ฉันช่วย NPC ให้เป็นแม่มดในตำนาน - บทที่ 188

บทที่ 188: สมาคมนักผจญภัยและสตรีวางแผนเดินทางด้วยตนเอง

ผู้แปล: 549690339

ลิตเติ้ลเซเว่นตกตะลึง

หัวหน้า ด้วยระดับการศึกษาของคุณ คุณยังเขียนจดหมายอยู่เหรอ?

ยิ่งกว่านั้นพวกเขาไม่เห็นด้วยหรือว่าไม่สามารถชวนเธอออกเดทอย่างเปิดเผยได้? คนนอกจะไม่รู้ทุกอย่างหลังจากอ่านจดหมายแล้วเหรอ?

บางทีเขาอาจจะอ่านสีหน้าของเธอออก คริสก็ตะคอกอย่างดูถูก

“ ฉันเขียนจดหมายลับคุณเข้าใจไหม”

“ฉันไม่เข้าใจ.” ไม่ใช่แค่ลิตเติ้ลเซเว่นเท่านั้น กลุ่มลูกน้องของคริสที่อยู่ข้างหลังเธอต่างส่ายหัวด้วยความสับสน

เฮ้อ!

ไร้วัฒนธรรม น่ากลัวขนาดไหน!

‘สิ่งที่ฉันหมายถึงคือจดหมายของฉันเต็มไปด้วยคำรหัส คนนอกจะสับสนหลังจากอ่านเท่านั้น ฉันกับวิเวียนเท่านั้นที่เข้าใจ!

“นี่… ทรงพลังขนาดนั้นเลยเหรอ?”

หลังจากฟังคำอธิบายแล้ว ลิตเติ้ลเซเว่นและกลุ่มลูกน้องก็ตระหนักได้ อย่างไรก็ตาม ความสงสัยจากเมื่อก่อนปรากฏอย่างรวดเร็วบนใบหน้าของพวกเขา

ราวกับว่าเขากำลังพูดว่า เจ้านาย คุณมีความสามารถขนาดนั้นเหรอ?

ฟ่อ… อารมณ์ของคริสระเบิดขึ้นทันที

เขาใช้เวลาทั้งคืนคิดอย่างหนักเกี่ยวกับจดหมายฉบับนั้นก่อนที่จะเขียนมันในที่สุด แม้แต่เขาก็ยังประหลาดใจกับพรสวรรค์ของตัวเอง

เรื่องราวน่าทึ่งมาก และการออกแบบคำรหัสก็ฉลาดมาก มันน่าทึ่งมาก คริสยังคิดว่าถ้าเขาไม่สูญเสียพ่อแม่ไปตั้งแต่ยังเด็กและเริ่มต้นเส้นทางการเป็นอันธพาล เขาคงจะสามารถทำวรรณกรรมและกลายเป็นนักเขียนที่โดดเด่นได้จริงๆ

ดังนั้น เพื่อที่จะพิสูจน์ตัวเอง บวกกับความจริงที่ว่าการรอคอยวิเวียนนั้นน่าเบื่อ คริสจึงเริ่มท่องเนื้อหาในจดหมายถึงลูกน้องของเขา

เขายืมเรื่องขวานสามเล่มตกลงไปในแม่น้ำที่เขาเคยได้ยินเมื่อตอนที่เขายังเป็นเด็ก จากนั้นเขาก็เปลี่ยนตัวเอกและจับคู่แกนทั้งสามในเรื่องกับสิ่งของที่ปรากฏในการพบกันเพียงสามครั้งระหว่างเขากับวิเวียนเพื่อให้วิเวียนรู้ตัวตนของเขา

ส่วนที่สุดขั้วที่สุดก็คือสิ่งที่คริสคิดเช่นกัน สัมผัสสุดท้ายของจดหมายลับทั้งหมดคือนิ้วสามนิ้วที่เทพแห่งแม่น้ำยกขึ้นในตอนท้าย

“ครับบอส! ความหมายของแม่น้ำเทพองค์สุดท้ายคืออะไร! ทำไมไม่คืนของให้ครอบครัว? “เซเว่นน้อยถามอย่างกังวล

แม้แต่ลูกน้องของเขาที่อยู่ข้างหลังเขาก็ดูเหมือนจะถูกดึงดูดโดยเรื่องราวหมาๆ ของคริส และกระตือรือร้นที่จะรู้เรื่องราวที่ตามมา

ดังนั้น…

เฮ้อ จริง ๆ แล้วมันเป็นเรื่องน่ากลัวที่จะไม่มีการเพาะเลี้ยง

“ฉันกำลังบอกเป็นนัยกับวิเวียนว่าสถานที่ที่เราพบกันนั้นเป็นตรอกหลังจากการพบกันครั้งที่สาม! –

“นั่นคือสิ่งที่คุณหมายถึง! อัศจรรย์! บอส คุณเจ๋งเกินไปแล้ว!”

งานของคริสทำให้ลูกน้องของเขาเชื่อใจได้สำเร็จ

อย่างไรก็ตาม Little Seven ตระหนักถึงจุดบอดหลังจากที่เธอนึกถึงสถานการณ์นั้น

“หัวหน้า มีปัญหาเกิดขึ้น จะเกิดอะไรขึ้นถ้าพี่สาวใหญ่…จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาไม่เข้าใจอะไร

บอสหมายถึง?”

“บ้า! คุณคิดว่าคนอื่นโง่เหมือนคุณหรือเปล่า” คริสโกรธมากจนเตะเซเว่นตัวน้อย

แต่ลิตเติ้ลเซเว่นรู้สึกผิด

เขาลูบก้นที่ปวดร้าวและลังเลที่จะพูด เขาอยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่ไม่กล้าพูด

คริสเข้าใจเขาผิด

ความหมายของ Little Seven จริงๆ ก็คือคุณและพี่สาวเพิ่งพบกันเพียงสามครั้งเท่านั้น

จะเป็นอย่างไรถ้าวิเวียนไม่ใส่ใจและลืมไปว่าบอสอยู่ที่นี่ล่ะ? ถ้าอย่างนั้นหัวหน้า เธอจะไม่เข้าใจสิ่งที่คุณกำลังบอกเป็นนัย!

อย่างไรก็ตาม เพื่อความปลอดภัยของเธอเอง Little Seven จึงตัดสินใจกลืนคำพูดของเธอ

อย่างไรก็ตาม ราวกับว่าเขาต้องการตบหน้าเซเว่นตัวน้อย

“เจ้านาย! ดู! มันออกมา! พี่สาวออกไปแล้วเหรอ?”

เมื่อวิเวียนปรากฏตัวที่ทางเข้าคฤหาสน์พร้อมลูกๆ อยู่ในอ้อมแขน ลูกน้องที่มีตาแหลมคมก็ตบคริสอย่างตื่นเต้นทันทีเพื่อยืนยันกับเจ้านายของเขา

แม้ว่าพวกเขาจะเป็นคนที่เกี่ยวข้อง แต่พวกเขาก็จำได้เพียงรูปร่างหน้าตาโดยทั่วไปของเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ เท่านั้น พวกเขาไม่รู้ถึงรูปลักษณ์ที่แท้จริงของเธอ นี่คือสถานการณ์ของคนส่วนใหญ่ในเมืองรหัสไฟ

แต่คริสคุณไม่เหมือนเดิม

เขาได้พบกับเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ สามครั้ง ดังนั้นเขาจึงจำเธอได้โดยธรรมชาติในทันที

“อะไรนะ คุณกำลังตะโกนเรื่องอะไร! มีอะไรให้วุ่นวายล่ะ? ฉันบอกไปแล้ว ทุกอย่างอยู่ในแผนของฉัน! “แม้ว่าเขาจะพูดอย่างนั้น แต่ชายหนุ่มก็ยังคงดูตื่นเต้น

มือของคริสสั่นอย่างควบคุมไม่ได้เมื่อคิดว่าจะพบกับเทพธิดาของเขา

เขารีบจัดเสื้อผ้าและจัดทรงผมอย่างรวดเร็ว แม้ว่าเขาจะทำสิ่งเหล่านี้มานับครั้งไม่ถ้วนในขณะที่รอก็ตาม

อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ก็เช่นกัน…

“สวัสดีครับบอส…มีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้น!

“มีอะไรผิดปกติ?” คริสยังคงซักซ้อมบทของเขาในใจและไม่ได้ตระหนักถึงความร้ายแรงของปัญหา

“พี่ใหญ่และบอสตกลงเรื่องสถานที่นัดพบ แต่เธอกลับตรงกันข้าม! –

คริสรีบหยุดสิ่งที่เขาทำอยู่และมองไปที่วิเวียน อย่างไรก็ตาม สาวน้อยก็เกือบจะไปแล้ว เขาไม่มีความตั้งใจที่จะพบปะพวกเขาอย่างลับๆ

“เฒ่า… บอส ตอนนี้เราจะทำอย่างไรดี?”

“เราจะทำอะไรได้อีก? พาคนสองสามคนมากับคุณเพื่อไล่ตามฉัน! –

ระยะทางนั้นใกล้กว่าที่เขาจินตนาการไว้

หลังจากเดินไปได้สักพัก อาคารหลายชั้นที่ดูเหมือนเต็นท์ขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นต่อหน้า Liao Zixuan และเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ

สมาคมนักผจญภัย.

เพื่อนเก่าคลาสสิกคนนี้มีอิทธิพลที่ทอดยาวไปทั่วทั้งเก้าประชาชาติ แม้แต่รูปแบบสถาปัตยกรรมของแต่ละสาขาก็ยังมีความเป็นหนึ่งเดียวกันอย่างมากราวกับว่าถูกแกะสลักจากแม่พิมพ์เดียวกัน..