จักรพรรดิ์จงเจริญ! - ตอนที่ 99

ตอนที่ 99: 93 อาณาจักรที่สิบเอ็ดของนิกายพุทธอันดับหนึ่งของโลก!

ผู้แปล: 549690339

อากาศเหนียวเหมือนหมึก

Xia Ji ยืนขึ้นและเหยียบบนอินทรีทองคำ เขาอยู่ห่างจากคงหยุนหลายร้อยเมตรแล้ว

เมฆเป็นเหมือนสัตว์ประหลาดที่มีดวงตาที่เกือบจะเปิดออก สายฟ้าฟาดลงมาเป็นครั้งคราว เต็มไปด้วยพลังอันน่าสะพรึงกลัว

Xia Ji สร้างตราประทับด้วยมือของเขา และอยากจะลองดู

บัดนี้ ตถาคตเซนสามารถสะท้อนกับสวรรค์และโลกได้ และยังสามารถทำให้สวรรค์และโลกสะท้อนกับพระองค์ได้อีกด้วย

ในขณะนี้ ระยะของเขาอาจถูกเมฆฝนฟ้าคะนองปกคลุมไปแล้ว

ความคิด.

“แยกย้าย”

ไม่มีการตอบสนอง

“แยกย้าย!”

ก็ยังไม่มีการตอบสนอง

เทพเจ้าแห่ง Xiaji ไม่มีความคิดใด ๆ และพระพุทธรูปสีเลือดสามองค์ก็ปรากฏตัวขึ้นในอากาศแล้ว การไตร่ตรองทางพระพุทธศาสนา 3 ชั่วอายุคนสามารถส่งเสริมการใช้เทคนิคทางจิตวิญญาณทั้งหมดของเขา

แล้ว…

เขาเริ่มสวดพระคัมภีร์บนก้อนเมฆ

นี่ไม่ใช่การดำเนินการแบบสุ่ม พระองค์ทรงทราบว่า “สรรพสิ่งมีวิญญาณ และมนุษย์เป็นผู้นำของวิญญาณทั้งปวง ทุกสิ่งมีหัวใจที่จะปรับปรุงและมีความตั้งใจที่จะเปลี่ยนแปลง เพียงแต่ว่าพวกเขาไม่มีโอกาส ‘

สุนัขจิ้งจอกสามารถซ่อนตัวอยู่ในวัดและฟังเสียงสวดมนต์ของพระพุทธเจ้า

แล้วเหตุใดสายฟ้าชนิดนี้ซึ่งเต็มไปด้วยจิตวิญญาณและแม้กระทั่งแสดงความอาฆาตพยาบาทจึงไม่สามารถทำงานได้?

เขาตัดสินใจที่จะดำเนินการปฏิบัติการที่ “ไม่เคยมีมาก่อน” นี้ให้เสร็จสิ้น

ปล่อยให้ฟ้าร้องเปลี่ยนไปสู่ความสุดขั้วของฉัน

เพราะฉะนั้น…

ในความว่างเปล่า พระพุทธเจ้าทั้งสามองค์ก็อ้าปากพร้อมกันและเริ่มท่องคัมภีร์ด้วยรอยประทับวิญญาณของเขา

ก่อนที่มันจะท่องจบ อินทรีทองคำได้แสดงสภาวะ “การตรัสรู้” อย่างชัดเจน มันสัมผัสได้ถึงพลังจิตอันมหาศาลนี้อย่างชัดเจน ต่อหน้าพลังจิตที่กว้างใหญ่ราวกับแม่น้ำ รู้สึกเหมือนเป็นลำธารเล็ก ๆ จึงรวมเข้ากับพลังจิตนี้ เซี่ยจีอ่านออกเสียง

สองครั้ง.

สามครั้ง…

จู่ๆ ข้อความแปลกๆ ก็เข้ามาในใจของเขา ข้อความนี้เหมือนกับเด็กที่กำลังเรียนรู้ที่จะพูด

“พระพุทธเจ้า…?”

Xia Ji สัมผัสได้ว่าแหล่งที่มาของข้อมูลคือเมฆฝนฟ้าคะนองที่น่ากลัวที่อยู่ตรงหน้าเขา เขาพยักหน้าแล้วส่งความคิดของเขาออกไป

“เพื่อนตัวน้อย ฉันเอง”

ข้อความตอบกลับด้วยความยากลำบาก

“ฉัน … เร็ว ๆ นี้…อีก…สามพันปี…ฉันไม่ได้เจอคุณ…’ Xia Ji เข้าใจจริงๆว่าเขาหมายถึงอะไร ดังนั้นเขาจึงตอบอย่างใจเย็น

“เพื่อนตัวน้อย วันนี้ฉันมีเรื่องต้องทำ ครั้งหน้ามาหาฉันนะ”

ข้อความตอบกลับด้วยความยากลำบากมาก “โอ้.. ” ดูเหมือนว่ามันจะได้ตระหนักรู้แล้ว จึงเป็นพระพุทธเจ้า เพราะเป็นพระพุทธเจ้าแล้วก็ดี แล้วถ้าพระพุทธเจ้าก้าวเข้าสู่แดนวิสามัญล่ะ?

เนื่องจากพระพุทธเจ้าตรัสว่าคราวหน้าจะตามหาต่อไป

อย่างไรก็ตาม ฤดูร้อนกำลังจะมาถึง ดังนั้นเขาจึงสามารถเล่นได้ตลอดเวลา

แล้ว…

Xia Ji รู้สึกประหลาดใจที่พบว่าสายฟ้าในรูม่านตาของ ‘สัตว์ประหลาดที่น่าสะพรึงกลัว’ ที่อยู่ตรงหน้าเขาหายไปแล้ว เมฆเริ่มสลายไป และแสงแดดก็กลับมา

แม้แต่เขาก็ไม่อยากจะเชื่อเลย

หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็เข้าใจหลักการของเมฆสายฟ้าอย่างคร่าว ๆ…

“เมฆสายฟ้า” นี้คงได้รับการบอกกล่าวว่าใครก็ตามที่ต้องการบุกทะลวงเข้าสู่อาณาจักรที่ไม่ธรรมดาจะต้องโจมตีบุคคลนั้น อย่างไรก็ตาม การไตร่ตรองแบบพุทธสามช่วงชีวิตที่เขาได้รับนั้นถูกเข้าใจผิดโดย “เมฆสายฟ้า” เนื่องจากพลังจิตที่มีอยู่ในนั้น

นี่เป็นเหมือนซอฟต์แวร์ป้องกันไวรัส มันถูกตั้งขึ้นด้วยหลักการ พอเห็นไวรัสก็อยากจะฆ่ามัน อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ ไวรัสกลายเป็นไฟล์ที่จำเป็นเพื่อให้สอดคล้องกัน

คงจะเป็นเช่นนั้นใช่ไหม?

ความคิดเหล่านี้แวบขึ้นมาในใจของเขา…

แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น สายฟ้าที่น่าสะพรึงกลัวก็สลายไป

เซี่ยจีไม่รอช้าอีกต่อไปและกดลงบนอินทรีทองคำ

อินทรีปีศาจเข้าใจจึงตกลงไปบนหน้าผา

Xia Ji นั่งขัดสมาธิ เพื่อความปลอดภัย เขาได้หยิบง้าวสวรรค์แห่งความมืดอันยิ่งใหญ่ออกมาและแทงมันสูงขึ้นไป แล้ว…

วิญญาณ, ชี่, เทพภายนอก, เทพแท้จริง, ร่องรอยแห่งโอกาสในหัวใจของเขา..

ราวกับว่ารัศมีทั้งห้าถูกผลักและกดด้วยแรงมหาศาลไปยังจุดหนึ่ง

ปัง ปัง ปัง

มันฟังดูเหมือนกลอง

ทันใดนั้นอากาศก็เริ่มหมุนวน การดำรงอยู่ของ Xia Ji นั้นเหมือนกับ “หลุมดำ” ในทะเลลึก และกระแสน้ำทั้งหมดก็เริ่มพุ่งเข้ามาหาเขา

แสงยังพุ่งเข้ามาหาเขามากจนทั้งร่างกายของเขาจมอยู่ในแสงสว่าง และสถานที่อื่นๆ ก็มืดลงแล้ว

อินทรีทองคำตัวใหญ่เห็นได้ชัดว่าเป็นนายพลของเผ่าอินทรี แต่ตอนนี้มันกลายเป็นนกโง่ไปแล้ว มันยืนอยู่บนต้นไม้และมองดูฉากที่น่าตกใจนี้ มันไม่เข้าใจว่านี่คือพลังแบบไหน แต่รู้สึกได้เพียงว่ามีบางอย่างกำลังก่อตัวขึ้นในร่างกายมนุษย์ตัวเล็ก ๆ นี้

Xia Ji ได้ยินเสียงเลือดไหลในร่างกายของเขา

มันเป็นเสียงแม่น้ำที่ซัดกระทบฝั่ง

เลือดของเขาเชื่อมโยงอย่างสมบูรณ์กับแก่นแท้ ฉี และจิตวิญญาณของเขา มันดูดซับข้อมูลที่มีอยู่ในแก่นแท้ ฉี และจิตวิญญาณของเขา ทุกอนุภาคเล็ก ๆ ในเลือดของเขาเริ่มเปลี่ยนไป การเปลี่ยนแปลงนี้ไม่พบอุปสรรคใด ๆ เพราะสภาพจิตใจของเขาสมบูรณ์ในขณะนี้

เขาประหลาดใจมาก

ตอนนี้เขารู้แล้วว่าเขากำลังทะลุผ่าน

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาทะลุทะลวงเข้ามา เขาก็ไม่มีอะไรทำ

เนื่องจากทั้งหมดนี้เกิดขึ้นโดยอัตโนมัติ

เนื้อหาของการพัฒนาก็ชัดเจนเช่นกัน มันคือการแลกเปลี่ยนเลือด

เขามองดูท้องฟ้าอย่างสบายใจ

ท้องฟ้าอยู่สูง

เป็นเวลาสามปีแล้ว

เมื่อสามปีก่อน ชายหนุ่มที่คุกเข่าอยู่ในห้องบัลลังก์และพูดอย่างขมขื่นว่า

ฉันเต็มใจที่จะอยู่ในคลังพระสูตรเป็นเวลาสามปี” ตอนนี้เขากัดฟัน อดทนต่อความอัปยศอดสูและความกดดันในขณะที่เขายืนอยู่หน้าประตูเครื่องบินลำที่สิบเอ็ด

หัวใจของเขาสงบมาก

กาก้า…

ร่างกายของเขาเริ่มขยายตัวใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

สิบฟุต ฟุต•ระบายอากาศ

สามสิบฟุต.

เขายังคงเพิ่มขึ้น เขามองลงไปที่ง้าวสวรรค์แห่งความมืดอันยิ่งใหญ่ที่เขาแทงขึ้นไปบนท้องฟ้า จากนั้นจึงมองดูนกอินทรีปีศาจที่ดูเหมือนเขาเคยเห็นเทพเจ้า แล้วจึงมองดูภูเขาและแม่น้ำ

อย่างไรก็ตาม ในดวงตาของปีศาจนกอินทรี มันมองเห็นได้เพียงเงาแสงขนาดใหญ่เท่านั้น มันไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่อยู่ภายในเงาแสงได้ แต่รู้สึกได้ถึงความเคารพอย่างสูงในใจ

Xia Ji ไม่เพียงแต่สูงขึ้นเท่านั้น แต่ร่างกายของเขาก็ขยายใหญ่ขึ้นอีกด้วย

ปัง

ปัง ปัง

แขนข้างหนึ่งเหยียดออกจากลำตัว

แล้ว…

ซวย! ซวย! ซวย!

กะโหลกก็ถือกำเนิดขึ้น

เมฆบนภูเขาม้วนตัวและแสงริบหรี่

หนิง เสี่ยวหยู ซึ่งกำลังมองหาเซี่ยจีจากระยะไกล เงยหน้าขึ้นและเห็นปรากฏการณ์ประหลาดนี้ จู่ๆพายุฝนฟ้าคะนองในฤดูใบไม้ผลิก็มาถึงแล้วก็สลายไปในทันที ทันทีหลังจากนั้น เงาขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยแสงก็ปรากฏขึ้นบนเทือกเขาอันห่างไกล

เธอเคยเห็นฉากที่เรียกว่าภาพลวงตาในหนังสือ ดังนั้นเธอจึงขยี้ตาแล้วมองอีกครั้ง เงายักษ์ยังคงอยู่ตรงนั้น เธออดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว และคลื่นก็ดังขึ้นในใจเธอ นี่คืออะไร?

พวกเขาอยู่ลึกเข้าไปในภูเขา และแทบไม่มีใครเคยเห็นฉากนี้ แต่ทำไม Xia Ji ถึงต้องการให้ใครก็ได้เป็นสักขีพยานในการเติบโตของเขา

นี่เป็นสถานที่ที่เงียบสงบที่สุดที่เขาเลือกเพื่อให้เขาสามารถทะลุผ่านได้อย่างราบรื่นโดยไม่ถูกรบกวน

และในเวลานี้…

ระฆังทั้งหมดในวัดโบราณในโลกก็ดังพร้อมกัน

แดง แดง แดง

ทีละคน พวกเขาฟังทุกที่นี่-

พระภิกษุไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น พวกเขาคิดว่ามีเรื่องแปลกเกิดขึ้นจึงวิ่งไปตรวจสอบ

แม้แต่พระอาวุโสก็ไม่เข้าใจเพราะไม่เคยเห็นเรื่องแบบนี้มาก่อน

คงไม่มีใครรู้

ผู้รู้ไม่ได้ยินเสียงระฆัง

นี่แสดงว่าในยุคนี้มีพระธรรมกายองค์แรกในโลกเกิดขึ้น

Xia Ji ก็ไม่ได้ยินเสียงกริ่งเช่นกัน

มียี่สิบสี่หัวและสิบแปดมือ สูงเก้าจางและเต็มไปด้วยแสงสว่างและธรรมชาติของพระพุทธเจ้า วิญญาณที่น่าสะพรึงกลัวไหลผ่านร่างกายของมัน

ดูเหมือนเขาจะไม่ใช่นักรบ

แต่นักเวทย์ล่ะ?

ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงหนังสือที่เขาอ่านก่อนที่เขาจะย้ายถิ่นฐาน ตัวละครหลักในหนังสือเล่มนี้ได้กลายเป็นสัตว์ประหลาดโกคุโดะประเภทความแข็งแกร่งในขณะที่ฝึกฝน

แล้วเขากลายเป็นพลังวิญญาณหรือเปล่า?

เซี่ยจีตัดสินใจขั้นพื้นฐานที่สุด หลังจากไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็เข้าใจถึงพลังอันน่าสะพรึงกลัวของร่างกายใหม่นี้

ก่อนที่พลังจิตของเขาจะหมดลง เขาสามารถใช้เครื่องมือเวทย์มนตร์ได้โดยไม่ต้องใช้เครื่องมือเวทย์มนตร์จำนวนมากมาย เขายังสามารถใช้เครื่องมือเวทมนตร์ได้สิบแปดชิ้นในเวลาเดียวกัน!

ป.ล. พรุ่งนี้จะอัพเดทตอนเที่ยง…