ซ่อนและฝึกฝนในพระราชวังตะวันออก เพียงเพื่อจะพบว่าเจ้าชายเป็นเด็กผู้หญิง - บทที่ 47

บทที่ 47: ม่านดึง

ผู้แปล: 549690339

เขาก้าวไปข้างหน้าและปรากฏบนฝั่ง

มีปลามากกว่ายี่สิบตัวกระจัดกระจายอยู่บนพื้น เมื่อพิจารณาจากขนาดแล้ว ปลาแต่ละตัวมีน้ำหนักอย่างน้อยสามตัว และบางตัวมีน้ำหนักมากกว่าสิบตัว

Zhang Ronghua มองเขาด้วยความโกรธ “ฉันจะให้คุณกินมากเท่าที่คุณต้องการ!”

ณ ตอนนี้.

เจิ้งฟู่กุ้ยก็มาถึงช่วงเวลาวิกฤติเช่นกัน อย่างที่เขาพูด เขาไม่มีความสามารถที่จะเข้าสู่สภาวะแห่งการตรัสรู้ แต่ความสามารถในการคว้าโอกาสก็เป็นความสามารถประเภทหนึ่งเช่นกัน

เขานั่งรถจากลูกพี่ลูกน้องของเขาและฝึกฝน Mountain River World

หมัดปราบ เขาเข้าใจความหมายที่แท้จริงของแม่น้ำบนภูเขาและใช้เทคนิคหมัดอันสง่างาม มันยิ่งใหญ่และมีพลังสูงสุด เมื่อจบลง เขาก็ก้าวเข้าสู่ระดับที่สามของปรมาจารย์

ขอบเขตและเทคนิคหมัดของเขาพัฒนาขึ้นอย่างมาก

มองไปที่ด้านล่างของทะเลสาบ มันว่างเปล่า

เขาเกาหลังศีรษะแล้วตะโกนว่า “ลูกพี่ลูกน้อง…

ขณะที่เธอหันกลับไปเธอก็เห็นเขายืนอยู่บนฝั่งและยิ้มให้เธอ รอยยิ้มนี้ดูไม่ดีเลย หนังศีรษะของเธอชา เมื่อนึกถึงปลาที่จับได้ เธอก็สาปแช่งอยู่ในท้อง

แกล้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาเดินไปที่ด้านข้างของจางหรงฮวาแล้วหยุดโดยแสดงออกว่า “ฉันทะลุทะลวงเข้ามาอีกแล้ว”

“เงินที่ฝ่าบาทให้มา คุณใช้หมดไปกับยาเม็ดเหรอ?”

“คุณรู้ได้อย่างไร?”

“ถ้าคุณไม่กินยา แม้ว่าครั้งนี้คุณจะได้ประโยชน์จากฉัน คุณก็ไม่สามารถทะลุผ่านได้!”

เจิ้ง ฟู่กุ้ยดึงหน้าเขาเข้ามาใกล้มากขึ้น”

จางหร่งฮวาชี้ไปที่ปลาบนพื้นแล้วกล่าวว่า “อย่าทิ้งแม้แต่ตัวเดียวไว้ข้างหลัง พาพวกเขาทั้งหมดกลับมา”

“ฉันกินให้หมดในมื้อเดียวไม่ได้!”

เขากลับมาที่ลานบ้าน

ท้องฟ้ามืดแล้ว ลุงซีทำอาหารเสร็จแล้วและกำลังรอพวกเขาอยู่ เมื่อเขาเห็นเจิ้ง ฟู่กุ้ยกอดกองปลา เขาก็พูดด้วยความประหลาดใจว่า “เยอะขนาดนั้นเลยเหรอ?”

ปลาตายหมดแล้ว แต่คืนนี้ไม่กิน พรุ่งนี้รสชาติจะเปลี่ยน ของเสียน่าละอาย

“ลุงซี มันยากสำหรับคุณ บาร์บีคิวปลาพวกนี้”

หนึ่งชั่วโมงต่อมา.

เมื่อมองไปที่โต๊ะที่เต็มไปด้วยปลาย่าง เจิ้งฟู่กุ้ยก็ตกตะลึง จากนั้นเขาก็มองไปที่ลูกพี่ลูกน้องของเขาและคนอื่นๆ พวกเขากำลังดื่ม Heavenly Jade Brew และกินอาหาร แต่เป็นอาหารเย็นของเขา เขาเป็นเหมือนภรรยาตัวน้อยที่ถูกรังแกและไม่มีทางเลือกนอกจากกิน

หลังมื้ออาหาร

เขาสาบาน! เขาจะไม่กินปลาอีกต่อไปในชีวิตนี้

วันนี้ฉันไม่อาบน้ำ

หลังอาหารเช้า เขาได้ฝึกฝนดาบเก้าภัยพิบัติพลิกทะเล

เทคนิคในลานบ้าน สัมผัสศักดิ์สิทธิ์นี้เป็นเพียงสิ่งสร้างใหม่

ตามทฤษฎีของเขา มีทั้งหมดเก้ากระบวนท่า ยิ่งการเคลื่อนไหวเกิดขึ้นเร็วเท่าไรก็ยิ่งมีพลังมากขึ้นเท่านั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเคลื่อนไหวครั้งสุดท้าย เมื่อแปดการเคลื่อนไหวแรกซ้อนกัน พลังจะแข็งแกร่งขึ้นแปดสิบเอ็ดเท่า

แต่ตอนนี้การสะสมของ Zhang Ronghua ยังไม่เพียงพอ เขาใช้รากฐานก่อนหน้านี้ทั้งหมดเพื่อสร้างวิชาดาบนี้แล้ว เขาจะค่อยๆทำให้มันสมบูรณ์แบบในอนาคต

เจิ้งฟู่กุ้ยก็ไม่ได้เกียจคร้านเช่นกัน เขาทำตามแบบอย่างของลูกพี่ลูกน้องของเขา เมื่อลูกพี่ลูกน้องเข้าเวร เขาจะนอนเล่นขณะไปทำงาน เมื่อลูกพี่ลูกน้องของเขาหยุดพักเขาก็จะติดตามไปด้วย เขาจะฝึกดาบในขณะที่ฝึกหมัด

หลังจากนั้นไม่นาน

จางหรงฮวาหยุดและเก็บดาบมังกรทองของเขาออกไป เขานั่งลงบนเก้าอี้ข้างตัวแล้วหยิบหนังสือออกมาอ่าน เขาต้องการที่จะฝึกฝนร่างกายของเขาและควบคุมความชอบธรรมของเขา

หลังจากฝึกฝนเทคนิคหมัดสองสามครั้ง เขาก็หยุด” ฉันจะไปถนน!”

เธอวางหนังสือลงแล้วปรับขนาดเขาให้ใหญ่ขึ้น ทำให้เขารู้สึกอึดอัด”เอาเลย”

เจิ้ง ฟู่กุ้ย จากไปอย่างมีความสุขหลังจากได้รับอนุญาต

หลังจากอ่านได้สักพักเขาก็วางหนังสือลง เขาอยากจะไปช้อปปิ้งด้วย เป็นเวลานานแล้วที่เขาไปช้อปปิ้ง

เขาลุกขึ้นจากเก้าอี้และเปลี่ยนชุดเป็นเสื้อคลุมสีน้ำเงิน เขาผูกผมไว้บนหัวและบอกลุงซีว่าอย่าทำอาหารให้พวกเขาตอนเที่ยง เขาเดินออกจากประตูและเดินอย่างไร้จุดหมายในตลาด

ที่หน่วยงานคุ้มกันเสือเทพ

ในเมืองหลวงเป็นเพียงหน่วยงานคุ้มกันขนาดกลางเท่านั้น แม้ว่าความแข็งแกร่งของมันจะไม่ได้อยู่ในระดับสูงสุด แต่ก็มีชื่อเสียงมาก ตราบใดที่มันอยู่ใน Great Xia แม้ว่าคุณต้องการคุ้มกันสินค้าไปยังชายแดน ตราบใดที่ราคาเหมาะสม พวกเขาก็สามารถส่งสินค้าได้ มันได้รับความนิยมอย่างมากในหมู่ผู้คนในโลกการต่อสู้

หัวหน้าคุ้มกัน หลิน ซื่อหยวน ได้รับฉายาว่า “พระศรีอริยเมตไตรย” โดยชาวเจียงหู เขามีการเพาะปลูกที่ลึกซึ้งและโหดเหี้ยมต่อศัตรูของเขา อย่างไรก็ตาม เขาดีต่อคนของเขาเองมากและชนะใจผู้คนได้ดีมาก

ในห้องอ่านหนังสือ.

ชายหนุ่มคนหนึ่งรีบเดินเข้ามาจากด้านนอก สีหน้าของเขาจริงจังและเร่งด่วนราวกับว่ามีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น ชื่อของเขาคือ หลิน อี้เฟย ลูกชายของ หลิน ซื่อหยวน

เขาปิดประตู

“ท่านพ่อ มีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น!”

ใบหน้าของ Lin Shiyuan เต็มไปด้วยความไม่พอใจ เขาขมวดคิ้วและพูดว่า “ทำไมคุณถึงสับสนขนาดนี้? หากคนนอกเห็นสิ่งนี้ พวกเขาคงคิดว่าหน่วยงานคุ้มกันพยัคฆ์ศักดิ์สิทธิ์ของเราถึงวาระแล้ว!”

“ดู!”

เธอวางจดหมายไว้ตรงหน้าเขาแล้วเปิดออก

เขาอ่านรวดเดียวจบ

ทันใดนั้น การแสดงออกของ Lin Shiyuan เปลี่ยนไปอย่างมาก ราวกับว่าท้องฟ้าพังทลายลง เขาลุกขึ้นจากเก้าอี้และกำหมัดแน่น เจตนาฆ่าที่รุนแรงไหลออกมาจากร่างกายของเขา” ทำตามคำสั่งของฉัน ไม่ว่ายังไงก็ตาม ให้ทุกคนในบริษัทคุ้มกันตามหาเขา แม้ว่าเราจะต้องพลิกเมืองหลวงกลับหัวกลับหาง เราก็ต้องหาสุนัขเจ้ากรรมตัวนี้ให้ได้!”

“ใช่.”

หลินอี้เฟยรู้ถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้ เมื่อสุนัขตัวนี้ถูกจับได้ หน่วยงานคุ้มกันพยัคฆ์ศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาก็จะเสร็จสิ้น ในเวลานั้นทุกคนจะต้องตาย

เมื่อเขาไปถึงประตู เสียงของเขาก็ดังมาจากด้านหลัง “พ่อเป็นห่วง!

กับพวกคุณ”

ปักกิ่งนั้นใหญ่มาก

ตั้งแต่เที่ยงเป็นต้นไปเขาเร่ร่อนอย่างไร้จุดหมายจนมืด เขาเดินไปได้เพียงครึ่งทางตอนใต้ของเมือง เขากำลังกินแพนเค้กร้อนๆ และดื่มซุปรสเผ็ดขณะที่เขาเดินกลับ

เมื่อพวกเขามาถึงสะพานเล็ก ๆ พวกเขาก็ชนเข้ากับหลู่จ้านถัง เขากำลังรีบและดูเหมือนว่าเขากำลังรีบ

ครั้งสุดท้ายที่พวกเขาดื่มที่บ้านของเขา ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ดีขึ้นมาก “ทำไมคุณถึงรีบขนาดนี้? มีภารกิจเหรอ?”

หลู่จ้านถังหยุด เมื่อเห็นว่าเขาอยู่คนเดียวเขาก็ดูสับสน “ทรัพย์สมบัติอยู่ที่ไหน”

“ฉันออกไปช้อปปิ้งในตอนบ่าย ฉันควรจะกลับมาได้แล้ว! คุณกำลังทำอะไร?”

“ฉันไม่สามารถตัดสินใจเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่างได้ และถูกแยกออกจากความจริง

Dragon Palace ดังนั้นฉันจึงขอให้ Ma Ping ‘an ช่วยฉันวิเคราะห์มัน”

“บอกฉัน!”

หลังจากอธิบายทุกอย่างแล้ว เขาก็ตระหนักว่าศัตรูตัวฉกาจของเขา ปังปิง สบายดีในตอนเช้า แต่ในตอนบ่าย ดูเหมือนว่าเขาจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคน เขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายความเย็นบนร่างกายของเขาจากที่ไกลๆ และเขาก็รีบจากไปพร้อมกับกองทหารจำนวนมาก

ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองฝ่ายเป็นเหมือนไฟและน้ำ พวกเขาต้องการที่จะกำจัดซึ่งกันและกัน เมื่อพวกเขาคว้าโอกาสพวกเขาจะฆ่ากันเอง

หลู่จ้านถังก็เหมือนกัน เขาเดาว่าต้องมีบางอย่างเกิดขึ้น แต่เขาไม่สามารถเข้าใจได้ แม้ว่าเขาจะมีผู้ช่วยที่เชื่อถือได้ใน True Dragon Palace แต่มันก็ยากกว่าที่จะขอให้พวกเขาวางแผนมากกว่าการฆ่าพวกเขา ดังนั้นเขาจึงนึกถึงหม่าปิงอัน

“คุณส่งคนมาติดตามพวกเขาเหรอ?” ถามจางหรงฮวา”

“ใช่.” หลู่จ้านถังพยักหน้า

“ดูเหมือนว่าพวกเขาจะกำลังมองหาสุนัข นอกจากปางปิงแล้ว หน่วยคุ้มกันเสือศักดิ์สิทธิ์ก็ให้ความช่วยเหลือเช่นกัน แม้แต่ Lin Shiyuan ก็ยังดำเนินการ พวกเขาไม่ได้มีปฏิสัมพันธ์กันมากนัก แม้ว่าพวกเขาจะทำเช่นนั้น สุนัขก็คุ้มค่ากับความพยายามมากขนาดนี้หรือเปล่า? เป็นไปได้ไหมว่ามีความลับบางอย่างซ่อนอยู่ภายใน?”

“ถ้าเป็นคุณ ถ้ามูลค่าของสุนัขตัวนี้ไม่มากเท่ากับราคาที่คุณต้องจ่าย คุณจะลงมือทำหรือไม่?”

“ฉันจะไม่!”

เขาเป็นคนยืนดูด้วย หลังจากที่จางหร่งฮวาชี้ไปที่ เขาก็ตอบสนองทันที ดวงตาของเขาเย็นชาขณะที่เขาพูดอย่างดุเดือด “ฉันจะกลับไปขอความช่วยเหลือ ฉันจะหาสุนัขตัวนี้ก่อนที่พวกเขาจะพบ .. ”