เจตนาดาบของฉันสามารถปรับปรุงได้อย่างไร้ขีดจำกัด - บทที่ 260

บทที่ 260: โลกวงปิดที่สิ้นสุดเร็ว (3)

ผู้แปล: Daoist6fubtiW

การโจมตีของปรมาจารย์นิกาย Blaze Fire มาถึงแล้ว…

ซูหยางเงยหน้าขึ้นมอง เห็นไฟลุกโชนที่มีพลังถึงขั้นเริ่มต้นก่อตั้งมูลนิธิ

ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว มันก็เพียงพอที่จะทำลายนิกาย Blaze Fire Sect ไปครึ่งหนึ่ง

พลังนั้นน่าประทับใจอย่างปฏิเสธไม่ได้

ซูหยางยังคงสงบ โดยระดมแม่น้ำดาบเพลิงดาวเพื่อรับมือกับการโจมตีที่เข้ามา

การโจมตีของคู่ต่อสู้มีพลังที่น่าเกรงขาม ก่อให้เกิดภัยคุกคามต่อเขา อย่างไรก็ตาม แล้วไงล่ะ?

พลังอันน่าทึ่งที่จำเป็นในการลงจอดบนเขา!

แม่น้ำดาบเพลิงดาวลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า ทอดผ่านความว่างเปล่า กระแทกเข้ากับวิชาเวทย์มนตร์ที่ฝ่ายตรงข้ามปล่อยออกมาราวกับแม่น้ำ

เมื่อการปะทะเริ่มต้นขึ้น แม่น้ำดาบไฟแห่งดวงดาวก็ถอยกลับไปทีละขั้น พังทลายลงทีละนิ้ว และพังทลายลงอย่างง่ายดายด้วยเทคนิคเวทย์มนตร์ของคู่ต่อสู้

นี่เป็นเรื่องปกติ เนื่องจากยังคงมีช่องว่างอย่างมากระหว่างความแข็งแกร่งในปัจจุบันของซูหยางที่การฝึกฝนพลังชี่ที่ 9 และของคู่ต่อสู้ที่การฝึกฝนพลังชี่ที่สิบสอง ยิ่งไปกว่านั้น การโจมตีครั้งนี้ดูเหมือนคู่ต่อสู้จะเตรียมการอย่างพิถีพิถัน

อย่างไรก็ตาม แม่น้ำดาบเพลิงดาวที่ซูหยางปล่อยออกมานั้นไม่ได้คำนึงถึงเหตุผลเลย

หลังจากที่ส่วนหนึ่งของแม่น้ำดาบเพลิงดวงดาวพังทลายลง การสลายตัวของมันก็ช้าลง

ในทางเดียวกัน มันเข้าทางตันช้าๆ ด้วยเทคนิคเวทย์มนตร์ของคู่ต่อสู้กลางอากาศ เทคนิคเวทย์มนตร์ของคู่ต่อสู้ดูเหมือนจะอ่อนแอและเป็นภาพลวงตามากขึ้นเรื่อยๆ และในที่สุดก็ถูกดาบไฟสตาร์พังทลายลงอย่างสิ้นเชิง

แม่น้ำ.

การโจมตีที่ปล่อยออกมาโดยปรมาจารย์นิกาย Blaze Fire ระเบิดกลางอากาศ ในขณะที่แม่น้ำดาบเพลิงดาราของซูหยางยังคงเคลื่อนไหวอย่างอิสระในความว่างเปล่า

มันเต้นอย่างสบายๆ เหมือนงูวิญญาณ

ภายในนิกาย Blaze Fire ปรมาจารย์นิกาย Blaze Fire ได้เห็นฉากนี้ รู้สึกว่าหัวใจของเขาจมลงสู่ก้นบึ้ง

รู้สึกหนาวเย็นกว่าที่เคย

คุยกันอย่างมีเหตุผลไม่ได้เหรอ!

นี่คือโลกแบบปิดที่ฉันใฝ่ฝัน และฉันไม่สามารถบรรลุถึงพลังเวทย์มนตร์ที่ไร้ขีดจำกัดได้!

ทำไมคุณถึงมีสิทธิ์!

ก่อนที่เขาจะคิดต่อไป ซูหยางก็มาถึงห้องโถงหลักแล้ว ห้องโถงทั้งหมดถูกแยกออกโดยแม่น้ำดาบเพลิงดาว และซูหยางก็มาถึงแล้ว

เมื่อก้าวเข้าไปในห้องโถงหลัก ซูหยางมองไปที่ปรมาจารย์สำนักเพลิงเพลิง ซึ่งเป็นรูปแบบที่แท้จริงของเทพเจ้าแห่งความชั่วร้ายในโลกปิด

หลังจากเข้ามาโดยไม่มีการพูดคุยใด ๆ แม่น้ำดาบเพลิงดาวแห่งใหม่ของซูหยางก็ฟันไปทางหัวหน้านิกายเพลิงเพลิง

ปรมาจารย์นิกาย Blaze Fire ไม่ได้พูดอะไรสักคำและหายไปจากตำแหน่งเดิมด้วยความเร็วหลบหนีที่รวดเร็วมาก

แสดงความเร็วหลบหนีที่รวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ

ด้วยความเร็วของขั้นสร้างรากฐานที่ระดับ 12 เขาเร็วกว่าซูหยางอย่างแน่นอน สิ่งนี้ทำให้ซูหยางตกตะลึงไปชั่วขณะ

“เฮ้ ทำไมคุณถึงวิ่งล่ะ? ต่อให้วิ่งตอนนี้จะมีประโยชน์อะไร? หากคุณไม่สามารถฆ่าฉันได้ภายในสามวัน โลกของคุณก็จะแตกสลาย!”

“หยุดดิ้นรน เข้ามาให้ฉันตัดคุณลง”

ซูหยางไล่ตามเขาไป แต่ความเร็วของเขาทำได้เพียงทำให้เขาตามหลังไปไกลเท่านั้น

เมื่อได้ยินคำพูดของซูหยาง ปรมาจารย์นิกายเพลิงเพลิงก็ไม่หยุด แต่เขากลับวิ่งเร็วขึ้นอีก

ในชั่วพริบตา เขาก็หายตัวไปต่อหน้าซูหยาง ปล่อยให้ซูหยางไล่ตามอย่างช้าๆ

เมื่อเห็นฉากนี้ ซูหยางก็ค่อนข้างรำคาญ

“ให้ตายเถอะ คุณจะวิ่งทำไม? ใครรับผิดชอบในการวิ่ง ฉันหรือคุณ” ซูหยางมองไปที่ข้อความหลักบนแผง

วิ่งตอนนี้มีประโยชน์อะไร? หากเขาไม่สามารถถูกฆ่าได้ภายในสามวัน โลกทั้งโลกจะยังคงแตกสลาย

ตอนนี้พวกเขาจะสู้อย่างเด็ดขาดไม่ได้เหรอ? จะเสียเวลาแม้แต่น้อยทำไม?

“ฉันอยากจะดูว่าคุณจะวิ่งได้นานแค่ไหน!”

ซูหยางไม่สนใจมากนัก และตามทันทันที อย่างไรก็ตาม เจตนาดาบของเขาไม่มีที่สิ้นสุด และหากอีกฝ่ายมีมานาไม่มีที่สิ้นสุด อย่าหยุด

ด้วยวิธีนี้ทั้งสองฝ่ายจึงไล่ล่าและหลบหนีอย่างรวดเร็วในโลกที่ปิดสนิทนี้

หลังจากบินไปได้สักพัก ปรมาจารย์นิกาย Blaze Fire ก็ต้องหยุด ท้ายที่สุดแล้ว เขาอยู่ที่ระดับ 12 ของการกลั่นพลัง Qi และเขามีมานาไม่เพียงพอ ความเร็วในการฟื้นตัวของเขาไม่สามารถทันกับการบริโภค ดังนั้นเขาจึงต้องหยุด

เขามองดูความว่างเปล่าที่อยู่ข้างหลังเขาและถอนหายใจด้วยความโล่งอกชั่วคราว

“ว้าว… สัตว์ประหลาดตัวนี้มาจากไหน? จะมีการดำรงอยู่เช่นนี้ในโลกมิติล่างได้อย่างไร? ฉันไม่รู้สึกถึงกฎเกณฑ์ใดๆ เกี่ยวกับเขาเลย…”

“ให้ตายเถอะ… ฉันควรทำอย่างไรต่อไป?”

ตอนนี้หัวหน้านิกาย Blaze Fire ก็สับสนเช่นกัน ดังที่ซูหยางกล่าวไว้ ถ้าเขาไม่สามารถฆ่าซูหยางได้ภายในสามวัน โลกปิดของเขาก็จะพังทลาย และเขาจะตายในที่สุด

แต่แม้ว่าเขาจะตายในอีกสามวันต่อมา เขาจะไม่เลือกที่จะตายตอนนี้อย่างแน่นอน ท้ายที่สุดแล้ว ถ้าเขาคิดวิธีแก้ปัญหาได้สักพักล่ะ? ควรมีความหวังริบหรี่สำหรับเขาในโลกวงปิดนี้

การสร้างสถานการณ์ความตายทันที นั่นไม่มากเกินไปสักหน่อยเหรอ?

ปรมาจารย์นิกาย Blaze Fire ยังคงใคร่ครวญอยู่ ในตอนแรกเขาต้องการอยู่ที่นี่สักพักหนึ่ง แต่ในการรับรู้ของเขา มนุษย์ที่น่ารำคาญคนนั้นตามทันแล้ว

ไม่มีทางเลือก เขาต้องวิ่งต่อไป

ซูหยางไล่ตามเขาไปอย่างแน่นหนา อย่างไรก็ตาม เขามีพลังแห่งเหตุและไม่กลัวที่จะหลงทาง แม้ว่าเขาจะมองไม่เห็นตำแหน่งของคู่ต่อสู้ แต่เขาสามารถใช้พลังแห่งเหตุเพื่อหักล้างได้

ร่างสองร่างบินไปในอากาศ

Mantis Blade ถือ Nine Nether Insect ไว้ในมือ เต็มไปด้วยความตื่นเต้น

“ยอดเยี่ยม! ด้วยสิ่งนี้ในมือ เกือบจะรับประกันความแน่นอนของการมีชีวิตรอดในโลกวงปิดนี้!”

Mantis Blade รู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก เขาไม่คาดคิดว่าจะได้รับ Nine Nether Insect อย่างราบรื่นขนาดนี้!

ต้องขอบคุณผู้ฝึกฝนมนุษย์คนนั้น งูเก้าตัวในแอ่งน้ำลึกได้รับการจัดการแล้ว แต่ผู้ฝึกฝนที่เป็นมนุษย์นั้นโง่เขลาอย่างน่าประหลาดใจ โดยไม่แม้แต่จะรับแมลงเก้าตัวไป

จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องทราบว่า Nine Nether Insect เป็นกุญแจสำคัญในการทำลายโลกแบบปิดนี้ หากไม่มีแมลงใต้พิภพทั้งเก้าที่ควบคุมแมลงจำนวนมากมาย พวกเขาจะต้านทานปรมาจารย์นิกายเพลิงเพลิงที่อยู่ในระดับกลั่นพลังชี่ระดับสิบสองได้อย่างไร

ตั๊กแตนตำข้าวเบลดจมอยู่กับความตื่นเต้น ในขณะที่ตั๊กแตนตำข้าวเรนโบว์ที่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าก็อุทานอย่างไม่คาดคิดว่า “พี่เฟิง ดูสิ มีผู้ฝึกฝนบินอยู่บนท้องฟ้า!”

ตั๊กแตนตำข้าวเบลดมองดูท้องฟ้าแต่ไม่เห็นอะไรเลย อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขาอารมณ์ดีและไม่อยากทะเลาะกับตั๊กแตนตำข้าวเรนโบว์

“ไม่เป็นไรหรอก โครงเรื่องหลักของเราคือการหลบหนี ตอนนี้เรามี Nine Nether Insect แล้ว สิ่งที่เราต้องทำคือรีบไปที่ Myriad Insect Valley ครั้งนี้ เราจะทำลายโลกแบบปิดนี้อย่างแน่นอน!”

“ก็…ก็ได้…”

อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลาต่อมา พวกเขาเฝ้าดูอย่างช่วยไม่ได้เมื่อสภาพแวดล้อมรอบตัวกลายเป็นภาพลวงตามากขึ้น

“อะไรนะ… เกิดอะไรขึ้น? เกิดอะไรขึ้น!”

“โลกแบบวงปิดกำลังแตกสลายหรือเปล่า?”

พวกเขาเคยประสบกับเหตุการณ์นี้มาก่อน ดังนั้นพวกเขาจึงคาดเดาได้

“มันเป็นไปไม่ได้. กระบวนการวงปิดยังไม่เสร็จสิ้น มันยังไม่ถึงขั้นตอนสุดท้าย ฉันเพิ่งได้รับแมลงเก้า Nether; มันจะพังเร็วขนาดนี้ได้ยังไง!”

“ไม่… การมีส่วนร่วมของฉันยังคงเป็นศูนย์!”

“นี่คือโลกปิดที่ฉันพยายามพิชิตมาสามปีแล้ว…”

“ไม่ไม่!”

ดวงตาของ Mantis Blade เต็มไปด้วยความสับสนและความไม่เชื่อ อย่างไรก็ตาม เมื่อพื้นที่กลายเป็นภาพลวงตามากขึ้นเรื่อยๆ พวกเขาก็ถูกไล่ออกจากโรงเรียนจริงๆ

ในป่าทึบ.

“วิ่ง?”

“ทำไมไม่วิ่งต่อไปล่ะ! ”

ในขณะนี้ ซูหยาง ยืนสูงเหนือเหมือนศัตรู มองลงไปที่ปรมาจารย์นิกายเปลวเพลิง ซึ่งกำลังวิ่งไปด้วยพลังทางจิตวิญญาณที่หมดลงแล้ว

“มันอาจจะจบลงเร็วกว่านี้ก็ได้ คุณสมควรตายจริงๆ ที่ทำให้ฉันล่าช้าสักหน่อย!”

ซูหยางก็รู้สึกรำคาญอย่างมากเช่นกัน ด้วยความคิดเดียว แม่น้ำดาบไฟสตาร์ก็ไหลลงมา พร้อมกับแม่น้ำดาบสตาร์ไฟร์ พื้นดินด้านล่างถูกเปิดออก และความว่างเปล่าทั้งหมดในโลกวงปิดเริ่มกลายเป็นภาพลวงตา

[Sentient Will: +2 Four Dimensions!]

[Merit: +200!]