Miss Shen เป็นคนเก่งในเรื่อง Witchcraft จริงๆ - บทที่ 57

บทที่ 57:1 แค่ต้องการให้เธอกลับมามีชีวิตอีกครั้ง

ผู้แปล: การแปลของ Henyee ผู้แก้ไข: การแปลของ Henyee

เฉินชุนหยิบยันต์สีเหลืองออกมา ซึ่งจุดไฟได้ด้วยตัวเอง ก่อตัวเป็นเกราะป้องกันลมและฝน

เสียงของ Shen Chun เริ่มจริงใจมากขึ้นเมื่อเธอถามว่า “ฉันสงสัยมากว่าทำไมคุณสองคนถึงหนีจากนรก”

“คุณรู้อะไร?!” สีหน้าของซู่เหยาบิดเบี้ยวไปในทันที หลังจากที่เธอจับมือของหานเฉิน เธอก็รู้สึกสบายใจเท่านั้น “ถ้าไม่ใช่เพราะพวกเขา ฮันเฉินและอีก 1 คนคงได้อยู่ด้วยกันมานานแล้ว ไม่จำเป็นต้องครอบครองผู้คน! พวกเขาบังคับฉัน!”

“บังคับคุณ?” เสิ่นชุนรู้สึกงุนงง

“ฉันรักอาเฉิน แต่พวกเขาไม่ยอมให้เราอยู่ด้วยกัน แม้ว่าอาเฉินจะกลายเป็นนางฟ้าตกสวรรค์ก็ตาม!” การแสดงออกของซู่เหยากลายเป็นคนตีโพยตีพาย “ฉันชอบอาเฉินและอยากอยู่กับเขา เราไม่ได้ทำอะไรผิด เพียงเพราะเขาเป็นนางฟ้าและฉันก็เป็นซัคคิวบัส ทุกคนจึงขัดขวางไม่ให้เราอยู่ด้วยกัน แม้ว่าเขาจะกลายเป็นนางฟ้าตกสวรรค์เพื่อฉัน มันจะไม่ทำ!”

“คุณอยากจะครอบครองใครสักคนและสละจิตวิญญาณของคนเป็นเหรอ?” เสิ่นชุนถาม

“ฉันทำทั้งหมดนี้” หานเฉินกอดซูเหยาขณะที่เขาปลอบเธอ

บางทีเขาอาจต้องการใครสักคนที่จะพูดคุยด้วย หรือบางทีในสายตาของเขา เฉินชุนก็ตายไปแล้ว หานเฉินริเริ่มที่จะเล่าเรื่องราวระหว่างเขากับซู่เหยาให้เธอฟัง

หนึ่งพันปีก่อน ความสัมพันธ์ระหว่างสวรรค์และนรกนั้นไม่ดี และมีสงครามบ่อยครั้งที่พวกเขาจะต่อสู้กันจนตาย

หานเฉินได้รับบาดเจ็บจากสงครามและจบลงที่อาณาเขตของซัคคิวบัส เขาคิดว่าเขาจะต้องตายแน่นอน แต่ซูเหยาช่วยเขาไว้โดยไม่ได้ตั้งใจ

ซู่เหยาไม่กลัวหานเฉิน เธอกลับรบกวนเขาให้เล่าเรื่องราวของเธอเกี่ยวกับสวรรค์แทน พวกเขาทั้งสองตกหลุมรักกันหลังจากใช้เวลาร่วมกันมายาวนานและมาพบกัน

อย่างไรก็ตาม พวกเขาทั้งสองรู้ดีว่าเป็นไปไม่ได้ที่ทั้งสองคนจะอยู่ด้วยกันอย่างเปิดเผย ดังนั้นหานเฉินจึงวางแผนที่จะหนีไปกับซูเหยาไปยังโลกมนุษย์และกลายเป็นคู่รักธรรมดาๆ

ในตอนแรกพวกเขาทั้งสองใช้ชีวิตอย่างปกติและมีความสุข แต่ในไม่ช้า ผู้คนจากสวรรค์ก็มาตามหาฮันเฉิน พวกเขาไม่อนุญาตให้นางฟ้าออกไปเที่ยวกับซัคคิวบัส แม้ว่าพวกเขาต้องการเป็นเพียงคู่รักธรรมดาๆ ก็ตาม

เมื่อความขัดแย้งรุนแรงที่สุด หัวใจของซู่เหยาก็ถูกแทง และเธอก็จวนจะตาย เป็นเพราะเหตุนี้จริงๆ ฮันเฉินจึงกลายเป็นนางฟ้าตกสวรรค์และพยายามอย่างเต็มที่เพื่อช่วยซู่เหยา

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าทั้งสองจะอยู่ฝ่ายเดียวกันแล้ว แต่พวกเขาก็ยังไม่ได้รับอนุญาตให้อยู่ด้วยกัน ทุกคนพยายามแยกพวกเขาออกจากกัน ซู่เหยาถูกนำตัวกลับไปยังเผ่าซัคคิวบัสและถูกทรมานจนตาย ขณะที่หานเฉินถูกทั้งสองฝ่ายขับไล่

หลังจากท่องโลกมาหลายปี ในที่สุดเขาก็พบวิธีที่จะชุบชีวิตซู่เหยาได้

ฮันเฉินกล่าวว่า “คนที่ฉันฆ่าสมควรได้รับมัน ซู่เหยารังแกเพื่อนร่วมชั้นของเธอ และคนอื่นๆ ก็เป็นผู้สมรู้ร่วมคิดของเธอด้วย”

หลังจากที่ Shen Chun ได้ยินเรื่องราวของพวกเขา สีหน้าของเธอก็ผสมปนเป “แม้ว่าพวกเขาจะซุกซน แต่คุณก็ฆ่าคนไปมากมายโดยไม่มีเหตุผล คุณยังบาปมากกว่าพวกเขาอีก”

“ฉันไม่สนใจ” หานเฉินกล่าว “ฉันแค่อยากให้เธอกลับมามีชีวิตอีกครั้ง เสิ่นชุน เราไม่อยากโจมตีคุณ แต่ถ้าคุณยืนกรานที่จะทำลายความสัมพันธ์ของเรา…”

“ความสัมพันธ์ระหว่างคุณสองคนมีค่ามาก แต่คุณไม่ควรปล่อยให้ผู้บริสุทธิ์ตายเพราะความสัมพันธ์นี้” แส้เทพเจ้าสายฟ้าปรากฏขึ้นในมือของเซินชุน ขณะที่เธอพูดว่า “ในเมื่อเจ้าไม่รู้ว่าจะกลับใจอย่างไร ฉันจะตีเจ้าจนกว่าคุณจะเข้าใจ”

ซู่เหยายิ้มอย่างเย็นชา “คุณมีความสามารถอยู่บ้าง แต่คุณอาจไม่สามารถเอาชนะเราสองคนได้”

“คุณพูดมาก.” Shen Chun เหวี่ยงแส้ของเธอ “เราจะรู้หลังจากที่เราลอง!”

ทันใดนั้น ลมแรงก็พัดมารอบๆ พวกเขา และเมฆดำก็หนาขึ้นกว่าเดิม เกือบปกคลุมท้องฟ้าทั้งหมด ฟ้าร้องดังก้อง และหานเฉินและซู่เหยาก็กลับมามีรูปลักษณ์ดั้งเดิม

ซัคคิวบัสที่มีเสน่ห์และเย้ายวน เทวดาตกที่สูงและทรงพลัง ถ้าคนที่ไม่รู้ดีกว่าเห็นสิ่งนี้พวกเขาจะคิดว่ากำลังถ่ายโฆษณาอยู่

“ตกนรก!”

ซู่เหยาเป็นคนแรกที่โจมตี เธอโบกกรงเล็บของเธอขณะที่เธอกระโจนเข้าหา Shen Chun

หลังจากที่ Shen Chun ก้มลงและหลบการโจมตี เธอก็ยกแส้ขึ้นและฟาดไปที่หลังของ Su Yao

แส้เทพสายฟ้ามีพลังอันบริสุทธิ์ที่สุดของเทพสายฟ้า เพียงแค่การโจมตีครั้งนี้เพียงอย่างเดียวก็ทำให้ซู่เหยาคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวด

หานเฉินเข้ามาอยู่ข้างๆ ซู่เหยาทันที และจ้องมองไปที่เสินชุนด้วยสีหน้ามืดมน “คุณคือใคร? ทำไมคุณถึงมีอาวุธศักดิ์สิทธิ์เช่นนี้”

“คุณอยากรู้เหรอ?” เสิ่นชุนหัวเราะเยาะ.. “หลังจากเฆี่ยนตีสามครั้ง 1’11 บอกคุณ!”