ฉันมีเมืองในโลกอีกใบหนึ่ง - บทที่ 121

ตอนที่ 121: ต้นแม่และการต่อสู้ฝ่ายเดียว

ผู้แปล: 549690339

“การขนส่งได้เข้าที่แล้ว และนักรบของเมืองมังกรศักดิ์สิทธิ์ก็พร้อมเช่นกัน พวกเขาเพียงแค่ต้องรอเช้าวันรุ่งขึ้นจึงจะบุกไปยังถ้ำของผู้ชายหัวสุนัขล่าเนื้อ –

“หลังจากที่ถังเจิ้นเห็นว่าไม่มีอะไรให้เขาทำที่นี่ เขาก็หันหลังกลับและมุ่งหน้าไปที่ถ้ำด้านหลังภูเขา เขานำวัสดุต่างๆ ที่เขาเตรียมไว้เพื่อขายบนแพลตฟอร์มการซื้อขายหลักออกมา และใส่ราคาไว้ทีละรายการ –

ถังเจิ้นเพียงหันหลังกลับและจากไปอย่างพึงพอใจหลังจากที่บ้านทั้งหลังเต็มไปด้วยเสบียงทุกประเภท เขาจะกลับมาตรวจสอบอีกครั้งหลังจากช่วงเวลาที่ยุ่งวุ่นวายนี้เพื่อดูว่าสินค้าประเภทใดที่มีตลาดในโลกอื่น

“หลังจากที่ Tang Zhen มีเวลาว่าง เขาก็กลับไปที่ห้องของเขาและนั่งบนเก้าอี้ตัวใหญ่ที่สะดวกสบาย เขาหยิบหนังสือที่มีใบไม้สีเขียวออกมาจากอวกาศและเริ่มอ่านอย่างช้าๆ –

“หนังสือใบไม้สีเขียวที่เผ่าพันธุ์วิญญาณต้นไม้ทิ้งไว้นั้นมีเนื้อหามากมาย และ Tang Zhen มักจะได้รับแรงบันดาลใจเมื่อเขาอ่านมัน –

“ยิ่งเขาเข้าใจเผ่าวิญญาณต้นไม้มากเท่าไหร่ ถังเจิ้นก็ยิ่งชื่นชมความแข็งแกร่งของต้นแม่มากขึ้นเท่านั้น หากเขาสามารถใช้พลังของต้นแม่ให้เกิดประโยชน์ได้ เขาจะนำความแข็งแกร่งของเมืองมังกรศักดิ์สิทธิ์ไปสู่อีกระดับหนึ่งอย่างแน่นอน –

“หนังสือที่เขาอ่านอยู่ตอนนี้เกี่ยวกับการเพาะปลูกต้นแม่ ต่างจากโหล่วเฉิงทั่วไป โหล่เฉิงที่สร้างโดยต้นแม่ยังมีชีวิตอยู่ หากวิธีการฝึกฝนไม่ถูกต้อง มันอาจทำให้ต้นแม่ตายได้ และจากนั้นก็ไม่มี Loucheng อีกต่อไป –

“ตามประสบการณ์ของชนเผ่าต้นไม้วิญญาณ มีสองวิธีในการปลูกฝังต้นแม่ วิธีแรกคือวิธีที่ชนเผ่าวิญญาณต้นไม้ใช้ พวกเขารดน้ำต้นแม่ด้วยน้ำพุที่เรียกว่า ‘น้ำพุพระจันทร์’ จากนั้นจึงสวดมนต์ในตอนเช้าและเย็นเพื่อสื่อสารกับต้นแม่ ต้นแม่ที่ปลูกในลักษณะนี้จะปล่อยออร่าตามธรรมชาติที่ชนเผ่าวิญญาณต้นไม้ชอบ ทำให้สมาชิกเผ่าต้นไม้วิญญาณที่อาศัยอยู่บนต้นแม่รู้สึกเหมือนกำลังอาบน้ำอยู่ในสายลมฤดูใบไม้ผลิตลอดเวลา –

“นอกเหนือจากนั้น ยังมีอีกวิธีหนึ่งในการปลูกต้นแม่ ซึ่งก็คือการรดน้ำต้นไม้ด้วยเลือด ใช้ซากศพของสัตว์ประหลาดเป็นปุ๋ย จากนั้นจึงสวดมนต์ทั้งเช้าและเย็น ต้นแม่ที่ได้รับการปลูกฝังในลักษณะนี้จะทำให้ชนเผ่าวิญญาณต้นไม้รู้สึกถึงการกดขี่ ทำให้มันเป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาที่จะใช้ชีวิตตามปกติภายใต้ต้นแม่ ดังนั้นวิธีการฝึกฝนนี้จึงไม่เคยถูกนำมาใช้โดยชนเผ่าวิญญาณต้นไม้ –

“นอกจากนี้ ต้นแม่ที่ปลูกด้วยวิธีการที่แตกต่างกันจะมีพลังที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ฝ่ายหนึ่งดูเป็นธรรมชาติและสงบ ส่วนอีกฝ่ายดูรุนแรงและระเบิดได้ –

“Tang Zhen ไม่สนใจเกี่ยวกับความรู้สึกที่เรียกว่าการกดขี่ที่สมาชิกเผ่า Tree Spirit พูดถึง เขารู้แค่ว่าวิธีที่สองนั้นเหมาะสมที่สุดสำหรับเขา นี่เป็นเพราะว่าไม่มีการขาดแคลนเนื้อและเลือดของสัตว์ประหลาดในถิ่นทุรกันดารอันไม่มีที่สิ้นสุด หากจำเป็น Tang Zhen ก็ไม่รังเกียจที่จะเคลียร์มอนสเตอร์ที่อยู่ใกล้เคียงเพื่อรวบรวมปุ๋ยให้เพียงพอสำหรับต้นแม่ –

“หลังจากคิดเรื่องนี้แล้ว Tang Zhen ก็วางหนังสือใบไม้สีเขียวในมือลงแล้วค่อย ๆ เดินขึ้นไปบนหลังคา เขากำลังมองหาสถานที่ที่เหมาะสมสำหรับต้นแม่ที่เขากำลังจะปลูก –

“ในท้ายที่สุด สายตาของเขาก็หยุดอยู่ที่มุมหนึ่งของหุบเขา หลังจากสังเกตมันมาเป็นเวลานาน เขาก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ –

–

“เช้าวันรุ่งขึ้น ทุกคนที่เข้าร่วมการต่อสู้ได้รวมตัวกันแล้ว Tang Zhen นั่งอยู่ในรถออฟโรดขนาดเบาที่ติดตั้งปืนกลหนัก ภายใต้การจ้องมองของชาวเมืองมังกรศักดิ์สิทธิ์และผู้พเนจรที่เข้าร่วมในการก่อสร้าง เขาได้โบกมือและสั่งให้พวกเขาออกเดินทาง –

“เสียงคำรามของเครื่องยนต์ดังก้องในหุบเขาขณะที่ขบวนรถรีบออกจากหุบเขาอย่างต่อเนื่อง เนื่องจากยานพาหนะที่ Tang Zhen นำมานั้นใช้งานง่าย ทหารที่มีประสบการณ์ในการขับขี่เพียงเล็กน้อยจึงสามารถควบคุมได้อย่างง่ายดายมาก –

“รถออฟโรดขนาดเบา 5 คันเคลียร์ทางได้ ตามมาด้วยรถขนส่งทางทหาร ยานพาหนะเต็มไปด้วยทหารเมืองมังกรศักดิ์สิทธิ์ที่ติดอาวุธครบมือ พวกเขาบดขยี้หญ้าที่กระจัดกระจายบนที่ราบกรวด ดูสง่างามมาก –

“ในบางครั้ง จู่ๆ สัตว์ประหลาดก็ปรากฏตัวขึ้นตามทาง ทุกครั้งที่เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ จะมีเสียงปืนดังลั่น มันเป็นผู้ปลูกฝังเมืองมังกรศักดิ์สิทธิ์ที่เพิ่งรับหน้าที่เป็นพลปืนกล –

“อาศัยความเร็วในการตอบสนองที่แข็งแกร่งและการควบคุมร่างกายของพวกเขา ผู้ฝึกฝนเหล่านี้ที่ใช้ปืนกลหนักเพียงไม่กี่วันก็สามารถยิงได้อย่างแม่นยำและฉีกสัตว์ประหลาดเป็นชิ้นขนาดต่างๆ –

“พลังทำลายล้างอันน่าสะพรึงกลัวของอาวุธปืนเหล่านี้ทำให้ทุกคนพูดไม่ออก เมื่อมองไปที่สัตว์ประหลาดที่ดูเหมือนจะไม่สามารถต้านทานการโจมตีจากปืนกลหนักได้แม้แต่ครั้งเดียว ทหารบนยานพาหนะขนส่งต่างก็มองไปที่มือปืนกลด้วยสายตาอิจฉา โดยหวังว่าจะเข้ามาแทนที่เขาด้วยตัวพวกเขาเอง –

“เสียงคำรามของยานพาหนะสามารถเดินทางได้ไกลมากในถิ่นทุรกันดาร ดังนั้น ก่อนที่กลุ่มของ Tang Zhen จะเข้าใกล้รังของผู้ชายหัวสุนัข พวกเขาก็แจ้งเตือนคนหัวสุนัขแล้ว ในขณะนี้ พวกเขาเริ่มรวมตัวกันแล้วในขณะที่ตะโกนและโต้เถียงกัน พวกเขาเตรียมพร้อมที่จะต่อต้านศัตรูที่อาจเกิดขึ้น –

“นับตั้งแต่ที่ Tang Zhen ก่อความวุ่นวายในพิธีบวงสรวงหอคอยคนหัวสุนัข และส่งนักรบหัวสุนัขหลายร้อยคนตามเขาไป คนหัวสุนัขก็ระมัดระวังอยู่เสมอ โดยกลัวว่า Tang Zhen จะทำให้เกิดความวุ่นวายอีกครั้ง . –

“เนื่องจากไข่มุกสมองสร้างเมืองถูกขโมยโดย Tang Zhen ผู้นำกลุ่มหัวสุนัขจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากส่งผู้ใต้บังคับบัญชาของเขากลับไปหาครอบครัวของเขา และยืมไข่มุกสมองและผู้เชี่ยวชาญจากพ่อของเขาเพื่อใช้ในกรณีฉุกเฉิน อย่างไรก็ตาม ทุกครั้งที่เขานึกถึงคำพูดแปลก ๆ ที่พี่น้องของเขาพูดเพื่อเยาะเย้ยเขาที่ไร้ความสามารถ มันจะทำให้ผู้นำกลุ่มหัวสุนัขโกรธเคือง –

“สิ่งนี้ยังทำให้ Tang Zhen เกลียดชังความตายในใจ และกระตือรือร้นที่จะกลืนเนื้อและเลือดของเขา –

“ยามเพิ่งรายงานว่ามีเสียงแปลก ๆ ในระยะไกล ราวกับว่ามีบางอย่างกำลังเข้ามาใกล้ สัญญาณเตือนนี้ทำให้หัวใจของผู้เฒ่าโคโบลด์เต้นรัว เขามีลางสังหรณ์ที่คลุมเครือว่าน่าจะเป็นไอ้สารเลวคนเดิมจากครั้งที่แล้ว –

“””ฉันได้จ้างผู้เชี่ยวชาญเพื่อจัดการกับคุณแล้ว เมื่อคุณอยู่ที่นี่ อย่าคิดที่จะหลบหนีง่ายๆ!”” ”

ผู้เฒ่าหัวสุนัขกัดฟันและคิดอย่างเกลียดชังในใจ

“เสียงที่ดังก้องจากระยะไกลดังขึ้นและดังขึ้น ในไม่ช้า ผู้เฒ่าโคโบลด์ก็มองเห็นสถานการณ์ของผู้คนที่มา พวกเขาเป็นมนุษย์ที่ถูกสาปจริงๆ อย่างไรก็ตาม พวกเขาทั้งหมดนั่งอยู่ในยานพาหนะแปลก ๆ และทุกคนก็มีอาวุธครบมือ เห็นได้ชัดว่าพวกเขามาที่นี่เพื่อเริ่มสงคราม –

คนหัวสุนัขไม่เกรงกลัว พวกเขาจะฆ่าศัตรูอย่างโหดร้ายและกลืนกินเนื้อและเลือดของพวกเขา!

“””นักรบแห่งเผ่าโคโบลด์ศัตรูมาถึงแล้ว เราจะไม่ยอมให้พวกเขาทำอย่างที่พวกเขาต้องการที่นี่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อศัตรูเป็นมนุษย์ที่ต่ำต้อย –

“ตอนนี้ ยกหอกของคุณและต่อสู้กับฉัน!””

“ผู้นำของคนหัวสุนัขส่งเสียงคำราม ซึ่งตามมาทันทีด้วยคำตอบของคนหัวสุนัขจำนวนนับไม่ถ้วน เสียงคำรามของพวกเขาสั่นสะเทือนท้องฟ้า พวกเขาโบกหอกสั้นในมือและแยกเขี้ยว พวกเขาจ้องมองกลุ่มมนุษย์ตรงหน้าด้วยสายตาที่ดุร้าย เมื่อจินตนาการถึงฉากที่พวกเขากลืนกินเนื้อและเลือดหลังจากชัยชนะ พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะน้ำลายไหล –

“Tang Zhen ซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามมองดูกลุ่มคนหัวสุนัขอย่างเย็นชา รอยยิ้มเหยียดหยามปรากฏขึ้นที่มุมปากของเขา เมื่อระยะห่างระหว่างทั้งสองฝ่ายน้อยกว่า 200 เมตร Tang Zhen ก็แจ้งให้พวกเขาหยุดรถ หลังจากนั้นไม่นาน ปากกระบอกปืนของปืนกลหนักห้ากระบอกก็มุ่งเป้าไปที่กลุ่มคนหัวสุนัขที่รวมตัวกันอยู่ –

ทหารรีบกระโดดลงจากรถม้าและเข้าประจำที่ตามการฝึกตามปกติ ทุกคนชักดาบออกมาและรอคำสั่งโจมตี

“โดยปราศจากเรื่องไร้สาระ Tang Zhen จึงออกคำสั่งให้ยิงโดยตรง –

“””ดาด้า ดาดา ดาดา ดาดา!”” ”

“ทันใดนั้นเสียงคำรามของปืนกลหนักก็ดังขึ้นราวกับเคียวของยมฑูต เริ่มที่จะเก็บเกี่ยวเนื้อและเลือดของสิ่งมีชีวิต โคโบลด์ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามก็ล้มลงกับพื้นทันทีเป็นฝูงราวกับข้าวที่ถูกลมพัดปลิวไป –

“เลือดและเนื้อกระเซ็นกระจายไปทั่ว พลังของปืนกลหนักได้แสดงออกมาอย่างสมบูรณ์แบบในขณะนี้ เมื่อเผชิญกับกระสุนความเร็วสูงที่ร้ายแรง ร่างของชายผู้มีหัวสุนัขก็ถูกฉีกออกเป็นชิ้น ๆ อย่างต่อเนื่อง และเขาก็ล้มลงกับพื้นพร้อมกับส่งเสียงร้องอย่างน่าสังเวช –

“โคโบลด์ทั้งหมดตกตะลึงกับวิธีการฆ่าที่มีประสิทธิภาพสูงนี้ พวกเขาไม่ทันระวังเมื่อเห็นสหายของพวกเขาล้มลงกับพื้นและเสียชีวิตเป็นจำนวนมาก พวกเขาต้องการพุ่งไปข้างหน้าและช่วยเหลือพวกเขา แต่พวกเขาไม่มีโอกาสเพราะกระสุนจะฉีกร่างของพวกเขาเป็นชิ้น ๆ ในวินาทีถัดไป –

“ยามของปรมาจารย์โคโบลด์คำรามและสร้างกำแพงป้องกันด้วยร่างกายของพวกเขา ปิดกั้นกระสุนที่ยิงไปที่ปรมาจารย์โคโบลด์ ก่อนที่พวกเขาจะตาย พวกเขาก็คำรามเสียงดัง โดยขอให้เพื่อนๆ ปกป้องปรมาจารย์โคโบลด์และอพยพออกไป –

“หัวหน้าเผ่าโคโบลด์แทบจะอาเจียนเป็นเลือด มันเฝ้าดูขณะที่คนของมันเองถูกฆ่าตาย เหล่า Warriors จัดการการโจมตีเพียงไม่กี่ครั้ง แต่พวกเขาสามารถพุ่งออกมาได้เพียงสิบกว่าเมตรก่อนจะล้มลงกับพื้น –

“ในชั่วพริบตา ชนเผ่าของเขามากกว่าครึ่งล้มลง ส่วนที่เหลือไม่ได้ดีไปกว่านี้แล้ว เพราะพวกเขาเกือบจะหวาดกลัวจนหมดสติไปแล้ว –

ถอย! ถอย!

“หัวใจของผู้เฒ่าโคโบลด์มีเลือดออก แต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากออกคำสั่งให้ล่าถอย หากเขายังคงลังเล กลุ่มของเขาทั้งหมดจะถูกกำจัดจริงๆ –

“เผ่าพันธุ์มนุษย์ ฉันไม่สามารถอยู่ใต้ท้องฟ้าเดียวกันกับคุณได้ จากนี้ไปถ้าฉันเจอมนุษย์คนไหนอีก ฉันจะจับพวกมันและถลกหนังทั้งเป็นเพื่อระบายความเกลียดชังในใจฉันอย่างแน่นอน! –

“หัวหน้าเผ่าโคโบลด์ซึ่งได้รับการปกป้องโดยองครักษ์ของเขา ได้สาบานว่าจะตายในใจ! –

“น่าเสียดายที่ผู้เฒ่าโคโบลด์ไม่รู้ว่าถังเจิ้นไม่ได้วางแผนที่จะปล่อยโคโบลด์ตัวเดียวออกไปในวันนี้ ยิ่งไปกว่านั้น เขายังเป็นบุคคลสำคัญของกลุ่มโคโบลด์อีกด้วย แม้ว่าเขาจะไล่ตามเขาไปจนสุดขอบโลก ถังเจิ้นก็จะไม่มีวันปล่อยเขาไป –

“เมื่อเห็นว่าคนหัวสุนัขเริ่มหลบหนีไปทุกทิศทุกทางภายใต้คำสั่งของหัวหน้ากลุ่ม Tang Zhen จึงส่งสัญญาณให้รถออฟโรดทั้งห้าคันแยกกันและไล่ล่าทันที ในเวลาเดียวกัน เขาก็สั่งให้ทหารที่อยู่ข้างหลังเขาบุกโจมตี! –