ล็อบบี้ “ทำไม

คุณกลับมาแล้วเหรอ?”

จางหรงฮวาอธิบายสถานการณ์

“คุณจัดการกับอาณาจักรหนานมานอย่างไร?”

เรื่องนี้ได้ปะทุขึ้นและพวกเขาทุกคนก็ได้ยินเรื่องนี้

เขาพูดในสิ่งที่เขาทำได้ แต่เขาไม่ได้ลงลึก การรู้มากเกินไปมันไม่ดี

“อย่าดูถูกใคร โดยเฉพาะมกุฎราชกุมาร เขาอยู่ในตำแหน่งนี้มาหลายปีแล้ว ไม่เพียงเพราะการสนับสนุนจากจักรพรรดินีเท่านั้น แต่ยังเป็นเพราะพลังของเขาเองด้วย เช่นเดียวกับครั้งนี้ สิ่งที่เขาต้องการให้คนอื่นเห็นจะถูกเปิดเผยอย่างเป็นธรรมชาติ”

“ฉันรู้.”

“อย่าคิดว่าพ่อไม่ได้ทำเช่นเดียวกับคุณตอนที่เขาอยู่ในหน่วยมังกร พ่อมีประสบการณ์หลายสิ่งหลายอย่างมากกว่าคุณ หากไม่มีกลอุบายใด ๆ เขาจะเกษียณอย่างปลอดภัยได้อย่างไร? อย่าเปิดเผยทุกสิ่ง ปล่อยให้ตัวเองมีทางออก อย่าไว้ใจใครเลย ไม่ว่าพลังดีแค่ไหนก็ไม่สำคัญเท่ากับชีวิต”

Zhang Ronghua จดบันทึกและหยิบขวด Heavenly Jade Brew สองขวดและผลไม้วิญญาณครึ่งหนึ่งออกมา

หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็หยิบธนบัตรเงินมูลค่าหนึ่งพันตำลึงออกมา

“อย่าให้แม่รู้”

สีหน้าของจาง ฉินเปลี่ยนเป็นขมขื่นทันที ราวกับว่าเขากินแมลงวันเข้าไป” “อย่าพูดถึงมัน ครั้งสุดท้ายที่ฉันยืมเงิน 1,000 ตำลึงจากคุณ แม่ของคุณพบมันก่อนที่ฉันจะอุ่นมัน” เขาเข้าไปในห้องของเขาและฝึกฝนต่อไป

วันถัดไป.

เธออยู่บ้านจนถึงเที่ยงและออกไปหลังอาหารกลางวัน

ครึ่งทาง.

สาวใช้คนหนึ่งหยุดพวกเขาและขยายขนาดพวกเขา เธอถามว่า ‘ใครคือจาง’

หรงฮวา?”

“ใครขอให้คุณมา”

“คุณคือ? เจ้าหญิงของฉันเชิญคุณมา”

“มันคือใคร?”

“คุณจะรู้เมื่อคุณไปถึงที่นั่น”

เขาไม่แม้แต่เอ่ยชื่อและอยากจะเอาชนะตัวเองเหรอ? ทำไมหน้าเธอถึงใหญ่ขนาดนี้?

เขาผลักเธอไปด้านข้างแล้วทิ้งไว้กับลูกพี่ลูกน้องของเขา

สาวใช้กระทืบเท้าด้วยความโกรธ”

คำพูดของเธอเหมือนผายลมและไม่มีใครสนใจเธอ

“พี่คะ หนูอยากไปเที่ยว” เจิ้ง ฟู่กุ้ย กล่าว”

จางหรงฮวาหยุดอยู่ในเส้นทางของเขา การจ้องมองอย่างพินิจพิเคราะห์ของเขาดูเหมือนจะมองผ่านเขา”ดื่มและฟังเพลงใน Heavenly Earth?”

เหงื่อ!

“เป็นไปได้อย่างไร? ฉันไม่ใช่คนแบบนั้น”

“คุณสามารถเดินไปรอบๆ ได้ แต่อย่าไปที่โลกสวรรค์ ถ้าผมรู้ผมจะได้เป็นคนแรก

ลุงที่จะวางสายคุณและทุบตีคุณ!”

“ใครไปก็หมา!” “สุนัขเห่าได้อย่างไร”

“วูฟ วูฟ! ”

เธอมีปฏิกิริยาเหมือนภรรยาที่ไม่พอใจ” ลูกพี่ลูกน้องคุณกำลังรังแกคนซื่อสัตย์!”

กลับบ้าน.

ขณะนี้ลุงซีกำลังตัดแต่งดอกไม้และต้นไม้ ภายใต้การดูแลของเขา ดอกไม้และต้นไม้ในคฤหาสน์ก็สวยงามมากขึ้นเรื่อยๆ และแข่งขันกันที่จะเบ่งบาน หลังจากทักทายเขาแล้ว เขาก็นอนบนเก้าอี้แล้วหยิบต้นฉบับทั้งสี่ของนักปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ออกมาอ่านอีกครั้ง

เขาพบว่าความชอบธรรม Qi ถึงจุดคอขวดแล้ว หากเขาสามารถทำลาย tnrougn ได้ จำนวน 1 อันก็จะเท่ากับ ClouD1e

หนึ่งชั่วโมงต่อมา.

รถม้าคันหนึ่งมาจอดที่ประตู และสาวใช้ก็ช่วยเจ้าหญิงอันเหอออกจากรถม้า

“นี่คือสถานที่เหรอ?”

“คนรับใช้คนนี้ได้สอบถามแล้ว นี่คือสถานที่”

“เคาะประตู. รักษามารยาทด้วย.”

“ท่านจาง ท่านอยู่บ้านหรือเปล่า?” สาวใช้เดินเข้ามาเคาะประตู”

ลุงซีเปิดประตูแล้วมองดูพวกเขา” คุณคือ?”

“นี่คือเจ้าหญิงอันเหอ เธอกำลังมองหาลอร์ดจาง”

เขาเคลื่อนตัวออกไปและรอให้พวกเขาเข้าไปก่อนที่จะปิดประตูลานบ้านแล้วพาพวกเขาไปที่สวนหลังบ้าน

ณ ตอนนี้.

จางหรงฮวาได้บรรลุความก้าวหน้าของเขาแล้ว และพลังปราณแห่งความชอบธรรมของเขาก็ได้มาถึงระดับใหม่แล้ว ด้วยระดับปัจจุบันของเขา เขาเทียบได้กับนักวิชาการขงจื๊อธรรมดาๆ เขาทิ้งต้นฉบับทั้งสี่เล่มออกไปและตระหนักว่าพลังปราณแห่งความชอบธรรมของเขาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเพราะเขาอ่านหนังสือมามากมายและมีความรู้เชิงลึก

เขาลุกขึ้นจากเก้าอี้เอนและยืดตัว ลูกพี่ลูกน้องไม่อยู่ ดังนั้นเขาจึงไม่สนุกมากนัก

เสียงฝีเท้าดังขึ้น เมื่อมองไปที่เจ้าหญิงอันเหอที่กำลังเดินเข้ามาจากด้านนอก เขาก็ขมวดคิ้วและสงสัยว่าทำไมเธอถึงมาที่นี่ เขามาที่นี่เพื่อประณามเธอเหรอ?

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เขาก็คอยจับตาดูและตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดด้วยแนวทางเดียวกัน

ลุงซีพาพวกเขาเข้ามาใกล้และจากไปอย่างแนบเนียน

“มีอะไรที่เจ้าหญิงตามหาฉันหรือเปล่า?”

“ตอนนี้คนของฉันหยาบคายนิดหน่อย อย่าไปใส่ใจเลยผู้บัญชาการ

จาง” เจ้าหญิง Anhe ดูขอโทษ”

“ฉันจะไม่. ”

“ไม่สะดวกที่จะพูดคุยที่นี่ เราขอเปลี่ยนสถานที่ได้ไหม?”

“โปรด!”

เมื่อจางหรงฮวาเข้าไปในห้องโถง เจ้าหญิงอันเหอขอให้คนรับใช้ของเธอเฝ้าอยู่ข้างนอกแล้วปิดประตู เมื่อเห็นการกระทำของเธอ เธอก็ระมัดระวังมากขึ้น และหยิบหินบันทึกเสียงออกมาอย่างเงียบ ๆ

ชายและหญิงอยู่คนเดียวในห้องเดียวกัน การระมัดระวังก็ไม่มีอะไรผิด

“เจ้าหญิง คุณพูดได้แล้ว”

เมื่อเห็นว่าสถานการณ์ได้ถูกกำหนดไว้แล้ว และจางหรงฮวาไม่มีทางที่จะพลิกโต๊ะได้ เจ้าหญิงอันเหอก็ยิ้มอย่างมุ่งร้ายและชี้ไปที่เขาด้วยความโกรธ” นั่นคุณเอง!

ทั้งหมดเป็นเพราะคุณ! ทั้งชีวิตของฉันถูกทำลายโดยคุณ”

“เรื่องของมกุฏราชกุมารเฟิงยี่นั้นชัดเจนมากแล้ว มันเป็นคุณที่ไม่เหมาะสม หากคุณปฏิบัติตามกฎ มีมารยาท และรู้มารยาท แม้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับเขา คุณก็จะเป็นผู้บริสุทธิ์..”