จักรพรรดิ์จงเจริญ! - บทที่ 130

บทที่ 130: 112 ตัวตนที่สอง

ผู้แปล: 549690339

ม้ากระทิงลม: ???

ทำไมกระบี่ถึงหนักขึ้นเมื่อความเร็วเพิ่มขึ้น?

ทำไมเมื่อกระบี่หนักขึ้น ทุกอย่างจะถูกดึงดูด?

Xia Ji ตระหนักว่าหากเขาต้องการอธิบายสิ่งนี้ เขาจะต้องอธิบายกฎแรงโน้มถ่วงและทฤษฎีสัมพัทธภาพก่อน และหากเขาต้องการอธิบายกฎแรงโน้มถ่วง เขาจะต้องเล่าเรื่องลูกแอปเปิ้ลหล่นให้เขาฟัง จากต้นไม้

“ ทุกสิ่งย่อมมีวิถีทางของมัน” เขากล่าวอย่างกระชับ “ยิ่งภูเขาสูง แม่น้ำก็ยิ่งมาก” ”

“ฝ่าบาท คุณกำลังบอกว่าเส้นทางของกระบี่คือความเร็ว?” เฟิงหนิวม่าเข้าใจแล้ว

Xia Ji อยากจะพูดว่า ” ไม่ เพราะมวลและพลังงานเป็นหนึ่งเดียวกัน พลังงานที่เพิ่มขึ้นก็คือการเพิ่มมวล และพลังงานก็เป็นสัดส่วนกับความเร็ว ตราบใดที่ใบมีดเร็วพอ มวลก็จะมีมากเพียงพอ ถ้าอย่างนั้นเรามาพูดถึงแรงโน้มถ่วงกันดีกว่า…”

อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้พูดอะไรเลย เขาแค่พยักหน้าและกล่าวว่า “เต๋าผู้ยิ่งใหญ่นั้นเรียบง่ายมาก และกลับสู่สภาพดั้งเดิม”

ม้ากระทิงลมเผยโฉมด้วยความยินดี

“ถ้าคุณเรียนรู้ Dao ในตอนเช้า คุณสามารถตายได้ในตอนเย็น ขอบคุณ.”

เขาหมอบลงกับพื้นและหลับตาลงช้าๆ ชีวิตของเขาสิ้นสุดลงแล้วในขณะนี้

เขาเลือกที่จะตายในฐานะผู้แสวงหา แสวงหาความเมตตาและได้รับความเมตตา

Xia Ji ก้าวไปข้างหน้า ร่างกายของเขาเปลี่ยนไป และกล้ามเนื้อและกระดูกก็จัดระเบียบใหม่ เมื่อเขาปรากฏตัวอีกครั้ง เขาเป็นชายหนุ่มที่เต็มไปด้วยรัศมีแห่งความสุรุ่ยสุร่าย เขาวางมีดสั้นสีดำและสีขาวไว้ที่เอวแล้วเดินไปสองสามก้าว ใครสามารถจำเขาได้ว่าเป็น Xia Ji? อย่างไรก็ตาม…

ได้ยินเสียงแตกที่คมชัด

ดาบสีดำแตกกระจาย

แม้ว่ากระบี่นี้จะเป็นกระบี่ที่มีชื่อเสียง แต่มันก็ยังคงเป็นกระบี่ธรรมดา ดังนั้น มันจึงไม่สามารถต้านทานการฟันที่เขาเพิ่งใช้ด้วยความแข็งแกร่งของพลังชี่และเลือดของอาณาจักรที่สิบเอ็ดได้ แม้ว่าจะได้รับการปกป้องโดย Qi ของแท้ แต่ก็ไม่สามารถต้านทานได้

“โชคดีที่ฉันยังมีอยู่”

Xia Ji โยนกระบี่สีดำออกไปและวางกระบี่สีขาว Spring Water ลงในเสื้อคลุมงูหลามสีทองเข้มของเขา

เฟิงหนิวม่าถูกฝังอย่างเงียบ ๆ เขาอาศัยอยู่อย่างสันโดษมาเป็นเวลานานและมาที่เมืองหลวงของจักรพรรดิเพียงลำพัง ดังนั้นจึงไม่มีใครรู้ว่าตำนานของคนรุ่นหนึ่งได้ตายไปแล้ว

Xia Ji คำนวณเวลา พรุ่งนี้เป็นวันที่เขาจะพบกับอีกหกคนจากยมโลก

ขณะนั้นพระอาทิตย์กำลังลับขอบฟ้าบนเกาะแห่งหนึ่ง แสงค่อยๆ จางลง และทั่วทั้งเกาะและคฤหาสน์ที่อยู่ตรงกลางก็มืดมน

“ คุณหนู อาจารย์ขอให้ฉันโทรหาคุณ”

“ให้พ่อรอก่อน.. ฉันมีสิ่งที่ต้องทำ.”

Qiu Xue ‘er กำลังนั่งอยู่ในบ้านที่หรูหรา ทุกสิ่งในบ้านได้รับการตกแต่งในสไตล์โบราณ ผู้หญิงคนนั้นเดินไปหน้ากระจกทองสัมฤทธิ์ หยิบลิปสติกสวยๆ ขึ้นมาทาปาก จากนั้นเธอก็หยิบปากกาและเริ่มเขียนคิ้วอย่างช้าๆ

หลังจากนั้นไม่นานเธอก็ยิ้มให้กระจก

“พรุ่งนี้เป็นวันที่จะได้พบกับยามาคนใหม่ ฉันสงสัยว่าเขาเป็นคนแบบไหน”

เธอพึมพำกับตัวเอง ทันใดนั้น เงาแปลกๆ ก็แวบขึ้นมาในกระจกสีบรอนซ์

“มันคือใคร?”

Qiu Xue ‘er ไม่ได้หันกลับมาทันที แต่ร่างกายของเธอกลับเต็มไปด้วยพลังงาน และเธอก็ตึงราวกับธนูสิบพิคัล ร่างกายของเธอเหมือนกับลูกศรบนสายธนู พร้อมที่จะปล่อยออกมาทุกเมื่อ

อย่างไรก็ตามไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ

เธอสัมผัสได้ถึงสภาพแวดล้อมของเธออย่างระมัดระวัง ไม่มีสิ่งอื่นใดอยู่ในห้องนี้อย่างแน่นอน

ขณะที่เธอกำลังจะผ่อนคลาย เธอก็เห็นเงาแปลก ๆ คลานข้ามกำแพงและหายไปในพริบตา

‘ นั่นใคร?! ‘

หัวใจของ Qiu Xue ‘er เต้นแรง เธอหยิบหน้ากากของราชาจักราวาตีออกมาจากอกของเธอโดยไม่ลังเลเลย

ตราบใดที่เขาสวมหน้ากากนี้ เขาจะมีพลังพิเศษของหน้ากาก ในเวลานั้นความแข็งแกร่งของเขาจะไปถึงระดับตำนานโดยตรง ไม่ว่าเขาจะต้องเผชิญหน้ากับศัตรูแบบไหน เขาก็ไม่ต้องกังวลอีกต่อไป

เพื่อป้องกันภาวะแทรกซ้อนใด ๆ เธอจึงสวมมัน

ป้า.

หน้ากากเรียบง่ายที่ปกคลุมไปด้วยลวดลายลึกลับถูกวางบนใบหน้าของเธอ และพลังอันทรงพลังกลับคืนสู่ร่างกายของเธอ อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลาต่อมา ร่างกายของหญิงสาวก็แข็งทื่อไปทั้งตัว ทันใดนั้นเธอก็ส่งเสียงครวญครางออกมาแล้วดึงหน้ากากของราชาจักรวารตีอย่างบ้าคลั่ง

อย่างไรก็ตาม หน้ากากดูเหมือนจะติดอยู่กับใบหน้าของเธอ มันไม่ขยับเลยปล่อยให้เธอฉีกมันออก กลับยิ่งตึงขึ้นเรื่อยๆ จนใบหน้าของผู้หญิงมีเลือดออก แต่ก็ยังไม่ขยับเขยื่อน

หลังจากนั้นไม่นาน Qiu Xue ‘er ก็หยุดดิ้นรน เธอลดมือลงแล้วพูดว่า

เขายืนอยู่ที่นั่นอย่างเงียบ ๆ สักครู่แล้วจึงนั่งลงหน้ากระจกทองสัมฤทธิ์ ทันใดนั้นดวงตาที่ปิดของเขาเปิดขึ้น และพวกเขาก็กลายเป็นปีศาจและน่าสะพรึงกลัว นอกจากนี้ยังมีความสุขและการเยาะเย้ย

สวูช

ฝนฤดูใบไม้ผลิพัดมาด้วยลมยามค่ำคืนและตกลงมาบนโลกอันมืดมิด แสงที่อ่อนแรงส่องลงบนบ่อน้ำที่มีความลึกต่างกันบนพื้นดิน

ดา ดา ดา ดา…

ทีละก้าว เขาก้าวข้ามสระน้ำเหล่านี้ สาดโคลนและทำให้นกกลัว

ชายชุดดำมากกว่าหนึ่งโหลถือมีดยาวอยู่ในมือ พวกมันเป็นเหมือนสัตว์ร้ายที่ว่องไวในความมืด ไล่ตามนักเดินทางที่หลงทาง

“ฮู ฮู ฮู…”

Lu Hongyan วิ่งอย่างรวดเร็วและหอบอย่างหนัก

หัวใจของเขาเต้นเร็วมากจนแทบจะกระโดดออกจากลำคอ แต่ดวงตาของเขายังคงสงบ

ความแข็งแกร่งภายในของเขาเกือบจะหมดลง “ให้ตายเถอะ มันไม่ได้เป็นแค่การกลั่นแกล้งผู้คนหรอกเหรอ? ฉันไม่ต้องการ แต่คุณบังคับฉัน ” Lu Hongyan หยุดวิ่งกะทันหัน

ชายชุดดำหลายสิบคนเข้ามาล้อมเขาทันที “เจ้าหนู คุณควรเข้าใจสิ่งที่คุณทำลงไป อย่าเป็นผีหัวยุ่งในโลกใต้พิภพ ‘

“ฉันทำอะไร?” Lu Hongyan ถามด้วยความโกรธ

“ ลูกสาวคนที่สี่ของตระกูล Zhao เป็นคนที่คุณสัมผัสได้หรือเปล่า? คางคกโหยหาเนื้อหงส์ เนื่องจากคุณไม่รู้ว่าอะไรดีสำหรับคุณ เราจะส่งคุณไปวันนี้”

Lu Hongyan พึมพำ “คุณกำลังส่งฉันลงนรกเหรอ?” ทันใดนั้นเขาก็หัวเราะออกมา ขณะที่เขาหัวเราะ เขาก็หยิบหน้ากากลึกลับและโบราณออกมาจากกระเป๋าของเขาแล้วกดลงบนใบหน้าของเขา นี่คือหน้ากากของกษัตริย์ไท่ซาน “ไม่จำเป็นต้องส่งฉันออกไป ฉันจะให้คุณดูว่านรกคืออะไร”

ชายชุดดำมองดูหน้ากากก็รู้สึกแย่ขึ้นมาทันที.. ” ฆ่าเขาซะ! “