Miss Shen เป็นคนเก่งในเรื่อง Witchcraft จริงๆ - บทที่ 154

บทที่ 154: นกกระเรียนกระดาษ

ผู้แปล: การแปลของ Henyee ผู้แก้ไข: การแปลของ Henyee

หลังจากที่ Shen Chun ใช้ความแข็งแกร่ง พลังงานสีดำก็แตกสลาย

เมื่อยันต์สีแดงเริ่มหมุน ดวงตาสีแดงที่อยู่ตรงกลางของยันต์ดูเหมือนกำลังจะหยดเลือด และเสียงก็ฟังดูเหมือนมาจากดินแดนดึกดำบรรพ์ “คุณคือใคร?”

ทำไมเธอถึงดูเหมือนกับหญิงสาวเมื่อหลายพันปีก่อนทุกประการ? ราวกับว่าเธอต้องการที่จะบดขยี้มัน

หลังจากที่ Shen Chun ยกยันต์ขึ้นมาและรวบรวมพลังงานทางจิตวิญญาณทั้งหมดในร่างกายของเธอไว้บนนั้น ยันต์นั้นก็ส่องแสงสีทองทันที

ในขณะที่แสงสีทองแผ่กระจายออกไปราวกับน้ำ Shen Chun ก็ออกแรงและยัดยันต์เข้าไปในดวงตาของคำสาปผี

แสงสีแดงบนคำสาปผีสลายตัวเหมือนผงและตกลงไป “เป็นคุณนั้นเอง…”

น้ำตาไหลออกมาจากดวงตาสีแดงเลือดของมัน และหลอดเลือดทุกชนิดก็บิดเบี้ยว ราวกับว่าพวกเขาพยายามอย่างเต็มที่ที่จะคว้ามือของเฉินชุน

Shen Chun หายใจเข้าลึก ๆ และพูดด้วยเสียงต่ำ “หยุด”

ทันใดนั้น คำสาปผีก็สลายตัวและกลายเป็นฝุ่นเหมือนเกสรดอกไม้ที่ร่วงหล่นลงสู่พื้น

ลานจอดรถอยู่ด้านล่างพวกเขาและมีหลุมเล็กๆ ถูกเผาในที่ที่พวกเขาตกลงมา

“หมอดู… 1 ไม่คิดว่าฉันจะทำได้” Dong Miao หายใจไม่ออกในขณะที่เขาพูด

หลังจากที่ Shen Chun หันกลับมา เธอก็ตระหนักว่าขาของ Dong Miao หายไป ใบหน้าของ Dong Miao เต็มไปด้วยน้ำตา และพวกเขาก็ไหลลงมาตามใบหน้าหล่อเหลาของเขา

ในขณะที่ Shen Chun ตกอยู่ในความงุนงง เธอรู้สึกว่าอากาศรอบตัวเธอรู้สึกไม่ปกติ เธอเอื้อมมือออกไปและมีนกกระเรียนกระดาษสีน้ำเงินตกลงบนฝ่ามือของเธออย่างมั่นคง

“โย่ สาวน้อย คุณโชคดีจริงๆ ที่ยังมีชีวิตอยู่” นกกระเรียนกระดาษอ้าปากพูด แต่เสียงของมันคือเสียงของตงซิน

เมื่อเสินชุนเงยหน้าขึ้นมอง เธอเห็นว่าตงซินกำลังพูดคุยกับแฟนๆ ของเขาอย่างกระตือรือร้น

เมื่อเธอมองใกล้ ๆ เธอก็เห็นทะเลนกกระเรียนกระดาษสีฟ้าที่กำลังแทงเข้ามาหาเธออยู่ไม่ไกล!

สีฟ้าเป็นสีโปรดของ Dong Miao ดังนั้นจึงเห็นได้ชัดว่านี่คือนกกระเรียนกระดาษที่พัดส่งมา

ตงซินได้ดึงส่วนหนึ่งของจิตวิญญาณของเธอออกมาแล้วมอบให้กับนกกระเรียนกระดาษ ตอนนี้พวกเขาเป็นอวตารของเขา

เนื่องจากเขาได้ขัดเกลาเทคนิคต้องห้ามแล้ว Shen Chun ก็ไม่มีเหตุผลที่จะอดกลั้นอีกต่อไป หลังจากที่เธอหยิบแส้เทพสายฟ้าออกมาแล้วฟาดมันอย่างดุเดือด นกกระเรียนกระดาษก็ไหม้และล้มลงกับพื้นราวกับดอกไม้ที่ร่วงหล่น

แม้ว่าวิญญาณของเขาจะสลายไปในวันนี้ แต่เธอก็จะพาเขากลับไปยังโลกใต้พิภพ

ดูเหมือนว่านกกระเรียนกระดาษจะอ่านความคิดของ Shen Chun แล้วปล่อยเสียงหัวเราะแปลกๆ ออกมาขณะที่พวกเขาพูดว่า “Dong Miao, Dong Miao เป็นเวลากว่า 20 ปีแล้วที่ฉันรู้สึกว่าคุณคือคนที่สมควรตาย”

เมื่อตงเหมี่ยวได้ยินว่าเสียงของเขาคล้ายกับเขามาก ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงพี่ชายที่แม่ของเขาเคยพูดถึงเขา “คุณเป็นพี่ชายเหรอ?”

เสียงหัวเราะของนกกระเรียนกระดาษยิ่งคมชัดยิ่งขึ้น “เรียกใครว่าพี่? คุณไม่คู่ควรที่จะเป็นน้องชายของฉัน 1 ไม่อยากจะคิดถึงเรื่องน่าขยะแขยงที่คุณทำ คุณรู้ไหมว่า 1 รู้สึกน่ารังเกียจในร่างกายคุณแค่ไหน! ตกนรก!”

นกกระเรียนกระดาษจำนวนมากมีความแข็งแกร่งเป็นพิเศษ เนื่องจากพวกมันได้รับพลังจิตและพลังทางจิตวิญญาณจากแฟนๆ มากเกินไป มีหลายครั้งที่สายฟ้าของ Shen Chun ไม่สามารถทำร้ายพวกเขาได้

เมื่อเห็นว่านกกระเรียนกระดาษกำลังจะพุ่งเข้าหาตงเมี่ยว เฉินชุนก็หยิบเครื่องรางของเธอออกมาทันที และใช้ความเร็วที่เร็วที่สุดเพื่อสร้างคำสาปเทพเจ้าสายฟ้า

สายฟ้าขนาดมหึมาส่องสว่างท้องฟ้ายามค่ำคืน

ไฟดับและหน้าจอกลายเป็นสีดำสนิท

ท่ามกลางความมืด เสียงของ Dong Miao ก็เหมือนกับเสียงฟ้าร้อง “คุณต้องการเล่น? แล้วฉันจะเล่นกับคุณ”

ในตอนแรกไม่มีใครสนใจและการถ่ายทอดสดยังคงดำเนินต่อไป สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือการชาร์จไฟฟ้า ปริมาณการใช้ข้อมูลน้อยลงทุก ๆ วินาทีจะถือเป็นการสูญเสีย

ทุกคนยุ่งมาก เมื่อพวกเขาเปิดไฟอีกครั้ง พวกเขาเห็นว่า Dong Miao กำลังนั่งอยู่บนขอบหน้าต่างด้วยความเพลิดเพลิน

เมื่อเขานั่งลง ทุกคนก็รีบเข้ามาลากเขา

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่ใครจะแตะต้องเขาได้ เขาก็ทำท่าทางให้พวกเขาหยุด “อย่ามามากกว่า. ออกไป.”

เหตุใดนายน้อยคนนี้จึงจิตใจไม่มั่นคงเมื่อเร็ว ๆ นี้?

โชคดีที่พวกเขาคุ้นเคยกับเด็กเหลือขอคนนี้แล้ว ภายนอกทุกคนเชื่อฟังเขา แต่ในความเป็นจริงแล้ว พวกเขาเริ่มเรียกหน่วยดับเพลิงทางด้านหลังของเขาแล้ว

ชั้นล่างมีเศษสีน้ำเงินกระจายออกเป็นชั้นหนาเหมือนเกล็ดหิมะ

“ทำไมนกกระเรียนกระดาษที่แฟนๆ มอบให้ถึงถูกเป่า?” ในขณะที่ทุกคนกำลังตื่นตระหนก แต่พวกเขาก็ยังงงงวย นี่มันลมปีศาจแบบไหนกันนะ?

สิ่งสำคัญที่สุดคือ พวกเขารู้สึกเจ็บขมับขณะมองดูขายาวทั้งสองข้างที่ห้อยลงมาจากชั้นบน

นายน้อยคนนี้พยายามทำอะไร?