Miss Shen เป็นคนเก่งในเรื่อง Witchcraft จริงๆ - บทที่ 153

บทที่ 153: หายไปกับสายลม

ผู้แปล: การแปลของ Henyee ผู้แก้ไข: การแปลของ Henyee

หลังจากผ่านไปสามชั่วโมง ในที่สุดเธอก็ได้พบกับตงซินอีกครั้ง

เมื่อ Shen Chun มาถึง เขายังคงถ่ายทอดสดด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า แต่บรรยากาศรอบตัวเขามืดมน เห็นได้ชัดว่าเป็นช่วงเปลี่ยนฤดูร้อนและฤดูใบไม้ร่วง แต่ผู้ช่วยของเขาทุกคนสวมเสื้อคลุมหนาเพื่อติดตามเขาในระหว่างการถ่ายทอดสด

แม้ว่า Dong Miao จะไม่ได้รับความนิยมมากนัก แต่ใบหน้าของเขาก็ไม่อาจต้านทานได้

เนื้อเรื่องของละครที่เขาถ่ายทำเมื่อเร็ว ๆ นี้มีเสน่ห์อย่างมาก นอกจากนี้ เขามีรัศมีความสง่างามโดยกำเนิดและถ่ายรูปได้ดีมาก

เนื่องจากข้อบกพร่องทางศีลธรรมของ Dong Miao จึงมีคนยืนกรานที่จะคว่ำบาตรละครเรื่องนี้ และยังมีผู้ที่สนใจละครเรื่องนี้อย่างแท้จริงด้วย

ตอนนี้ที่ Dong Xin ได้เข้าสิงเขาแล้ว ข้อบกพร่องของ Dong Miao ดูเหมือนจะหายไป และทัศนคติของทุกคนที่มีต่อเขาก็เปลี่ยนไปตามธรรมชาติเช่นกัน ตราบใดที่เขาเริ่มสตรีมสด ผู้ชมก็จะเต็มอยู่เสมอ

วันนี้ เนื่องจากเขาได้เปิดเผยข่าวเกี่ยวกับการถ่ายทำ ความนิยมในการถ่ายทอดสดของเขาจึงบดขยี้การถ่ายทอดสดของคนอื่นๆ โดยสิ้นเชิง และเขากลายเป็นคนดังที่กำลังมาแรงอันดับต้นๆ

เมื่อตงเหมี่ยวเห็นใบหน้าที่เขาเคยภาคภูมิใจจากหน้าต่าง เขาก็รู้สึกรังเกียจ “เขาไร้ยางอายจริงๆ!”

ก่อนที่ Shen Chun จะพูดได้ Dong Miao กำลังจะรีบวิ่งเข้าไปในหน้าต่าง “ให้ฉันผลักสุนัขตัวนี้ออกไป”

Lan Shan ตอบสนองอย่างรวดเร็วและดึงเขากลับมา “คุณไม่เห็นผีมากมายในการถ่ายทอดสดเหรอ?”

ตงเหมี่ยวมองอย่างใกล้ชิด พลังงานสีดำและอากาศขุ่นติดอยู่กับผนังเหมือนโคลน จากระยะไกล เขาไม่สามารถบอกได้จริงๆ ว่าพวกเขาเป็นผี ทันทีที่เขาเข้าใกล้ พลังงานสีดำก็พุ่งเข้ามาหาเขา เหมือนกับขั้วเหนือและขั้วใต้ของแม่เหล็ก พระองค์จะทรงเป็นผู้เลี้ยงดูพวกเขาอย่างดี

ดงเมี่ยวขี้ขลาด

เขาถอยหลังไปสองสามก้าวและนั่งยองๆ ข้างหลังเสินชุน ขณะที่ตัวสั่นราวกับเทียนในสายลม “หมอดู เราควรทำอย่างไรต่อไป?”

ความไม่พอใจของเหล่าผีนั้นรุนแรงมาก และเสียงครวญครางจากปากของพวกมันก็น่ารำคาญมาก เสิ่นชุนหลับตาลงเพื่อสงบสติอารมณ์และสวดมนต์คาถาชำระล้างจิตใจอย่างเงียบ ๆ ก่อนที่จะโยนแส้เทพเจ้าสายฟ้าออกไป

แส้ส่งเสียงแหลมคมในอากาศเหมือนเสียงฟ้าร้อง

ทันใดนั้น ดวงตาสีแดงเลือดจำนวนนับไม่ถ้วนก็ปรากฏขึ้นในพลังงานสีดำในห้องและจ้องมองที่เธอ

“สองคน…คนที่ยังมีชีวิตอยู่…” ก๊าซสีดำเปิดปากแล้วดิ้นลงบนพื้น

ในขณะนี้ นิ้วและริมฝีปากของตงซินขยับเล็กน้อย “จับเธอทั้งเป็น”

ความสนุกสนานที่มองไม่เห็นแวบผ่านดวงตาสีเข้มของเขา ยันต์สีแดงขนาดเท่ามนุษย์ที่อยู่ข้างหลังเขารีบวิ่งไปด้านหน้าของ Shen Chun และคนอื่น ๆ พร้อมกับผีที่เป็นอันตรายพร้อมกับเปล่งแสงสีส้มแปลก ๆ

“สาวน้อย คุณไม่ใช่คนธรรมดา” ยันต์บิดเบี้ยวภายใต้แรงกดดันของพลังงานสีดำ “แต่น่าเสียดายที่คุณยั่วยุผิดคน”

พลังงานสีดำกลืนพวกเขาไปในอึกเดียว ตงเหมี่ยวรู้สึกว่าการมองเห็นของเขามืดลงและร่างกายของเขาเจ็บ ราวกับว่ามดนับล้านตัวกำลังกินเขาอย่างช้าๆ

“หมอดู…”

เขาพยายามอย่างดีที่สุดที่จะหันศีรษะไปมองที่ Shen Chun แต่เขามองเห็นเพียงเส้นผมของเธอเท่านั้น

พลังงานสีดำดูเหมือนจะเคี้ยววิญญาณของเธอด้วยความเพลิดเพลิน และยังมีแววตาที่สนุกสนานในดวงตาสีแดงเลือดอีกด้วย

“หมอดู!” ตงเมี่ยวตระหนักว่าร่างกายของเขาอ่อนแอราวกับสายลม และค่อยๆ โปร่งใส แต่เขายังคงใช้กำลังสุดท้ายเพื่อค้นหาพลังงานสีดำ ขณะที่เขาค้นหาเขาก็ร้องไห้ด้วยความเสียใจ “ฉันขอโทษนะหมอดู ฉันไร้ประโยชน์เกินไปจริงๆ ไม่เพียงแต่ 1 ทำร้ายบริษัท แต่ 1 ทำร้ายคุณและมิสเตอร์ฟู่ด้วย ฉันจริงๆ…”

ในขณะนี้ พลังงานสีดำเริ่มกระตุกด้วยความเจ็บปวด พลังวิญญาณดูเหมือนจะสูญเสียความแข็งแกร่งและเริ่มคำราม

ตงเหมี่ยวตระหนักว่าแส้สีฟ้าสดใสได้พันรอบพลังงานสีดำไว้แน่นแล้ว และหดตัวลงด้วยความเร็วที่มองเห็นได้

ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงผู้หญิงที่ชัดเจนออกมาจากท้องของพลังงานสีดำ พลังงานสีดำหนาเกินไป ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ยินชัดเจน แต่เขาสามารถบอกได้ว่านั่นคือเสียงของเฉินชุน

“หมอดู!” ตงเหมี่ยวมีความสุขมาก

ในเวลาเดียวกัน เสาแสงขนาดใหญ่ก็ไหลออกมาจากพลังงานสีดำ ราวกับว่ามันต้องการส่องสว่างท้องฟ้าที่มืดมิด

ใบหน้าที่เรียบเนียนของ Shen Chun ปรากฏขึ้นท่ามกลางแสงสีทอง

เธอรีบโยนเครื่องรางสองสามอันออกมาและกระชับแส้ของเธอให้แน่น “ตาย!”

แสงสีทองยังสว่างกว่าแสงจันทร์อีกด้วย เมื่อคิดว่าพวกเขากำลังเห็นดอกไม้ไฟที่สวยงาม ผู้คนบนพื้นก็อดไม่ได้ที่จะหยุดมอง

ในขณะนั้น Dong Miao รู้สึกราวกับว่าเขาได้เห็นพระเจ้า เขาอดไม่ได้ที่จะคุกเข่า แต่ขาของเขาเริ่มเคลื่อนไหวตามสายลมแล้ว..