ผู้คนค้นพบเกี่ยวกับฐานที่ฉันสร้างบนดวงจันทร์ - บทที่ 254

บทที่ 254: กลับไปโรงเรียน

ผู้แปล: บรรณาธิการแปลเรือมังกร: แปลเรือมังกร

โรงงานอยู่ห่างจากโรงเรียนค่อนข้างมาก จ้าวหยูเลือกรถเอสยูวีขนาดใหญ่ยี่ห้อหนึ่งซึ่งมีมูลค่ามากกว่าสองล้าน

เขามุ่งหน้าไปโรงเรียนโดยได้รับความช่วยเหลือจาก lluo Da Hai

เมื่อเข้าประตูโรงเรียน ขั้นตอนมาตรฐานจะต้องมีทะเบียนรถก่อน อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ Zhao Yu เอ่ยชื่อของเขาแล้ว เขาก็ได้รับอนุญาตอย่างชัดเจนเพราะตระกูล Su ได้แจ้งให้ทราบล่วงหน้าแล้ว

จ้าวหยูไม่สนใจพิธีการและขับรถเข้าไปข้างในโดยตรง

จ้าวอวี้จอดรถไว้ใต้อาคารสอนและส่งข้อความถึงหลิวซือหยู

“คุณอยู่ที่นี่ไหม?”

“ฉันอยู่ข้างล่าง!”

ในไม่ช้า หลิวซือหยูก็มองลงมาที่หน้าต่างชั้นสี่ของอาคารเรียน

Zhao Yu โบกมือให้เธอจากหน้ารถ ใบหน้าของเธอเปล่งประกายด้วยความตื่นเต้น และเธอก็รีบลงไป

“ Zhao Yu คุณซื้อรถเหรอ!”

Liu Si Yu รู้สึกประหลาดใจ แม้ว่าเธอจะไม่ค่อยรู้เรื่องรถยนต์มากนัก แต่รูปลักษณ์ของรถคันนี้ดูสง่างามมาก เห็นได้ชัดว่าไม่ถูก

“ไม่ใช่ มันเป็นรถของบริษัท” เพิ่งขับผ่านไป…”

Zhao Yu ยิ้มและเปิดประตูผู้โดยสาร “อยากนั่งรถไหม?”

“ใช่ ๆ!”

หลิวซือหยูเข้าไปในรถอย่างยินดี

ขณะที่เธอรัดเข็มขัดนิรภัย รูปร่างของชุดของเธอก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย

Zhao Yu หยุดครู่หนึ่งแล้วสตาร์ทรถและขับรถไปรอบๆ โรงเรียนอย่างสบายๆ

“แต่งตัวแบบนี้ไม่หนาวเหรอ?”

ขณะขับรถ Zhao Yu เหลือบมอง Liu Si Yu โดยสังเกตว่าเธอสวมกางเกงขาสั้น

“เล็กน้อย…”

“ให้ฉันอุ่นคุณ!”

Zhao Yu วางมือขวาของเขาไว้บนต้นขาของ Liu Si Yu

เธอตัวสั่นเล็กน้อยแต่ไม่ได้หยุดเขา กลับหน้าแดงลึกล้ำ

Zhao Yu โดดเด่นยิ่งขึ้น เขาพูดคุยอย่างสบายๆ ขณะที่กอดรัดเธอ

ผิวที่บอบบางของ Iler รู้สึกเรียบเนียนมาก

“จ้าวหยู พื้นที่เบาะหลังในรถคันนี้กว้างขวางมาก…”

“ใช่ คุณสามารถนอนลงและนอนบนนั้นได้…”

“ทำไมฉันต้องนอนที่นี่”

ความคิดของ Liu Si Yu ผิดไป ใบหน้าของเธอแดงขึ้นอีก ดูเขินอายในแบบอ่อนเยาว์ที่ไม่เหมือนใคร

“คุณก็แค่งีบหลับก็ได้…” Zhao Yu แสดงความคิดเห็นอย่างไม่เป็นทางการ

“คุณนิสัยเสีย!”

Liu Si Yu ผลักมือของ Zhao Yu ออกไป

เขาหัวเราะแล้วขยับไปแตะที่หัวของเธอ

“คุณกำลังทำอะไร? ฉันไม่ใช่เด็ก…” หลิวซือหยูหลบเลี่ยง โดยไม่รู้ว่ารัดเข็มขัดนิรภัยจนทำให้ส่วนนูนที่เห็นได้ชัดเจน

“คุณซ่อนอะไรอยู่” Zhao Yu ล้อเล่นโดยกระตุ้นจุดอ่อน

“ไอ้โง่-!”

Liu Si Yu ตกใจกับการเคลื่อนไหวอันกล้าหาญของ Zhao Yu เธอเอามือทั้งสองข้างปิดหน้าอกของเธอ และอุทานอย่างขุ่นเคือง

“คุณไม่ได้เรียกฉันว่าสามีของคุณอย่างมีความสุขในช่วงหลายวันที่ผ่านมาเหรอ? ทำไมฉันถึงสัมผัสคุณตอนนี้ไม่ได้” จ้าวหยูพูดติดตลก

“มันไม่เหมือนกัน…” หลิว ซือหยู มุ่ย “เรื่องแบบนี้มีไว้สำหรับหลังแต่งงาน…”

เสียงของเธอขาดหายไป ใบหน้าของเธอแสดงความเศร้า “จ้าวหยู คุณจะแต่งงานกับซูเซียวเซียวจริงๆเหรอ!”

“คุณเป็นคนบอกให้ฉันแต่งงานกับเธอไม่ใช่เหรอ!”

“ฉัน…” Liu Si Yu สูญเสียคำพูด เธอได้ชักชวนให้ Zhao Yu เห็นด้วย แต่ถ้าเขาไม่ทำ ทั้งครอบครัวของเธอก็จะตกอยู่ในอันตราย

“ถ้าคุณไม่เต็มใจ 1’11 ก็ปฏิเสธไป ซู่เซียวเซียวเทียบคุณไม่ได้…”

“เลขที่!”

Liu Si Yu ปฏิเสธอย่างรวดเร็ว “คุณต้องแต่งงานกับเธอ ไม่เช่นนั้นตระกูล Su จะต้องสร้างปัญหาให้เราอย่างแน่นอน…”

Zhao Yu ตบหัวของเธอ “ไม่ต้องกังวล แม้ว่าเธอได้ร่างของฉันไป เธอก็จะไม่ได้หัวใจของฉัน ฉันรักคุณคนเดียว…”

“เชี่ย!”

Liu Si Yu บ่นด้วยวาจา แต่รู้สึกอบอุ่นจากภายใน

“ถ้าเราแต่งงานกันไม่ได้ล่ะ?”

“ใช่.”

“ในทางจิตใจ ฉันอยากจะได้อยู่กับคุณเป็นครั้งแรก แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าซูเซียวเซียวจะยอมรับสิ่งนั้น…”

“เลขที่!”

Liu Si Yu รีบยกหมัดเล็ก ๆ ของเธอขึ้นมาขู่ว่า “ครั้งแรกของคุณต้องอยู่กับฉัน…”

“ทำไมไม่เป็นวันนี้? เบาะหลังของรถคันนี้ดูสมบูรณ์แบบ…” Zhao Yu ยิ้มแย้มชี้ไปที่เบาะหลังอันกว้างขวาง

“นั่นหุนหันพลันแล่นเกินไป!”

“นี่เป็นครั้งแรกของฉัน มันควรจะยิ่งใหญ่กว่านี้ไม่ใช่เหรอ?” Liu Si Yu กล่าวอย่างไม่พอใจ

“คุณอยากทำมันเมื่อไหร่” จ้าวหยูถาม

“มันจะเร็วกว่าซูเสี่ยวเซียวอย่างแน่นอน…”

“ยังมีความรู้สึกถึงพิธีกรรม…”

เธอหันหน้าแล้วกระซิบว่า “จ้าวหยู ฉันจะมอบมันให้คุณในวันแต่งงานกับซูเซียวเซียวได้ยังไงล่ะ!”

“ฮะ? นี้…”

Zhao Yu ไม่ได้คาดหวังให้เธอคิดล่วงหน้าไกลขนาดนี้ เธอขี้เล่นมาก สามีซึ่งภรรยามีชู้ซู่เซียวเซียวในวันแต่งงานของเธอ?!

“ในวันแต่งงานของคุณ ก่อนที่เราจะเข้าไปในห้องเจ้าสาว 1 ปี 11 มอบตัวฉันเองให้กับคุณ เป็นยังไงบ้าง?!”

“ใช้ได้!”

Zhao Yu เห็นด้วยทันที

“ทำไมคุณถึงเป็นแบบนี้!” อย่างไรก็ตาม Liu Si Yu ไม่มีความสุข “เป็นวันแต่งงานของซู่เซียวเซียว คุณทำแบบนั้นได้ยังไง!”

ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงลำบากขนาดนี้?

“แล้วคุณคิดว่าเราควรทำอย่างไร?”

Liu Si Yu กัดฟันแล้วพูดว่า “ลืมมันซะ มาทำกัน. เมื่อนั้นฉันจะรู้สึกดีขึ้น”

“ที่รัก ทำไมคุณไม่ให้ฉันชิมก่อนล่ะ”

“คุณเรียกฉันว่าอะไร…”

“คุณต้องการอะไร?” Liu Si Yu หน้าแดงอีกครั้ง

“ฉันรู้สึกเหมือนคุณถูกวางยาพิษ ดูบริเวณที่บวมนี้สิ คุณต้องการให้ฉันช่วยดูดมันไหม” Zhao Yu เหลือบมองหน้าอกของเธอแล้วยิ้ม

“ไปให้พ้นๆ ไอ้โรคจิต!”

Liu Si Yu ใช้มือปิดหน้าอกของเธออีกครั้ง

ทั้งสองคนทะเลาะกันอยู่พักหนึ่ง ความปรารถนาของ Zhao Yu เพิ่มขึ้น แต่ Liu Si Yu ไม่ได้ระบายออก ทำให้ร่างกายของเขารู้สึกไม่สบายอย่างผิดปกติ

“ฉันอยากจะกินข้าวกับคุณ แต่มีบางอย่างเกิดขึ้นที่บริษัท ดังนั้นฉันจึงต้องรีบไป…”

“ที่คุณรีบ?” Liu Si Yu ลังเลเล็กน้อยที่จะปล่อย Zhao Yu จากไป

หลังจากปล่อยภาระทางจิตใจของเธอออกไป เธอก็ตระหนักว่าจริงๆ แล้ว Zhao Yu นั้นค่อนข้างดี แต่เขาขี้เหนียวนิดหน่อย

“ใช่ ฉันต้องกลับไป!”

“เอาล่ะ แล้ว…”

Liu Si Yu ลงจากรถแล้วเดินไปที่หน้าต่างคนขับ” เมื่อไปออฟฟิศก็ต้องคิดถึงฉันด้วย…”

“ใช่ ใช่ แน่นอน…”

Zhao Yu กำลังจะสตาร์ทรถ แต่จู่ๆ Liu Si Yu ก็โน้มตัวลงมาจูบเขาที่แก้ม

ก่อนที่จ่าวหยูจะทันโต้ตอบ เธอก็กระโดดไปไกลแล้ว ราวกับว่าการกระทำนี้ทำให้เธอละอายใจเกินกว่าจะเผชิญหน้ากับใครก็ตาม

Zhao Yu สัมผัสแก้มของเขาและยังคงได้กลิ่นหอมอันเป็นเอกลักษณ์จากริมฝีปากของเด็กสาว

“ผู้หญิงคนนี้…”

Zhao Yu ส่ายหัวแล้วหยิบโทรศัพท์ออกมา เขาคลิกที่รายชื่อติดต่อและพบคอลัมน์ของ Qiao Bing Bing เขาพิมพ์ข้อความว่า “1’11 เลี้ยงอาหารกลางวันคุณตอนเที่ยง” ฉันจะรอคุณอยู่นอกประตูโรงเรียน”

ขณะที่เขากำลังจะส่งไป เขาก็จำได้ว่าเฉียวปิงปิงและหลิวซือหยูอายุเท่ากัน เขาอาจจะไม่สามารถเอาเปรียบเธอได้ถ้าเขากังวล

เธอลบเนื้อหาและค้นหาผู้ติดต่อของซงฮัน” ออกมาเดี๋ยวนี้ที่ประตูโรงเรียน!” เขาส่งไปแล้ว.

“โดยทันที!”

ซงฮันตอบกลับเร็วมาก เกือบวินาทีต่อมา ราวกับว่าเธอถือโทรศัพท์อยู่ในมือตลอดเวลา

จ้าวหยูหยิบเสื้อผ้ามาคลุมขาก่อนจะขับรถออกจากโรงเรียน..