ผู้คนค้นพบเกี่ยวกับฐานที่ฉันสร้างบนดวงจันทร์ - บทที่ 255

บทที่ 255: ซ่งฮัน

ผู้แปล: บรรณาธิการแปลเรือมังกร: แปลเรือมังกร

Zhao Yu รู้สึกประหลาดใจที่พบว่า Song Han มาถึงเร็วกว่าที่คาดและรอเขาอยู่ที่ทางเข้ามาระยะหนึ่งแล้ว

ซงฮันดูแต่งตัวเป็นผู้ใหญ่ โดยสวมถุงน่องสีดำ และร่างกายส่วนบนของเธอก็ดูรัดแน่น เผยให้เห็นกล้ามเนื้อที่กระชับของเธอ

ผู้หญิงที่สวยขนาดนี้!

Zhao Yu รู้สึกว่าเสื้อผ้าของเธอแทบจะไม่มีเธอเลย เขาขับรถไปข้างเธอทันที และประตูก็เปิดโดยอัตโนมัติ

“เข้าไป!”

เธอรีบเข้าไปข้างในหลังจากที่เธอยืนยันว่าเป็นจ้าวหยู

ขณะที่รถเริ่มเคลื่อนตัว Zhao Yu ก็ถามอย่างไม่เป็นทางการว่า “ปกติคุณแต่งตัวแบบนี้เหรอ?”

“ไม่” ซงฮันตอบ “คุณชวนฉันไปเที่ยว ดังนั้น 1 คนจึงกลับไปที่หอพักและเปลี่ยนชุดนี้” เธอไม่กล้าสวมชุดแบบนี้ที่โรงเรียน แต่เธอได้เตรียมชุดนี้ไว้ล่วงหน้า

Zhao Yu ถอนหายใจด้วยความโล่งอก กดคันเร่งแล้วมุ่งหน้าไปยังคฤหาสน์

หลังจากขับรถไปได้ไม่นาน ซงฮันก็พูดว่า “จ้าวหยู 1 คิดว่ามีรถตามเรามา”

Zhao Yu เหลือบมองกระจกมองหลังแล้วตอบอย่างไม่ใส่ใจว่า “เป็นคนของฉัน ไม่ต้องห่วง”

เธอเดาได้มากพอแล้ว แต่รู้สึกว่าความเงียบในรถหนักเกินไปและอยากจะเริ่มต้นการสนทนา

เธอคว้าโอกาสนี้ไว้และพูดต่อ “Zhao Yu ทำไมคุณถึงชวนฉันออกไปเที่ยว? คุณมีเจตนาอะไร”

“คุณ!”

เอช ครั้งที่สอง

Zhao Yu หัวเราะเบา ๆ “80,000 ต่อเดือน ข้อเสนอก่อนหน้าของคุณยังใช้ได้อยู่หรือเปล่า?”

ซงฮันรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แต่เธอตำหนิตัวเอง เธอไม่ได้เริ่มการทำธุรกรรมนี้ตั้งแต่แรกเหรอ?

“ก็ได้ แต่คุณต้องจ่ายเงินให้ฉันทั้งปีล่วงหน้า อย่างเป็นทางการเราจะถือเป็นแฟนและแฟนสาวอย่างเป็นทางการ”

“เงินไม่ใช่ปัญหา ชื่อความสัมพันธ์จะมีผลเมื่อฉันอยู่กับคุณเท่านั้น” Zhao Yu ตอบทันที

ซงฮันคิดถึงหลิวซือหยู และตระหนักว่าจ้าวอวี้แอบย่องไปด้านหลังของเธอ เธอผิดหวังเล็กน้อย เธอเคยคิดว่า Zhao Yu ทุ่มเทอย่างแท้จริง แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะไม่เป็นเช่นนั้น

“ตกลง!” ซ่งฮันเห็นด้วย

Zhao Yu เอื้อมมือไปที่ถุงน่องสีดำของเธอ

แต่ก่อนที่มือของเขาจะสัมผัสกัน ซงฮันก็คว้ามือของเขาไว้

“เงินอยู่ไหน?”

ฮ 11

Zhao Yu หมดคำพูด

“คุณคิดว่าฉันจะโกงคุณจริงๆเหรอ?”

ซงฮันดูจริงจัง “ร่างกายของฉันบริสุทธิ์ สิ่งเหล่านี้มีค่าเพียงครั้งแรกเท่านั้น”

1 จะรู้ได้อย่างไรว่าคุณบริสุทธิ์หรือไม่?

Zhao Yu บ่นภายใน ถ้าไม่ใช่เพราะเขาหงุดหงิดกับ Liu Siyu เขาคงไม่กระตือรือร้นที่จะพบกับซงฮันมากนัก

แน่นอนว่าซงฮันค่อนข้างมีเสน่ห์และมีหน้าอกที่ใจกว้างมากกว่าหลิวซือหยูก็มีส่วนด้วย

Zhao Yu รู้สึกว่าเธอหัวแข็งและถามว่า “หมายเลขบัญชีธนาคารของคุณคืออะไร”

ซงฮันล้วงเข้าไปในกระเป๋าของเธอโดยไม่ลังเลและดึงบัตรธนาคารออกมา

จ่าวหยูหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรออก ภายในไม่กี่นาที เขาก็วางสายและพูดว่า “โอนเงินแล้ว ตรวจสอบว่าคุณได้รับการแจ้งเตือนหรือไม่”

ซงฮันตรวจสอบโทรศัพท์ของเธอและเห็นการแจ้งเตือนเรื่องการฝากเงินจริง ๆ เมื่อคำนวณเลขศูนย์ทั้งหมดแล้วทำให้หัวใจเธอเต้นแรง

เธอลังเลแล้วพูดว่า “ช่วย… คุณช่วยไปส่งฉันที่ธนาคารได้ไหม? ฉันอยากจะตรวจสอบ”

“เอาล่ะ” จ้าวหยูตอบโดยวางมือลงบนขาของซงฮัน

คราวนี้เธอไม่ได้ต่อต้านเขา และ Zhao Yu ก็เริ่มสัมผัสเธอ

เขาไม่รู้ว่ามันเป็นภาพลวงตาหรือไม่ แต่เขารู้สึกว่าร่างกายของซงฮันดูเหมือนจะสั่นเทา

อย่างไรก็ตาม Zhao Yu ไม่สามารถใส่ใจกับเรื่องนี้ได้ เขาได้จ่ายเงินไปแล้ว ดังนั้นเขาจึงทำสิ่งที่ต้องทำ

ไม่นานเขาก็หยุดรถที่หน้าธนาคารและส่งสัญญาณให้ซองฮันรีบไป

ซงฮันรีบลงจากรถแล้วเดินไปที่ธนาคารด้วยรองเท้าส้นสูงของเธอ

เมื่อมองดูเงาของเธอ Zhao Yu ก็รู้สึกกระหายน้ำ

ประมาณสิบนาทีต่อมา ซงฮันก็เดินออกไปเปิดประตูรถ ดวงตาของเธอแดงก่ำราวกับว่าเธอเพิ่งร้องไห้

“คุณร้องไห้เพราะตื่นเต้นเหรอ?” จ้าวหยูพูดติดตลก

“สำหรับปีหน้า ฉันเป็นของคุณ พร้อมให้บริการทุกเมื่อ” ซงฮันฝืนยิ้มแล้วพูด

“ดี!”

Zhao Yu รู้สึกว่าเขาได้รับเงินอย่างคุ้มค่า กดคันเร่งแล้วขับออกไป โดยทิ้ง Huo Da Hai บอดี้การ์ดของเขาไว้ข้างหลัง

ไม่นานรถก็ขับกลับคฤหาสน์ Zhao Yu ไม่ได้หยุดอยู่ที่ประตูและเดินตรงไปยังที่อยู่อาศัยหลัก

“นั่งลงแล้วอย่าขยับ! ซงฮันกำลังจะลงจากรถเมื่อจ้าวหยูหยุดเขาไว้

หลังจากที่เขาลงจากรถเพียงลำพังเขาก็ตรงไปที่เบาะผู้โดยสารด้านหน้าแล้วเปิดประตู

จากนั้นเขาก็เปิดประตูด้านข้างของเธอแล้วอุ้มเธอขึ้น

“รองเท้าของฉัน…”

ทันทีที่เธอก้าวออกจากประตู รองเท้าส้นสูงของซงฮันก็หลุดออกโดยไม่ตั้งใจ

“สิ่งนี้ไม่สามารถตกได้!”

Zhao Yu หยุด นั่งยองๆ และชี้นิ้วให้ Song Han หยิบมันขึ้นมา

ซ่งฮันเอื้อมมือออกไปอย่างรวดเร็วและคว้ารองเท้าส้นสูงที่หลุดออกไป

Zhao Yu สูดกลิ่นหอมเข้าลึกๆ ก่อนที่จะอุ้ม Song Han เข้าไปในบ้าน

ซงฮันรู้แล้วว่าจ่าวหยูกำลังจะทำอะไร เธอกังวลมาก แต่เธอไม่กล้าขยับ เธอได้แต่หวังว่าสิ่งที่เกิดขึ้นต่อไปจะโรแมนติกกว่านี้อีกหน่อยและทำให้เธอมีความทรงจำที่ดี

ทันทีที่เธอเข้าไป ใบหน้าของซงฮานก็เปลี่ยนเป็นสีแดง มีหญิงสาวสามคนในชุดแม่บ้านกำลังทำความสะอาดห้องนั่งเล่น

เมื่อ Zhao Yu เข้ามา พวกเขาทั้งสามก็โค้งคำนับและตะโกนพร้อมกัน “สวัสดีครับอาจารย์…”

“ใช่!”

Zhao Yu เพิกเฉยต่อพวกเขาและอุ้ม Song Han ไปที่ห้องนอนที่ใกล้ที่สุดบนชั้นหนึ่ง

จิตใจของซ่งฮันว่างเปล่า เขาทำได้เพียงซ่อนศีรษะไว้ด้านหลังไหล่ของ Zhao Yu และแกล้งตาย

ไม่นานทั้งสองก็เข้าไปในห้องนอน

ก่อนที่ซงฮันจะคิดต่อไป เธอรู้สึกเหมือนถูกจ้าวหยูโยนขึ้นไปในอากาศ

“ทั้งหมด!”

เธอเพิ่งกรีดร้องเมื่อเธอถูกโยนลงบนเตียงในวินาทีถัดมา

ทันทีหลังจากนั้น เธอก็ค้นพบว่า Zhao Yu เป็นเหมือนหมาป่าที่หิวโหย ดวงตาของเขาเป็นสีเขียวราวกับว่าเขาจะเปลี่ยนไปในวินาทีถัดไป

“ปัง ~!”

ขณะที่เธออยู่ในอาการงุนงง กระดุมบนเสื้อผ้าของ Zhao Yu ก็ถูกฉีกออกด้วยพลังดึกดำบรรพ์

เขา…

ซงฮันมองเห็นวัตถุที่เขาไม่เคยเห็นตั้งแต่ยังเป็นเด็ก มันเป็นผู้ชายตัวใหญ่ที่เหนือจินตนาการ

ในวินาทีต่อมา Zhao Yu ก็กระโจนเข้าหาเธอ

ฉีก!

ผ้าขี้ริ้วปลิวไปทุกที่

ถุงน่องสีดำถูกซื้อและใส่มาสองสามครั้งก่อนที่จะถูกทิ้ง

เธออ้างได้ไหมว่ามันเป็นสิ่งแรกที่เธอมีในใจ

ด้วยความประหม่าที่ปกคลุมร่างกายของเธอเริ่มน้อยลงเรื่อยๆ แต่เธอก็ไม่สามารถหยุดมันได้

“ทั้งหมด!”

การแสดงออกของซงฮันบิดเบี้ยว เธอรู้สึกราวกับว่าโลกกำลังพังทลาย และน้ำตาก็ไหลอาบหน้าเธอ

ในเวลาต่อมา เธอเป็นเหมือนตุ๊กตาที่ได้รับความเมตตาจากผู้อื่น เธอจะนอนลง ยืนขึ้น และคุกเข่าลง

หลังจากรู้สึกเหมือนผ่านไปหนึ่งชั่วโมง ในที่สุด Zhao Yu ก็กลับมาสงบสติอารมณ์ได้ในที่สุด

“คือ… จบแล้วเหรอ?” เธอถาม..