มอนสเตอร์พาราไดซ์ - บทที่ 516

ตอนที่ 516: ฉันไม่อยากเล่นกับคุณอีกต่อไป

ผู้แปล: ผู้แก้ไขการแปล EndlessFantasy: การแปล EndlessFantasy

เมื่อหลิน ฮวงคุยกับบลัดดี้เสร็จแล้ว ออร่าอันทรงพลังหลายสิบก็ปรากฏขึ้นมาจากไหนไม่รู้ พวกเขากำลังผลักดันไปยังจุดที่ Lin Huang และคนอื่นๆ อยู่

“พวกเขาอยู่ที่นี่!”

Lin Huang มองไปในระยะไกลขณะที่เขาเห็นเงาลงมาจากท้องฟ้า ออร่าของพวกเขามีพลังมากกว่ามอนสเตอร์ 60 ตัวที่ส่งมาก่อนหน้านี้มาก มันเหมือนกับการเปรียบเทียบสุนัขในบ้านกับสิงโตที่หิวโหย

Lin Huang รู้ว่ามันเป็นการต่อสู้ที่ยากลำบาก กลุ่มมอนสเตอร์ระดับอมตะระดับ 2 มีความสามารถทัดเทียมกับความสามารถของอสูรทั้งสาม ข้อบกพร่องประการเดียวที่มอนสเตอร์มีก็คือพวกมันไม่มีสติปัญญา โดยไม่รอให้สัตว์ประหลาดเข้ามาใกล้ ซากสัตว์ประหลาด 60 ตัวที่ถูกควบคุมโดยแม่มดก็พุ่งเข้าหาพวกมัน ในเวลาเดียวกัน แม่มดทำการผนึกมือทันทีในขณะที่เถาวัลย์หลุดออกมาจากพื้นดิน นอกจากเถาวัลย์สีม่วงแล้ว ยังมีเถาวัลย์อัมพาตสีดำอีกด้วย

Paralyzing Vines สามารถฉีดพิษที่ทำให้เป็นอัมพาตเข้าไปในร่างกายของสิ่งมีชีวิตได้ ทันทีที่เถาวัลย์แตก พิษที่พุ่งออกมาจากมันจะรุนแรงยิ่งขึ้นอีกสองถึงสามเท่า เถาวัลย์ทั้งสองประเภทคลานเข้าหาสัตว์ประหลาดอย่างรวดเร็ว มอนสเตอร์ระดับอมตะ 2 ตัว 30 ตัวที่เสียสติไปแล้วกำลังจับตาดูหลิน ฮวง พวกเขาไม่ได้หลีกเลี่ยงเถาวัลย์ที่ยื่นเข้ามาหาพวกเขา และในไม่ช้า พวกมันทั้งหมดก็ถูกชะลอความเร็วลงด้วยซากสัตว์ประหลาด 60 ตัวและเถาวัลย์

ร่างของ Malachian Fiend และ Inferior Imp เริ่มเติบโตขึ้นอย่างมาก Malachian Fiend เติบโตจากสองถึงห้าเมตร ตัวหินสีเขียวของมันตอนนี้กลายเป็นสีน้ำเงิน เกล็ดบนแขนของมันตกผลึกเป็นสสารหยักสีน้ำเงินดำ ออร่าของมันยังมีพลังมากกว่าเดิมอีกสองถึงสามเท่า ในขณะเดียวกัน อิมป์ชั้นต่ำที่อยู่ถัดจากมันก็สูงไม่เกินห้าเมตรเช่นกัน ร่างของมันถูกเผาไหม้ด้วยเปลวไฟสีแดงเข้ม-ดำ เปลวไฟนั้นร้อนจัดจนทำให้อากาศรอบๆ บิดเบี้ยว และรัศมีของมันก็น่ากลัวยิ่งกว่าที่เคย

เมื่อทั้งสองเติบโตขึ้น พวกเขาก็พุ่งเข้าหามอนสเตอร์ที่ช้าลง การเคลื่อนไหวของมอนสเตอร์ระดับอมตะ 2 ตัว 30 ตัวถูกรบกวนโดยมอนสเตอร์ 60 ตัวและเถาวัลย์ของแม่มด ในขณะเดียวกัน Malachian Fiend และ Inferior Imp ก็พุ่งเข้าไปในฝูงสัตว์ประหลาด Lin Huang ไม่ได้เข้าร่วมการต่อสู้ในขณะที่เขาเฝ้าดู เลือดที่ซ่อนตัวอยู่ในแขนเสื้อของเขาปล่อยจุดโปร่งใสออกมาทุกที่ ตอนนี้มันสามารถเปลี่ยนสีของฝักปลิงเป็นสีอะไรก็ได้ที่ต้องการ รวมถึงการทำให้มันโปร่งใสด้วย

ท่ามกลางฝูงสัตว์ประหลาด Malachian Fiend มุ่งเป้าไปที่คู่ต่อสู้คนแรก มันดูเหมือนสัตว์ประหลาดมนุษย์ที่มีรูปร่างผิดปกติ มันสูงกว่าสองเมตรและเดินด้วยขาทั้งสองข้าง อย่างไรก็ตาม หัวของมันมีขนาดใหญ่กว่ามนุษย์ปกติถึงสองเท่า และร่างกายของมันถูกปกคลุมไปด้วยเกล็ดซิทริน รวมถึงใบหน้าด้วย สัตว์ประหลาดนั้นถูกพันธนาการโดยเถาวัลย์สองอันในขณะที่มอนสเตอร์ระดับอมตะระดับ 1 สองตัวโจมตีมัน อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าจะไม่ได้รับบาดเจ็บเลย จากนั้นมันก็ขย้ำซากสัตว์ประหลาดตัวหนึ่งด้วยกรงเล็บของมัน ทำให้เกิดรูขนาดใหญ่ที่หน้าอกของมัน หากซากสัตว์ประหลาดยังมีชีวิตอยู่ มันคงจะตายจากการโจมตีเพียงครั้งเดียวอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตาม ภายใต้การควบคุมของหนอนปรสิต ซากสัตว์ประหลาดไม่ได้รับผลกระทบจากการโจมตี และมันยังคงโจมตีสัตว์ประหลาดที่เต็มไปด้วยเกล็ด

จากนั้น Malachian Fiend ก็มุ่งหน้าไปยังสัตว์ประหลาดที่มีเกล็ดและชกเข้าที่หน้าอกของมันอย่างแรง สัตว์ประหลาดที่ปรับขนาดได้เปลี่ยนเป็นสีม่วงจาก Crippling Vine ตั้งแต่แรกเริ่ม และการป้องกันของมันก็ลดลงถึงสิบเท่า อย่างไรก็ตาม หมัดของ Malachian Fiend สามารถเจาะหน้าอกของมันเข้าไปและหักซี่โครงบางส่วนได้เท่านั้น มันไม่ตายแต่กลับโจมตี Malachian Fiend กลับด้วยความเจ็บปวด

สัตว์ประหลาดทั้งสองเริ่มต่อสู้กันอย่างดุเดือด อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเถาวัลย์ที่พันพันกับมันและซากสัตว์ประหลาดสองตัวที่อยู่รอบ ๆ มัน สัตว์ประหลาดที่มีเกล็ดก็พ่ายแพ้ในการต่อสู้ในไม่ช้า ในเวลาไม่ถึงครึ่งนาที Malachian Fiend ก็ทุบกะโหลกของมันและสัตว์ประหลาดก็ตายไป แม้ว่าการต่อสู้จะใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งนาที แต่มันก็เป็นเรื่องยากสำหรับ Malachian Fiend ในขณะเดียวกัน อิมป์ผู้ด้อยกว่ากำลังประสบกับสถานการณ์เกือบจะเหมือนกัน หากไม่มี Abyssal Fire ความแข็งแกร่งของมันก็อ่อนแอกว่า Malachian Fiend ด้วยการเผาไหม้ของ Abyssal Fire ใช้เวลาไม่ถึงครึ่งนาทีในการสังหารคู่ต่อสู้คนแรก

“นี่ไม่ได้มีประสิทธิภาพมากนัก…” เมื่อสัมผัสได้ว่าไฟชีวิตในร่างกายของเขาเติบโตขึ้น Lin Huang ก็ไม่ผ่อนคลายเลย เมื่อมองไปที่สัตว์ประหลาดที่ถูกฆ่าอย่างช้าๆ เขาก็ดึงดาบต่อสู้ออกมาและวิ่งเข้าไปในฝูงสัตว์ประหลาด แสงสีขาวปกคลุมดาบของเขาขณะที่เขาพุ่งไปท่ามกลางฝูงชนราวกับสายฟ้า เขาไม่ได้หยุดเคลื่อนไหว การแกว่งดาบของเขาแต่ละครั้งนั้นรวดเร็วและการโจมตีแต่ละครั้งทำให้เกิดบาดแผลลึกสองสามอย่างกับมอนสเตอร์ระดับอมตะระดับ 2 เหล่านั้น นั่นคือจำนวนสูงสุดที่เขาทำได้โดยมีเป้าหมายคือทำร้ายมอนสเตอร์และไม่ฆ่าพวกมัน เพราะเขาจะไม่ได้รับพลังชีวิตใดๆ ถ้าเขาจะฆ่ามอนสเตอร์ด้วยตัวเอง

มอนสเตอร์ที่ถูกตัดโดย Lin Huang ประสบกับความสามารถที่ลดลงในทันที อสูรทั้งสองจึงดำเนินการสังหารสัตว์ประหลาดที่ได้รับบาดเจ็บ พวกเขาเล็งการโจมตีไปที่บาดแผลที่หลิน ฮวงทิ้งไว้ให้กับมอนสเตอร์ และสังหารมอนสเตอร์ได้สำเร็จภายในสองถึงสามวินาที มอนสเตอร์ระดับอมตะระดับ 2 ถูกฆ่าทีละตัว ขณะที่พวกเขาล้มลงกับพื้น ไฟแห่งชีวิตในหลิน ฮวงก็เพิ่มขึ้นอย่างมากภายในไม่กี่นาที

เมื่อมอนสเตอร์ทั้งหมดตายไปแล้ว เขาก็มองไปที่ไฟชีวิตในร่างกายของเขา

“มอนสเตอร์ระดับอมตะระดับ 2 แต่ละตัวให้การเติบโตมากกว่า 10 เมตร แต่มันหยุดเติบโตที่ 300 เมตร…” ก่อนที่ Lin Huang จะเริ่มการต่อสู้ ไฟชีวิตของเขาได้เผาไหม้ที่มากกว่า 6 เมตร จากการสังเกตของเขา สัตว์ประหลาดระดับ 2 ระดับอมตะแต่ละตัวจะช่วยเพิ่มพลังให้เขาได้มากกว่าสิบเมตร ตามทฤษฎีแล้ว การฆ่ามอนสเตอร์ทั้ง 30 ตัวอย่างน้อยจะทำให้ไฟชีวิตของเขาเพิ่มขึ้นอย่างน้อย 330 เมตร อย่างไรก็ตาม มันหยุดที่ 300 เมตร

“ดูเหมือนว่า 300 เมตรจะเป็นขีดจำกัดของเชื้อไฟของฉัน”

หลังจากยืนยันแล้ว Lin Huang ก็รู้ว่าภารกิจของเขาสิ้นสุดลงแล้ว และไม่จำเป็นต้องอยู่ต่อไปอีกต่อไป

“บลัดดี้ คุณเข้าใจวิธีที่พวกเขาจับตาดูเราแล้วหรือยัง” Lin Huang ติดต่อ Bloody อย่างลับๆ ขณะที่เขาหยิบซากสัตว์ประหลาดขึ้นมา

“ฉันได้ลองมองไปรอบๆ ด้วย Leech Pods ของฉันแล้ว แต่ไม่พบใครที่คอยจับตาดูอยู่หรือมีสัตว์ประหลาดคอยติดตามอยู่แถวๆ นี้หรือเปล่า” บลัดดีตอบอย่างช่วยไม่ได้

“ฉันสงสัยว่าพวกเขากำลังใช้ชั้นป้องกันที่อยู่ด้านบนของเราเพื่อเฝ้าดูเรา พื้นที่ที่ถูกปกคลุมไปด้วยโล่ควรอยู่ในการเฝ้าระวังของพวกเขา”

Lin Huang มองขึ้นไปบนท้องฟ้า

“หากเป็นเช่นนั้น เราไม่สามารถดำเนินการตามแผนที่เรามีไว้ก่อนหน้านี้…”

ชายชราพูดอีกครั้งก่อนที่ Lin Huang จะหยิบซากสัตว์ประหลาดขึ้นมา “ชายหนุ่ม ดูเหมือนว่าหนอนปรสิตของคุณจะควบคุมได้เฉพาะมอนสเตอร์ระดับอมตะระดับ 1 เท่านั้น… คุณจะแพ้ไหมถ้าฉันเพิ่มความยากเป็นระดับ 4 โดยการปล่อย มอนสเตอร์ระดับอมตะระดับ 2 จำนวน 100 ตัว?! ฉันอยากรู้คำตอบเหลือเกิน…”

“คุณเฒ่าบ้า!” Lin Huang ตะโกนด้วยความโกรธที่ชายชราปฏิบัติต่อเขาเหมือนของเล่น

“เสี่ยว เฮย ฉันไม่สามารถรับมือกับคลื่นลูกที่สี่ได้อย่างแน่นอน ซากสัตว์ประหลาด 90 ตัวเหล่านี้เพียงพอสำหรับการวิจัยของคุณหรือไม่? ถ้าไม่เช่นนั้นเราจะต้องกลับมาครั้งหน้า ฉันอาจถูกชายชราบ้าๆ นี้จับตัวไปเพื่อการวิจัยของเขา ถ้าเราอยู่ต่อไป” Lin Huang ติดต่อ Xiao Hei อย่างลับๆ

“ใช่ พวกเขาเพียงพอแล้ว อย่าลืมเก็บซากสัตว์ประหลาดทั้งหมดไว้ก่อนที่คุณจะจากไป” เซียว เฮย ตอบทันที

“แม่มด ช่วยกำจัดหนอนปรสิตให้หมด” Lin Huang หันกลับมาและสั่งแม่มด

แม่มดทำการผนึกมือและซากสัตว์ประหลาดก็ตกลงบนพื้นทีละคน พวกเขาถูกใส่เข้าไปในพื้นที่เก็บของของ Lin Huang ทันที

“อะไร? ตอนนี้คุณยอมแพ้แล้วเหรอ?” ชายชราพูดอีกครั้ง เห็นได้ชัดว่าเขากำลังเฝ้าดูสิ่งที่หลิน ฮวงกำลังทำอยู่

Lin Huang ยักไหล่และนึกถึงอสูรทั้งสามของเขาและ Bloody มันเป็นเพียงเขาคนเดียว

“คุณฉลาด. ตราบใดที่คุณเต็มใจที่จะร่วมมือกับงานวิจัยของฉัน ฉันจะพิจารณารักษามโนธรรมของคุณและปรับเปลี่ยนคุณ ทำให้คุณเป็นคนที่ทรงพลังอย่างแท้จริง” ชายชราคิดว่าหลิน ฮวงยอมแพ้ที่จะต่อสู้กลับแล้ว

“ฉันขอทราบวิธีพูดกับคุณได้ไหม” Lin Huang ถามขณะมองขึ้นไปบนท้องฟ้า

“เรียกฉันว่าศาสตราจารย์จินก็ได้” ชายชราไม่ได้สนใจที่จะซ่อนตัวตนของเขา

“ศาสตราจารย์จิน ฉันจะจำคุณไว้…” ทันใดนั้น Lin Huang ก็ยิ้มเยาะและชี้นิ้วขึ้นไปบนท้องฟ้า แสงสีขาวสะสมที่ปลายนิ้วของเขา สว่างขึ้นเรื่อยๆ

“ยังพยายามต่อสู้อยู่เหรอ?” ศาสตราจารย์จินฟังดูประชด

ภายในไม่กี่วินาที แสงสีขาวก็เบ่งบานเป็นทรงกลมสีขาวขนาดเท่ากำปั้น Lin Huang สะบัดนิ้วของเขาและทรงกลมสีขาวก็ระเบิดไปบนท้องฟ้าขณะที่มันถูกเหวี่ยงไปสูงไม่กี่เมตร แสงสีขาวสว่างจ้าปกคลุมไปหลายกิโลเมตร

“ผู้เฒ่าผู้บ้าคลั่ง ฉันจะจำสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้ ฉันจะกลับมาเพื่อจบเรื่องนี้สักวันหนึ่ง ฉันมีสิ่งที่ต้องทำ ดังนั้นฉันจะไม่เล่นกับคุณอีกต่อไป ลาก่อน!” เสียงของ Lin Huang แผ่วเบาท่ามกลางแสงสีขาว จากนั้นเขาก็ขยี้การ์ดระหว่างนิ้ว จากนั้นร่างกายของเขาก็กลายเป็นเมฆ และเขาก็หายตัวไปบนพื้น…

เมื่อแสงสีขาวจางหายไป ศาสตราจารย์จินก็ต้องตะลึงเมื่อเห็นว่าหลิน ฮวงไม่ได้ยืนอยู่ที่จุดที่เขายืนอยู่อีกต่อไป

“เขาไปแล้วเหรอ?”

เขาได้พนักงานทั้งหมดไปตรวจสอบกล้องวงจรปิดทั่วทั้งเกาะ อย่างไรก็ตาม ผ่านไปครึ่งชั่วโมงแล้ว แต่ Lin Huang ก็ยังไม่ปรากฏให้เห็น ในที่สุดเขาก็ตระหนักว่า Lin Huang หนีไปแล้วและโกรธมาก

“ฉันไม่สนใจว่าคุณจะทำอย่างไร พวกเจ้าต้องหาเด็กนั่นให้ข้า!!!”