ฉันมีความเข้าใจที่ไม่มีใครเทียบได้ - บทที่ 137

บทที่ 137: มีวัดทางตะวันตกของเขต Sheng

ผู้แปล: 549690339

เขาระมัดระวังในการทำสิ่งต่าง ๆ มาโดยตลอด แต่เขาไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้

“คุณไม่มีมัน แต่ฉันมี” ฉันแค่อยากจะเสียอะไรนิดหน่อย” Xu Bai หยิบยาขวดเล็กออกมา

เขาเริ่มถามว่ามีวิธีอื่นใดในการขู่กรรโชกคำสารภาพด้วยการทรมานหรือไม่ เขาไม่ต้องการเสียยาเม็ด ท้ายที่สุดแล้ว เขาไม่พบ Qingxue ดังนั้นจึงไม่มีแหล่งจัดหาสำหรับยาเม็ดนี้

พวกเขาทั้งสองกำลังวางแผนเสียงดัง และลอร์ดพิษพันหน้าก็ตอบสนองตามธรรมชาติ เขาลืมตาขึ้นและมองไปที่ขวดยาในมือของ Xu Bails เขาสับสนอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะตอบสนองอย่างรวดเร็ว

“ยาเม็ดกลืนหัวใจมดร้อยตัว!”

เขาสัมผัสได้ชัดเจนว่าลอร์ดพิษพันหน้าดูเหมือนจะรู้จักเขาและกลัวมาก

หยุนซีไห่ก็จำมันได้เช่นกัน” ดูเหมือนว่าความเข้าใจผิดระหว่างคุณกับเจ้าหญิงเก้าได้รับการแก้ไขแล้ว เธอยังสามารถให้สิ่งนี้แก่คุณได้ นี่คือสิ่งที่องค์หญิงเก้าใช้เพื่อบังคับคำสารภาพ ‘”’

Xu Bai พูดไม่ออก

เขาอยากจะบอกว่าเขาขู่กรรโชกสิ่งนี้จาก Qingxue แต่เขารู้สึกว่ามันจะส่งผลต่อภาพลักษณ์เชิงบวกของเขาถ้าเขาพูด

คนๆ หนึ่งจะไม่ยอมเผชิญหน้าได้อย่างไร?

ภาพลักษณ์อันชอบธรรมของ Xu Bai ไม่สามารถทำให้มัวหมองได้ด้วยขวดยา

‘ เธอหลงใหลมากเกินไป ‘”’ ฉันจะไม่ให้มันกับฉัน”” ฉันทำได้เพียงยอมรับมันอย่างไม่เต็มใจ”” Xu Bai ถอนหายใจ

ชิง Xue ไม่ได้อยู่ที่นี่ ไม่เช่นนั้นเธอคงจะกลอกตาอย่างแน่นอน

“เมื่อคุณจำยาเม็ดนี้ได้ คุณจึงเข้าใจความเจ็บปวดของเขาโดยธรรมชาติ ถ้าฉัน Xu Bai เปลี่ยนหัวข้อ แต่เขายังพูดไม่จบประโยค

“ฉันจะพูด” เจ้าพิษพันหน้าตอบอย่างรวดเร็ว

Xu Bai เลิกคิ้ว รู้สึกว่าเจ้าพิษพันหน้าค่อนข้างมีไหวพริบ

“ฉันเล่นกับยาพิษ แน่นอนว่าฉันเข้าใจผลของมัน ฉันทนความเจ็บปวดไม่ได้ ดังนั้นฉันอาจจะตายอย่างรวดเร็วเช่นกัน ‘” ‘สิ่งที่คุณอยากรู้ก็คือใครคือผู้บงการ” ลอร์ดพิษพันหน้ากล่าว ฉันรู้ว่าใครจ้างฉัน แต่บุคคลนั้นไม่ใช่ผู้บงการอย่างแน่นอน เขาเป็นแค่คนกลาง”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ Xu และ Bai ไม่ได้พูดอะไรเลย แต่พวกเขายังคงรอต่อไป

เนื่องจากฟันหักของเขา จึงเป็นเรื่องยากมากสำหรับราชาพิษพันหน้าที่จะพูด แต่เขาก็ยังคงสามารถจัดการสิ่งที่กำลังจะพูดให้จบได้

“เป็นวัดที่อยู่ห่างจากเทศมณฑลเซิงไปทางเหนือประมาณ 300 ไมล์ วัดไม่มีชื่อ พระข้างในพบฉันและขอให้ฉันฆ่าคุณ”

วัดนิรนามเหรอ?

Xu Bai ลูบคางของเขา นี่เป็นเบาะแสใหม่ แต่มันสมเหตุสมผลหรือไม่?

“ฉันพูดสิ่งที่ฉันสามารถพูดได้ ไม่ว่าจะจริงหรือไม่ คุณก็ย่อมมีข้อสรุปเป็นของตัวเอง ฉันแค่บอกความจริงเท่านั้น” เจ้าพิษพันหน้ากล่าว

Xu Bai มองไปที่ Yun Zihai”

หยุนซีไห่พยักหน้า”

ดวงตาของเจ้าพิษพันหน้าเบิกกว้าง” ฉันบอกคุณทุกอย่างที่ฉันรู้แล้ว แต่คุณยังคงต้องการโหดเหี้ยมกับฉัน นี่มันไม่สมเหตุสมผลเกินไป คุณยังมีศีลธรรมในโลกการต่อสู้บ้างไหม?”

สองคนนี้ประมาทเกินไป!

ฉันพูดไปแล้ว แต่คุณยังคงปฏิบัติต่อฉันแบบนี้

สิ่งนี้สมเหตุสมผลไหม?

เจ้าพิษพันหน้าเต็มไปด้วยความเสียใจ เขาไม่ควรหนีไปในตอนนั้น แทนที่จะหลบหนี เขาอาจต่อสู้จนตายได้เช่นกัน เขาคงไม่ต้องทนกับความอัปยศอดสูเช่นนี้

ยาเม็ดที่เขาคาดหวังไม่ปรากฏ ภายใต้การจ้องมองที่ประหลาดใจของเจ้าพิษพันหน้า Xu Bai เก็บขวดไว้

เขาดึงใบมีด Ghost Head ออกมาและวางมันลงบนคอของ Poison Lord พันหน้า

“มีอะไรอยากจะพูดอีกไหม” ซูไป๋กล่าว

Poison Lord พันหน้าส่ายหัวแล้วพูดว่า “นับตั้งแต่ฉันเข้าสู่อาชีพนี้ ฉันก็คิดถึงเรื่องนี้แล้ว โลกแห่งการต่อสู้เป็นโลกของตัวเอง ในโลกแห่งการต่อสู้อันเลวร้ายนี้ มีกี่คนที่จะมีจุดจบที่ดีได้? อย่างไรก็ตาม ฉันเคยผ่านประสบการณ์มากมายที่คนธรรมดาไม่สามารถแม้แต่จะหวังที่จะบรรลุได้ มันเพียงพอแล้ว.”

Xu Baixiao โบกมือใบมีด Ghost Head ในมือของเขา

เลือดสดกระเซ็นไปทั่วห้องของหยุนซีไห่

ในขณะนี้ หยุนซีไห่ไม่ได้พูด

เมื่อ Xu Bai หันกลับมามองเขา ในที่สุดเขาก็ตอบสนอง

“ พี่ Xu ฉันคิดว่าเราสองคนไปดูได้” เมฆมาจากทะเล

ไม่ว่าข่าวจะเป็นจริงหรือเท็จ อย่างน้อยก็เป็นเพียงข่าวชิ้นหนึ่ง ในสถานการณ์ที่ไม่สามารถตรวจสอบได้ ก็ต้องตรวจสอบ

“เราจะออกเดินทางคืนนี้” “สิ่งต่างๆ จะเปลี่ยนไปถ้าเราล่าช้า” Xu Bai กล่าว

จากข่าวนี้ เป็นการดีกว่าสำหรับพวกเขาที่จะดำเนินการโดยเร็วที่สุด หากพวกเขามาสาย พวกเขาคงจะไม่ทันระวังตัว

หยุนซีไห่ไม่ได้พูดอะไรอีก เขาพบแปรงและหนังสืออยู่ในห้อง

“ไปกันเถอะ.”

ทั้งสองคนออกจากสำนักงานเทศมณฑลและรีบไปยังสถานที่ที่ลอร์ดพิษพันหน้าได้กล่าวไว้ก่อนหน้านี้

ในขณะนี้ ค่ำคืนนั้นมืดมิดแล้ว โดยเฉพาะในถิ่นทุรกันดารนอกเมือง ยิ่งกลางคืนยิ่งกลืนเข้าไป ทำให้ดูน่ากลัวเล็กน้อย

Xu Bai และ Yun Zihai เดินในความมืดโดยไม่พูดอะไรสักคำ

ตามคำบอกเล่าของ Thousand Face Poison Lord มีวิหารแห่งหนึ่งอยู่ห่างจากเทศมณฑล Sheng ไปทางเหนือไม่ถึงสามร้อยไมล์ พวกเขากำลังมุ่งหน้าไปทางนั้น

มันเป็นการเดินทางที่สงบสุข ไม่มีอะไรเกิดขึ้น. ไม่มีใครขวางทางหรือเกิดอุบัติเหตุใดๆ อย่างที่ Xu Bai จินตนาการไว้

พวกเขาก็เร็วมากเช่นกัน เมื่อพวกเขากำลังจะไปถึงที่หมาย ครึ่งแรกของคืนยังไม่ผ่านไป

ภูเขาปรากฏต่อหน้าพวกเขา ขวางทางพวกเขา

พวกเขาทั้งสองหยุดและเงยหน้าขึ้นพร้อมกันโดยมองไปที่ภูเขาที่ไม่สูงเกินไป

เนื่องจากมืดเกินไป เขาจึงไม่สามารถมองเห็นสถานการณ์ภายในได้ชัดเจน อย่างไรก็ตาม ถนนบนภูเขาที่อยู่ตรงหน้าเขายังคงค่อนข้างราบเรียบ วัชพืชโดยรอบมีทั้งสองด้าน เห็นได้ชัดว่ามีคนเดินผ่านบ่อยๆ

เหมาะสมมากที่จะอธิบายสถานการณ์ปัจจุบันของพวกเขา

“มีคนเดินบนถนนบนภูเขา ดูเหมือนว่าบนภูเขาลูกนี้มีคนอยู่จริงๆ “ซูไป๋กล่าว

สถานที่เช่นนี้อยู่ห่างไกลจากระดับเทศมณฑลมาก และยังห่างไกลจากเทศมณฑลอื่นมากด้วย มันบังเอิญติดอยู่ในระยะไกลสุดขั้วนี้..