ฉันมีความเข้าใจที่ไม่มีใครเทียบได้ - บทที่ 113

บทที่ 113: Willow Cow ต้องการแก้ปมในใจของเธอ (5)

ผู้แปล: 549690339

หาก Liu Xu และ No Flower พบกับสิ่งนี้ เขาคงจะเข้าไปดู แต่ Yun Zihai ควรจะลืมมันไป

สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือแถบความคืบหน้า นอกนั้นก็วางอย่างอื่นทิ้งไปได้เลย

ท้ายที่สุด เขาไม่สามารถแบกต้นไม้ยักษ์ติดตัวไปด้วยได้ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถลองขุดรอยฝ่ามือออกมาได้

เขาสามารถเติมเต็มความปรารถนาของเขาได้หลังจากที่เขาแถบความคืบหน้าเสร็จสิ้นแล้ว

“คุณถูก. มันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ” นายไปรษณีย์เฒ่ารู้สึกว่าเขาคิดมากเกินไปจึงไม่ได้พูดอะไรอีก เขากลับมาที่ห้องของเขาและกลับไปยุ่งกับตัวเอง

Xu Bai จ้องมองไปที่ต้นไม้ยักษ์ตามปกติ แถบความคืบหน้าเพิ่มขึ้นอย่างช้าๆ

เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ และในชั่วพริบตาก็เป็นเวลาเที่ยงวัน

แม้ว่าจะมีเรื่องสำคัญเกิดขึ้นที่ไปรษณีย์หยินและบุรุษไปรษณีย์หลายคนเสียชีวิต แต่ทุกวันนี้ผู้คนก็ไม่ขาด

มีคนไม่กี่คนที่มาที่ Yin Posthouse และเริ่มตั้งแผงขายของ

โรงไปรษณีย์หยินซึ่งแต่เดิมเย็นชาและไร้ความร่าเริง ดูเหมือนจะมีชีวิตชีวาเล็กน้อยในเวลานี้

Xu Bai เดินไปรอบๆ สักพัก เมื่อเขาไม่เห็นแถบความคืบหน้าใดๆ เขาก็กลับไปที่ต้นไม้ยักษ์และทำงานต่อ

แม้ว่าบุรุษไปรษณีย์เหล่านั้นจะรู้สึกแปลก แต่พวกเขาก็ยังทำหน้าที่ของตนเองและไม่รบกวนพวกเขา

เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ Xu Ben คิดว่าวันนี้จะจบลง เขาไม่คาดคิดว่าจะมีทีมงานเดินผ่าน Yin Posthouse และหยุด

พวกเขาทั้งห้าขี่ม้าและมัดไว้กับต้นไม้ด้านนอก

แต่ละคนมีกลิ่นเหม็นจากการเดินทาง นอกจากนี้ยังมีเจตนาฆ่าเล็กน้อยอีกด้วย

เป็นเรื่องปกติที่ผู้คนที่ท่องไปในโลกแห่งการต่อสู้จะมีเจตนาฆ่า

หลังจากที่ทั้งห้าคนเข้ามาแล้ว พวกเขาก็มองไปรอบๆ แผงขายของเป็นอันดับแรก พวกเขาไม่พบสิ่งที่ดี ดังนั้นพวกเขาจึงนั่งลงในที่นั่งที่เตรียมไว้โดย Yin Posthouse และพักผ่อนระยะสั้นๆ

หนึ่งในนั้นมีใบหน้าที่ดูดุร้ายและมองไปรอบ ๆ

เมื่อชายคนนั้นเห็น Xu Bai เขาก็หยุดครู่หนึ่งแล้วมองออกไป

“พี่สาม อย่าก่อปัญหา” ผู้นำเป็นชายวัยกลางคน เมื่อเขาเห็นพฤติกรรมของชายผู้แข็งแกร่ง เขาก็รีบตำหนิว่า “ธุรกิจมีความสำคัญมากกว่า”

ชายร่างกำยำพยักหน้า การจ้องมองของเขากวาดผ่าน Xu Bai เป็นครั้งคราว และดวงตาของเขาก็แสดงอารมณ์ที่อธิบายไม่ได้

หลังจากจุดธูปได้ระยะหนึ่ง ทั้งห้าคนก็พักผ่อนและพร้อมที่จะออกเดินทาง

พี่ชายคนที่สามที่แข็งแกร่งไม่สามารถรับมันได้อีกต่อไป เขาเดินไปหาชายวัยกลางคนแล้วกัดฟัน” เจ้านาย เราเดินทางมานานมากแล้ว และฉันก็ไม่ได้สร้างปัญหาใดๆ เลย มันก็แค่สักพักหนึ่ง โอเคไหม?”

คนโตขมวดคิ้วและมองไปที่พี่ชายคนที่สาม จากนั้นก็ไปที่ซูไป๋ หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็พยักหน้าเล็กน้อย””ฉันจะให้เวลาคุณเพียงบางส่วนเท่านั้น ถ้าเอาออกมาไม่ได้ก็ลืมมันซะ”

จากนั้นเขาก็จากไปพร้อมกับคนอื่นๆ

พี่ชายคนที่สามยังคงอยู่ที่ที่เขาอยู่ หลังจากที่พี่ชายคนแรกและคนอื่น ๆ จากไป เขาก็ลูบมือแล้วเดินไปหาซูไป่อย่างตื่นเต้น

Xu Bai กำลังจ้องมองที่ต้นไม้ยักษ์อย่างตั้งใจ เมื่อเขาได้ยินเสียงฝีเท้าข้างหลัง เขาก็หันกลับมาและเห็นชายร่างกำยำคนหนึ่งเดินมาหาเขา

“น้องชาย…เราคุยกันได้ไหม? ฉันมีเงินอยู่นี่ไง…” เปล่า กำลังจะไปแล้ว

พูด.

“ไม่สนใจ.” การจ้องมองของ Xu Bai เปลี่ยนไปอย่างเย็นชา

คำง่ายๆ สามคำทำให้การแสดงออกของเธิร์ดเปลี่ยนไปเล็กน้อย

“คุณหมายความว่าอย่างไร?”

“ฉันไม่เคยพบคุณมาก่อน คุณมาที่นี่เพื่อคุยกับฉันเกี่ยวกับบางอย่าง แต่ฉันไม่สนใจ ตอนนี้คุณเข้าใจแล้วหรือยัง?” Xu Bai ยังคงจ้องมองที่แถบความคืบหน้า

“คุณยังฟังฉันไม่จบเลย” แบบนี้ผมยังใหม่กับที่นี่เลยไม่ค่อยคุ้นเคยกับภูมิประเทศครับ คุณช่วยนำทางฉันได้ไหม” พี่สามพูดอย่างกังวล

ในเวลาเดียวกัน เขาก็เปิดถุงเงินที่เอวและเผยให้เห็นเงิน

“ไม่สนใจ.” ซูไป๋กล่าวต่อ

พี่ชายคนที่สามขมวดคิ้วมากยิ่งขึ้นเมื่อได้ยินสิ่งนี้

อย่างไรก็ตาม เขาจำสิ่งที่เจ้านายของเขาพูดเมื่อกี้ได้และคิดอย่างรอบคอบอยู่ครู่หนึ่ง เขาไม่พูดอะไรอีกและหันหลังออกไป

ก่อนที่เขาจะหันหลังกลับ สายตาของเขาก็กวาดไปทั่วร่างกายของ Xu Bai ด้วยความหมายที่ไม่รู้จัก

หลังจากที่พี่ชายคนที่สามจากไปแล้ว Xu Bai ก็จ้องมองที่แถบความคืบหน้าบนต้นไม้อยู่พักหนึ่ง ในที่สุดเขาก็ถอนหายใจและยืนขึ้นอย่างช้าๆ เขามาที่ประตูห้องของไปรษณีย์เก่า

“ฉันจะออกไปข้างนอกสักพัก. ผู้อาวุโสโปรดช่วยฉันดูต้นไม้นี้หน่อย”

“ไป. ฉันเป็นเจ้าหน้าที่ ฉันยังสามารถจัดการสิ่งต่าง ๆ ที่นี่ “เสียงของนายไปรษณีย์คนเก่าดังขึ้น

Xu Bai ไม่ได้พูดอะไรอีก ด้วยดาบหัวผีที่เอวของเขา เขาเดินออกจากที่ทำการไปรษณีย์หยิน

ภายนอกไปรษณีย์หยิน

พี่ชายคนที่สามได้พบกับบอสและคนอื่นๆ

“ทำไมฉันไม่เห็นเขา? ทำไมคุณไม่พาเขามาที่นี่” น้ำเสียงของบอสดูแปลกๆ

หมายเลข 3 ส่ายหัว ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโลภ

“อย่าสร้างปัญหาในเวลานี้ เข้าใจไหม” เจ้านายเตือน

“ฉันเข้าใจ ฉันเข้าใจ” พี่ชายคนที่สามรีบตอบตกลง” คุณก็รู้จักฉันเหมือนกัน เด็กคนนี้มีผิวบอบบาง เนื้อนุ่ม และหน้าตาหล่อเหลา ฉันทนไม่ไหวจริงๆ หลังจากเรื่องนี้จบลงฉันจะตามหาเขา ไม่ต้องกังวล หลังจากเรื่องนี้จบลง ฉันจะทำลายศพ ‘”’

บอสพยักหน้าและไม่ได้พูดอะไรอีก แต่ดูเหมือนเขาจะยอมรับการกระทำของพี่สามโดยปริยาย

ทั้งห้าคนมีความกังวลมาก พวกเขาไม่ได้อยู่อีกต่อไปและเดินไปในทิศทางเดียว

หลังจากที่พวกเขาจากไปสักพัก Xu Bai ก็เดินออกมาจากเงามืดข้างๆ เขา ดวงตาของเขาเย็นชา “ผิวนุ่มและเนื้อนุ่ม?”

“คุณสมบัติที่สวยงาม?” “ คุณยังอยากมาหาฉันทีหลังและทำลายศพเหรอ?”

“งั้นผมคงต้องเก็บคุณไว้..”