ฉันมีความเข้าใจที่ไม่มีใครเทียบได้ - บทที่ 325

ตอนที่ 325: บทที่ 126 – ระดับการเรียนรู้ของการจัดการ การใช้งานใหม่ (2)

ผู้แปล: 549690339

มันประณีตและสมบูรณ์แบบ

โดยเฉพาะเวลามีคนนอนอยู่บนเก้าอี้ข้างเตียง

มนุษย์?

หัวหน้าครอบครัวขยี้ตาและสงสัยว่าพวกเขาเห็นผิดหรือเปล่า

จะมีใครอยู่ที่นี่ได้ยังไง?

ชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ ท่าทางของชายหนุ่มหยิ่งมาก

ชายหนุ่มถือมีดอยู่ในมือขวา

ใบมีดนั้นคม และภายใต้แสงนั้น มันวูบวาบด้วยแสงเย็น

“ซูไป่” หัวหน้าตระกูล Zhao จำชายหนุ่มคนนี้ได้และอุทานเสียงดัง

เมื่อเขาตะโกน คนรอบข้างเขาก็มีปฏิกิริยาโต้ตอบ

เนื่องจากเขาก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งหัวหน้าครอบครัวแล้ว จึงมีข่าวเกิดขึ้น บรรดาผู้ที่ตอบสนองอย่างรวดเร็วได้รวมตัวกันแล้วและมองดู Xu Bai อย่างระมัดระวัง

มีข่าวลือว่า Xu Bai เป็นคนพยาบาทและมีพลังมาก โดยธรรมชาติแล้วพวกเขาจะต้องระวังตัว

“ทุกคนอย่ากลัวอย่ากลัว ฉันไม่ใช่สัตว์กินคน ดังนั้นอย่าทำแบบนี้” ซูไป๋โบกมือเมื่อเห็นสิ่งนี้และพูดอย่างไม่ใส่ใจ

การปรากฏตัวของเขาทำให้หัวหน้าครอบครัวน่าสงสัยมากยิ่งขึ้น

เห็นได้ชัดว่าหัวหน้าตระกูล Zhao เป็นผู้นำของกลุ่มนี้ หลังจากได้ยินคำพูดของ Xu Bails เขาก็พูดอย่างรวดเร็วว่า “Xu Bai ฉันแนะนำให้คุณอย่าหุนหันพลันแล่น ที่เลวร้ายที่สุดในหมู่พวกเราคือผู้เชี่ยวชาญระดับเจ็ด คุณอาจไม่สามารถเอาชนะคนได้มากกว่า 20 คน”

ด้วยเหตุผลบางอย่าง เขาไม่มั่นใจในคำพูดของเขา

เห็นได้ชัดว่ามีคนอยู่เคียงข้างมากขึ้น แต่พวกเขาไม่มีความมั่นใจ อีกฝ่ายเป็นเพียงคนเดียว แต่มันทำให้เขาตัวสั่นด้วยความกลัว

“เราทุกคนต่างก็เป็นคนมีวัฒนธรรม การต่อสู้และการฆ่านั้นไร้วัฒนธรรมเกินไป “ซูไป๋ยิ้มอย่างอ่อนโยน แต่คำพูดที่เขาพูดทำให้ผู้คนรู้สึกราวกับว่าพวกเขาตกลงไปในห้องใต้ดินน้ำแข็ง” นอกจากนี้ ถ้าฉันอยากจะฆ่าคุณจริงๆ พวกคุณคงไม่เพียงพอที่จะเติมเต็มช่องว่างระหว่างฟันของฉัน ”

ทันทีที่เขาพูดจบ หัวหน้าครอบครัวก็ก้าวถอยหลังพร้อมกัน

ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่มีความกล้าหาญ ตรงกันข้าม ความกล้าหาญของพวกเขาไม่ได้ต่ำเลย

คนไหนในพวกเขาที่ไม่ได้ต่อสู้อย่างหนักเพื่อเป็นหัวหน้าครอบครัว? หากพวกเขาไม่มีความกล้าหาญ พวกเขาก็คงไม่มีสถานะเช่นนี้

อย่างไรก็ตาม บางครั้ง เมื่อเรายากจน เราก็จะตรงไปตรงมามากขึ้นไปอีก

หลังจากที่พวกเขามีธุรกิจและสถานะของครอบครัวในปัจจุบัน พวกเขาก็ขี้อาย ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขามีเกียรติและความมั่งคั่งมากมายให้เพลิดเพลิน พวกเขาสูญเสียมันไปที่นี่ได้อย่างไร?

“คุณหมายถึง…คุณจะไม่ลงมือเหรอ?” หัวหน้าตระกูล Zhao เข้าใจความหมายและถาม

“แน่นอน ตราบใดที่คุณบอกฉันว่าใครยุยงให้คุณทำให้ฉันตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ ตลอดไปจะไม่เป็นไร” Xu Bai พูดอย่างไม่แยแสlv” อย่าเพิ่งบอก

ฉัน…” ฉันจะไม่ทำอะไรคุณ แต่คุณรู้ไหมว่าคุณเข้ามาได้อย่างไร”

“เป็นยังไงบ้าง?” หัวหน้าตระกูล Zhao มองไปทางซ้ายและขวา เมื่อเห็นว่าไม่มีใครตอบ เขาก็ทำได้แค่พูดอีกครั้ง

ฉันแค่สงสัยและไม่มีหลักฐานใดๆ พวกคุณที่รวมตัวกันเพื่อกดดันฉันเป็นข้อกล่าวหาที่ผิด ๆ แล้ว” Xu Bai ตอบ” แน่นอนว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่ อย่างไรก็ตาม ทุกท่านทราบดีว่าฝ่าบาททรงยกย่องข้าพเจ้าเป็นอย่างมาก หากฉันไม่ผิด ฉันแค่ต้องพูดสองสามคำต่อหน้าฝ่าบาท…” เขาไม่พูดต่อ แต่ความหมายของเขาชัดเจน

ตามความเห็นของ Xu Bai ไม่จำเป็นต้องใช้กำลังในขณะนี้ สิ่งที่เขาต้องทำคือข่มขู่พวกเขาเพียงเล็กน้อย และหัวหน้าครอบครัวเหล่านี้ซึ่งคุ้นเคยกับการใช้ชีวิตที่สะดวกสบาย จะอธิบายตัวเองทีละคน

“ตราบใดที่คุณตอบคำถามของฉัน สิ่งที่เรียกว่าอาชญากรรมจะหายไปตามธรรมชาติ” Xu Bai กล่าวต่อ

“มันคืออะไร?” หัวหน้าตระกูล Zhao ถาม

จริงๆ แล้วตอนนี้เขาได้ยินมันชัดเจนมากแล้ว

ทุกคนที่อยู่ตรงนั้น รวมทั้งเขา ต่างก็เข้าใจดีว่าเขาหมายถึงอะไร

หากเป็นกรณีนี้ พวกเขาจะตบหน้าจักรพรรดิ

ใน Great Chu การตบพระพักตร์จักรพรรดิจะส่งผลอย่างไร?

ตัดสักพันครั้งก็ยังไม่พอ

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ หัวหน้าครอบครัวก็ตัวสั่นไปหมด และบางคนถึงกับทุบหน้าอกด้วยความเสียใจ

ตอนนั้นเขาตื่นเต้นและหุนหันพลันแล่นเกินไป ถ้าเขารู้ก่อนหน้านี้ เขาคงจะเล่นได้อย่างปลอดภัย ไม่อย่างนั้นเขาจะลงเอยแบบนี้ได้อย่างไร?

“บอกฉันหน่อยว่าใครยุยงให้คุณกดดัน” Xu Bai เล่นกับ Ghost Head Blade ดวงตาของเขาหรี่ลง

“มันเป็นจดหมาย เราแต่ละคนได้รับจดหมายฉบับหนึ่ง” หัวหน้าตระกูล Zhao หยิบจดหมายออกมาจากกระเป๋าของเขาแล้วพูดว่า”” จดหมายบอกว่าคุณเป็นฆาตกร หากเราไม่กำจัดคุณ ครอบครัวของเราก็จะไม่มีใครรอด และคุณบังเอิญติดคุก ดังนั้น… เรากังวลว่าจะเกิดปัญหา เราจึงทำตามที่จดหมายบอกและรวมพลังเพื่อกดดันพวกเขา”

“คุณพกจดหมายติดตัวไปด้วยหรือเปล่า” Xu Bai ขมวดคิ้ว

เขารู้สึกว่าอาจเป็นเพราะพวกเขาสงบสุขมานานเกินไปที่หัวหน้าครอบครัวเหล่านี้สูญเสียความกล้าหาญไปเพิ่มเติมจากความเข้มแข็งก่อนหน้านี้

“ฉันเผื่อไว้เผื่อว่ามีอะไรเปลี่ยนแปลง และฉันสามารถผลักดันมันไปที่จดหมายฉบับนี้ได้ “ หัวหน้าตระกูล Zhao ส่งจดหมายถึง Bai และพูดว่า“ ท่าน Xu นี่คือแผน” ในเวลานี้ เขาก็เปลี่ยนวิธีพูดกับเธอด้วย

Xu Bai หยิบจดหมายและหยิบนกกระเรียนกระดาษออกมาจากอกของเขา เขาไม่ได้สนใจคนกลุ่มนี้ แต่ใช้เทคนิคการติดตามบนจดหมาย

นกกระเรียนกระดาษบินขึ้นลงและหยุดที่จดหมาย

สักพักมันก็กลายเป็นกองขี้เถ้าและหายไป

“เขาระมัดระวังจริงๆ เขายังตัดเส้นทางหลบหนีของเขาออก “ Xu Bai ลูบคางของเขาและคิดกับตัวเอง

จังหวะนี้ได้ตัดร่องรอยการค้นหาทั้งหมดออกไป เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายรู้ว่าหากพวกเขาทิ้งร่องรอยไว้ Xu Bai จะสามารถติดตามพวกเขาได้ อย่างไรก็ตาม ปัญหาคือเบาะแสดูเหมือนจะถูกตัดออกไปอีกครั้ง

อีกฝ่ายไม่ได้ทิ้งร่องรอยใดๆ ไว้เบื้องหลัง

ในขณะที่ Xu Bai กำลังขมวดคิ้วและคิด กลุ่มหัวหน้าครอบครัวก็ไม่กล้าตอบ พวกเขาทั้งหมดยืนอยู่ด้านข้างตัวสั่นด้วยความกลัว

ท้ายที่สุดแล้ว ตัวตนของบุคคลนี้แตกต่างไปแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงต้องพูดน้อยลงตามธรรมชาติเพื่อป้องกันไม่ให้สิ่งอื่นเกิดขึ้น