Miss Shen เป็นคนเก่งในเรื่อง Witchcraft จริงๆ - บทที่ 146

บทที่ 146: ไม่รักใคร

ผู้แปล: การแปลของ Henyee ผู้แก้ไข: การแปลของ Henyee

หลังจากตรวจดูซากปรักหักพังแล้ว Fu Shi ไม่เห็นสัญญาณของชีวิตใด ๆ ภายใต้กองเศษโลหะนี้ และเขาไม่ได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือจากภรรยาของเขา

Fu Shi กำลังจะคลั่งไคล้จากความวิตกกังวล ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาซึ่งไม่เคยแสดงออกมาโดยตลอดมีการแสดงออกที่เย็นชาอย่างยิ่ง

“พวกคุณกำลังทำอะไรอยู่? รีบไปหาเขาเร็วเข้า” เสียงของเขาต่ำมากและถึงแม้เขาจะดูสงบ แต่หลังของทุกคนกลับเย็นชา

“รับทราบ!”

คนรอบข้างร่วมทีมค้นหาและกู้ภัยอย่างวุ่นวาย

ขณะที่ Fu Shi รู้สึกท้อแท้ เขาก็เห็นร่างที่คุ้นเคยเดินเข้ามา

เสิ่นชุนยิ้มให้เขา “ไม่ต้องห่วง ฉันสบายดี”

Fu Shi รู้สึกว่าดวงตาของเขาแสบอยู่ครู่หนึ่ง และเขาก็อดไม่ได้ที่จะดึงสาวน้อยร่างผอมนี้เข้ามาในอ้อมแขนของเขา เป็นเวลานานที่เขาไม่สามารถพูดอะไรได้แม้แต่คำเดียว

Shen Chun กล่าวว่า “ฉันยังมีบางอย่างที่ต้องทำ ผีนั่นไม่ใช่คนโง่และรู้วิธีเบี่ยงเบนความสนใจ” เธอตบไหล่ของ Fu Shi ราวกับว่าเธอกำลังปลอบเด็ก “มันไม่ใช่ปัญหาใหญ่. ฉันจะตีผีให้กลับสู่สภาพเดิมและเรื่องนี้จะคลี่คลายอย่างรวดเร็ว”

Fu Shi มองเธอด้วยสายตาที่มีความหมายแล้วพูดว่า “ไม่ อย่าไป”

นี่คือการระเบิดและการล่มสลาย ไม่ว่าเธอจะแข็งแกร่งแค่ไหน เธอก็เป็นเพียงภรรยาที่อ่อนแอของเขาในสายตาของเขา

เมื่อเห็นว่าเขามีความกังวลเล็กน้อยจริงๆ เฉินชุนก็รู้สึกผสมปนเปกัน

มิสเตอร์ฟู่เป็นห่วงเธอมาก

อย่างไรก็ตาม เธอไม่สามารถปล่อยให้ความวุ่นวายเกิดขึ้นภายใต้การดูแลของเธอได้ หากเธอเพิกเฉย Bai Wuchang และ Hei Wuchang จะต้องรับผิดชอบต่อเธอ ในฐานะนักเดินทางระหว่างสองโลก เธอไม่สามารถหลบหนีความรับผิดชอบได้

“รอฉันอยู่ที่นี่ ฉันจะรีบไป” Shen Chun ค่อยๆ หลุดออกจากอ้อมแขนของ Fu Shi

หลังจากที่เธอหยิบยันต์สี่อันออกมาและวางพวกมันขึ้นไปในอากาศ ยันต์ทั้งสี่ก็ปล่อยสายฟ้าสีฟ้าสดใสออกมา ผมของ Shen Chun แผ่ออกและดวงตาของเธอก็เปล่งประกายทันทีขณะที่เธอสวดมนต์ “สี่การรวมกันของสวรรค์และโลก เทพเจ้าแห่งสายฟ้า โปรดช่วยฉันด้วย!”

ทันใดนั้น เมฆดำก็ปกคลุมไปรอบๆ และฟ้าร้องก็ดังก้อง จากนั้น สายฟ้าเหมือนงูเหลือมสีแดงก็ฟาดต้นไม้ที่อยู่ด้านหลังภูเขาและจุดไฟสีน้ำเงิน

อีกาดำส่งเสียงร้องอย่างน่าสมเพชและกระโจนออกมาจากภูเขา

เขาอยู่ที่นั่น

เสิ่นชุนมองเห็นได้ว่าท่ามกลางเปลวไฟสีน้ำเงิน ดวงตาที่น่ากลัวคู่นั้นกำลังจ้องมองตรงไปที่เธอ

เธอหักแส้ออกเป็นสองท่อนทันทีและเหยียบมันราวกับดาบศักดิ์สิทธิ์

ในขณะนี้ ทีมกู้ภัยได้ลากพุดเดิ้ลสีดำออกจากซากปรักหักพัง

เห็นได้ชัดว่ามันจวนจะตาย แต่แฟนๆ ของ Dong Miao ยังคงประทับใจกับสุนัขบ้าตัวนี้

ไม่ทราบชะตากรรมของไอดอลของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงระบายความโกรธทั้งหมดกับพุดเดิ้ลตัวนี้

ตงเหมี่ยวรู้สึกถูกเตะหนักที่ช่องท้องส่วนล่างของเขา และความเจ็บปวดแสนสาหัสทำให้เขาตื่นจากสภาวะหมดสติทันที

“นี่คือสุนัขป่าที่คอยกัดตงเมี่ยว!”

“เราไม่สามารถปกป้องเขาจากการระเบิดได้ ดังนั้นฆ่าสุนัขตัวนี้เพื่อล้างแค้นให้เขาเถอะ! หลังจากที่เราพบเขาแล้ว เราต้องบอกข่าวดีนี้ให้เขาทราบโดยเร็วที่สุด”

แฟนๆ ของ Dong Miao ต่างก็เป็นเด็กสาวที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะซึ่งกำลังมุ่งหน้าไปหา Dong Miao

พุดเดิ้ลร้องครวญครางอยู่ที่เท้าของพวกเขา

“ฉันเป็น… ไอดอลของคุณ!” Dong Miao รู้สึกผิดหวัง

ในอดีต เขาคิดว่าพวกเธอเป็นแค่เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่โง่เขลา ร่ำรวย และไร้เดียงสา เขาไม่ได้คาดหวังว่าพวกเขาจะบ้าและโหดร้ายขนาดนี้

วิสัยทัศน์ของ Dong Miao ค่อยๆ เบลอ และน้ำตาก็ไหลอาบดวงตาของเขา

จะอยู่หรือตายก็ขึ้นอยู่กับโชคชะตา

“อย่าแตะต้องเขา” หลังจากที่เสียงทุ้มต่ำและแม่เหล็กของผู้ชายดังมาจากเหนือสุนัข สาวๆ ก็กรีดร้องและรุมขึ้นไปมองชายหนุ่มรูปหล่อ

สุนัขที่พวกเขาอุ้มอยู่ก็ล้มลงกับพื้น

การล้มนั้นหนักมาก แขนขาของสุนัขอ่อนแอ ดังนั้นจึงไม่สามารถควบคุมทิศทางได้อย่างถูกต้องและจมูกของมันก็กระแทกพื้นก่อน ขณะที่มันลงจอด Dong Miao ก็รู้สึกว่าโลกหมุนไปและเห็นดวงดาว

“ขอบคุณ…” ขณะที่ขอบคุณ Fu Shi น้ำตาก็ไหลออกมา

ในฐานะนายน้อยของบริษัทบันเทิง เมื่อไหร่ที่เขาเคยเจ็บปวดทางร่างกาย?

วันนี้เขารอดพ้นจากความทุกข์ยากแล้ว

เขาคิดว่า Fu Shi จะพาเขาออกไปจากสถานที่ที่ยากลำบากนี้

โดยไม่คาดคิด Fu Shi คว้าหลังคอของเขาแล้วอุ้มเขาขึ้นมาในขณะที่เขาพูดด้วยสายตาที่เฉียบคม “ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับภรรยาของฉัน วันนี้ฉันจะกินคุณให้หมด”

สุนัขผิดหวังอย่างยิ่ง

เมื่อยังเป็นหมา ไม่มีใครรักเขาจริงๆ..