Miss Shen เป็นคนเก่งในเรื่อง Witchcraft จริงๆ - บทที่ 172

บทที่ 172: ย้อนกลับไปเมื่อยี่สิบปีก่อน

ผู้แปล: การแปลของ Henyee ผู้แก้ไข: การแปลของ Henyee

“พี่ชาย!” ซ่งฮันกรีดร้องด้วยความกลัว

จักรพรรดินีคทาพูดอย่างสงบ “ถ้าเราไม่ออกไปตอนนี้ เขาจะทนไม่ไหว”

เธอหันหน้าและเตือนซงฮันว่า “คุณยังมีการ์ดอยู่ในมือ มันคือซันการ์ด ท่านอาจารย์ ท่านจำคาถาได้หรือไม่? ถ้าอย่างนั้นเราก็ออกไปได้แล้ว”

ซงฮันทำให้สมองของเขาสับสน เหตุผลที่เขาไม่ได้เข้ามหาวิทยาลัยก็เพราะเขาจำอะไรไม่ได้!

เขารีบหยิบคู่มือออกจากกระเป๋าของเขา แต่หลังจากการต่อสู้เมื่อครู่ คู่มือก็แตกออกเป็นชิ้นๆ แล้ว

“อย่ากังวลไปเลยอาจารย์ คิดให้รอบคอบ” เสียงของจักรพรรดินีคทาอ่อนโยนมาก ทำให้พวกเขาสงบลง

ซ่งฮันหลับตาและถูขมับอย่างแรง เขาเคยเห็นคาถาของ Sun Card มาก่อนอย่างแน่นอน เพราะเป็นมหากามารมณ์ คาถาจึงสั้นมาก

ในที่สุด คาถาก็ปรากฏขึ้นในความทรงจำของเขา ซ่งฮันรีบคว้าการ์ดและร่ายมนต์คาถา

โลกก็สดใสขึ้นทันที

หลังจากที่เมฆดำที่ปกคลุมท้องฟ้าสลายไปอย่างรวดเร็ว ท้องฟ้าอันมืดมิดเมื่อ 20 ปีที่แล้วก็มีสีฟ้าจางๆ จริงๆ

“มันจบแล้ว?” ซงฮันปรบมือด้วยความยินดีอย่างยิ่งแล้วพูดว่า “ไปโรงพยาบาลกันเถอะ!”

เมื่อ Shen Chun เห็นว่าจู่ๆ ท้องฟ้าก็แจ่มใส เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโล่งใจ

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในตอนนี้ อย่างน้อย Fu Shi และคนอื่นๆ ก็ออกไปอย่างปลอดภัย

เธอไม่เสียใจที่ได้สอนซงฮันเกี่ยวกับไพ่ทาโรต์เลยตอนนี้ แม้ว่าเด็กคนนี้จะดูไม่น่าเชื่อถือนัก แต่เขาก็ยังค่อนข้างเชื่อถือได้ในช่วงเวลาวิกฤติ

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ มุมปากของเธอก็โค้งงอเล็กน้อย และความเหนื่อยล้าของเธอก็จางหายไป

รูม่านตาสีแดงเข้มของ Jiang Anshe ขยายออกทันทีเมื่อเธอเห็นดวงอาทิตย์

เธอหลับตาด้วยความเจ็บปวดและกรีดร้องว่า “ทั้งหมด! ใบหน้าของฉัน! มันเจ็บ!”

สัตว์ประหลาดสีดำมีเลือดออกและดูเหมือนว่าจะเจ็บปวด แต่เขาก็ยังดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขนของเขาและปกป้องเธออย่างแน่นหนา “อย่ากลัวเลยพี่สาว ฉันอยู่นี่.”

“ช่างน่าประทับใจจริงๆ” มู่เฉินยืนขึ้นและปรบมือ จากนั้นเขาก็ฉีกเครื่องรางออกแล้วโยนทิ้งไป

แม้ว่าเสน่ห์ของ Shen Chun จะแข็งแกร่งมากอยู่แล้ว แต่ Mu Chen ก็ได้ขัดเกลาคำสาปดำแล้ว ดังนั้นเขาจึงต้องรอเพียงหนึ่งชั่วโมงจึงจะหลบหนีได้

เขายิ้มขณะที่เขาเล่าทุกอย่างเกี่ยวกับลูกครึ่งอสูรให้เธอฟัง

เดิมทีลูกครึ่งปีศาจนั้นเป็นลูกสาวของปีศาจกุหลาบ พ่อของเธอเป็นผู้อำนวยการสวนพฤกษศาสตร์ ส่วนแม่ของเธอเป็นปีศาจที่แปลงร่างมาจากดอกกุหลาบพันปีที่หายาก ทั้งสองตกหลุมรักกันตั้งแต่แรกเห็นและกลายเป็นสามีภรรยากัน พวกเขามีลูกหลังจากนั้นไม่นาน

ชีวิตของพวกเขาแต่เดิมนั้นไร้กังวล

อย่างไรก็ตาม ใครจะคิดว่าลูกสาวคนโตของตระกูล Jiang ที่เชิงเขาจะชอบสวนพฤกษศาสตร์แห่งนี้ ภรรยาที่รักของเขาเปราะบางเกินไป หากเขาไม่ดูแลเธออย่างดี ระดับพลังยุทธ์ของเธอก็จะถดถอย ดังนั้นเขาจึงใช้กำลังทั้งหมดเพื่อหยุดตระกูลเจียง

อย่างไรก็ตาม ตระกูล Jiang รู้สึกว่าการถูกคนสวนปฏิเสธนั้นน่าอายมาก ดังนั้นหากพวกเขาทำไม่ได้ พวกเขาก็ควรทำลายมันทิ้ง ดังนั้น สวนพฤกษศาสตร์ที่เก็บพืชหายากหลายสิบล้านต้นจึงถูกเผาจนกลายเป็นเถ้าถ่านในชั่วข้ามคืน

ผู้กำกับใช้ความพยายามอย่างมาก แต่ก็ทำได้เพียงคว้ากองกุหลาบที่ตายแล้วกลับมาเท่านั้น ใบหน้าของพี่ชายของเธอก็ถูกไฟไหม้และเสียโฉมเช่นกัน

ไม่นานหลังจากที่ภรรยาของเขาเสียชีวิต คนสวนก็เสียชีวิตด้วยอาการซึมเศร้าเช่นกัน เด็กทั้งสองพึ่งพาอาศัยกันและอาศัยอยู่อย่างสันโดษบนภูเขาขณะรอโอกาสที่จะแก้แค้น

Jiang Anshe ฉลาดและเรียนรู้วิธีควบคุมดอกกุหลาบเพื่อฆ่าผู้คนอย่างรวดเร็ว ในทางกลับกัน พี่ชายของเธอดูเหมือนจะไม่มีความสามารถในการใช้เวทมนตร์และสามารถปกป้องเธอได้อย่างลับๆ เท่านั้น

อย่างไรก็ตาม พวกเขายังเด็กอยู่ ครอบครัวเจียงตระหนักว่าครอบครัวของพวกเขากำลังประสบปัญหา หลังจากที่ลูกสาวคนโตและคนรับใช้ของพวกเขาจากไปทีละคน พวกเขาพบว่า Magi จำนวนมากมาขับไล่พวกเขา

ในวันที่เธอถูกค้นพบ พี่ชายของเธอตกอยู่ในเงื้อมมือของตระกูล Jiang เพื่อปกป้องเธอ หลังจากที่เขาพิการโดยพ่อมด ระดับพลังยุทธ์ของเขาก็ลดลงอย่างมาก และเขาอยู่ในลมหายใจสุดท้าย

อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าตราบใดที่เธอฆ่าคนที่มีออร่าสีม่วง พี่ชายของเธอก็สามารถฟื้นตัวได้เล็กน้อย

อย่างไรก็ตาม พี่ชายของเธอต้องการพลังงานทางจิตวิญญาณมากขึ้นเรื่อยๆ เพื่อที่จะฆ่าได้เร็วขึ้น เธอยังเต็มใจที่จะคุกเข่าแทบเท้าของมู่เฉิน และขอร้องให้เขาเพิ่มความสามารถที่แข็งแกร่งขึ้นให้กับเธอ

ตั้งแต่นั้นมา Jiang Anshe ก็ให้ความสนใจกับคนเหล่านี้ จนกระทั่ง Fu Shi ปรากฏตัว ออร่าสีม่วงของเขาทำให้เธอไม่สามารถหาใครได้อีก

ในเวลานี้เธอก็เติบโตขึ้นเป็นเด็กสาวเช่นกัน เมื่อเธอได้ยินว่าตระกูล Fu กำลังมองหาเจ้าสาว เธอก็สังหารสมาชิกที่เหลือของตระกูล Jiang และสร้างอัตลักษณ์ “Jiang Anshe”