จักรพรรดิ์จงเจริญ! - บทที่ 555

บทที่ 555: 27 เขาเป็นนักบุญ ฉันเป็นคนบาป และคุณเป็นมนุษย์

ผู้แปล: 549690339

ซูหลิงหลิงกินเค้ก

เค้กเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในโลก ถ้าเขาไม่กินมากกว่านี้ เขาจะไม่ปล่อยให้ตัวเองผิดหวังและเสียชีวิตไปใช่หรือไม่?

น่าเสียดายที่ดูเหมือนเขาจะเบื่อที่จะกินพวกมันนิดหน่อย..

บางทีเขาอาจจะต้องฝึกกลุ่มคนที่เชี่ยวชาญในการทำเค้กล่ะ?

ในขณะที่ Xu Lingling กำลังคิด ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าจากเส้นทางบนภูเขา

แขกมาคนเดียว

เขาสวมเสื้อคลุมสีม่วงแดงปักด้วยทองคำ

ไม่มีใครอยู่ข้างหลังเขา เขาอยู่คนเดียว

อย่างไรก็ตาม เขาคนเดียวที่สร้างแรงบันดาลใจได้มากกว่าคนที่มีทหารและม้านับพันอยู่ข้างหลังเขาถึงร้อยเท่า นี่เป็นเพราะเขาเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในนิกายตะวันตกทางตอนเหนือของทวีปเมฆา ทรงเป็นจักรพรรดิแห่งจักรพรรดิองค์หนึ่ง จักรพรรดินีองค์หนึ่ง และรัฐมนตรีอีกสองคน

คิ้วของเขายาวและแคบราวกับดาบคมแทงทะลุเมฆ ดวงตาของเขาสดใสและพราวราวกับโคมไฟที่ส่องสว่างบนหิมะ ด้วยแสงที่คมชัดซึ่งทำให้ผู้คนไม่กล้ามองเขาโดยตรง

ขณะที่เขาเดิน เขามีรัศมีอันสง่างาม เขาเดินอยู่ในโลกสีขาวบริสุทธิ์ใบนี้โดยไม่เปื้อนหิมะและฝุ่น

ในที่สุดผู้คนที่กินเค้กและผู้คนที่เดินก็ได้พบหน้ากันในที่สุด

“ฉันรู้” จักรพรรดิ์กล่าว ” คุณเป็นนักเรียนของอาจารย์ใหญ่ของ

สถาบันการศึกษาเมื่อ 1,500 ปีก่อน –

“ใช่” ซูหลิงหลิงตอบ

“ถ้าอย่างนั้น ฉันจะสามารถเติมเต็มความเสียใจตลอดชีวิตด้วยการเอาชนะคุณในวันนี้” จักรพรรดิยิ้ม

ซูหลิงหลิงแลบลิ้นที่แยกออกมาแล้วเลียเค้กบนริมฝีปากของเธอ “เสียใจอะไร”

‘ ฉันเสียใจที่ไม่ได้เกิดเมื่อ 1,500 ปีก่อน” จักรพรรดิ์กล่าว “ฉันไม่เคยทะเลาะกับอาจารย์ใหญ่เลย

“คุณคิดว่าคุณคู่ควรเหรอ?” ซูหลิงหลิงถาม

จักรพรรดิ์ไม่พูดอีกต่อไป

ไม่ว่าเธอจะคู่ควรหรือไม่ก็ตามก็ไม่ควรทะเลาะกันด้วยปากของเธอ

ในตอนท้ายของคำพูด เขาก็เคลื่อนไหว

ดังนั้นจักรพรรดิจึงก้าวไปข้างหน้า

Xu Lingling อ้าปากของเธอเต็มไปด้วยเขี้ยวและยัดเค้กเข้าไปในปากของเธอโดยไม่เสียอะไรเลย เธอพองแก้มและเคี้ยวขณะที่เธอยืนขึ้น

Di ก้าวไปข้างหน้าอีกก้าว และลูกบอลก๊าซสีดำชั่วร้ายที่มีความหนาแน่นสูงก็ปรากฏขึ้นข้างหลังเขา

ก๊าซสีดำนี้แพร่กระจายอย่างรวดเร็วและเต็มโลกที่อยู่ข้างหลังเขา

สิ่งนี้ทำให้เขาต้องเดินไปสู่โลกที่มืดมิดไปแล้ว

อย่างไรก็ตาม …

มันก็เหมือนกันสำหรับ Xu Lingling โลกที่อยู่ข้างหลังเธอมืดมนตั้งแต่ด้านล่างจนถึงด้านบนสุดของท้องฟ้า กรรมชั่วเดือดพล่านกลายเป็นครึ่งฟ้า

ขณะที่เธอเดิน โลกอันมืดมิดก็ติดตามเธอไป

ฉากที่น่าตกใจอย่างยิ่งปรากฏขึ้นระหว่างสวรรค์และโลก

ราวกับว่าโลกสองใบที่แตกต่างกันเริ่มเข้ามาใกล้และแข่งขันกันเอง

อย่างไรก็ตาม โลกนี้หยุดหมุน ทิ้งแสงสว่างไว้ 280 ฟุตระหว่างพวกเขา

จักรพรรดิ์ตรัสถามว่า “ฉันฝันมา 400 ปีเพื่อที่จะบรรลุเป้าหมายนี้ แต่คุณนอนหลับเพียง 200 ปีเท่านั้น คุณบรรลุเป้าหมายนี้ได้อย่างไร? –

Xu Lingling กล่าวว่า “เมื่อ 200 ปีที่แล้ว ฉันสร้างกรรมสังหาร เลือดไหลลงสู่ทะเล และกระดูกกองพะเนินอยู่บนภูเขา การฆ่ากรรมเป็นกรรมชั่ว คุณสามารถภูมิใจที่สามารถทำได้หลังจากฝันมา 200 ปี –

โลกเบื้องหลังจักรพรรดิ์ถูกปกคลุมไปด้วยชั้นเมมเบรนสีดำหนา

อย่างไรก็ตาม …

โลกเบื้องหลัง Xu Lingling ก็เหมือนกัน

“อาณาจักรที่ 14 เป็นอาณาจักรแห่งการรับยันต์ การได้รับยันต์หมายความว่าคุณได้รับการยอมรับจากสวรรค์และโลกและได้รับการปกป้องจากสวรรค์และโลก

อย่างไรก็ตาม หากคุณต้องการก้าวเข้าสู่อาณาจักรที่ 14 คุณต้องไปหาหนังสือก่อน

เฉพาะเมื่อชะตากรรมของคน ๆ หนึ่งหนักพอที่จะบันทึกไว้ในหนังสือเท่านั้นที่สามารถก้าวเข้าสู่อาณาจักรที่ 14 ได้ นี่เป็นความสำเร็จตามธรรมชาติ

ทางทิศตะวันตกโชคดีที่ได้รับหนังสือเก้าหน้าและคุณก็ได้รับมันเช่นกัน”

“เลขที่.” Xu Lingling ส่ายหัวของเธอ

“แล้วคุณมาที่นี่ทำไม?”

“คุณรู้ไหมว่าฉันฆ่าคนไปกี่คน” ซูหลิงหลิงถาม

“ฉันไม่รู้.”

“28 ล้านคน”

จักรพรรดิก็เงยหน้าขึ้นมาทันที ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าเมื่อเทียบกับผู้หญิงตัวสูงและอ้วนที่อยู่ตรงหน้าเขาแล้ว ดูเหมือนเขาจะใจดีเกินไป

Xu Lingling กล่าวว่า “ฉันฆ่าคนไป 28 ล้านคน บาปของฉันไม่สามารถล้างออกไปได้ อย่างไรก็ตาม บาปนี้ก็กลายเป็นบาปที่ชั่วร้ายเช่นกัน มันทำให้ฉันได้รับพลังที่คุณกล่าวถึงในความฝัน 200 ปีของฉัน –

“คุณ…”

บาปของฉันให้อภัยไม่ได้ ฉันสมควรตายหมื่นครั้ง อย่างไรก็ตาม วันนี้ เมื่อฉันยืนอยู่บนดินแดนนี้ ฉันได้แช่แข็งดินแดนนี้แล้ว –

จู่ๆ Xu Lingling ก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

“หากไม่มีพลัง เราจะเปลี่ยนแปลงโลกและบรรลุความฝันของเราได้อย่างไร?

ด้วยวิธีนี้เขาจะกระทำความชั่วร้ายทุกชนิดและจะเข้าสู่ทะเลเลือด

ตราบใดที่เขาสามารถพลิกโลกและทำให้โลกมั่นคงด้วยความแข็งแกร่งของเขาเอง

หากบาปทั้งหมดเป็นของฉัน

หลังจากความตาย พวกเขาจะจมลงนรกตลอดไปและไม่ได้เกิดใหม่

แล้วไงล่ะ”

“อาจารย์ใหญ่สอนคุณอย่างนั้นเหรอ?” จักรพรรดิ์ถาม “ไม่ ครูเป็นคนที่อ่อนโยนที่สุดในโลก” ซู หลิงหลิง กล่าว

ดังนั้นเขาจึงเสียชีวิต

นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันบอกว่าคุณไม่คู่ควรที่จะท้าทายเขา

แม้ว่าคุณจะมีชีวิตอยู่เมื่อ 1,500 ปีก่อน คุณก็ก็ไม่คู่ควรที่จะเดินต่อหน้าเขา

เขาเป็นนักบุญ ฉันเป็นคนบาป และคุณ…เขาเป็นแค่มนุษย์!”

หลังจากที่พูดอย่างนั้น

ด้านหลังประมุขปีศาจ กรรมชั่วได้รวมตัวกันอีกครั้ง มันหนาทึบและอาละวาดเหมือนไฟและเปลวไฟ

เพียงพริบตาโลกก็ว่างเปล่า

มันกลายเป็นน้ำแข็งจนกลายเป็นดวงอาทิตย์สีดำที่ลอยอยู่เหนือศีรษะของเขา

ดวงอาทิตย์ที่แผดจ้ามีลักยิ้มสองอัน

เขามองลงไปที่จักรพรรดิที่อยู่ตรงหน้าเขา

ป.ล. แม้แต่เสี่ยวสุ่ยก็ประทับใจกับงานเขียนของเขาเอง…อืม….