มอนสเตอร์พาราไดซ์ - บทที่ 93

บทที่ 93: คอลัมน์ชีวิตพิเศษ

ผู้แปล: ผู้แก้ไขการแปล EndlessFantasy: การแปล EndlessFantasy

หลังจากออกจากเกม Mu Zimo ก็เปลี่ยนเป็นชุดนอนผ้าไหมสีม่วงของเธอ เธอคลิกที่บันทึกการต่อสู้ระหว่างหลิน ฮวงกับเธอที่โต๊ะของเธอและดูมันอีกครั้ง

หลังจากนั้นไม่นาน เด็กสาวในชุดนอนสีชมพูก็เดินเข้ามาในห้อง เธอดูเหมือนมู่ซิโม่ทุกประการ

“พี่สาว คุณกำลังดูอะไรอยู่” ถามหญิงสาวในชุดนอนสีชมพู

“ฉันกำลังดูบันทึกการต่อสู้ในเกม” มู่ซิโม่ไม่หันศีรษะไปรอบๆ สายตาของเธอไม่เคยละสายตาจากวิดีโอที่ฉายไว้

หญิงสาวในชุดนอนสีชมพูดูวิดีโอร่วมกับเธอจากด้านหลัง เธอขมวดคิ้วเมื่อเห็นว่าการโจมตีของ Lin Huang รุนแรงแค่ไหน

หลังจากที่เธอดูวิดีโอจบ มู่ซีโม่ก็หันกลับมาถามพี่สาวฝาแฝดของเธอว่า “ซีซี คุณคิดอย่างไร”

“มีบางอย่างแปลกเกี่ยวกับคอลัมน์ในวงล้อชีวิตของเขา จำนวนกงล้อชีวิตที่เขามีนั้นแตกต่างจากของคนอื่นๆ ขึ้นอยู่กับความถี่ของการโจมตีด้วยความเร็วสูงของเขา เขาจะต้องมีกงล้อชีวิตอย่างน้อยสามกงล้อหรือมากกว่านั้นในร่างกายของเขาเพื่อจัดหาพลังชีวิตจำนวนมากสำหรับการโจมตีที่กินเวลานานขนาดนี้” มู่ซีซีอธิบาย

“ฉันรู้สึกแบบเดียวกับที่!” มู่ซิโม่รู้สึกมั่นใจ

“มันไม่สำคัญว่าเขาจะเกิดมาพร้อมกับเสาชีวิตหกขอบเขตที่มีอยู่ซึ่งมีวงล้อชีวิตหกอัน หรือคอลัมน์ชีวิตมังกรฟ้าแปดเหลี่ยมที่มีวงล้อชีวิตแปดอัน เขาก็ไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน ฉันสงสัยว่าเขามาจากครอบครัวไหน เขายังเด็กมาก…” มู่ซีซีพูดด้วยรอยยิ้ม

“เฮ้ นี่คุณกำลังล้อฉันเพราะฉันไม่ดีเหมือนเขาเหรอ?” Mu Zimo กลอกตาของเธอ

“อาวุธปืนเป็นจุดอ่อนของคุณมาโดยตลอด และคุณกำลังต่อสู้กับผู้ชายที่มี Life Columns พิเศษเหล่านี้ ในขณะที่พลังของคุณถูกจำกัดไว้ที่ระดับเหล็กระดับ 1 อย่ารู้สึกแย่ที่พ่ายแพ้ในเกม” มู่ซีซีพยายามทำให้น้องสาวของเธอรู้สึกดีขึ้น

“พลังของฉันถูกจำกัดไว้แค่ระดับเหล็กระดับ 1 เท่านั้น เนื่องจากฉันมีพลังและความเร็วเท่ากับนักล่าระดับ 3 แม้ว่าฉันจะเป็นเพียงนักล่าระดับ 1 ก็ตาม ถ้าฉันต้องต่อสู้ด้วยความสามารถในการต่อสู้ของนักล่าอันดับ 2 หรืออันดับ 3 นั่นคงเป็นการกลั่นแกล้ง นอกจากนี้ ความจริงที่ว่าฉันแพ้ให้กับคนที่มีความสามารถในการต่อสู้แบบเดียวกับฉัน พิสูจน์ได้ว่าทักษะอาวุธปืนของฉันยังคงพัฒนาได้” มู่ซีโม่ส่ายหัวขณะที่เธอพยายามปลอบใจตัวเอง

“ทำไมคุณถึงเสียเวลาฝึกซ้อมการใช้ปืน? คุณมีความสามารถในการใช้ธนูและมีดขว้างเป็นการโจมตีระยะไกลอยู่แล้ว คุณควรมุ่งมั่นที่จะเป็นผู้อยู่เหนือธรรมชาติ!” มู่ซีซีแนะนำ

“คุณรู้ไหมว่าไม่มีข่าวเกี่ยวกับสัตว์ประหลาดเหนือธรรมชาติที่ฉันเลือก? เนื่องจากฉันไม่มีอะไรทำตอนนี้ ฉันอาจจะฝึกทักษะปืนของฉันได้เช่นกัน ช่วงนี้คุณค่อนข้างว่าง ทำไมเราไม่เล่น Gun Master ด้วยกันล่ะ?” มู่ซิโม่ถาม

“ฉันจะไม่เล่นเกมนั้น!” Mu Zixi กล่าวด้วยมุ่ย “ฉันจะไปที่เตียง.”

Mu Zimo ปิดวิดีโอและนอนอยู่ใต้ผ้าห่มกับ Mu Zixi

หลังจากนั้นไม่นาน ก็ได้ยินเสียงมู่ซีซีตะโกนใส่เธอ “อย่าแตะต้องฉันทุกที่ทุกเวลา! ไปนอน!”

…

เป็นเวลา 10 โมงเช้าเมื่อ Lin Huang ออกจากห้องเกม

เขาค่อนข้างพอใจกับประสบการณ์ที่ได้รับจากห้องเกม เขายังเอาชนะมือปืนตัวจริงด้วยซ้ำ อย่างไรก็ตาม เขาสังเกตเห็นว่ายังมีช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างมือปืนตัวจริงกับตัวเขาเอง

เทคนิคและทักษะของมือปืนตัวจริงจะแตกต่างจากเขาอย่างน้อยที่สุด พวกเขาจะไม่เพียงมีทักษะการโจมตีเพียงครั้งเดียวเหมือนที่เขาทำ แต่จะมีพลังมหาศาลจากเทคนิคการดวลปืนที่หลากหลายแทน

“ฉันจะมองหาบทเรียนเกี่ยวกับเทคนิคการใช้ปืน และเรียนรู้จากวิดีโอการต่อสู้จริงระหว่างมือปืน หากฉันสามารถปัดฝุ่นทักษะปืนของฉันได้ การเอาชนะการประเมินผู้เชี่ยวชาญปืนก็ไม่ใช่เรื่องยาก” Lin Huang ตระหนักถึงจุดอ่อนของเขา “ฉันจะเลือกเทคนิคการดวลปืนหลังจากได้รับใบรับรองการดวลปืนแล้ว”

เขาได้ยินเสียงจากหลิน ซินที่อยู่ชั้นบนและยังไม่หลับ หลิน ฮวงหยิบแหวนเกมคืนให้หลิน ซินเพื่อที่เขาจะได้ซื้อแหวนใหม่ให้ตัวเอง

“ พี่ชายคุณเล่นมานานแล้ว” เธอรู้ว่าเขาเพิ่งออกมาจากห้องเกม เขายังคงเหงื่อออก

“ใช่ ฉันลองใช้โหมดพื้นฐานแล้วเล่นอีกรอบในโซนนักล่า” Lin Huang พยักหน้า

“คุณชนะไหม?” หลิน ซินอยากรู้อยากเห็น

“แน่นอนฉันทำ. คุณไม่รู้ว่าฉันเป็นใคร?” Lin Huang ภูมิใจ

“คุณน่าทึ่งมาก!” มีดวงดาวอยู่ในดวงตาของหลิน ซิน หากพี่ชายของเธอสามารถชนะเกมนี้ได้ มันก็เป็นตัวบ่งชี้ว่าพี่ชายของเธอเป็นผู้เล่นที่เก่งจริงๆ

“ตอนนี้เป็นเวลา 10 โมงแล้ว เข้านอนเร็ว” Lin Huang ลูบหัวของเธอเบา ๆ เขาเห็นเว็บไซต์ท่องเที่ยวที่หลิน ซิน กำลังตรวจสอบอยู่ เขาจึงถามด้วยรอยยิ้มว่า “คุณจะไปเที่ยวเร็วๆ นี้หรือเปล่า? ตัดสินใจได้แล้วว่าจะไปที่ไหน?”

“ฉันเลือกสถานที่มาสองสามแห่งแล้ว แต่ฉันยังไม่ได้ตัดสินใจขั้นสุดท้าย…” มีสถานที่มากมายที่เธออยากไป

“คุณเลือกสถานที่ไม่กี่แห่งไหน? แสดงให้ฉันดู” Lin Huang ยืนกราน

“ฉันอยากไปเมืองเฉียนถัง ซึ่งเป็นฐานที่มั่นเกรด A มากที่สุด ภาพถ่ายและวิดีโอที่อัปโหลดบนเครือข่ายนั้นเหมาะสม อย่างไรก็ตาม มันค่อนข้างไกล ต้องใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งเดือนกว่าจะไปถึงได้หากฉันขึ้นยานคริสตัลอสูร…” เธอมองโลกในแง่ดีแม้ว่าเธอจะรู้ดีว่าเธอไม่สามารถไปที่นั่นได้

“เป็นเรื่องที่ดีจริงๆ… อย่างไรก็ตาม คุณมีเวลาไม่เพียงพอเนื่องจากเป็นปีสุดท้ายของคุณในเดือนกันยายนที่จะถึงนี้ ใช้เวลาเดินทางสามเดือนกว่าๆ คุณสามารถพิจารณาจุดหมายปลายทางนี้ในปีหน้าหลังจากสำเร็จการศึกษา” Lin Huang แนะนำ ฐานที่ใหญ่โตนั้นสวยงามจริงๆ

“ตัวเลือกที่สองคือ Cold Mountain City ซึ่งเป็นฐานที่มั่นเกรด B ว่ากันว่าที่ตั้งหลักทั้งหมดถูกสร้างขึ้นบนภูเขาที่หนาวเย็น ฐานที่มั่นถูกปกคลุมไปด้วยหิมะตลอดทั้งสี่ฤดูกาล ตอนนี้เป็นฤดูร้อนและสถานที่แห่งนี้เป็นรีสอร์ทฤดูร้อน” หลิน ซินชอบอากาศหนาวเย็นและมีหิมะตก

“จะใช้เวลานานเท่าไหร่ถึงจะไปถึงที่นั่นถ้าคุณเดินทางด้วยยานอวกาศ Demonic Crystal?” Lin Huang แน่ใจว่าเธอมีรายละเอียดทั้งหมด

“ใช้เวลาแค่เดือนเดียวและเราก็ยังอยู่ที่นั่นได้ครึ่งเดือน” เธอยังคงต้องการไปที่เมือง Cold Mountain

“ระยะเวลาที่ใช้เดินทางบนเรือค่อนข้างนาน… มีทางเลือกอื่นอีกไหม?” Lin Huang รู้สึกไม่สบายใจเนื่องจากเวลาที่ไปเมือง Cold Mountain นั้นนานกว่าเวลาวันหยุดจริงของพวกเขา

“ยังมีเมืองแบมบูที่ฐานหลักระดับ B และใช้เวลาเพียงหนึ่งสัปดาห์บนยานอวกาศคริสตัลปีศาจ นอกจากนี้ยังมีเมืองเซียกงซึ่งตั้งอยู่ที่ฐานที่มั่นเกรด B เช่นกัน ใช้เวลาเดินทางเพียงแปดวันเท่านั้น นอกจากนี้ เมืองปาฉียังอยู่ในฐานที่มั่นระดับ C…”

“ในเมื่อเราออกเดินทาง เราควรเพิกเฉยต่อฐานที่มั่นเกรด C มาดูฐานหลักขนาดใหญ่ ฐานหลักเกรด B กันดีกว่า เหลือเพียงสองทางเลือกเท่านั้นคือเมืองไผ่และเมืองเซียกงซึ่งบังเอิญอยู่ใกล้กัน มีสถานที่ที่เรียกว่าเมืองน้ำดำแต่ไม่ใช่สถานที่ท่องเที่ยว เลือกสถานที่หนึ่งแห่งระหว่างเมืองแบมบูและเมืองเซียกง หลังจากเรียนจบแล้วเราก็สามารถเดินทางไปยังที่ไกลจากเราได้เมื่อเรามีเวลาเพียงพอในการเดินทาง” หลิน ฮวงกล่าว

“ใช้ได้.” หลิน ซินเห็นด้วยกับพี่ชายของเธอ

“เข้านอนเร็ว. ฉันจะอาบน้ำก่อนนอนเพราะฉันเหงื่อออก” หลิน ฮวงกลับไปที่ห้องของเขา

“ราตรีสวัสดิ์ครับพี่ชาย!” หลิน ซินตะโกนทันทีขณะที่หลิน ฮวงจากไป

“ราตรีสวัสดิ์!”