มอนสเตอร์พาราไดซ์ - บทที่ 68

บทที่ 68: มังกรเกราะทองสีแดงเข้ม

ผู้แปล: ผู้แก้ไขการแปล EndlessFantasy: การแปล EndlessFantasy

เมื่อเห็นว่า Lin Huang พยายามติดตามทีม Li Yanxing จึงบอกเป็นนัยกับชายหนุ่ม

หนึ่งในนั้นพูดกับเล้งเยว่ซินทันทีว่า “คุณเล้ง เราได้ทำภารกิจส่งเขามาที่นี่สำเร็จแล้ว ไม่จำเป็นต้องพาเขาเข้าไปในป่า”

“แม้ว่าเราจะมุ่งหน้าไปในเส้นทางเดียวกับที่ปีศาจหกแขนอยู่ แต่ด้วยความเร็วของเด็กคนนี้ เขาจะทำให้เราช้าลงอย่างแน่นอน ฉันไม่คิดว่าจะเป็นความคิดที่ดีที่จะพาเขาไปกับเรา…”

“ฉันก็คิดเหมือนกัน เราแบกเด็กคนนี้ไว้บนหลังไม่ได้…” ชายหนุ่มอีกสองคนเสริม

“เนื่องจากเราต้องใช้เวลาสามถึงห้าวันจึงจะไปถึงที่นั่น มันไม่ได้สร้างความแตกต่างจริงๆ แม้ว่าเขาจะทำให้เราช้าลงก็ตาม” เล้งเยว่ซินยืนกรานที่จะพาหลิน ฮวงเข้าไปในป่า

“ในเมื่อคุณเล้งต้องการพาพี่หลินไปด้วย เราก็จะทำเช่นนั้น มันคงไม่สร้างความแตกต่างกับคนพิเศษเพราะเราสามารถเดินเล่นช้าๆ และเพลิดเพลินกับทิวทัศน์ได้” แทนที่จะปฏิเสธ Li Yanxing ก็เห็นด้วยกับสิ่งที่ Leng Yuexin พูด “พี่หลิน คุณสามารถตามเรามาได้ แต่ต้องระวังความปลอดภัยของตัวเองบนท้องถนนด้วย”

ชายหนุ่มไม่ได้พูดอะไรสักคำตั้งแต่หลี่เหยียนซิงพูด Lin Huang มองเขาด้วยสีหน้าสับสน เขาคิดว่าหลี่ หยานซิงจะต่อต้านความคิดที่จะตามพวกเขาไป เขาเริ่มคิดว่า Li Yanxing กำลังทำอะไรบางอย่างอยู่ “ผมคงรบกวนพวกคุณอีกสักหน่อย ผมขอโทษ” หลิน ฮวง ยิ้มและกล่าวว่า เขาประพฤติตนในระหว่างการเดินทางโดยไม่พูดจาโผงผาง

Lin Huang ไม่มีค่าอะไรเลยใน Li Yanxing และสายตาของแก๊งค์ เพราะเขาไม่ใช่ระดับเหล็กด้วยซ้ำ พวกเขาไม่รู้ว่าหลิน ฮวงรู้ว่าพวกเขากำลังทำอะไรอยู่ “ใช้แหวนหัวใจจักรพรรดิของคุณเพื่อทำเครื่องหมายเส้นทาง คุณสามารถติดตามเส้นทางเมื่อคุณกลับมาและรอเราที่นี่ ภารกิจของเราจะใช้เวลาห้าถึงเจ็ดวัน และจะใช้เวลาไม่เกิน 10 วัน ฉันจะส่งข้อความถึงคุณเมื่อเราเสร็จสิ้นภารกิจของเรา ถ้าคุณไม่อยู่ที่นี่เมื่อเรากลับมา เราจะรอคุณอีกสามวัน เราจะออกเดินทางในอีกสามวันต่อมาถ้าคุณไม่มา เมื่อถึงตอนนั้นคุณจะต้องจ้างทีมอื่นมาช่วยเหลือคุณ” เล้งเยว่ซินบอกหลิน ฮวงก่อนที่พวกเขาจะจากไป

“ฉันเข้าใจ.” Lin Huang พยักหน้า

ที่เหลือไม่พูดอะไรและมุ่งหน้าเข้าไปในป่า หลิน ฮวงตามหลังพวกเขาไป ทั้งหกคนเดินเข้าไปในป่า นอกจากหลิน ฮวงแล้ว พวกเขาที่เหลือดูเหมือนกำลังไปเที่ยวพักผ่อน พวกเขาดูไม่กังวลเลย Lin Huang รู้สึกกังวลเล็กน้อยราวกับว่ามันเป็นเขตป่าระดับ 4 มันไม่ใช่สวนสนุกเพราะสัตว์ประหลาดที่มีระดับเหล็กเกินกำลังคุกคามชีวิตเขา

ในไม่ช้าพวกเขาก็เผชิญกับการโจมตีของสัตว์ประหลาด ชายหนุ่มฆ่ามอนสเตอร์ทั้งหมดได้อย่างง่ายดายและศพของพวกเขาก็กระจัดกระจายไปทุกที่ Lin Huang ถูกล่อลวงให้เก็บสัตว์ประหลาดที่ตายแล้วแต่ก็ขี้อาย ศพสามารถขายให้กับสมาคมนักล่าได้ มอนสเตอร์ระดับเหล็กที่สมบูรณ์สามารถขายได้ถึง 10,000 คะแนนเครดิต ระดับทองแดงสามารถขายได้ถึง 100,000 คะแนนเครดิต

ขณะที่พวกเขาเดินทางไกลเข้าไปในป่า มอนสเตอร์ที่โจมตีพวกเขาได้รับการอัพเกรดจากระดับเหล็กเป็นระดับทองแดง Lin Huang สังเกตว่าพวกเขาไม่ได้มองสัตว์ประหลาดหลังจากที่พวกเขาฆ่าพวกเขาแล้ว เขาหยิบสัตว์ประหลาดระดับทองแดงขึ้นมาตามทางและเก็บไว้กับเขา โชคดีที่ขนาดของมอนสเตอร์ไม่ใหญ่เกินไป พื้นที่เก็บข้อมูลของหลิน ฮวงเกือบเต็มหลังจากเก็บมอนสเตอร์ได้มากกว่า 10 ตัว ดูเหมือนว่า 100 ลูกบาศก์เมตรจะไม่เพียงพอ และเขาได้ใช้คะแนนเครดิตหนึ่งล้านคะแนนเพื่ออัพเกรดพื้นที่จัดเก็บของเขาเป็น 1,000 ลูกบาศก์เมตร

เมื่อมองดูเขาเก็บศพขึ้นมา ชายหนุ่มก็เยาะเย้ยเพราะเงินไม่สำคัญสำหรับพวกเขา ในทางกลับกัน Lin Huang ไม่สนใจว่าพวกเขาคิดอย่างไรเกี่ยวกับเขาเนื่องจากพวกเขาจะไม่ได้เจอกันอีกหลังจากภารกิจเสร็จสิ้น มันเป็นธุรกิจของพวกเขาที่พวกเขาต้องการคิดถึงหลิน ฮวง เงินที่เขาได้จากการขายศพคือสิ่งสำคัญอันดับแรกของเขา

ตามเจ้าชายเหล่านี้ Lin Huang รวบรวมศพสัตว์ประหลาดระดับทองแดงได้มากกว่า 100 ตัวภายในสามชั่วโมง พื้นที่เก็บข้อมูลที่เขาเพิ่งอัพเกรดนั้นเต็มไปด้วยศพอีกครั้งซึ่งมีมูลค่ามากกว่า 10 ล้านคะแนนเครดิต จากนั้นเขาก็อัพเกรดพื้นที่จัดเก็บของเขาเป็น 3,000 ลูกบาศก์เมตร พร้อมคะแนนเครดิตสองล้านคะแนน ตอนนี้เขาเหลือคะแนนเครดิตเพียง 100,000 คะแนนเท่านั้น

หลังจากนั้นอีกเจ็ดชั่วโมง Lin Huang ก็รวบรวมมอนสเตอร์ที่ตายแล้วได้มากขึ้น ความเสียใจเพียงอย่างเดียวของเขาคือการไม่สามารถเห็นการต่อสู้ของ Li Yanxing ระหว่างทาง สัตว์ประหลาดทั้งหมดถูกชายหนุ่มทั้งสามฆ่าตาย และหลี่ เหยียนซิงก็ไม่จำเป็นต้องขยับเลย เช่นเดียวกับเล้ง ยู่ซิน หลิน ฮวงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเล้ง ยู่ซินครอบครองอาวุธประเภทใด

เป็นเวลาหกโมงเย็นและท้องฟ้าในป่าก็มืดครึ้ม Lin Huang ประเมินว่าเขาใกล้จะถึงจุดหมายปลายทางแล้ว หากเขาไม่ติดตามทีม เขาจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยสองหรือสามวันจึงจะเข้าไปในป่าอย่างระมัดระวัง

เสียงคำรามของสัตว์ประหลาดดังมาจากไม่ไกลเกินไป ทำให้ความคิดของ Lin Huang เสียสมาธิ สัตว์ประหลาดที่เหมือนนกหลายตัวบินหนีด้วยความกลัวเสียงคำราม Lin Huang สามารถบอกได้ว่าสัตว์ประหลาดนั้นทรงพลังถึงระดับเงินเป็นอย่างน้อย อย่างไรก็ตาม นั่นไม่ได้รบกวน Leng Yuexin และคนอื่นๆ เลย พวกเขาเดินตรงเข้าไปในพื้นที่โดยไม่ลังเลแม้แต่วินาทีเดียว

ในไม่ช้า มังกรฟ้าขนาดยักษ์ที่ปกคลุมไปด้วยเกล็ดทองสีแดงเข้มก็ปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขา มันกำลังกลืนกินสัตว์ประหลาดยักษ์ที่ตายแล้วโดยหันหลังเข้าหาพวกเขา มังกรฟ้ามีความยาว 30 เมตรและสูงกว่า 10 เมตร มันดูเหมือนทีเร็กซ์ที่ครั้งหนึ่งใหญ่กว่า

Lin Huang จำได้ว่ามันเป็น Sky Dragon แต่เขาไม่รู้ชื่อจริงของมัน จากนั้นเขาก็ถามเล้งเยว่ซินเบา ๆ “คุณเล้ง สัตว์ประหลาดตัวนี้คืออะไร? ทำไมมันดูเหมือนมังกรเกราะทอง แต่ขนาดของเกล็ดและความคมของกรงเล็บและฟันของมันดูแตกต่างออกไป?”

“นี่คือมังกรเกราะทองสีแดงเข้ม มันเป็นอารากอนเกราะทองที่ผ่านการกลายพันธุ์มาหนึ่งรอบ ในบรรดามอนสเตอร์ระดับทอง ถือว่าแข็งแกร่งที่สุดในบรรดามอนสเตอร์ในระดับเดียวกัน” เล้งเยว่ซินอธิบายอย่างใจเย็น “ดูเหมือนว่าเราโชคดีที่สามารถชนสัตว์ประหลาดกลายพันธุ์ในสภาพที่ดีเช่นนี้ได้ เป็นเรื่องน่าเสียดายที่เราไม่ได้อยู่กับ Imperial Censors ไม่เช่นนั้นเราจะเชื่องและจัดการมันได้” เจ้าชายสวมหมวกกล่าวว่า

“คุณเรียกสิ่งนี้ว่าสภาพดีเหรอ? นี่คือผลงานชิ้นเอก! อย่าอวดดีนะเกอปิง ฉันแน่ใจว่าคุณจะต้องวิ่งหนีถ้าคุณต้องต่อสู้กับมังกรเกราะทองสีแดงเข้มด้วยตัวเอง!” หนึ่งในนั้นล้อเลียน

“ความสามารถของมังกรเกราะทองสีแดงระดับทองระดับ 3 นั้นเทียบได้กับนักล่าที่ติด 100 อันดับแรกในกระดานผู้นำนักล่าทอง ตัวฉันเอง; คุณทั้งสองคงจะตายถ้าคุณต่อสู้ด้วยตัวเอง!” เก่อปิงพูดด้วยความโกรธ

“มีเพียงคุณเล้งและพี่หลี่เท่านั้นที่สามารถจัดการกับสัตว์ประหลาดเช่นนี้ได้” ชายหนุ่มร่างผอมกล่าวและมองไปที่หลี่ เหยียนซิง “สัตว์ประหลาดตัวนี้จะช่วยได้มากถ้าเราสามารถฝึกมันให้เชื่องได้ น่าเสียดายที่เรามีภารกิจร่วมกับเรา แม้ว่าจะมี Imperial Censor อยู่ก็ตาม การฝึกฝนก็ยังต้องใช้เวลา ดูเหมือนว่าวิธีเดียวที่จะฆ่ามันได้…” หลี่ หยานซิงกล่าวขณะมองไปที่มังกรเกราะทองสีแดง

แม้ว่ามังกรเกราะทองสีแดงจะกินอยู่ก่อนหน้านี้ แต่ก็สังเกตเห็นว่าพวกเขาจ้องมองแต่ก็ไม่ได้สนใจ หลิน ฮวงตัวแข็งเมื่อเห็นมันจ้องมองพวกเขา เขาสัมผัสได้ว่าความตายใกล้เข้ามาแล้ว ลมหายใจของเขาหนักขึ้น…