มีเพียงฉันเท่านั้นที่เลเวลอัพ - บทที่ 50

บทที่ 50

จินวูสงสัยการได้ยินของเขาเองในตอนนั้น

‘….เขตโทษ?!’

อา!

จากนั้นเขาก็จำมันได้ เขาไม่ได้ทำภารกิจประจำวันสำหรับวันนี้

เขากำลังวางแผนที่จะยืนยันผลของการเพิ่มเลเวลอย่างต่อเนื่อง และเพื่อช่วยเขาตัดสินใจว่าเขาพร้อมที่จะจัดการกับปราสาทปีศาจหรือไม่

ใครจะเดาได้ว่าสิ่งต่าง ๆ อาจจะคลี่คลายในลักษณะนี้?

รัวอัมเบิล-!!

เช่นเดียวกับในโรงพยาบาล ทุกอย่างเริ่มสั่นไหวอย่างรุนแรง

ป๋อม.

ป๋อม.

อัศวินที่ซ้อนอยู่บนจินวูกลายเป็นร่างของทรายทีละตัว

โลกรอบตัวเขากำลังเปลี่ยนไป

‘ฮา…. ฮ่าฮ่าฮ่า…..’

จินวูหัวเราะกับตัวเองอย่างไร้เสียง

ด้วยเหตุผลบางอย่าง คำพูดที่ระบบพูดกับเขาก่อนเริ่มภารกิจก็วนเวียนอยู่ในหัวของเขา

[I wish you the best of luck.]

มันพยายามบอกเป็นนัยว่าภารกิจนั้นยากเกินจินตนาการ ถึงจุดที่เขาต้องการโชคเพื่อทำภารกิจให้สำเร็จหรือเปล่า?

หรือว่ามันหมายความว่ามันจะให้กำลังใจเขา ในขณะที่เขาหันไปใช้พลังแห่งโชคและได้รับคะแนนความก้าวหน้ามากมายในแบบนั้น?

โชค ความบังเอิญ เรียกว่าอะไรเขาไม่สนใจ ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม โอกาสของเขามาถึงแล้ว

สิ่งสำคัญคือเขาจะใช้สิ่งนั้นอย่างไร

รัมเบิล-!!

อาการสั่นเริ่มแย่ลง

แทนที่จะเสียเวลาพยายามรักษาเสถียรภาพของตัวเอง จินวูกลับวางใจให้ร่างกายของเขาสั่นสะเทือนและหลับตาลง

‘อย่ามาวุ่นวายที่นี่….’

เมื่อเขาทำเช่นนั้น เขารู้สึกว่าลอยอยู่ในอากาศและไร้น้ำหนัก และเสียงทั้งหมดก็หายไปจากการได้ยินของเขา

เมื่อเขาลืมตาขึ้นอีกครั้ง เขาก็พบว่าตัวเองอยู่กลางทะเลทรายอันไม่มีที่สิ้นสุด

จินวูล้มลง เผชิญหน้าก่อน

“เคอร์ฮออ็อก…. ปัง ปัง ปัง…”

นิ้วของเขาเจาะทรายในทะเลทรายขณะที่ลมหายใจที่กลั้นไว้ระเบิดออกจากปากของเขา อากาศบริสุทธิ์เข้ามาและไหลเข้าสู่ทุกมุมของร่างกายผ่านทางปอด

ในที่สุด…

“….ฉันรู้สึกมีชีวิตชีวา”

ความรู้สึกโล่งใจโอบกอดจินวูไว้แน่น ขณะที่เขากลิ้งตัวไปบนหลังของเขา

เขามองเห็นท้องฟ้าสีดำเบื้องบนโดยไม่มีอะไรอยู่ในนั้น เพดานสีดำสนิทที่กว้างใหญ่ไพศาลเป็นสิ่งเดียวที่ดวงตาของเขาสามารถจับได้

สถานที่แห่งนี้ดูเหมือนกับเขตโทษจากความทรงจำของเขาทุกประการ

‘เดี๋ยวก่อน ฉันไม่ควรเสียเวลาแบบนี้’

เขาลืมไปแล้วว่าสถานที่แห่งนี้ก็ไม่ใช่เขตปลอดภัยเช่นกัน เพราะเขาเพิ่งหลบหนีจากพื้นที่ที่เลวร้ายกว่านั้นได้อย่างปาฏิหาริย์

แต่จินวูไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้ในเร็วๆ นี้ ดังนั้นในขณะที่นอนหงาย เขาก็เรียกหน้าต่างสถานะออกมา

[HP: 104/10270]

[MP: 202/850]

[Tiredness: 91]

เขาสงสัยว่าทำไมการขยับร่างกายของเขาจึงยากนัก แต่เมื่อปรากฏออกมา ค่าสถานะ ‘ความเหนื่อย’ นี่มันมากกว่า 90

‘นี่อาจเป็นครั้งแรกของฉันที่สเตตัสเกิน 90 ใช่ไหม’

เขาไม่อยากยกนิ้วเลยจริงๆ

สุขภาพของเขาเป็นสิ่งหนึ่ง แต่เขาคิดว่าการลดความเหนื่อยล้าเป็นสิ่งสำคัญอันดับแรก

“เก็บ.”

Tti-แหวน

คำสองคำ ‘ซื้อ’ และ ‘ขาย’ ผุดขึ้นมาในอากาศ

แม้ว่าแผนผังของร้านค้านี้จะไม่ได้สื่อถึงความจริงใจแม้แต่น้อย ไม่ว่าเขาจะมองมันด้วยวิธีใดก็ตาม เขาก็พบว่ามันเป็นภาพที่น่ายินดีอย่างยิ่งในตอนนี้

เขาเลือกยารักษาที่แพงที่สุดที่วางขายอยู่

ทันทีที่เขายืนยันการซื้อ…

ชูรูรุรุ…

ขวดแก้วที่บรรจุของเหลวสีแดงปรากฏบนฝ่ามือที่เปิดกว้างของเขา

จินวูเปิดจุกไม้ก๊อกอย่างอุตสาหะและเทยาลงในปากของเขา

อึก อึก

ของเหลวสีแดงไหลลงคอของเขาและลึกเข้าไปในร่างกายของเขา

[Your fatigue is recovering.]

[Your fatigue is recovering.]

[Your fatigue is recovering.]

อาจเป็นเพราะว่ามันเป็นยาที่แพงที่สุด เพียงขวดเดียวก็เพียงพอที่จะลดค่าความเหนื่อยล้าในอัตราที่มองเห็นได้

อย่างไรก็ตาม ด้วยเหตุผลบางอย่าง ค่า HP ของเขาไม่เปลี่ยนแปลงเลย

[HP: 106/10270]

[MP: 204/850]

[Tiredness: 0]

แม้ว่าเขาจะดื่มหมดขวด HP ของเขาก็ไม่ฟื้นตัว มันช่างแตกต่างอย่างเห็นได้ชัดกับค่าสถานะความเหนื่อยล้าของเขาที่แตะ 0

‘ทำไมมันถึงทำเช่นนี้?’

หลังจากที่เขาระบายขวดจนหมดในที่สุดเขาก็เข้าใจสาเหตุของความผิดปกตินี้ในที่สุด

Tti-แหวน

[When your remaining HP is less than 10%, it is impossible to heal yourself with healing potions.]

เหตุผลง่ายๆ เช่นนั้น – HP ที่เหลืออยู่ของเขาต่ำเกินไป

‘แน่นอน….’

แม้แต่เวทย์รักษาก็มีข้อจำกัด

มันไม่ใช่แนวคิดที่แปลกสำหรับเขา

เช่นเดียวกับที่การจัดอันดับของผู้รักษากำหนดขอบเขตของความสามารถในการรักษาของพวกเขา ยาก็ไม่สามารถรักษาเกินขีดจำกัดที่กำหนดได้เช่นกัน

‘และขีดจำกัดนั้นคือ 10% ฮะ….’

วันนี้เขาเรียนรู้บางสิ่งที่สำคัญ เขาอาจตกลงไปในน้ำที่ร้อนจัดในช่วงเวลาวิกฤติโดยเชื่อว่ายาสามารถแก้ไขทุกสิ่งได้

นี่คือเหตุผลว่าทำไมการได้สัมผัสประสบการณ์ตรงจึงเป็นสิ่งสำคัญ

มีคำพูดเก่าๆ อยู่ไม่ใช่เหรอ?

สิ่งที่ไม่สามารถฆ่าเขาได้จะทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้นเหรอ?

นั่นแสดงให้เห็นถึงประโยชน์ของประสบการณ์ส่วนตัวได้อย่างสมบูรณ์แบบ

และโชคดีที่ Jin-Woo มีประสบการณ์เกี่ยวกับเขตโทษ

‘ฉันแน่ใจว่าพวกเขาควรจะปรากฏขึ้นในตอนนี้….’

และก็เป็นอย่างที่เขาคาดไว้…

เขาสัมผัสได้ถึงการมีอยู่ของสิ่งมีชีวิตใต้พื้นผิว

จินวูย่อตัวลงอย่างแน่นหนาครู่หนึ่งก่อนจะลุกขึ้นยืน

ร่างกายของเขารู้สึกเบาราวกับขนนก พละกำลังของเขากลับมาเต็มเปี่ยมด้วยยา

จินวูยืนตรงและหันกลับไปมอง

เช่นเดียวกับที่เขาคาดไว้ จุดที่เขานอนอยู่เมื่อวินาทีที่แล้วเริ่มพังทลายลงและมีปล่องภูเขาไฟก่อตัวขึ้นที่นั่น

‘ย้อนกลับไปตอนนั้น ฉันคิดว่าถ้าฉันลื่นล้มลงไปตรงนั้นคงตายแน่’

แต่ตอนนี้ เขามีเวลาเหลือเฟือมากจนเขาเฝ้าดูกระบวนการทั้งหมดอย่างมีเวลาว่าง

ที่ด้านล่างสุดของปล่องทราย พื้นดินเริ่ม ‘เดือด’ และสั่นสะเทือน ก่อนที่….

พุชชี่-!!

ทรายระเบิดขึ้นเหมือนเสา และตะขาบตัวใหญ่ก็เผยตัวออกมา

“คิๆๆๆ!!”

ทุกอย่างสอดคล้องกับความทรงจำของเขาจนถึงตอนนี้

‘และฉันก็พบว่าสิ่งนี้น่ากลัวมากเมื่อมองย้อนกลับไปเช่นกัน….’

แต่ตอนนี้ เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเหมือนกำลังดูภาพวิดีโอที่เล่นแบบสโลว์โมชั่น

จินวูเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย

และเขาต้องยืนยันตัวอักษรสีแดงเหล่านั้นที่ลอยอยู่เหนือหัวตะขาบอย่างชัดเจน

[Poison-Fanged Giant Desert Centipede]

ชื่อของมันคือตัวอักษรสีแดง สีเดียวกับเซอร์เบรัสจากปราสาทปีศาจ

ทันใดนั้นข้อความภารกิจก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตาเขา

ตี๋ริง!

[Penalty Quest: Survival]

เป้าหมาย: โปรดเอาชีวิตรอดจนกว่าจะสิ้นสุดเวลาที่กำหนด

จำกัดเวลา: 4 ชั่วโมง

เวลาที่เหลืออยู่: 4 ชั่วโมง 0 นาที 0 วินาที

เพื่อยืนยันรายละเอียดของข้อความ จินวูก็กำหมัดแน่น

‘ฉันสามารถซื้อเวลาให้ตัวเองได้ด้วยสิ่งนี้’

เนื่องจากเขาไม่ได้ใช้หินที่ส่งคืนทันทีเพื่อหนีจากดันเจี้ยน เขาจึงยังคงยิงได้ที่นี่

‘ฉันค่อนข้างแน่ใจว่าทันทีที่ภารกิจลงโทษจบลง ฉันจะถูกส่งกลับไปยังสถานที่นั้น’

จะเกิดอะไรขึ้นหากเวลาที่ใช้ในเขตโทษได้รับการยอมรับว่าเป็นเวลาที่เขาอดทนระหว่างภารกิจ? คะแนนความก้าวหน้าของเขาจะนับมหาศาล

เขานึกไม่ถึงเลยว่าจะมีผลกระทบแบบไหน

‘อย่างไรก็ตาม….’

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาคิดย้อนกลับไปว่าระบบส่งผลกระทบต่อเขาทุกวันอย่างไร เขามั่นใจว่านี่จะกลายเป็นสิ่งที่ใหญ่โตอย่างแน่นอน

‘สี่ชั่วโมง!’

เขาทนไม่ได้แม้แต่สิบนาทีและพยายามใช้หินคืนทันที แต่เพียงย้ายเข้าไปในเขตโทษ ตอนนี้เขามีเวลาสี่ชั่วโมงฟรี

อย่างไรก็ตาม มีประเด็นหนึ่งที่เขายังคงต้องแก้ไขก่อน

และนั่นอาจเป็นได้ว่าเขาจะออกไปจากสถานที่นี้โดยไม่ได้รับบาดเจ็บโดยเหลือ HP เหลือเพียง 100 หรือประมาณนั้นเท่านั้น

เนื่องจากมันเป็นไปไม่ได้ที่จะรักษาตัวเองโดยใช้ยา เขาจึงต้องพยายามอย่างเต็มที่เพื่อฆ่าตะขาบเหล่านี้อย่างระมัดระวังจนกว่าเขาจะเลเวลอัพ

มันเหมือนกับเป็นภารกิจใหม่สำหรับเขา

‘….ลงมือทำกันเถอะ.’

จินวูอัญเชิญเขี้ยวพิษแห่งคาซากะ

แล้ว…

[Remaining time: 03:59:59]

….จากนั้นทันทีที่ภารกิจลงโทษเริ่มขึ้น เขาก็พุ่งไปข้างหน้า ก่อนที่ตะขาบจะมีโอกาสขยับตัว

จินวูปิดระยะห่างในพริบตาและกระโดดขึ้นเบา ๆ ตรงหน้าตะขาบ

แป๊ะ!

เขาล้มลงที่ขาข้างหนึ่งใกล้กับจุดกึ่งกลางของตะขาบ และในขณะที่เขาเดินขึ้นไป จินวูก็สร้างบาดแผลให้กับร่างกายของสัตว์ประหลาดหลายครั้ง

แทง! สตา๊บ! แทง!

ในทุกจุดมีเขี้ยวพิษของคาซากะที่กำไว้ด้านหลังปัดผ่านไป เนื้อหนังแตกออกและมีของเหลวในร่างกายไหลออกมา

คิๆๆๆ!!

ตะขาบคำรามออกมาและฟาดฟันราวกับว่าบาดแผลแต่ละบาดแผลนั้นเจ็บปวดเกินกว่าจะทนได้

‘แดช!’

ขาที่วิ่งเร็วของจินวูยิ่งเร็วขึ้นไปอีก

ก้าว ก้าว ก้าว ก้าว!

จินวูเหยียบย่ำร่างของตะขาบอย่างช่ำชองและมาถึงส่วนบนของหัวเพียงไม่กี่วินาทีต่อมา เขาจับกริชด้วยมือทั้งสองข้างแล้วยกมันขึ้นสูง

แล้ว…

‘การกำหนดเป้าหมายคะแนนสำคัญ!’

เขาใช้ทักษะของเขาและแทงลงบนหัวของตะขาบด้วยพลังทุกออนซ์ของเขา

ใบมีดชี้ลงแทงลึกเข้าไปในเนื้อหัวของตะขาบ

แตก!!

[‘Skill: Vital Points Targetting’ has levelled up!]

‘นี่ไง!’

ช่างเป็นข่าวที่ยอดเยี่ยมจริงๆ ที่จะปรากฏตัวในระยะเวลาอันยาวนาน!

ความเสียหายจากการกำหนดเป้าหมายแต้มสำคัญที่เลเวลอัพนั้นต้องค่อนข้างมาก เพราะตะขาบส่ายหัวอย่างรุนแรงและฟาดฟันด้วยความเจ็บปวดอย่างมาก

กี้!! คิคิคิ!

จินวูไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้น

เขาก้าวออกไปจากหัวของมันแล้วย้ายไปด้านหลัง เพราะเขาเห็นส่วนของร่างกายที่ไม่ระวังเลยที่จะโจมตี

แทง!!

Jin-Woo แทงกริชลึกเข้าไปในเนื้อหลังของสัตว์ประหลาด และด้วยการใช้แรงโน้มถ่วง เขาจึงล้มลงกับพื้นขณะจับอาวุธของเขา

*SFX สำหรับหลังของตะขาบแยกออก*

พลังจากสถานะความแข็งแกร่งเกิน 120 คะแนน เช่นเดียวกับมือช่วยของแรงโน้มถ่วงที่เพิ่มเข้ามาด้านบนเมื่อเขาตกลงมาจากความสูงของอาคารห้าชั้น ทำให้หลังของตะขาบแยกออกอย่างงดงาม

แตะ.

จินวูล้มลงบนพื้นโดยไม่มีปัญหาใดๆ

คิคิ!! คิคิ!

ตะขาบพ่นของเหลวในร่างกายออกไปทุกที่ ร่างขนาดมหึมาของมันฟาดและสั่นเทาก่อนที่มันจะค่อยๆ กระแทกลงบนพื้น

บูม!!

ตะขาบตัวใหญ่ร่อนลงมาเตะกลุ่มเมฆฝุ่น

Tti-แหวน

[You defeated the Poison-Fanged Giant Desert Centipede.]

จินวูปัดฝุ่นตัวเองขณะตรวจดูเวลาที่เหลือ

[Remaining time: 03:59:42]

‘ฉันใช้เวลา 17 วินาที’

เขาไม่ต้องใช้เวลาถึง 20 วินาทีในการฆ่าตะขาบแม้แต่ตัวเดียว

มันแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับตอนที่เขาต่อสู้กับเซอร์เบรัส ซึ่งเห็นได้ชัดว่าอยู่ในระดับเดียวกับตะขาบตัวนี้

ตอนนี้เขาแข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อ

‘ใช่แล้ว’ ตั้งแต่นั้นมาฉันได้เพิ่มเลเวลมาหลายครั้งแล้ว และระหว่างนี้ฉันได้ไอเทมไปกี่ชิ้น?’

มันเป็นข้อสรุปที่ค่อนข้างชัดเจน

ตอนนี้เขารู้สึกมั่นใจที่จะล่าตะขาบตัวอื่นโดยไม่ได้รับบาดเจ็บหากสัตว์ประหลาดเหล่านี้คุกคามเพียงเล็กน้อย

‘ตอนนี้แล้ว. ปัญหาของฉันคือจำนวนมอนสเตอร์ในสถานที่แห่งนี้ที่ฉันสามารถล่าเพื่อไปถึงระดับต่อไป….’

นั่นจะเป็นวิธีเดียวที่จะเพิ่มโอกาสในการได้รับชัยชนะเมื่อเขาถูกโยนกลับเข้าสู่ภารกิจในชั้นเรียน

หากเขากลับไปโดยไม่ฟื้น HP มีเพียงการตายของสุนัขเท่านั้นที่จะรอเขาอยู่ที่นั่น

มันเป็นเมื่อถึงจุดนี้เมื่อ….

เสาทรายเริ่มปะทุออกมาจากพื้นดินมากขึ้น

พุชชี่-!!

ดันๆๆๆ!!

ดูเหมือนว่าตะขาบจำนวนมากวิ่งมาที่นี่หลังจากได้กลิ่นเลือดจากญาติที่ตายแล้ว

คิคิ!

กี๊ๆๆๆ-

เกือบจะในทันที สีหน้าของจินวูก็สดใสขึ้น

‘กี่เอ. อยู่ที่นี่เหรอ?’

เมื่อเห็นตะขาบโผล่หัวออกมาจากพื้นทราย จินวูก็ไม่สามารถระงับรอยยิ้มกว้างที่บานบนใบหน้าของเขาได้อีกต่อไป

***

[Level up!]

[Level up!]

[Level up!]

[Level up!]

จากผลของการต่อสู้กับตะขาบเหล่านี้ในช่วงสี่ชั่วโมงที่ผ่านมา ระดับของเขาเพิ่มขึ้นสี่ครั้ง และตอนนี้อยู่ที่ 51

ก่อนที่เขาจะรู้ตัว ภารกิจการลงโทษก็สิ้นสุดลงแล้ว

[Penalty Quest: Survival]

เป้าหมาย: โปรดเอาชีวิตรอดจนกว่าจะสิ้นสุดเวลาที่กำหนด

จำกัดเวลา: 4 ชั่วโมง

เวลาที่เหลืออยู่: 0 ชั่วโมง 3 นาที 19 วินาที

อีกไม่นานเขาก็ต้องกลับแล้ว

จินวูมองไปรอบๆ เขาอย่างสุดสายตา ศพของตะขาบเต็มไปด้วยสายตาของเขาทุกที่ที่เขามอง ต้องขอบคุณพวกเขาที่ทำให้เขาได้ฟื้นฟู HP กลับคืนมาจนเต็ม

‘มันเสียเปล่านิดหน่อยที่สิ่งเหล่านี้ไม่ได้ให้ของขวัญหรือทองเลย….’

มันคงจะแปลกที่ของปล้นจะออกมาเมื่อเขาควรจะถูกลงโทษที่นี่…

เขาหยุดกังวลเกี่ยวกับเรื่องนั้นและเตรียมพร้อมแทน

‘เก็บ.’

[Current Gold: 3,115,629]

มอนสเตอร์ประเภทฮิวแมนนอยด์ดรอปกระเป๋าหนังที่บรรจุทองบ่อยครั้งมาก และนอกจากนี้ อิกริตยังมอบทองให้เขา 1.5 ล้านทองในครั้งเดียวอีกด้วย

ตอนนี้เขามีเงินเพียงพอที่จะใช้จ่าย

จินวูใช้ทองทั้งหมดเพื่อซื้ออาวุธหนึ่งชิ้น

ตามความเป็นจริง มีกริชเล่มหนึ่งที่ดึงดูดสายตาของเขา

[Item: Knight Killer]

ความหายาก: B

ประเภท: กริช

พลังโจมตี: +75

กริชที่คมและทนทานซึ่งออกแบบมาเพื่อตัดชุดเกราะที่อัศวินสวมใส่ ขอบของใบมีดมีรูปร่างเหมือนฟันของใบเลื่อย จึงไม่หลุดออกจากผิวเกราะได้ง่าย

เอฟเฟกต์ ‘Killing Knights’: ความเสียหายเพิ่มเติม +25% เมื่อโจมตีคู่ต่อสู้ที่หุ้มเกราะหนา

มันเป็นอาวุธที่สร้างขึ้นเป็นพิเศษเพื่อจัดการกับศัตรูที่สวมชุดเกราะ และมีราคา 2.8 ล้านทอง

เขาต้องใช้ทองเกือบทั้งหมดที่เขามีสำรองเพื่อซื้ออาวุธนี้ แต่เขาไม่มีทางเลือกใดที่จะหลั่งน้ำตาให้กับมัน

‘ยังไงซะฉันก็ไม่สามารถเอาทองติดตัวไปที่หลุมศพได้หรอก’

เขาไม่ลังเลและซื้อกริช

[You have purchased ‘Knight Killer’.]

[You have purchased ‘Bandages’.]

นอกจากอัศวินนักฆ่าแล้ว จินวูยังซื้อม้วนผ้าพันแผลด้วย

เขาถือกริชในมือขวาซึ่งมีคมตัดคล้ายใบเลื่อยที่ค่อนข้างน่ากลัว และพันทั้งสองอย่างให้แน่นด้วยผ้าพันแผล

หวด! หวด!!

เมื่อเขาเหวี่ยงอัศวินนักฆ่าไปรอบ ๆ สองสามครั้ง มันรู้สึกเหมือนกริชกลายเป็นส่วนหนึ่งของแขนขาของเขาแล้ว

‘อย่างน้อยที่สุด ฉันไม่ควรทำมันหล่นโดยไม่ตั้งใจ’

เขาคิดที่จะผูกเขี้ยวพิษของคาซากะไว้ที่มือซ้ายด้วย แต่เขาตัดสินใจไม่ผูกไว้

มันจะยุ่งยากเกินไปเมื่อเขาไม่สามารถใช้มือทั้งสองข้างได้

เขาคิดว่าอย่างน้อยมือหนึ่งของเขาที่ยังคงเคลื่อนไหวได้จะทำให้ชีวิตของเขามีความยืดหยุ่นมากขึ้น

ขณะที่เขาเก็บผ้าพันแผลที่เหลือลงในช่องเก็บของ เขาก็มองเห็นรูนสโตนจากอิกริต

‘อา. มีสิ่งนี้ด้วย

[Rune Stone: Ruler’s Reach]

คุณสามารถดูดซับทักษะได้โดยทำลายหินรูนนี้

ตอนนี้เขาจำเป็นต้องเข้าใจทุกอย่าง แม้ว่านั่นจะเป็นเศษฟางก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นไอเท็มหรือทักษะ เขาจำเป็นต้องได้รับอะไรก็ตามที่จะกลายเป็นความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของเขา

จินวูไม่ลังเลและทำลายหินรูน

[You’ve acquired ‘Skill: Ruler’s Reach’.]

[Skill: Ruler’s Reach Lv. 1]

ทักษะการใช้งาน

มานาที่จำเป็นในการเปิดใช้งาน: ไม่มี

แม้จะไม่ได้สัมผัส คุณก็สามารถมีอิทธิพลต่อวัตถุได้

‘อา…’

ทันทีที่เขาอ่านคำอธิบายนั้น เขาก็นึกถึงฉากหนึ่งขึ้นมา

ตอนนั้นเองที่ Igrit ยื่นมือไปทางดาบยาวที่ถูกทิ้งลงบนพื้นซึ่งห่างไกลออกไป

‘นี่คือทักษะที่ทำให้ดาบขยับย้อนกลับไป’

ทักษะที่สามารถเคลื่อนย้ายสิ่งของต่างๆ จากระยะไกลโดยไม่มีอะไรนอกจากความประสงค์ของเขา! ยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่จำเป็นต้องใช้มานาเลยด้วยซ้ำ!

‘ถ้าฉันสามารถเคลื่อนย้ายวัตถุใดๆ ที่ฉันเห็นเหมือนกับคำอธิบายได้ นี่คงจะเป็นทักษะนรกอย่างหนึ่งที่จะครอบครอง’

จินวูพยายามทดลองทักษะกับศพของตะขาบที่อยู่ข้างๆ เขาทันที

[Your proficiency is too low and the target can’t be moved.]

[Your proficiency is too low and the target can’t be moved.]

หากเขาต้องการเคลื่อนย้ายของหนักๆ ก็มีแนวโน้มว่าความเชี่ยวชาญของเขาจะต้องสูงขึ้นมาก

‘แล้วเรื่องนี้ล่ะ?’

จินวูทิ้งเขี้ยวพิษของคาซากะลงพื้น และเขาก็ยื่นมือไปทางกริช

จากนั้นกริชก็ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว

คว้า!

‘โอ้’

Jin-Woo คว้าด้ามของ Poison Fang และจ้องมองมันด้วยสายตาที่ตกตะลึงโดยสิ้นเชิง

‘ดี. สิ่งนี้จะมีประโยชน์’

และด้วยเหตุนี้ เขาก็เตรียมพร้อมเท่าที่จะเป็นไปได้

เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นเพื่อยืนยัน เวลาที่ต้องการก็เกือบจะหมดลงแล้ว

[Remaining time: 00:00:04]

เมื่อตัวจับเวลาเปลี่ยนจาก 4 เป็น 3 ข้อความใหม่จากระบบก็ปรากฏขึ้นในสายตาของเขา

Tti-แหวน

[Penalty Quest will conclude shortly.]

และก็มีข้อความตามมาอีกข้อความหนึ่งตามมา

Tti-แหวน

[As you have tried to hunt inside the Penalty Zone, the difficulty of the next Penalty Quest will be adjusted to a higher level.]

ความยากจะถูกปรับให้สูงขึ้น

หมายความว่า มันจะทำให้การล่ายากขึ้นมากจน ‘ภารกิจลงโทษ’ จะกลับมาทำหน้าที่ตามจุดประสงค์ของมันอีกครั้ง

แต่แล้วอีกครั้งจะมีครั้งต่อไปหรือไม่?

จินวูกลืนน้ำลายอย่างกังวล

‘จากนี้ไป มันกลับไปสู่ภารกิจเปลี่ยนคลาส’

ภายในห้องบอสนั้นมีสัตว์ประหลาดหลายร้อยตัวกำลังรอการกลับมาของเขา

หรือจำนวนอาจจะสูงกว่านี้ก็ได้

ถ้าเขาใจดีที่นี่ เขาจะกลับไปยังสถานที่นั้น แต่จริงๆ แล้ว มันเหมือนกับว่าเขาถูกโยนกลับเข้าไปในนั้นมากกว่า

HP, MP, ความเหนื่อยล้า, อุปกรณ์ และแม้กระทั่งทักษะใหม่

และความตั้งใจครั้งใหม่ของเขา

สภาพปัจจุบันของเขาดีขึ้นกว่าตอนที่เขาก้าวเท้าไปในสถานที่นั้นครั้งแรกมาก แต่เมื่อเขาคิดจะกลับไปที่นั่น เขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเครียดและประหม่า

ตูม ตูม ตูม….

หัวใจของเขาเต้นแรงจนเจ็บจริงๆ

จินวูหลับตาลง เขาพยายามรักษาความสงบของเขา

ในไม่ช้า เสียงบี๊บที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นในหัวของเขา

Tti-แหวน

[Penalty Quest has concluded.]

‘นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของฉัน….’

เมื่อจินวูลืมตาขึ้นอีกครั้ง…

นิมิตของเขาเต็มไปด้วยอัศวินสีเงินที่ต่างพากันหันหัวมาทางเขาทันที

อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่สำคัญในตอนนี้

จินวูหรี่ตาลงทันทีและค้นหาบางสิ่งบางอย่าง

‘ฉันต้องไปหานักเวทย์ก่อน!!’

ฟิน