ซ่อนและฝึกฝนในพระราชวังตะวันออก เพียงเพื่อจะพบว่าเจ้าชายเป็นเด็กผู้หญิง - บทที่ 452

บทที่ 452: บทที่ 131 การพลิกโต๊ะ

ผู้แปล: 549690339

“สู่หอหนังสือหมื่นเล่ม!”

สีหน้าของ Ding Yi กลับขมขื่นอีกครั้ง เขาคิดถึงหนังสือใน Hall of Ten Thousand Books เขาไม่รู้จักพวกเขาแม้แต่คนเดียว มันน่าเกลียดที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

เขาใช้เวลาตลอดทั้งบ่ายในห้องโถงหมื่นหนังสือ

คราวนี้เขาเพิ่มความเร็วและเขียนได้ห้าบท เขายังเหลืออีกสามบทก่อนที่จะทำส่วนที่สองให้เสร็จ เขากลับไปที่ Scholar Hall และมอบบททั้งห้าบทให้กับ Zhao Bai และคนอื่นๆ ขณะที่เขากำลังจะออกไป ผู้พิทักษ์ฟีนิกซ์ก็เข้ามา ไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก Shi Xueyuan เธอสวมเสื้อคลุมฟีนิกซ์ที่มีสีดำเป็นฐาน มีนกฟีนิกซ์สีทองปักอยู่บนหน้าอกของเธอ และมีเสื้อคลุมสีทองพาดอยู่บนไหล่ของเธอ

“กลับไปก่อน” จางหรงฮวาสั่ง

Ding Yi พยักหน้าและจากไปพร้อมกับ Jin Yaoguang และอีกสองคน

พวกเขาเป็นเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ในห้องโถง

“เกิดอะไรขึ้น?” ถามจางหรงฮวา

เจ็ดหรือแปดวันแล้วนับตั้งแต่ที่พวกเขาพบกันครั้งล่าสุด Shi Xueyuan คิดว่าด้วยรูปลักษณ์และอารมณ์ของเธอ เธอจะสามารถทิ้งร่องรอยไว้ในใจของอีกฝ่ายและทำให้ Zhang Ronghua มาตามหาเธอ เธอไม่คาดคิดว่าหลังจากผ่านไปหลายวัน ไม่ต้องพูดถึงการตามหาเธอ เขาไม่ได้ส่งข้อความไปขอให้เธอพบด้วยซ้ำ

เธอรู้สึกงุนงง เธอไม่สวยพอเหรอ? หรือคำขอของเขาสูงเกินไป?

“ฉันกำลังปฏิบัติตามคำสั่งของฝ่าบาท!” ฉันมาที่นี่เพื่อส่งข้อความให้คุณไปที่หอดูสวรรค์”

หอดูสวรรค์เป็นอาคารที่สูงที่สุดในพระราชวังด้านนอก มันมีประโยชน์หลายอย่าง ใช้ในการสังเกตสภาพอากาศ และในช่วงเทศกาลสำคัญ จักรพรรดิเซี่ยจะนำเจ้าหน้าที่ของเขาไปที่หอชมสวรรค์เพื่อเฉลิมฉลองร่วมกับผู้คน

จางหร่งฮวารู้ว่าเธอหมายถึงใคร ไม่มีใครอื่นนอกจากซู ชิวทัง เขาขมวดคิ้ว” ตอนนี้เหรอ?”

องค์รัชทายาทยังคงรอเขาอยู่ ยังมีอีกหลายเรื่องที่ต้องจัดการเมื่อเขากลับมา เขาไม่อยากไปจริงๆ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้

“ใช่.” Shi Xueyuan ตอบอย่างเย็นชา

“นำทาง!”

เขาเดินออกจาก Scholar Hall และมุ่งหน้าไปยัง Heaven Gazing Tower

หลังจากนั้นไม่นาน

พวกเขาหยุดอยู่ด้านนอกศาลาหลังใหญ่และสูง มีความสูงรวม 280 ฟุตและสร้างขึ้นด้วยหินลายสีม่วงราคาแพง เป็นความสง่างามและแสดงถึงความสง่างามของราชวงศ์ มันประณีตและสวยงาม

มีทหารองครักษ์คอยเฝ้าอยู่โดยรอบ สวนหิมะหยุดแล้ว “ขึ้นไปเอง!”

Zhang Ronghua พยักหน้าและเข้าไปในหอคอย เขาเดินตามบันไดแล้วเดินขึ้นไปจนสุด มีห้องโถงพักผ่อนทุกชั้นให้คนได้พักผ่อนก่อนจะปีนต่อ มีทั้งหมดยี่สิบแปดชั้น ขณะที่เขาปีนขึ้นไปเขาก็บ่น อาคารสูงเช่นนี้ก็ดีสำหรับนายพล แต่สำหรับข้าราชการและผู้อาวุโสเหล่านั้น รวมถึงจักรพรรดิเซี่ย การขึ้นลงจะไม่เหนื่อยใช่หรือไม่?

หลังจากใช้เวลาสักพัก เขาก็ขึ้นไปที่หอดูสวรรค์

มีเพดานขนาดใหญ่อยู่ด้านบน และบริเวณโดยรอบก็ว่างเปล่า เขามองเห็นทิวทัศน์เบื้องล่าง พื้นถูกสลักด้วยอักษรรูนโบราณที่พันกันเหมือนรูปแบบ สำหรับหน้าที่เฉพาะของรูปแบบนั้น จางหรงฮวาไม่สามารถมองเห็นได้ ตรงกลางแท่นมีโต๊ะที่ทำจากไม้สีม่วงอายุพันปีและเก้าอี้สี่ตัว

ด้านหลังโต๊ะใกล้กับกำแพงสูงมีร่างที่สวยงามยืนอยู่ เธอเอามือไว้ข้างหลังและหันหลังเข้าหาเขา เธอสวมกระโปรงสั้นสีม่วงเผยให้เห็นแขนและน่องที่ราวกับหยก ผิวของเธอเนียนและเงางามมาก

จางหรงฮวามองไปทางอื่นแล้วเดินเข้าไป เขาหยุดอยู่ข้างหลังซู ชิวทัง และโค้งคำนับ”สวัสดี ท่านซู!”

ซู่ ชิวทังไม่หันหน้าแม้แต่น้อย เสียงขี้เกียจและมีเสน่ห์ของเธอดังขึ้น” “คุณห่างเหินกันตั้งแต่เมื่อไหร่?” เขายกมือขวาขึ้นแล้วชี้ไปด้านข้าง

“มาที่นี่”

จางหรงฮวาเดินมาหยุดข้างเธอ นี่เป็นมุมที่ดี เมื่อยืนอยู่ที่นี่เขาสามารถมองเห็นทิวทัศน์เบื้องล่างได้ ด้วยวิสัยทัศน์ของเขา เขาสามารถมองเห็นจุดสีดำเล็กๆ นับไม่ถ้วนบนถนน Vermilion Bird จุดสีดำเล็กๆ แต่ละจุดเป็นตัวแทนของบุคคล

สายลมบนท้องฟ้าพัดมากระทบร่างกายของเขา ทำให้เขารู้สึกผ่อนคลาย

“เป็นยังไงบ้าง?” ซู ชิวทังถาม” “มองดูภูเขาเล็กๆ ฉันจะอยู่ด้านบน”

“บทกวีที่ดี!” ซู่ ชิวทัง ชื่นชม

เธอหันกลับมาและมองใบหน้าหล่อเหลาตรงหน้าเธอ ข่าวจากราชสำนักถูกส่งไปทันที พวกเขายังรู้เนื้อหาของข้อความของ Thearch แห่งสวรรค์ด้วย

เขาคิดว่าตำนานจักรพรรดิองค์ใหม่ของจางหรงฮวาจะดีกว่าเวอร์ชันเก่าเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เขาไม่คาดคิดว่าแม้แต่ชื่อจะเปลี่ยนไป หลังจากเปลี่ยนเป็นตำนานจักรพรรดิสวรรค์ด้วยโครงร่าง มันก็ยิ่งพิเศษยิ่งขึ้น มันดีกว่าเวอร์ชั่นเก่ามาก ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความสำเร็จอันแสนพิเศษของจักรพรรดิเซี่ย

หากทุกสิ่งที่เขาเคยทำมาก่อนอาจกล่าวได้ว่าเป็นความโชคดี แต่การเขียนตำนานจักรพรรดิสวรรค์นั้นเป็นเรื่องจริง เขาได้ทำมันเอง Zhao Bai และคนอื่น ๆ เป็นเพียงผู้ยืนดู แม้แต่ติงยี่และหลู่จุนซิ่วก็ยังนอนราบอยู่ตลอดเวลา

หากไม่มีความรู้มากมาย ความรู้อันล้ำลึก และโครงสร้างที่ทรงพลัง มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะเขียนมัน

เช่นเดียวกับที่เธอพูดกับน้องสาวของเธอเมื่อไม่นานมานี้ เขาเป็นสมบัติ ยิ่งเธอโต้ตอบกับเขามากเท่าไร เธอก็จะยิ่งประหลาดใจมากขึ้นเท่านั้น เธอเกลียดและรักเขาในเวลาเดียวกัน เธอเกลียดที่จางหร่งฮวาผิดหวังและไม่สะทกสะท้าน เธอสัญญาว่าจะได้รับผลประโยชน์มากมาย แต่เธอก็ยังไม่สามารถเอาชนะเขาได้ เธอไม่สามารถไปไกลเกินไป ไม่เช่นนั้นคงเป็นการยากที่จะอธิบายให้มกุฎราชกุมารฟัง

ความรักคือความสามารถของเขา มันทรงพลังเกินไป ทำให้ผู้คนรู้สึกพึงพอใจจากก้นบึ้งของหัวใจและไม่สามารถหยุดได้…

เขาถามว่า “ท่านไม่มีครูจริงๆ หรือ?

จางหรงฮวากล่าวว่า “ฉันชอบอ่านหนังสือตอนเด็กๆ ฉันอ่านหนังสือเยอะมาก ถ้า

1 ไม่ใช่บางครั้ง 1 สามารถ tmnK aDOut It careru11Y ana unaerstana tne ความหมายเบื้องหลัง””

“คุณรู้ไหมว่าโลกภายนอกคิดอย่างไรกับคุณ” “ฉันไม่รู้!”

“พวกเขาบอกว่าคุณลื่นยิ่งกว่าปลา Loch!”

“ฉันไม่ใช่คนขี้แพ้”

“ไม่แน่นอน แต่หินมีลักษณะแบบลอช.. มันแข็งและลื่น! –