ซ่อนและฝึกฝนในพระราชวังตะวันออก เพียงเพื่อจะพบว่าเจ้าชายเป็นเด็กผู้หญิง - บทที่ 48

บทที่ 48: มาร์ควิสแห่งความภักดีทำให้เกิดการเคลื่อนไหว

ผู้แปล: 549690339

ในฐานะเพื่อน Zhang Ronghua พูดอย่างไม่เป็นทางการว่า “” คุณต้องการความช่วยเหลือจากฉันไหม”

“คุณสามารถระดมกองกำลังมังกรน้ำท่วมเพื่อเรื่องส่วนตัวได้หรือไม่” หลู่จ้านถังหยุดและถามด้วยความขมวดคิ้ว”

“กองพันที่ 1!”

“เพิ่มคนเข้าข้างฉันอีกยี่สิบคนก็เพียงพอแล้ว”

ดูเหมือนจะเดาได้ว่าเขาสับสน เธอจึงเปิดปากเพื่ออธิบาย

“ฉันถูกโดดเดี่ยวโดย True Dragon Palace และไม่สามารถระดมคนอื่นๆ ได้ คนเหล่านี้ล้วนเป็นผู้ช่วยที่ฉันไว้วางใจและฉันสามารถไว้วางใจพวกเขาได้อย่างสมบูรณ์”

หลังจากพูดคุยกันแล้วทั้งสองก็แยกทางกัน

จางหรงฮวากลับบ้านก่อนแล้วโทรหาเจิ้งฟู่กุ้ย เขาขอให้เขาไปที่พระราชวังตะวันออกเพื่อเรียกคนและนำกองทหารไปตามหาสุนัขที่น่าสงสัยทางตอนใต้ของเมือง

ด้วยความงงงวย เขาจึงรีบไปที่พระราชวังตะวันออก

เขาไม่ได้อยู่เฉยๆเช่นกัน เขาเดินทางไปทั่วเมืองเพื่อมองหาร่องรอยของสุนัข

ในช่วงเวลานี้ พวกเขาได้พบกับผู้คนจากหน่วยงานคุ้มกันพยัคฆ์ศักดิ์สิทธิ์ เช่นเดียวกับผางปิง และคนอื่นๆ พวกเขาทั้งหมดกำลังมองหาสุนัข แต่พวกเขาไม่ได้พบกัน พวกเขาไม่พบเขาเช่นกัน แต่ชนเข้ากับ Lu Zhantang เมื่อเห็นว่าเขากำลังมองหาสุนัขกับคนสนิท ผางปิงและคนอื่น ๆ ก็รู้สึกไม่ดี สิ่งต่างๆ กำลังจะควบคุมไม่ได้ พวกเขายังไม่ได้ต่อสู้ และพวกเขาก็แยกทางกันเมื่อพบกัน

หลังจากที่ลู่จ้านถังจากไปพร้อมกับคนของเขา เขาก็รีบเรียกผู้ช่วยที่เชื่อถือได้และขอให้ส่งข่าวกลับ

สิบห้านาทีต่อมา

เป็นการยืนยันการคาดเดาของปังปิง เจิ้ง ฟู่กุ้ย ได้นำกองพันแห่งน้ำท่วมมา

Dragon Guards และเข้าร่วมด้วย เขาคิดถึงการพึ่งพาของ Lu Zhantang ต่อ

มกุฏราชกุมารและการเดาอันกล้าหาญปรากฏขึ้นในใจของเขา เขารีบพบ Lin Shiyuan และพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “องค์รัชทายาทได้เคลื่อนไหวแล้ว ”

อย่างหลังยิ่งโหดเหี้ยมมากขึ้น เขาทำท่าทางเชือดคอและพูดด้วยเจตนาฆ่าว่า “หนึ่งเพนนี หนึ่งปอนด์” กำจัดพวกมัน!”

“โง่! ด้วย Flood Dragon Guards และ Lu Zhantang แม้ว่าเราจะทำลายพวกมันได้ เราก็จะถูกฆ่าหลังจากนี้! ยิ่งกว่านั้นเมื่อมกุฎราชกุมารได้ลงมือแล้วเขาก็ต้องได้รับข่าวนี้ เขายังไม่แน่ใจ เขาจะปล่อยให้ยามมังกรน้ำท่วมทดสอบน้ำก่อน ถ้าเขาฆ่าพวกเขาและยืนยันการเดาของเขา เขาคงไม่มีกำลังคนเพียงพอ”

“แล้วคุณคิดว่าเราควรทำอย่างไร?”

ใบหน้าของปังปิงเย็นชา นิ้วของเขากำแน่น และเล็บของเขาก็เจาะเข้าไปในเนื้อของเขาโดยที่เขาไม่รู้ตัว สิ่งต่างๆ ได้พัฒนามาถึงจุดนี้ และมันเป็นเรื่องของชีวิตและความตาย หากพวกเขาไม่พบสุนัขที่หนีไปก่อนหน้าพวกเขา ทุกคนคงตาย และแม้แต่ครอบครัวของพวกเขาก็ต้องทนทุกข์ทรมาน

ไม่มีทางออกไปได้!

เมื่อต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่สิ้นหวัง ผู้คนส่วนใหญ่จะเลือกเสี่ยงโชค ถ้าพวกเขาชนะทุกอย่างคงจะดี

หากพวกเขาแพ้ พวกเขาจะต้องกินเนื้อสองสามชิ้นเนื่องจากพวกเขาจะต้องตายอยู่แล้ว

“ความแข็งแกร่งของเราเพียงอย่างเดียวไม่เพียงพอ หลังจากค้นหามาทั้งบ่ายแล้วเรายังค้นหาทางตอนใต้ของเมืองไม่เสร็จด้วยซ้ำ! ให้ลอร์ดมาร์ควิสลงมือ จากนั้นให้เขากดดันรัฐบาลเทศมณฑลหนานเฉิงให้ส่งคนไปค้นหา ด้วยกองกำลังของเรามากมาย ฉันไม่เชื่อว่าเราจะหาไม่เจอ

“แต่ด้วยวิธีนี้เรื่องจะระเบิดและทำให้คนอื่นน่าสงสัย! มงกุฏ

เจ้าชายอาจส่งคนมาเพิ่ม”

“เรามีวิธีอื่นอีกไหม?”

หลิน ซื่อหยวน เงียบไป พวกเขาถูกบังคับให้เข้าสู่ทางตัน

ผางปิงตบไหล่เขา สายตาของเขาดุร้ายราวกับสัตว์ร้าย” “ผู้อาวุโสหลิน เราไม่มีทางออกอื่นแล้ว หากเราไม่โหดเหี้ยมตอนนี้ เราจะฆ่าสุนัขตัวนี้ก่อนที่พวกมันจะโต้ตอบ!”

“ฉันเข้าใจ!”

ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับคนของ Godly Tiger Escort Agency เขาก็หยุดเดินและแสดงความกังวลของเขา “จะเกิดอะไรขึ้นถ้าสุนัขเจ้ากรรมตัวนี้หนีจากเมืองทางใต้?”

“ฉันจะไม่!” ผางปิงส่ายหัว

“ตามข่าวที่ฉันได้รับ มันยังอยู่ที่นี่ ยิ่งไปกว่านั้น หลังจากเหตุการณ์ดังกล่าว ลอร์ดมาร์ควิสได้สั่งให้ผู้คนปิดเมืองทางใต้อย่างลับๆ ถ้ามันหนีไปก็คงเป็นไปไม่ได้ที่เราจะไม่รู้”

“ไปกันเถอะ!”

ผู้คนจากหน่วยงานคุ้มกันพยัคฆ์พระเจ้าจากไปและมองหาสุนัขอีกครั้ง

คราวนี้นิสัยของพวกเขาเปลี่ยนไป สายตาของพวกเขาดูดุร้ายและเจตนาฆ่าของพวกเขาพุ่งสูงขึ้นไปบนท้องฟ้า ใครๆ ก็สัมผัสได้ถึงเจตนาฆ่าของพวกเขาจากที่ไกลๆ

ตามแผนที่วางไว้

ปังปิงส่งข้อความอีกครั้งและบอกพวกเขาถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้

เขาส่งมันกลับไปทันทีและนำผู้คนใน True Dragon Palace ออกตรวจค้นในพื้นที่

ณ คฤหาสน์ภักดีมาร์ควิส

ในห้องอ่านหนังสือ.

แสงไฟสว่างจ้า และ Marquis ผู้ภักดีก็นั่งอยู่บนที่นั่งหลัก ใบหน้าที่เป็นรูปสี่เหลี่ยมของเขาเข้มงวดและเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า การจ้องมองของเขาราวกับมีด ยิงแสงเย็นอันน่าสะพรึงกลัวออกมา ออร่าอันทรงพลังของเขาราวกับภูเขา

นอกจากเขาแล้ว ลูกชายทั้งสามของเขาก็อยู่ที่นั่นด้วย

หลังจากสิ่งที่เกิดขึ้นในระหว่างวัน เขาได้ส่งคนไปปิดเมืองทางใต้แล้วส่งข่าวไปยัง Pang Bing และ Lin Shiyuan เพื่อขอให้พวกเขาตามหาสุนัขเจ้ากรรมตัวนี้ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม

ตั้งแต่ช่วงบ่ายจนถึงตอนนี้ก็ไม่ได้ไปไหนและรอข่าวในการศึกษาอยู่

เมื่อเวลาผ่านไป ความไม่สบายใจในใจเขาก็แข็งแกร่งขึ้น เขาไม่สามารถบอกได้ว่าความรู้สึกนี้มาจากไหน

อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถตื่นตระหนกได้ หากเขาตื่นตระหนก คราวนี้เขาจะต้องตายแน่นอน

เมื่อนึกถึงทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในทุกวันนี้ พวกเขาเล่นไพ่กันเกือบทั้งหมด เหลือเพียงปลาเน่าและกุ้งส่งกลิ่นอยู่บ้าง มิฉะนั้น ด้วยพลังอันมหาศาลของพวกเขา พวกเขาคงพบสุนัขที่ตายแล้วตัวนี้ไปนานแล้ว

ตอนนี้พวกเขาได้แต่หวังว่า Pang Bing และ Lin Shiyuan จะให้ความแข็งแกร่งแก่พวกเขา แม้ว่าพวกเขาจะถูกเปิดเผยในภายหลัง แต่ก็ไม่สำคัญ ตราบใดที่พวกเขาทำลายมัน พวกเขาจะไม่แพ้ ทุกสิ่งยังคงมีความหวัง

เสียงฝีเท้าเร่งรีบดังมาจากด้านนอก เมื่อได้ยินความโกลาหล ทั้งสี่ก็เงยหน้าขึ้นมองทันที Marquis Zhongyi ยังคงไม่เป็นไร ท้ายที่สุดเขาต้องเผชิญกับพายุใหญ่ แม้ว่าภูเขาไท่กำลังจะถล่ม แต่ความฉลาดของเขายังคงอยู่

อย่างไรก็ตาม ลูกชายทั้งสามของเขาไม่มีความสามารถที่จะทำเช่นนั้นได้ สีหน้ากังวลของพวกเขาทรยศต่อพวกเขา

ประตูถูกผลักให้เปิดออก

พ่อบ้านเฒ่าเดินเข้ามาจากข้างนอก หอบอย่างหนัก เขาไม่กล้ารอช้าและบอกข่าวให้ปังปิงฟัง

หลังจากฟัง.

การศึกษาเงียบงันมาก ใครๆ ก็ได้ยินแม้กระทั่งเข็มหมุดหล่นลงพื้น

พวกเขาทั้งสี่มองไปที่ Loyalty Marquis เพียงเพื่อจะเห็นว่าการจ้องมองของเขาเฉียบคมยิ่งขึ้น แสงเย็นที่ส่องออกมาจากเขาไม่ได้เป็นของมนุษย์อีกต่อไป แต่เป็นของสัตว์ร้ายที่บ้าคลั่ง

“ปังปิงทำสิ่งที่ถูกต้องแล้ว! เขาต้องกำจัดมันก่อนที่มกุฏราชกุมารจะตอบสนอง! ด้วยเหตุนี้ แม้ว่าเขาจะเปิดเผยความแข็งแกร่งบางส่วนและกระตุ้นความสงสัย เขาก็ไม่สนใจมากนัก”

เขามองไปที่ลูกชายคนโตของเขา

“ไปที่รัฐบาลประจำเทศมณฑลแล้วบอกพวกเขาว่าสมบัติในบ้านของฉันถูกสุนัขปีศาจขโมยไป ขอให้ผู้พิพากษามณฑลส่งคนทั้งหมดของเขาออกไปค้นหาในกรณีนี้”

จากนั้นเขาก็มองไปที่ลูกชายสองคนที่เหลืออยู่

“นำทุกคนที่อยู่ในคฤหาสน์มาช่วยเหลือและจับตาดูคนของมกุฎราชกุมาร หากพวกเขาพบสุนัขปีศาจต่อหน้าเรา แม้ว่าพวกเขาจะตายในสนามรบ พวกเขาก็จะต้องทำลายมัน!”

เขารอให้พวกเขาออกไป

ดยุคผู้ภักดีลุกขึ้นจากเก้าอี้ เขาไม่สามารถระงับความโกรธของเขาได้อีกต่อไป เขาคว้าถ้วยชาที่อยู่ข้างๆ แล้วทุบลงบนพื้นด้วยความโกรธ จากนั้นเขาก็เตะโต๊ะและเก้าอี้และสาปแช่ง “สัตว์ร้าย!”

ยิ่งเขาคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไร เขาก็ยิ่งกังวลมากขึ้นเท่านั้น สิ่งต่างๆ ได้เปลี่ยนไปแล้ว และมกุฎราชกุมารก็เข้ามามีส่วนร่วมด้วย เขาไม่สามารถนั่งนิ่งได้อีกต่อไป

“ฉันจะทิ้งคฤหาสน์ไว้ให้คุณ ฉันจะลงมือเอง!”

ในพระราชวังตะวันออก

ขณะที่มกุฏราชกุมารกำลังจะหลับไป ชิงเอ๋อก็รีบวิ่งเข้ามาจากด้านนอกและหยุดอยู่ข้างๆ เขา” “มีข่าวว่าสมบัติในคฤหาสน์ภักดีมาร์ควิสถูกสุนัขปีศาจขโมยไป เขาได้ดำเนินการไปแล้วและขอให้นายน้อยคนโตกดดันรัฐบาลเขตหนานเฉิงให้ส่งคนไปค้นหาพวกเขา”

แค่ตอนนี้.

เจิ้งฟู่กุ้ยเข้ามาเพื่อขอความช่วยเหลือโดยบอกว่าเขาจะช่วยลู่จ้านถังกำจัดปังปิง พระองค์ทรงนำกองทหารจำนวนหนึ่งออกไป เขาจึงขอให้กองกำลังลับสอบสวนด้วยความระมัดระวัง

พวกเขาคงไม่รู้ถ้าไม่ตรวจสอบ แต่พวกเขาก็ตกใจเมื่อตรวจสอบ เมืองทางใต้ทั้งหมดเต็มไปด้วยผู้คน มันไม่มากเกินไปที่จะบอกว่าพวกมันเป็นเหมือนถังเหล็ก..