ฉันมีความเข้าใจที่ไม่มีใครเทียบได้ - บทที่ 52

บทที่ 52: ผู้ถวายทานผู้อุทิศแด่พระพุทธเจ้า (1)

ผู้แปล: 549690339

คนที่ตกปลาอาจจะประมาท แต่เมื่อปลาจับเหยื่อ พวกเขาจะมีความสุขเหมือนเด็กๆ เสมอ

หลังจากใช้ความพยายามอย่างมาก อวนก็เปิดออกแล้ว รอให้ปลาตกลงไป

มันเป็นคืนนอนไม่หลับและเขายุ่งมาก

หลังจากที่ Xu Bai กลับไปที่บริษัทคุ้มกัน เขาก็เปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าที่เขาไม่ค่อยได้ใส่และเอาผ้าปิดหน้า

เขาพบสมุดบัญชีที่เขาทิ้งไว้ในสถานที่ลับและเปลี่ยนเป็นกระบี่ยาวธรรมดาก่อนจะรีบไปที่บ้านพักของหลิว

ถนนมืด ถนนรกร้าง ซูไป๋มาถึงคฤหาสน์หลิว ประตูที่คุ้นเคยคุ้นเคย ถนนที่คุ้นเคยปีนข้ามกำแพงแล้วเข้าไป

ในขณะนี้ เขารู้สึกเหมือนว่าเขาเป็นเหมือนละครโทรทัศน์จากชาติที่แล้วเล็กน้อย และมันก็ก้าวร้าวมาก

มันเป็นอย่างนั้นในละครโทรทัศน์ไม่ใช่เหรอ? วีรบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ชอบที่จะก้าวไปสู่ที่สูงและทรงพลังและไม่เคยเลือกเส้นทางธรรมดาๆ

ตัวอย่างเช่น เมื่อพวกเขาดื่มอยู่บนชั้นสองของโรงเตี๊ยม พวกเขาสามารถลงบันไดได้ แต่ต้องกระโดดออกไปนอกหน้าต่าง

หลังจากพลิกตัวหลายครั้ง พวกเขาก็ล้มลงกับพื้นอย่างอวดดี

โอ้ใช่แล้ว ถ้ามีหญิงสาวสวยคนหนึ่งตกลงมาจากท้องฟ้าและถูกจับโดยพระเอกอย่างมั่นคง พวกเขาจะมองหน้ากันอย่างเสน่หาหลังจากหมุนตัวไปในอากาศสักสองสามครั้ง…

ไม่ ความรู้สึกของเดจาวูนั้นแรงเกินไป

Xu Bai ส่ายหัวพยายามกำจัดความคิดในหัวของเขา

บ้านพักหลิวยังคงเหมือนเดิม นอกเหนือจากคนรับใช้สองสามคนที่ลาดตระเวนไปมา ทุกอย่างก็เงียบสงบตามปกติ

หลังจากกระโดดลงจากกำแพง เขาก็มองไปทางซ้ายและขวา ขณะที่เขากำลังจะวิ่งไปที่ห้องของ Liu Xu เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะมีเสียงมาจากด้านข้าง

ผู้อุปถัมภ์คุณอยู่ที่นี่อีกครั้ง”

เสียงนี้อ่อนโยนและน่ารัก ฟังดูเหมือนสายลมฤดูใบไม้ผลิ ราวกับดวงอาทิตย์อันอบอุ่นในฤดูหนาวที่หนาวเย็น

Xu Bai รู้สึกตกใจ เมื่อเขาหันศีรษะไปมอง เขาก็พบบางสิ่งที่แวววาวอย่างยิ่งในคืนที่มืดมิด

นั่นเป็นคนหัวล้าน

ภายใต้แสงจันทร์ ศีรษะล้านสะท้อนแสงแปลกๆ โดยเฉพาะเหนือศีรษะล้าน แถบความคืบหน้าสีทองสะดุดตา

“พระอู๋ฮวา?”

Xu Bai สาปแช่งในใจ

“นับตั้งแต่คุณเข้าผิดห้องเป็นครั้งแรก ฉันก็สังเกตเห็นแล้ว อย่างไรก็ตาม ฉันรู้สึกว่าการพบคุณครั้งแรกกะทันหันเล็กน้อย ดังนั้นฉันจึงไม่ปรากฏตัว” ไม่มีดอกไม้ประสานฝ่ามือและโค้งคำนับเล็กน้อย” ฉันเดาว่า Almsgiver Liu คงจะบอก Almsgiver เกี่ยวกับฉันแล้ว มันไม่ควรหยาบคายตอนนี้””

ค่ำคืนนั้นมืดและลานบ้านก็เงียบสงบ

Xu Bai คว้ากระบี่ยาวที่เอวของเขา และจ้องมองไปที่ No Flower ความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขาไหลออกมาเล็กน้อย

พระท่านนี้ไม่ใช่คนใจดี

เพียงแค่ความมั่นคงนี้ก็ยังห่างไกลจากสิ่งที่อมตะคำนวณเหล็กสามารถเปรียบเทียบได้

“ผู้มีพระคุณ ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อต่อสู้ ฉันแค่อยากจะขอความช่วยเหลือ “ท่าทางของโนฟลาวเวอร์ดูสงบ เขายังคงจับมือกันไว้” ส่วนเรื่องระหว่างคุณกับผู้ตักบาตร Liu ฉันไม่เห็นอะไรเลย”

เมื่อเขาพูดแบบนี้ โนฟลาวเวอร์ก็ทำตัวปกติมาก

“เขาบอกว่าพระภิกษุไม่โกหกไม่ใช่หรือ? ทำไมคุณต้องโกหก?” Xu Bai กล่าวด้วยเสียงต่ำ

การโกหกโดยใช้คำโกหกปกปิดการโกหกสิ่งที่ได้รับก็จะเป็นเรื่องโกหกเสมอไป

พระภิกษุไม่ใช้คำว่าความจริงมิใช่หรือ?

“พระศาสดาของข้าพเจ้าเคยกล่าวไว้ว่าธรรมะของวัดไทเทเนียมได้เข้าสู่โลกมนุษย์และประสบกับทุกสิ่งในโลกมนุษย์ การโกหกก็เป็นหนึ่งในนั้น “โนฟลาวเวอร์พูดอย่างจริงจัง

Xu Bai พูดไม่ออก

คำตอบนี้ไม่คาดคิด

สมาชิกทุกคนของ Titanium Temple แข็งแกร่งขนาดนี้เลยเหรอ?

“อาจารย์ของฉันยังบอกอีกว่าถ้าคุณต้องการให้ใครสักคนเชื่อในมุมมองของคุณ สิ่งสำคัญที่สุดคือต้องมีหมัดที่แข็งแกร่ง แน่นอนว่านี่เป็นเพียงสิ่งแรกเท่านั้น อย่างที่สองคือเอาชนะพวกเขาในสนามที่พวกเขาเก่ง “โนฟลาวเวอร์พูดอย่างจริงจัง

เมื่อเห็นสีหน้าจริงจังของพระภิกษุและฟังคำพูดของเขา ซูไป๋ก็รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องตลก

คำพูดเหล่านี้ถูกต้องมาก และไม่มีอะไรผิดปกติกับพวกเขา

อย่างไรก็ตาม คำพูดเหล่านี้มาจากนักบวช ดังนั้นมันจึงแตกต่างออกไปเล็กน้อย

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่โนฟลาวเวอร์พูดทำให้ Xu Bai ต้องการพบกับเจ้านายของเขาจริงๆ

พวกเขาสอนอะไร..

หนึ่งในสิบวัดที่ยิ่งใหญ่ใน Great Chu มันฟุ่มเฟือยขนาดนั้นเลยเหรอ?

“เดิมพันอะไร?” ความสนใจของ Xu Bail ถูกกระตุ้น เขาลูบคางของเขา

“ฉันเห็นว่าคุณมีดาบยาวอยู่ที่เอว ดังนั้นคุณต้องเป็นนักศิลปะการต่อสู้ วัดไทเทเนียมของเราใช้แก่นแท้อันศักดิ์สิทธิ์ในการฉายแสงของพระพุทธเจ้า ยิ่งระดับพระพุทธศาสนาสูงเท่าใดความสามารถก็จะยิ่งแข็งแกร่งเท่านั้น ปรมาจารย์ในวิหารยิ่งทำลายไม่ได้อีก” ไม่มีดอกไม้ใดโค้งคำนับเล็กน้อย ดูถ่อมตนมาก

วัชระผู้อยู่ยงคงกระพัน?

กินใบมีดของฉันเหรอ?

ฉันไม่เคยได้ยินคำขอแปลกๆ แบบนี้มาก่อน” Xu Bai ดึงดาบยาวออกมาจากเอวของเขา” แล้วเดิมพันของคุณล่ะ?”

“เพราะฉันต้องการให้คุณช่วยฉันในเรื่องบางอย่าง แต่ฉันไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไร ดังนั้นฉันจึงเลือกวิธีที่ง่ายที่สุด หากฉันสามารถเอาดาบของคุณไปได้ คุณจะตกลงที่จะช่วยฉัน ถ้าไม่ฉันจะช่วยคุณบางอย่าง” ไม่มีดอกไม้ลดสายตาลงและสวดมนต์

หลังจากคิดถึงเรื่องนี้แล้ว เขาก็ตัดสินใจพบกับ Xu Bai

อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ ดูเหมือนว่าจะไร้จุดหมายที่จะพูดมากกว่านี้ ดังนั้นจึงเป็นการดีกว่าที่จะตรงประเด็น

จากสองสถานการณ์ที่เจ้านายของเขากล่าวถึง เขาเลือกอย่างหลังเพราะมันไม่เหมาะสำหรับเขาที่จะต่อสู้ในบ้านพักหลิว

การเอาชนะผู้อื่นในสาขาที่เชี่ยวชาญและทำลายความเชื่อของพวกเขาจะช่วยให้เขาซึมซับความต้องการของตัวเองได้อย่างราบรื่น นี่คือสิ่งที่เจ้านายของเขาสอนเขา

เบลด?

ไม่มีทาง.

แม้ว่าวิหารไทเทเนียมจะไม่ได้ฝึกฝนร่างกาย แต่ก็ใช้แก่นแท้ของสวรรค์ในการฉายแสงพุทธ ซึ่งอาจกล่าวได้ว่ายอดเยี่ยมทั้งในด้านการโจมตีและการป้องกัน

เขาสามารถบอกได้ว่าความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายอยู่ที่อันดับ 8 เท่านั้น เหตุผลก็คือความสามารถพิเศษของเขา ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงได้รับความสนใจอย่างมากในวิหารไทเทเนียม

ตาปัญญาคือความสามารถพิเศษของเขา

พระองค์ทรงได้รับดวงตาพุทธหนึ่งในห้าดวง คือ ตาเปล่า ตาสวรรค์ ตาที่มองเห็น ตาธรรม และตาพระพุทธเจ้า

สิ่งที่เรียกว่าตาแห่งปัญญาคือความสำเร็จของพระอรหันต์ เขาสามารถเห็นสัญญาณแห่งกรรมทั้งสิบสองและการหมุนเวียนของชีวิตและความตาย เพราะฉะนั้นจึงสามารถละวัฏจักรแห่งชีวิตและความตายได้ ไม่ถูกผูกมัดด้วยโลกกายและโลกจิต ออกจากขันธ์ทั้งห้า และออกจากโลกทั้งสามได้

สิ่งที่เรียกว่าตาแห่งปัญญาคือปัญญาของโลก มันยังคงมีแนวคิดของ ‘ฉัน’ แต่มันลึกซึ้ง เฉียบแหลม และคล่องตัวมากขึ้น ปัญญาของพระอรหันต์นั้นเป็นอิสระและไม่ยึดติด

แน่นอนว่ามันดูทรงพลังมาก แต่ไม่มีดอกไม้ใดที่มีความสามารถในการมองเห็นผ่านการฝึกฝนเท่านั้น และมันไปไม่ไกลเกินไป

โนฟลาวเวอร์เชื่อว่าไม่มีใครสามารถทะลุการป้องกันของเขาในฐานะนักศิลปะการต่อสู้ระดับแปดได้

แน่นอนว่าอัจฉริยะบางคนอาจจะสามารถทำได้ แต่พวกเขาทั้งหมดมีชื่อเสียง ดังนั้นโนฟลาวเวอร์จึงมั่นใจอย่างยิ่ง

เขาควรจะสามารถทนต่อมันได้

มันควรจะสามารถจับมันได้

“จริงเหรอ?” ดวงตาของ Xu Bai สว่างขึ้น

“ตราบใดที่สิ่งที่คุณพูดไม่ขัดใจของฉัน และไม่ทำร้ายคนธรรมดาๆ ในโลก ฉันก็เห็นด้วย “ไม่มีฟลาวเวอร์รู้สึกว่าจำเป็นต้องเพิ่มบางสิ่งบางอย่าง

เนื่องจากนี่คือการเดิมพัน เขาจึงต้องซื่อสัตย์ หากเขาไม่ซื่อสัตย์ อีกฝ่ายก็จะดูถูกเขา

“ฉันอยากให้คุณสอนพระพุทธศาสนาให้ฉันอย่างน้อยห้าวัน! “Xu Bai ยื่นมือของเขาแล้วพูด

หลังจากมีการร้องขอนี้แล้ว โนฟลาวเวอร์ก็ตกตะลึง เขาคิดถึงสถานการณ์ต่างๆ มากมาย แต่นี่เป็นสถานการณ์เดียวที่เขาไม่ได้คิดถึง

การสอนพระพุทธศาสนา?

นี่เป็นคำขอแปลกๆ แบบไหนกันนะ?

เป็นไปได้ไหม…นี่คือผู้มีพระคุณที่อุทิศตนเพื่อพระพุทธศาสนาหรือเปล่า?

มันต้องเป็นอย่างนั้น!

ถ้าเป็นคนอื่นพวกเขาคงทำคำขออื่นอย่างแน่นอน

แต่บุคคลนี้เพียงต้องการให้เขาพูดถึงพระพุทธศาสนาเท่านั้น

“เฮ้อ…” ไม่มีดอกไม้ถอนหายใจ

ดูเหมือนว่าความคิดก่อนหน้านี้ของเขาผิด แม้ว่าคนที่อยู่ตรงหน้าเขาจะเป็นคนเจียงหู แต่เขาก็เป็นคนเจียงหูที่มีสติปัญญา

“ดีดี. ผู้ตักบาตรท่านอุทิศตนเพื่อพระพุทธศาสนาและข้าพเจ้าก็เห็นด้วย ก่อนหน้านี้มีความเข้าใจผิด และฉันก็ผิวเผินเกินไป” ไม่มีฟลาวเวอร์พูดอย่างจริงจัง

Xu Bai พูดไม่ออก

เขารู้สึกว่าอีกฝ่ายเข้าใจอะไรบางอย่างผิด..