เจตนาดาบของฉันสามารถปรับปรุงได้อย่างไร้ขีดจำกัด - บทที่ 84

บทที่ 84: ดวงตาแห่งการติดตาม

ผู้แปล: Daoist6fubtiW

คฤหาสน์ดาบอมตะ

“ไปกันเถอะ กลับไปที่จังหวัดเทียนเฟิง”

ด้วยการเรียกของซูหยาง ทั้งสามคนก็ออกจากคฤหาสน์อมตะดาบด้วย อย่างไรก็ตาม ทันทีที่พวกเขาก้าวออกไป ยี่เทียนป้าก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ

“ดูเหมือนว่าเรากำลังถูกจับตามองจากผู้คนมากมาย…”

ยี่ เทียนป้า สแกนไปรอบๆ และสัมผัสได้ถึงการเฝ้าระวังอย่างชัดเจน

“นี่ไม่ใช่เรื่องปกติเหรอ?” ซูหยางโบกมืออย่างไม่ใส่ใจ “การดูผู้คนไม่ผิดกฎหมาย ให้พวกเขาดูสักพัก”

“จริง” ยี่ เทียนป้าเห็นด้วย ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อพิจารณาจากสถานการณ์ปัจจุบันของซูหยาง การถูกจับตามองจึงเป็นเรื่องปกติ

เดินไปตามถนนในเมืองหลวงทั้งสามรีบออกจากเมือง

เมื่ออยู่นอกเมือง พวกเขาก็ทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า บินไปในทิศทางของจังหวัดเทียนเฟิง

หลังจากออกจากเมือง ความรู้สึกของการถูกจับตามองก็ลดลงอย่างมากในทันที

ในการรับรู้ของ Yi Tianpa มันหายไปอย่างสิ้นเชิง

ในการรับรู้ของซูหยาง ยังมีคนจำนวนมากติดตามเขา

ด้วยความสามารถที่รวมกันของ Spider Web และ Sense เขาสามารถเห็นแต่ละคนติดตามเขา

เขารู้ถึงความแข็งแกร่งของคนเหล่านี้ค่อนข้างชัดเจน

ระดับของพวกเขาอยู่ระหว่าง IV25 และ IV30 ดูเหมือนว่าทั้งหมดจะอยู่ในอาณาจักรสวรรค์

รวมเป็นเก้าคน

ในหมู่พวกเขา ซูหยางสนใจคนๆ หนึ่งเป็นพิเศษ เพราะนอกเหนือจากระดับความแข็งแกร่งแล้ว พวกเขายังมีระดับบาปอีกด้วย

ระดับบาป: IV957

ดีมาก ระดับบาปที่สูงกว่าระดับปรมาจารย์ของนิกาย Blood Cultivation

แต่นั่นก็สมเหตุสมผลเช่นกัน ผู้ฝึกฝนขอบเขตปรมาจารย์สามารถมีชีวิตอยู่ได้ประมาณสามร้อยปี ปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่เป็นเวลาสี่ร้อยปี ผู้ฝึกฝนขอบเขตสวรรค์เป็นเวลาห้าร้อยปี และผู้ฝึกฝนขอบเขตการเปลี่ยนแปลงแห่งสวรรค์เป็นเวลาเจ็ดร้อยปี

ถ้าเป็นผู้ฝึกฝนปีศาจที่มีชีวิตอยู่เจ็ดร้อยปี ใครจะรู้ว่าจะมีคนตายด้วยน้ำมือของพวกเขากี่คน

คนอื่นๆ ที่ตามมาสามารถหลีกเลี่ยงความตายได้โดยไม่ต้องเคลื่อนไหว

อย่างไรก็ตาม ผู้ชายคนนี้ไม่ว่าเขาจะโจมตีหรือไม่ก็ตามก็ถูกกำหนดให้ตาย

ซูหยางคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาไม่ควรปล่อยให้ผู้ชายคนนี้ตายง่ายๆ ด้วยระดับบาปที่สูงเช่นนี้ เขาน่าจะเป็นผู้นำลัทธิปีศาจบางอย่าง

บางทีเขาสามารถค้นพบที่ซ่อนของลัทธิปีศาจผ่านบุคคลนี้

ลัทธิปีศาจมักจะรอดมาได้ไม่เพียงเพราะความแข็งแกร่งอันมหาศาลของพวกมันเท่านั้น แต่ยังเป็นเพราะพวกมันซ่อนตัวเก่งอีกด้วย พวกเขาเป็นนักวิ่งที่รวดเร็ว ทำให้เป็นเรื่องยากสำหรับคนทั่วไปที่จะค้นพบพวกเขา

ด้วยความสามารถในปัจจุบันของเขา ซูหยางสามารถทำการค้นหาอย่างละเอียด โดยที่เขาสามารถมองเห็นระดับบาปได้

แต่นั่นจะทำให้เสียเวลามาก ถ้าเขามีผู้ฝึกฝนปีศาจเป็นผู้นำ สิ่งต่างๆ จะง่ายขึ้นมาก

ด้วยเหตุนี้ ซูหยางจึงแอบล็อคตัวบุคคลนี้ไว้

ในเวลาเดียวกัน เขาได้สร้างเทคนิคดาบใหม่ล่าสุดขึ้นมาด้วยความคิด

[Manual of All Beings – Eye of Tracking]

ฟังก์ชั่น: แนบไปกับเป้าหมายที่กำหนด ติดตามพวกเขา ล็อคตำแหน่งของพวกเขา และเห็นทุกสิ่งที่พวกเขาเห็น

เขาไม่สามารถครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมดด้วยเจตนาดาบได้ แต่เขายังคงสามารถสร้างเทคนิคการติดตามได้

ดังนั้น ซูหยางจึงใช้ท่านี้กับเป้าหมาย

ทันใดนั้น เขาก็มองเห็นมุมมองของเป้าหมาย ตราบใดที่ดวงตาแห่งการติดตามยังไม่ถูกเคลียร์ ซูหยางก็จะรู้ตำแหน่งของเป้าหมายเสมอ อย่างเงียบๆ และซ่อนเร้น เช่นเดียวกับผู้คนที่วางแผนจะต่อต้านซูหยางยังไม่ได้ดำเนินการ ซูหยางก็ริเริ่ม

และคนเหล่านี้ก็ไร้ความรู้

พระราชวังอิมพีเรียล

“ฝ่าบาท ซูหยางออกจากเมืองหลวงแล้ว”

“อาจารย์ ท่านคิดว่าบุคคลใดที่ไม่อาจต้านทานการกระทำได้”

“ฉันไม่รู้ แต่อาจมีผู้เสียชีวิตค่อนข้างน้อย”

บนถนน

ทั้งสามกำลังเดินทางไกลจากเมืองหลวง กำลังจะออกจากเขตอำนาจของตน

Yi Tianba เกาหัว รู้สึกว่ามีบางอย่างแปลกประหลาด เขาอดไม่ได้ที่จะถาม “ซูหยาง คุณรู้สึกแปลกๆ ไหม?”

“แค่รู้สึกเหมือนเราถูกจับตามอง”

ต้องบอกว่า Yi Tianba ยังคงมีสัญชาตญาณของเขา

“มันไม่ใช่แค่ความรู้สึก ขณะนี้มีคนกำลังดูเราอยู่สิบสามคน” ซูหยางกล่าวอย่างใจเย็น

“…” อี้เทียนป้าไม่รู้ว่าจะพูดอะไรอยู่ครู่หนึ่ง

จริงๆ แล้วพวกเขาถูกสอดแนมมาตลอด เพียงแต่เขาไม่รู้สึก

ขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกัน ก็มีร่างหลายร่างปรากฏขึ้นรอบๆ พวกเขา

“ตระกูลหวังแห่งจังหวัดหลิงซาน – หวังเฉิงเฟิง นิกายนักบุญปีศาจ – กู่ตง พระราชวังจันทราสีเงิน – สาธุคุณจันทราสีเงิน…”

“จ้าวแห่งดาบ บุคคลเหล่านี้ล้วนอยู่ในขั้นหลังของอาณาจักรสวรรค์”

ทันทีที่ร่างทั้งสามนี้ปรากฏขึ้น กู่ซิ่วก็จำตัวตนของพวกเขาได้ ต้องบอกว่าเมื่อมีผู้เฒ่าก็มีทรัพย์สมบัติ อย่างน้อยมันก็ค่อนข้างสะดวกในบางสถานการณ์

“ผู้ฝึกฝนจากลัทธิปีศาจในอาณาจักรสวรรค์?”

“ไม่น่าแปลกใจเลย”

ซู่หยางเข้าใจ

ทั้งสามที่อยู่ตรงข้ามพวกเขาไม่สนใจที่จะซ่อนรูปร่างของพวกเขา ในระดับนี้ ไม่จำเป็นต้องปกปิดมากนัก

ซูหยางเหลือบมองพวกเขาอย่างไม่ได้ตั้งใจ โดยสังเกตระดับที่อยู่เหนือหัวของพวกเขาด้วย

เลเวล 27 เลเวล 28 เลเวล 29

ไม่เลว.

“ฮิฮิฮิ… ปรมาจารย์แห่ง Daxia คุณช่วยบอกเราหน่อยได้ไหมว่าคุณฝึกฝนมาจนถึงระดับปัจจุบันของคุณอย่างไร?” Gu Tong สวมชุดคลุมสีดำมีร่องรอยของพลังงานสีดำพูดก่อน

แม้ว่าอีกสองคนจะไม่พูด แต่พวกเขาก็สร้างขบวนล้อมรอบอย่างละเอียดกับกู่ตง หากซูหยางพยายามหลบหนี พวกเขาจะล้อมเขาไว้ทันที

“คุณอยากรู้จริงๆเหรอ?” ซูหยางพูดอย่างเมินเฉย “ถ้าคุณอยากรู้ ฉันสามารถสาธิตได้”

“อยากเห็น?”

“ลืมมันซะ เราต้องการค้นหาด้วยตัวเองโดยดำเนินการ”

หลังจากพูดสิ่งนี้ Gu Tong ก็เอื้อมมือออกไป ฝ่ามือปีศาจที่น่ากลัวซึ่งเต็มไปด้วยพลังงานสีดำควบแน่นอยู่ในความว่างเปล่าและโจมตีซูหยางทันที

เมื่อเห็นฝ่ามือนี้ อากาศก็เปลี่ยนไป ท้องฟ้าที่พวกเขาอยู่ก็มืดลงทันที

ถูกปกคลุมไปด้วยความมืดมิด

ซูหยางไม่ขยับจากจุดของเขา ในทันทีที่ฝ่ามือปีศาจเข้ามาใกล้เขา คลื่นแห่งเจตนาแห่งดาบก็ปะทุออกมาจากภายในตัวเขา ฉีกฝ่ามือปีศาจออกเป็นชิ้น ๆ โดยตรง

Gu Tong รู้สึกไม่สบายใจ

ฝ่ามือของเขาไม่ใช่สิ่งที่ไม่เป็นทางการ มีความแข็งแกร่งอย่างน้อยห้าสิบเปอร์เซ็นต์

แต่ซู่หยางไม่แม้แต่จะขยับ และเพียงคิด ฝ่ามือปีศาจของเขาก็หายไปแล้วเหรอ?

หวังเฉิงเฟิงและบาทหลวงซิลเวอร์มูนรู้สึกไม่สบายใจเหมือนกัน เนื่องจากทั้งสามเดินทางด้วยกัน พวกเขาจึงเข้าใจเทคนิคของกันและกันค่อนข้างดี

ทิ้งการ์ดที่ซ่อนอยู่ไว้ พวกเขาเข้าใจเทคนิคทั่วไปของพวกเขา

หากคนใดคนหนึ่งใช้ฝ่ามือของกู่ตง จะต้องอาศัยความพยายามบ้าง

“อย่าเสียเวลา โจมตีพร้อมกัน!” เสียงของหวังเฉิงเฟิงเบาลง บ่งบอกว่าเขาไม่ได้ตั้งใจจะดูเฉยๆ

“เข้าใจแล้ว!” หลวงปู่เงิน ได้ตอบกลับ

ในชั่วพริบตาต่อมา พวกเขาทั้งสามต่างก็ปลดปล่อยเทคนิคของตนออกมา

บนท้องฟ้า การโจมตีของพวกเขาครอบคลุมพื้นที่

ฝ่ามือปีศาจขนาดใหญ่

หอกยาวพัดพาสายลมอันอ่อนโยน

พระจันทร์สีเงินโผล่ออกมาในเวลากลางวัน

การโจมตีสามครั้งได้เปลี่ยนแปลงปรากฏการณ์สวรรค์ โดยมุ่งตรงไปที่ซูหยางด้วยความตั้งใจที่จะฆ่า

ด้วยการโจมตีดังกล่าว Yi Tianba และ Gu Xiu กลายเป็นหน้าซีด

พวกเขาทั้งสองคิดว่า: เราทำเสร็จแล้วเพื่อ!

ในขณะเดียวกันผู้ดูที่ซ่อนอยู่ในอากาศก็เห็นเหตุการณ์นี้เช่นกัน

พวกเขาอยากรู้อยากเห็น และอยากรู้ว่าซูหยางจะแก้ไขสถานการณ์นี้อย่างไร

หากซูหยางทำสำเร็จ พวกเขาจะดูต่อไป

หากซูหยางถูกฆ่า พวกเขาจะรีบออกไปทันที

พวกเขายังสนใจในสิ่งที่ซูหยางมีต่อเขาด้วย

ชั่วขณะต่อมา สิ่งที่ทำให้ทุกคนตกใจก็เกิดขึ้นอีกครั้ง ซูหยางยังคงไม่ขยับ ภายในตัวเขา เจตนาดาบอันน่าสะพรึงกลัวพุ่งออกมา

[Manual of All Beings – Perfect Defense]

ภายใต้เจตจำนงแห่งดาบนี้ การโจมตีจากทั้งสามดูเหมือนฟองโฟม แตกออกเป็นชิ้น ๆ ทันที

หอกยาว ฝ่ามือปีศาจ และพระจันทร์สีเงิน!

บนท้องฟ้า การระเบิดที่ดังสนั่นกลายเป็นความว่างเปล่า

พลังที่เรียกว่าอาณาจักรสวรรค์ไม่ได้น่าประทับใจขนาดนั้น

“ตอนนี้ถึงคิวของฉันแล้ว คุณสามคน”

“ในเมื่อคุณอยากรู้ว่าฉันแข็งแกร่งขึ้นได้อย่างไร ฉันจะใช้ดาบของฉันเพื่อแสดงให้คุณเห็น” เสียงของซูหยางยังคงสงบ ปราศจากความผันผวนใดๆ

มือของเขาจับดาบที่เอวของเขาไว้แล้ว

ความจริงแล้วเขาไม่เคยฆ่าด้วยดาบเลย

โดยปกติแล้วทุกอย่างจะกระทำด้วยความคิด

วันนี้ เนื่องจากมีคนอยากเห็นว่าเขาแข็งแกร่งขึ้นได้อย่างไร เขาจึงยกเว้นและใช้ดาบในครั้งนี้