มอนสเตอร์พาราไดซ์ - บทที่ 76

บทที่ 76: วิ่งหนีหลังจากการหยอกล้อ

ผู้แปล: ผู้แก้ไขการแปล EndlessFantasy: การแปล EndlessFantasy

“โอ้พระเจ้า มันบ้าไปแล้ว! อยากให้ฉันตายขนาดนั้นเลยเหรอ!” หลิน ฮวงตะโกน เขาไม่คาดคิดว่าจะได้รับภารกิจที่ยากลำบากเช่นนี้ โดยพื้นฐานแล้วมันเป็นการฆ่าตัวตายหลังจากสนุกสนานมาหลายวันที่ผ่านมา

“เสี่ยว เฮย คุณไม่รู้สึกไม่สบายใจเหรอ? มโนธรรมของคุณพูดว่าอย่างไร!” เขาถามโกลด์ฟิงเกอร์

“เลขที่. ฉันไม่มีมโนธรรม” มันตอบโดยไม่สนใจความตื่นตระหนกของเขา

“…” Lin Huang ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร จากนั้นเขาก็พูดเสียงดัง “ฉันปฏิเสธภารกิจนี้!”

“คุณไม่สามารถปฏิเสธได้ คุณทำได้เพียงยอมแพ้เท่านั้น การละทิ้งภารกิจหมายความว่าภารกิจล้มเหลวและคุณจะถูกลงโทษ” เสี่ยวเฮยกล่าว

“คุณแน่ใจหรือว่าต้องการยกเลิกภารกิจนี้”

“ฉันไม่ยอมแพ้…” เขาพึมพำอย่างโกรธแค้นภายใต้ลมหายใจ

Lin Huang กลั้นไม่ให้สบถออกมาดังๆ แม้ว่าเขาจะไม่มี Charcoal ซึ่งเป็นการ์ด Dragonkin ระดับ Epic ของเขา เขาก็ไม่อยากเข้าไปในป่า Wangyou อย่างไรก็ตาม ถ้าเขาจะละทิ้งภารกิจ ราคาที่เขาต้องจ่ายจะสูงเกินไปเนื่องจากมีโอกาส 20% ที่เขาจะสูญเสียถ่าน ตราบใดที่เขามีการ์ดอย่างไป่และทรราช เขาก็คงจะไม่เป็นไรเพราะเป็นการ์ดหายากที่สามารถปลูกฝังได้ง่ายและต้องการการ์ดขั้นสูงเพียงใบเดียวในการอัพเกรด สำหรับชาโคล ไม่เพียงแต่เป็นการ์ดระดับมหากาพย์เท่านั้น แต่ยังเป็นเผ่ามังกรอีกด้วย ด้วยโชคลาภในการพนัน ถ้าเขาสูญเสียไพ่ใบนี้ เขาไม่รู้ว่าเขาจะได้รับไพ่ใบนี้อีกครั้งหรือไม่

“เสี่ยว เฮย ฉันสามารถคืนการ์ดภารกิจที่รออยู่ที่ฉันมีอยู่ได้หรือไม่? หากไม่อนุญาตให้ส่งคืน มันควรจะโอเคสำหรับฉันที่จะแลกเปลี่ยนมันกับการ์ดอื่นใช่ไหม?” ตอนนี้หลิน ฮวงกลัวการ์ดภารกิจ

“ไม่อนุญาตให้คืนการ์ดทุกใบที่ผลิต!” เสี่ยว เฮย ได้ตอบกลับ

“ฉันจะทิ้งพวกมันไปเหรอ? บางทีคุณอาจบดขยี้พวกมันเป็นชิ้นการ์ดให้ฉันก็ได้” หลิน ฮวงถาม

“การ์ดทั้งหมดผูกมัดกับคุณ เมื่อการ์ดเหล่านี้อยู่ห่างจากคุณในระดับหนึ่ง การ์ดเหล่านั้นจะถูกเทเลพอร์ตกลับมาหาคุณ มิชชั่นการ์ดเป็นการ์ดที่ใช้งานได้และไม่สามารถบดขยี้ได้!”

“ฉันไม่สามารถกำจัดมันออกไปได้… นี่มันไร้สาระ!” Lin Huang พูดไม่ออก

เขาต้องยอมรับความจริง จากนั้นเขาก็มองไปที่การ์ดภารกิจและต้องตกใจเมื่อพบว่าเขาเหลือการ์ดภารกิจเพียงสองใบเท่านั้น จากการคำนวณของเสี่ยวเฮยก่อนหน้านี้ ควรมีสามรายการ ตอนนี้อันหนึ่งเปิดใช้งานแล้วและอีกอันยังไม่ได้เปิดใช้งาน

“เกิดอะไรขึ้นกับการ์ดภารกิจของฉัน? ดูเหมือนฉันจะจำได้ว่ามีอันหนึ่งที่เปิดใช้งานและสองอันที่ไม่ได้ใช้งาน” Lin Huang พึมพำ

“เมื่อใดก็ตามที่มีการเปลี่ยนแปลงในภารกิจ มันจะใช้การ์ดภารกิจที่ยังไม่ได้เปิดใช้งานหนึ่งใบ หลังจากการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น คุณจะได้รับรางวัลสองเท่าหากคุณทำภารกิจสำเร็จ และการลงโทษจะเพิ่มเป็นสองเท่าหากคุณล้มเหลว”

เสี่ยวเฮยอธิบายทันที

“โชคดีที่ฉันยังมีการ์ดภารกิจหนึ่งใบ หลังจากต้องการภารกิจนี้แล้ว ฉันจะเปิดใช้งานการ์ดภารกิจที่เหลือเมื่อฉันกลับมาที่ฐานที่มั่นแล้ว” หลิน ฮวงตัดสินใจ

จากนั้นเขาก็หยิบการ์ดภารกิจที่ใช้งานออกมาและอ่านคำอธิบาย

มีหญิงสาวผมบลอนด์เจ้าชู้ในชุดเมดสีดำบนการ์ดภารกิจสีทอง

“ขอแสดงความยินดี มีการเปลี่ยนแปลงการ์ดภารกิจของคุณเนื่องจากสถานการณ์ที่ไม่คาดฝัน!”

“ตอนนี้ ให้ฉันประกาศภารกิจใหม่ของคุณ!”

“รายละเอียดของภารกิจใหม่ดังต่อไปนี้: ผจญภัยลึกเข้าไปในป่าหวังหยู่ ตามหา Leng Yuexin ที่หายไป และพาเธอกลับไปที่ Carefree City! ระยะเวลาภารกิจ: 20 วัน”

“รางวัลสำเร็จภารกิจ: การ์ด Prop (วัตถุโบราณ) x1, การ์ดขั้นสูง x1”

“หากคุณล้มเหลวในการทำภารกิจให้สำเร็จภายในระยะเวลาที่กำหนด คุณจะถูกลงโทษ: การ์ดมอนสเตอร์สองใบที่มีอยู่จะถูกสุ่มเอาไป!”

“การประกาศภารกิจเสร็จสมบูรณ์ รายละเอียดภารกิจเช่นแผนที่ภารกิจสามารถพบได้ด้านหลังการ์ด”

หลังจากเสร็จสิ้นการประกาศ หญิงสาวผมบลอนด์ก็นิ่งงันอีกครั้ง

“มีแผนภารกิจเหรอ?” หลิน ฮวงกำลังคิดว่าเขาจะพบเล้งเยว่ซินในป่าหวังยู่อันกว้างใหญ่ได้อย่างไร จนกระทั่งเขาได้ยินส่วนหนึ่งของประกาศภารกิจจากสาวผมบลอนด์

เขาหมุนการ์ดไปรอบๆ และแตะที่การ์ดนั้น และแผนที่สามมิติก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา

มีสองพิกัดบนแผนที่ เขาคือจุดสีขาวและจุดสีเหลืองมีคำอธิบาย – สถานที่ที่เห็นครั้งสุดท้ายของเล้งเยว่ซินก่อนที่เธอจะหายตัวไป

มีหลายพิกัดที่มีเครื่องหมายคำถามซึ่งมีคำอธิบายดังต่อไปนี้ – พื้นที่ที่เล้งเยว่ซินเคยไปมาก่อน

“คุณช่วยแสดงตำแหน่งของหลี่ เหยียนซิงและคนอื่นๆ ให้ฉันดูได้ไหม” หลิน ฮวงถาม

“ไม่ถูกต้อง. ไม่ใช่เป้าหมายภารกิจ คำขอประสานงานถูกปฏิเสธ”

Lin Huang ขมวดคิ้ว “ลองแสดงเวลาที่เล้งเยว่ซินปรากฏตัวครั้งสุดท้ายในตำแหน่งที่ทำเครื่องหมายไว้ตามลำดับเวลาดูสิ?”

เครื่องหมายคำถามก็เปลี่ยนเป็นตัวเลข ‘1’, ‘2’, ‘3’ และ ‘4’

เมื่อดูพิกัดสุดท้ายที่เธอเห็นครั้งสุดท้าย Lin Huang ยืนยันว่าเล้งเยว่ซินและคนอื่นๆ กำลังมองหาอะไรบางอย่าง

“ทำเครื่องหมายระยะห่างระหว่างเราและจัดทำแผนที่เส้นทางไปยังพิกัด”

ในไม่ช้า ลูกศรสีแดงก็ปรากฏขึ้นบนแผนที่

“โอ้พระเจ้า. ห่างออกไป 300 กิโลเมตร…” Lin Huang ขมวดคิ้วอีกครั้ง

เขาดูแผนที่สามมิติที่ปรากฏจากการ์ดภารกิจอยู่พักหนึ่งก่อนจะสังเกตเห็นชิ้นเนื้อย่างบนจานของเขาที่กำลังเย็นลง

จากนั้นเขาก็เก็บการ์ดภารกิจและอุ่นเนื้อที่หั่นไว้อีกครั้ง เขาเริ่มทานอาหารเย็นต่อ ขณะที่เขาคิดถึงภารกิจที่เขาเพิ่งได้รับ เขาก็กินข้าวเย็นอย่างช้าๆ เมื่อเขาทานอาหารเย็นเสร็จก็เป็นเวลาแปดโมงแล้วและข้างนอกมืดสนิท หลังจากทำความสะอาด Lin Huang ก็เรียกหมาป่า Viridian และ Spectre มายืนเฝ้าดูทั้งคืนในขณะที่เขาเข้าไปในเต็นท์ของเขา นอนอยู่ในเต็นท์ เขาไม่ได้นอน แต่กลับศึกษาแผนที่บน Heart Network โดยเปรียบเทียบกับแผนที่ที่เขาเห็นบนการ์ดภารกิจ ในเวลาเดียวกัน เขาได้อ่านบทความข่าวที่เกี่ยวข้องกับป่าหวังหยูเพื่อดูว่ามีอะไรเพิ่มเติมที่เขาสามารถเรียนรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ได้หรือไม่

จากนั้นเขาก็ส่งข้อความหาหยี่ เยว่หยู่ เวลา 23.00 น. ว่า “คุณหลับหรือยัง?”

“ว่าไง?” หยี่ เยว่หยู ตอบแทบจะในทันที

“ไม่มีอะไรมาก ฉันแค่มีเรื่องจะถามคุณ” Lin Huang ตอบข้อความของเธอ

“ฮ่าฮ่า เจ้าคงล้มเหลวในการเลื่อนระดับเป็นระดับเหล็กใช่ไหม! ฉันบอกคุณแล้วว่าอย่าไล่ตามปีศาจหกแขนเพื่อ Life Seed ของคุณ แต่คุณไม่ฟัง!” หยี่ เยว่หยู ส่งกำแพงข้อความกลับมาพร้อมอีโมจิเยาะเย้ยในตอนท้าย

“คุณคิดผิดแล้ว ฉันเพิ่มระดับได้สำเร็จแล้ว ฉันต้องถามคุณอย่างอื่น” Lin Huang ตอบ หลังจากที่เขาได้รับเมล็ดพันธุ์แห่งชีวิต – หัตถ์เจ้าเล่ห์ เขาก็ตระหนักว่าความเร็วในการพิมพ์ของเขาดีขึ้น

“ช่ายยย. เอาล่ะ เล่าเรื่องที่คุณแต่งขึ้นมาต่อ” หยี่ เยว่หยู ทิ้งอิโมจิที่ไม่สนใจไว้หลังจากที่เธอตอบกลับ

“ฉันอยากรู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นในป่าหวังหยูเมื่อเร็ว ๆ นี้หรือไม่?” ในที่สุด Lin Huang ก็มีโอกาสถามคำถามของเขา โดยเลี่ยงอัตตาของเธอที่กระตุ้นให้เกิดคำตอบ “ฉันไม่พบสิ่งใดใน Heart Network และ Hunter Network คุณเป็นนักล่าระดับโกลด์ คุณต้องมีสิทธิ์เข้าถึงข้อมูลมากกว่านี้ ดังนั้นฉันคิดว่าฉันจะถามคุณ” เขากล่าวต่อ

“ขอฉันดูหน่อย” เธอตอบ หลังจากที่หยี่ เยว่หยู่ส่งข้อความนั้น เธอก็ขอวิดีโอคอลหลังจากนั้นไม่นาน

Lin Huang ลังเลและยอมรับแฮงเอาท์วิดีโอ ในวิดีโอ เห็นยี่ เยว่หยู่นั่งอยู่บนโซฟาหรูหราพร้อมเครื่องดื่มสีแดงในมือ เมื่อเห็นสภาพแวดล้อมที่ Lin Huang อยู่ เธอก็ตกตะลึง “คุณอยู่ในป่าเหรอ?” เธอถาม.

“ฉันยังอยู่ในป่า Wangyou” Lin Huang พยักหน้าและยิ้ม

“คุณอยู่ในเต็นท์ภายในป่าหวังยู่ระดับ 4 หรือไม่? คุณบ้าหรือเปล่า?!” หยี่ เยว่หยู่ไม่คิดว่าหลิน ฮวงจะกล้าทำอะไรที่โง่เขลาขนาดนี้

“ฉันแค่อยู่ที่ชายแดน ฉันไม่เป็นไร” Lin Huang กล่าวด้วยรอยยิ้ม

“ฉันคิดว่าคุณควรออกจากป่า Wangyou โดยเร็วที่สุด ตอนนี้มันไม่ปลอดภัยแล้ว ฉันได้ตรวจสอบเกี่ยวกับสิ่งที่คุณถามฉันก่อนหน้านี้แล้ว แต่ฉันไม่ได้รับข้อมูลมากนัก ฉันไม่คิดว่าฉันจะเข้าถึงได้มากนักดังนั้นฉันจึงให้น้องชายของฉันลองดูด้วย มีรายงานที่ไม่ได้รับการยืนยัน .. ” หยี่ เยว่หยู ห่างหายไป และน้ำเสียงของเธอก็จริงจัง

“นั่นคืออะไร?” Lin Huang ขมวดคิ้ว เขาสัมผัสได้ว่าข่าวต้องไม่ดี

“สำนักตรวจสอบเพิ่งค้นพบว่ามีคลื่นกระแทกที่ผิดปกติมาจากใจกลางป่าหวางยู่ มันอาจเป็นสัตว์ประหลาดที่อยู่ท่ามกลางการยกระดับไปสู่ระดับเหนือธรรมชาติ จากความรุนแรงของคลื่น อย่างน้อยสัตว์ประหลาดก็เป็นสัตว์ประหลาดกลายพันธุ์หรือแม้กระทั่งสัตว์ประหลาดที่ผ่านการกลายพันธุ์สองครั้ง! ไม่ว่าข้อมูลจะแม่นยำเพียงใด คุณควรออกจากป่าหวังหยู่ตอนนี้ อย่าอยู่ที่นั่นแม้ว่าคุณจะล้มเหลวในการเลื่อนระดับไปถึงระดับเหล็กก็ตาม” หยี่ เยว่หยู่บอกหลิน ฮวงถึงข่าวที่ยี่ เจิ้งค้นพบ

“โอเค ฉันเข้าใจ” Lin Huang พยักหน้า “ขอบคุณคนสวย. พรุ่งนี้ฉันต้องตื่นแต่เช้า ฉันจะวางสายแล้ว”

เขาโบกมือให้ยี่ เยว่หยู่ที่อยู่ในวิดีโอและวางสายโทรศัพท์ทันที

“เขากล้าวางสายฉันได้ยังไง!” หยี่ เยว่หยู่กรีดร้องเมื่อเธอรู้ว่าหลิน ฮวงวางสายโทรศัพท์ของเธอขณะที่หน้าจอกลายเป็นสีดำ

Lin Huang ไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ เหตุผลที่เขาไม่มองหายี่ เจิ้งก็คือเขาคิดเสมอว่ายี่ เจิ้งจะเพิกเฉยต่อสาย 90% ถ้าหมายเลขผู้โทรแสดงผู้โทรเป็นผู้ชายหรือมากกว่านั้น… นั่นคือสิ่งที่หลิน ฮวงจะทำ นั่นคือเหตุผลที่เขาตัดสินใจโทรหาหยี่ เยว่หยู่แทน หยี่ เยว่หยู่โกรธเพราะเธอไม่คาดคิดว่าหลิน ฮวงจะวางสายทันทีหลังจากที่เขาได้สิ่งที่ต้องการ หลังจากการโทร Lin Huang ตรวจดูเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับคลื่นกระแทกที่ผิดปกติบนเครือข่าย Heart แต่เขาไม่พบอะไรเลย เนื่องจากมันดึกมากแล้ว เขาจึงตัดสินใจนอน…