ฉันมีความเข้าใจที่ไม่มีใครเทียบได้ - บทที่ 76

บทที่ 76: สิ่งที่เรียกว่าความกล้าหาญในหยิน

ผู้แปล: 549690339

จริงๆ แล้ว Liu Xu ไม่ผิด Xu Bai มีความคิดบางอย่าง แต่สิ่งที่เรียกว่าความคิดไม่ได้เกี่ยวกับชายที่กำลังกวาดพื้น

เขาสนใจตัวตนของชายกวาดพื้นเป็นอย่างมาก แต่สิ่งที่เขาสนใจมากกว่านั้นไม่ใช่ตัวตน แต่เป็นไม้กวาดในมือของชายคนนั้น

ชายที่เพิ่งกวาดพื้นวิ่งจากชั้นหนึ่งไปยังชั้นสองโดยไม่มีเสียงใดๆ Xu Bai เฝ้าระวังอยู่ ดังนั้นเขาจึงเห็นไม้กวาดในมือของชายคนนั้น

ไม้กวาดดูธรรมดามาก มันเป็นไม้กวาดชนิดหนึ่งที่มักใช้ มันเก่ามาก ซื้อใหม่ก็คงไม่เสียเงินมาก

อย่างไรก็ตาม สิ่งเดียวกันนี้แสดงถึงคุณค่าที่แตกต่างกันในสายตาของแต่ละคน

เมื่อ Xu Bai เห็นไม้กวาดเป็นครั้งแรก เขาเห็นแถบความคืบหน้าสีทองบนไม้กวาด

Xu Bai กังวลมากที่สุดเกี่ยวกับอะไร?

ไม่จำเป็นต้องถาม แน่นอนว่ามันคือแถบความคืบหน้า

ดังนั้น Xu Bai ยังคงคิดถึงแถบความคืบหน้าสีทอง และเพิกเฉยต่อตัวตนของผู้กวาดโดยไม่รู้ตัว

มีเวลาสำหรับทุกสิ่ง การวางแถบความคืบหน้าสีทองไว้ข้างหน้าคือสิ่งที่ Xu Bai คิดจริงๆ

“เราควรทำอย่างไรต่อไป?” หลิวซูถาม

หลังจากรออยู่นานก็ไม่มีใครตอบ

ตรอกเงียบสงบและสถานที่ทั้งหมดก็เงียบสงบ

ซูไป๋ไม่ตอบเพราะเขามาที่นี่เพื่อช่วย และไม่สมควรที่เขาจะเป็นแขกผู้มีเกียรติ นอกจากนี้เขายังคงจ้องมองไม้กวาดอยู่

หลังจากนั้นไม่นาน อู๋ฮัวก็พูดว่า “เรากลับกันก่อน ฉันต้องส่งข้อความไปยังผู้ตรวจสวรรค์ สิ่งต่าง ๆ เกินความคาดหมายของเรา บางอย่าง]ที่ไม่คาดคิดจะเกิดขึ้น

คนกวาดกวาดมีพลังมากเป็นพิเศษ แต่เขาไม่ได้ไล่ตามพวกเขา นี่เป็นสิ่งที่แปลกมากเช่นกัน แต่อย่างน้อยตอนนี้พวกเขาก็ปลอดภัย

กล่าวโดยสรุป มีบางสิ่งที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นที่นี่ อู๋ฮัวต้องรีบส่งข่าวไปยังผู้ตรวจสวรรค์

“ คุณควรกลับกับเรา” Liu Xu พูดกับ Xu Bai “หากมีอะไรเกิดขึ้นจริง ๆ เราทั้งสามคนยังสามารถดูแลซึ่งกันและกันได้”

หากทั้งสามคนแยกจากกันและดำเนินการแยกกัน อันตรายก็จะเพิ่มมากขึ้นอย่างมาก

เช่นเดียวกับในหนังสยองขวัญ คนที่อยู่คนเดียวมักจะตายเร็วที่สุด

พวกเขาทั้งสามทำได้แค่กำหมัดเข้าด้วยกัน หากพวกเขาแยกจากกัน พวกเขาก็จะพ่ายแพ้ทีละคนเท่านั้น พวกเขาล้วนเป็นคนฉลาด ดังนั้นพวกเขาจึงคิดหาทางออกที่ดีที่สุดโดยธรรมชาติ

Xu Bai พยักหน้า

เขายังสามารถใช้เวลาในครั้งนี้เพื่อแยกแยะพระคัมภีร์และคิดว่าจะรับไม้กวาดได้อย่างไร

หลังจากที่พวกเขาพูดคุยกันเสร็จแล้ว พวกเขาไม่ได้พูดอะไรอีก และรีบไปที่บ้านพักของ Liu ในความมืด

ไม่นานพวกเขาก็กลับมายังบ้านหลิว

Xu Bai ย้ายเข้าไปในห้องของ Wu Hua และเขียนจดหมายโดยขอให้ Liu Xu ส่งมอบให้กับ Bodyguard Agency ในวันรุ่งขึ้น

เนื้อหาของจดหมายคือเขาจะหายไปสองสามวันและ Liu Er จะรับผิดชอบหน่วยงานคุ้มกัน

หลังจากทำทุกอย่างเสร็จแล้ว Xu Bai ก็นอนอยู่บนเตียงโดยมีคัมภีร์พุทธศาสนาอยู่ในมือ และเริ่มตรวจสอบแถบความคืบหน้า

ห้องพักในบ้านพักหลิวมีขนาดใหญ่มาก Liu Xu ได้นำชุดเครื่องนอนมาเพิ่ม และ No Flower ก็ริเริ่มที่จะนอนบนพื้น

ในคำพูดของโนฟลาวเวอร์ เขาคือคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องในเรื่องนี้ ไม่ว่ายังไงเขาก็ปล่อยให้ Xu Bai นอนบนพื้นไม่ได้

Xu Bai ไม่ได้เสแสร้งและนอนบนเตียง

ส่วนสาเหตุที่ไม่ได้ห้องเพิ่มนั้นก็ดึกแล้ว มันจะทำให้เกิดปัญหาโดยไม่จำเป็นหากพวกเขามีห้องเพิ่มเติม ท้ายที่สุดแล้ว ก็มีผู้คนมากมายในบ้านพักของหลิว

นับตั้งแต่เขากลับมาที่ห้องของเขา No Flower ก็เขียนพู่กันอยู่บนโต๊ะ ไม่นานนักเขาก็เขียนบันทึกยาวๆ

“คุณวางแผนที่จะส่งข้อความอย่างไร” การจ้องมองของ Xu Bai ไม่ได้ละทิ้งคัมภีร์ทางพุทธศาสนา เขาไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้น

“พรุ่งนี้ ฉันจะไปที่ไปรษณีย์หยินและขอให้ผู้คนที่นั่นส่งจดหมาย” ไม่มีดอกไม้อธิบาย

“ไปรษณีย์หยิน?” Xu Bai ได้ยินคำศัพท์ใหม่อีกครั้งและสนใจทันที

จากชื่อดูเหมือนเป็นสถานีถ่ายทอด

อย่างไรก็ตาม มีการเพิ่มคำว่า “หยิน” ไว้ข้างหน้า ทำให้ดูไม่ธรรมดา

“คนธรรมดาเดินผ่านสถานีไปรษณีย์อย่างเป็นทางการ ในขณะที่คนเจียงหูและคนอื่นๆ ผ่านสถานีไปรษณีย์หยิน พวกเขาไม่ยุ่งเกี่ยวกัน”” โรงไปรษณีย์หยินยังสามารถส่งข้อความไปยังผู้ตรวจสวรรค์ได้” อู๋ฮัวกล่าว

Xu Bai วางมือลงแล้วพูดอย่างครุ่นคิดว่า “ฝ่าบาทจักรพรรดิเต็มใจที่จะใช้เงินเป็นจำนวนมาก”

ด้วยคำอธิบายนี้ เขาก็เข้าใจคร่าวๆ แล้วว่าหมายถึงอะไร

ที่เรียกว่า Yin Posthouse นั้นตรงกันข้ามกับที่ทำการไปรษณีย์อย่างเป็นทางการโดยสิ้นเชิง มันเป็นไปรษณีย์ที่ไม่รบกวนคนธรรมดา

ในสายตาของ Xu Bail นี่เป็นการเคลื่อนไหวที่สำคัญอย่างยิ่ง

สำหรับประเทศหนึ่ง สถานีถ่ายทอดก็เป็นสถาบันที่สำคัญอย่างยิ่งเช่นกัน หน้าที่หลักคือพาผู้คนไปพักผ่อน มีสถานีบนถนนสายหลักไปทุกส่วนของประเทศเพื่อจัดหาอาหารและที่พักให้กับเจ้าหน้าที่ตลอดจนคนรับใช้ที่ส่งจดหมายและเอกสาร

มีสามวิธีในการใช้สถานีจัดส่ง: การรับและส่งทูต รายงานข่าวกรองทางทหาร และการโอนเสบียงทางทหาร นอกจากนี้ยังมีสถานีจัดส่งสามประเภท ได้แก่ สถานีจัดส่ง สถานีจัดส่ง และร้านจัดส่งฉุกเฉิน

เริ่มต้นจากเมืองหลวงและแพร่กระจายไปยังทุกส่วนของประเทศ ทั้งหมดนี้จัดตั้งขึ้นโดยรัฐบาล

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อต้องส่งมอบข่าวกรองทางทหารและรักษาเสถียรภาพ สถานีถ่ายทอดมีบทบาทสำคัญ

แน่นอนว่าสิ่งเหล่านี้ล้วนเกี่ยวข้องกับสถานีไปรษณีย์อย่างเป็นทางการ

สิ่งที่ Xu Bai ไม่คาดคิดก็คือจักรพรรดิ์ได้จัดตั้งที่ทำการไปรษณีย์ Yin อีกแห่งหนึ่ง

อย่าประมาทที่ทำการไปรษณีย์หยินแห่งนี้ กำลังคนและทรัพยากรวัสดุที่ใช้ไปนั้นเกินจินตนาการ ครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมดของ Great Chu ใคร ๆ ก็สามารถจินตนาการถึงความกล้าหาญของจักรพรรดิได้

“ความกล้าหาญของฝ่าบาทเป็นสิ่งที่ฉันไม่เคยพบเห็นมาก่อนอย่างแท้จริง “ไม่มีดอกไม้ถอนหายใจ “อาจารย์ของฉันเคยกล่าวไว้ว่ามีคนแนะนำว่าค่าใช้จ่ายของ Yin Posthouse สูงเกินไป พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวตรัสเพียงประโยคเดียวก็ทรงหุบปากคนทั้งโลก”

“โอ้?” ‘มันคืออะไร?” Xu Bai ถามด้วยความสนใจ”

“ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวตรัสว่ามันจะเป็นความผิดของฉันหากผู้คนในโลกถูกรบกวนโดยผู้คนในโลกศิลปะการต่อสู้เนื่องจากสถานีถ่ายทอด” วู

หัวกล่าวว่า.

Xu Bai แตะคางของเขา”

จักรพรรดิองค์นี้ค่อนข้างน่าสนใจ ดูเหมือนเขาจะทำให้ทุกคนเงียบลง แต่จริงๆ แล้วเขาทำให้พลังของเขาคงที่แล้ว

ไปรษณีย์หยินไม่เพียงแต่รักษาเสถียรภาพของผู้คนเท่านั้น แต่ยังช่วยบรรเทาความกดดันจากการจราจรติดขัด และสร้างเส้นทางที่สะดวกและราบรื่นยิ่งขึ้นอีกด้วย

หากเป็นไปอย่างราบรื่น Wacang ก็สามารถริเริ่มได้ “ท่านผู้อุปถัมภ์ คุณอยากจะศึกษาพระคัมภีร์สักคืนไหม?” ไม่มีฟลาวเวอร์ถาม

Xu Bai พยักหน้า

เดิมทีเขาไม่ชอบดูแถบความคืบหน้าในตอนกลางคืนเพราะเขาต้องแน่ใจว่าเขาอยู่ในสภาพจิตใจที่ดีที่สุดและในเวลาที่ดีที่สุดตลอดเวลา อย่างไรก็ตาม สถานการณ์ตอนนี้แตกต่างออกไป ผู้ชายที่กวาดพื้นทำให้เขารู้สึกกดดันเล็กน้อย

“ฉันจะเคาะปลาไม้ให้คุณไหม” ไม่มีดอกไม้พูดด้วยรอยยิ้ม

เป็นเรื่องยากมากที่จะพบกับคนที่มีความอยากอาหารเหมือนกันและมีความสนใจเหมือนกันกับพวกเขา

แม้ว่า Wu Hua ดูเหมือนจะมีสหายมากมายในวิหารไทเทเนียม แต่เขาออกจากวิหารไทเทเนียมเมื่อนานมาแล้วและทำงานภายใต้การตรวจราชการสวรรค์ เขาไม่ค่อยได้พบกับคนเช่น Xu Bai

“เคาะ.” ซูไป๋คิดว่ามันน่าเบื่อที่จะปล่อยให้แถบความคืบหน้าทำงานคนเดียว ดังนั้นมันจะดีกว่าถ้ามีเสียง

โนฟลาวเวอร์ยืนขึ้นและหยิบปลาไม้ออกมาจากตู้ เขาวางมันลงบนโต๊ะแล้วเคาะมันเบา ๆ

เสียงนั้นยาวและเต็มไปด้วยพุทธะ เมื่อประกอบกับธูปไม้จันทน์ในห้องก็ยิ่งหนาแน่นมากขึ้น

Xu Bai ฟังเสียงปลาไม้และอ่านพระคัมภีร์พุทธศาสนาต่อไป

ตอนกลางคืนเริ่มเย็นลง

ภายนอกศาลาฝนฤดูใบไม้ผลิ

ชายถือไม้กวาดเดินออกไปอย่างเงียบๆ..