เจตนาดาบของฉันสามารถปรับปรุงได้อย่างไร้ขีดจำกัด - บทที่ 420

บทที่ 420: ความสุขที่ไม่คาดคิด เปิดจักรวาลภายใน!

ผู้แปล: Daoist6fubtiW

“สวัสดี ท่านอาจารย์หอสายฟ้าสวรรค์!”

นักฝึกฝนทุกคนที่อยู่ที่นั่นต่างทักทายปรมาจารย์พระราชวังสายฟ้าฟาด

เห็นได้ชัดว่าตำแหน่งของปรมาจารย์แห่งหอสายฟ้าสวรรค์มีความสำคัญมากเพียงใด

“ใช่ นี่คือข้อมูลของสมาชิกใหม่ เทียนเป่า ดูสิ” ปรมาจารย์แห่งพระราชวังสายฟ้าสวรรค์โยนจี้หยกออกมา

จี้หยกชิ้นนี้ประกอบด้วยข้อมูลพื้นฐานของซู่หยาง

“ขอบคุณท่านอาจารย์พระราชวังสายฟ้าสวรรค์!”

เป็นที่ชัดเจนว่านักบวชสมบัติสวรรค์กำลังรอคอยเรื่องนี้

อย่างไรก็ตาม ในความคิดของซู่หยาง เขาไม่ได้รอคอยแค่ผู้ศักดิ์สิทธิ์สมบัติสวรรค์เท่านั้น

สมาชิกคนอื่นๆ ของศาลแห่งความโกลาหลต่างก็ตั้งตารอคอยเรื่องนี้

สิ่งนี้มีความหมายว่าอะไร?

ทำไมเธอถึงรอคอยข้อมูลของเขา?

ต้องมีกรรมเข้ามาเกี่ยวข้อง และเขาจะได้รู้เร็วๆ นี้

บุรุษศักดิ์สิทธิ์สมบัติสวรรค์เริ่มอ่านข้อมูลทันที

ขณะนี้สมาชิกที่มารวมกันอยู่ที่นี่ก็มองดูเช่นกัน

ซู่หยางสังเกตเห็นว่านักบวชสมบัติสวรรค์ตกใจและมีความสุขเมื่อเขาเห็นข้อมูลดังกล่าว

“การประเมินความสามารถ…เจ้าสัตว์ประหลาด!

เมื่อเขาพูดเช่นนี้ ฉากก็วุ่นวายไปหมด

นักบุญดอกบัวแดงเบิกตากว้าง “อะไรนะ?!”

“ท่านผู้ศักดิ์สิทธิ์สมบัติสวรรค์ ท่านพูดจริงเหรอ?”

“ไร้สาระ ฉันจะพูดอย่างนั้นได้ยังไง”

เมื่อได้ยินคำตอบของนักบวชสมบัติฟ้า กลุ่มคนเหล่านั้นก็รู้สึกเจ็บปวดทันที

“อ่า… ทรัพยากรของฉัน… ถ้าฉันรู้เร็วกว่านี้ ฉันคงพนันกับปีศาจไปแล้ว” “คุณหมายความว่าเรารู้เหรอ เราไม่ได้พนันกับปีศาจใช่ไหม”

ฝูงชนเริ่มพูดคุยกัน พวกเขาคิดว่าทุกคนเหมือนกัน

แต่ไม่นานก็มีคนหนึ่งพูดขึ้นอย่างแผ่วเบาว่า

“ไม่ นักบุญเทียนเฉิงกำลังปราบปรามปีศาจอยู่…”

“ฮึ…มีโอกาสร้อยเท่า ท่านผู้ศักดิ์สิทธิ์เทียนเฉิง ท่านทำเงินได้มหาศาลในครั้งนี้!”

คุณเดิมพันไปเท่าไร?

นักบวชเทียนเฉิงหัวเราะเบาๆ “ไม่มาก ไม่มาก มันเป็นเพียงคริสตัลอมตะสีขาวระดับต่ำ…”

ใบหน้าของนักบวชเทียนเฉิงยิ้มราวกับดอกเบญจมาศ เดิมที เขาคิดว่าเขาทำผิดพลาดและแค่ร่วมสนุกเท่านั้น

ตอนนี้ดูเหมือนว่า…มันจะดีที่ได้ร่วมสนุก!

ถูกต้องแล้ว เขาทำเงินมหาศาล!

เขามีทรัพยากรในการฝ่าด่านสู่ระดับกลางของอาณาจักรเต๋าอันยิ่งใหญ่

บุรุษศักดิ์สิทธิ์สมบัติสวรรค์ไม่สนใจการหารือของฝูงชน

เมื่อเทียบกับการเดิมพันทั้งหมด การเดิมพันของนักบวชศักดิ์สิทธิ์เทียนเฉิงก็ถือว่าน้อยมาก

มันเป็นเพียงคริสตัลอมตะสีขาวระดับต่ำหนึ่งชิ้น แม้ว่ามันจะมากกว่าร้อยเท่า มันก็จะเป็นแค่คริสตัลอมตะสีขาวระดับต่ำร้อยชิ้นเท่านั้น

เราต้องรู้ว่านอกจากนักบวชเทียนเฉิงแล้ว เขาก็คือผู้ที่ฆ่าทุกคน!

เขาเป็นผู้ชนะรายใหญ่ที่สุดในที่เกิดเหตุ

เขาชาจากการชนะจริงๆ

การที่เขามองดูซู่หยางกลายเป็นเรื่องเป็นมิตรมากขึ้น

ยิ่งกว่านั้น… การเดิมพันรอบต่อไปก็ถือเป็นการฆ่าเช่นกัน! “เอาล่ะ รอบต่อไปคือการเดิมพันรอบที่สอง”

“ทุกคนตั้งตารอคอยกันไหม?”

บุรุษศักดิ์สิทธิ์สมบัติสวรรค์ยิ้มและมองดูทุกคน

มันทำให้ทุกคนมีความรู้สึกไม่ดี

“รีบพูดมาเถอะ อย่าตาย”

นักบุญดอกบัวแดงไม่อาจอดทนอีกต่อไป

“ดอกบัวแดง ทำไมเจ้าถึงวิตกกังวลนัก เจ้าจะต้องแพ้อยู่ดี” บุรุษศักดิ์สิทธิ์แห่งสมบัติฟ้ากล่าวอย่างหมดหนทาง “ความเข้าใจ…ขั้นตอนที่เก้า!”

“น้องใหม่ดุขนาดนั้นเลยเหรอ”

“อย่าพูดเรื่องนี้อีกเลย นี่มันต้นขาจริงๆ รีบกอดมันไว้ก่อนเถอะ”

“แล้วนั่นหมายความว่าจะไม่มีใครมาเดิมพันกับเราเหรอ?”

“ไม่ ไม่…”

“ข้าเดิมพันเรื่องนี้” นักบวชเทียนเฉิงหัวเราะคิกคัก

ชัว!

สายตาของทุกคนหันไปพร้อมกัน

ถ้าไม่ใช่เพราะปรมาจารย์แห่งหอสายฟ้าสวรรค์ นักบวชเทียนเฉิงคงถูกรังแกจากทุกๆ คน

“เต๋าเทียนเฉิง กลอุบายที่ดี อย่างไรก็ตาม การร่ำรวยโดยไม่พาทุกคนไปด้วยนั้นไม่ดี…”

เสียงของนักบวชเทียนเฉิงดังขึ้น และท่าทางพึงพอใจบนใบหน้าของเขาก็หายไป

เขาตระหนักว่าสถานการณ์นี้ไม่ถูกต้อง หากเขายังคงเย่อหยิ่งต่อไป เขาอาจจะโดนตีก็ได้

“เพื่อนนักเต๋า พวกเจ้าเข้าใจผิดแล้ว” เขาอธิบายอย่างรีบร้อน “ข้าเดิมพันผิด ข้าแค่กำลังเล่นอยู่ ไม่เช่นนั้น ทำไมข้าถึงเดิมพันแค่คริสตัลอมตะสีขาวระดับต่ำเท่านั้น…”

สิ่งที่เขาพูดนั้นก็สมเหตุสมผล เมื่อพูดเช่นนั้น ทุกคนก็หยุดโต้เถียงกัน

ทุกคนต่างผงะถอยอย่างเย็นชา และไม่มองไปที่เพื่อนผู้โชคดีคนนี้อีกต่อไป

บุรุษศักดิ์สิทธิ์สมบัติสวรรค์ยิ้มขณะที่เขาเริ่มนับ

การชำระเงินครั้งนี้อาจกล่าวได้ว่าเป็นการชำระเงินที่ง่ายที่สุดที่เขาเคยทำมาตั้งแต่ที่เขามาเป็นนายธนาคาร

เขาโบกมือและหยิบคริสตัลสีขาวอมตะระดับต่ำจำนวน 202 ชิ้นออกมา

ขอแสดงความยินดีกับท่านสหายเต๋า สำหรับการได้รับโอกาสถึงสองร้อยครั้ง

ขอแสดงความยินดี ขอแสดงความยินดี…”

“ยินดีด้วย ยินดีด้วย…”

นักบุญเทียนเฉิงรับคำด้วยรอยยิ้ม อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเห็นสายตาอันโหดร้ายของฝูงชน เขาก็อดกลั้นเอาไว้

เขาเกรงกลัวจะถูกตี

“อย่าลืมข้อตกลงของเรา”

ท่านนักบุญสมบัติสวรรค์เตือนใจ

“ไม่ๆ”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ นักบุญเทียนเฉิงก็ตื่นเต้นและมาหาซู่หยางพร้อมกับนักบุญสมบัติสวรรค์

“สหายเต๋าซู หลังจากเข้าร่วมศาลแห่งความโกลาหลแล้ว เราก็กลายเป็นครอบครัวเดียวกัน สำหรับสมาชิกใหม่ทุกคนที่เข้าร่วม เราจะวางเดิมพันและเดาความสามารถของพวกเขา”

“ไม่ว่าจะเป็นเจ้ามือหรือผู้วางเดิมพัน ครึ่งหนึ่งของเงินรางวัลจะต้องมอบให้กับสมาชิกใหม่เป็นเงินช่วยเหลือทางการเงิน นี่เป็นกฎเกณฑ์ตั้งแต่ก่อตั้ง Chaos Court ขึ้นมา”

พระมหาสมบัติสวรรค์ทรงประกาศกฎนี้ด้วยความเคร่งขรึม

พร้อมกันนั้นเขาก็โบกมือและหยิบทรัพยากรจำนวนมากออกมา

ในจำนวนนั้นมีทั้งคริสตัลแห่งกฎ คริสตัลอมตะ หินวิญญาณแห่งความโกลาหล…

นักบวชเทียนเฉิงยังนำคริสตัลอมตะสีขาวระดับต่ำ 100 ชิ้นออกไปด้วย นี่คือรางวัลที่เขาเพิ่งได้รับมา

ทรัพยากรจำนวนมากถูกกองไว้ตรงหน้าของซู่หยาง

ซู่หยางตกตะลึง บ้าเอ้ย มีเรื่องเซอร์ไพรส์ใหญ่โตขนาดนั้นตอนที่เขามาถึงเหรอ

ของขวัญอวยพรชิ้นนี้ใจดีขนาดนั้นเลยเหรอ?

ด้วยทรัพยากรเหล่านี้…ไม่มีปัญหาในการเปิดจักรวาลภายในของเขาอีกต่อไป

แต่ว่า… ฉันจะรับมันได้ไหม?

ซู่หยางมองดูปรมาจารย์แห่งพระราชวังสายฟ้าสวรรค์

ปรมาจารย์แห่งหอสายฟ้าสวรรค์พยักหน้า “รับไปเถอะ มันเป็นอย่างที่พวกเขาพูด มันเป็นความช่วยเหลือทางการเงินสำหรับผู้มาใหม่ อย่างไรก็ตาม เจ้าต้องจดจำตัวตนของเจ้าไว้ในอนาคตและจำไว้ว่าต้องปกป้องคนของเจ้าเอง..”