ผู้คนค้นพบเกี่ยวกับฐานที่ฉันสร้างบนดวงจันทร์ - บทที่ 522

บทที่ 522: การเปลี่ยนแปลงที่ไม่คาดคิด (2)

ผู้แปล: การแปลเรือมังกร , ผู้เรียบเรียง: การแปลเรือมังกร

การโจมตีของ Zhao Yu ไม่สามารถทำลายการป้องกันได้แม้จะเต็มพลังแล้ว และหมูป่าก็ไม่แม้แต่จะหลบเลี่ยง

ในทางตรงกันข้าม Zhao Yu ไม่สามารถสิ้นเปลืองพลังงานและความแข็งแกร่งมากเกินไปเพื่อป้องกันการโจมตีของเขี้ยว และต้องหลบต่อไป

ตั้งแต่เริ่มการต่อสู้ Zhao Yu ตกอยู่ในความเสียเปรียบ เกือบจะสามารถป้องกันหมูป่าระดับผู้บังคับบัญชาได้อย่างอดทนเท่านั้น

ในสนามรบอีกแห่งหนึ่ง นักเรียนที่เหลืออีกหกสิบกว่าคนได้เริ่มการต่อสู้แบบเป็นความตายกับกลุ่มหมูป่าแล้ว

นักโทษสองคนที่นอนอยู่บนพื้นไม่ถูกโจมตีโดยสัตว์ประหลาด

นักโทษสองคนกำลังเล่นกันจนตาย

พวกเขาเสี่ยงที่จะไม่บอก Zhao Yu ว่าไม่ควรฆ่าสัตว์ประหลาดเหล่านี้

ไม่เช่นนั้นมันจะดึงดูดมอนสเตอร์ระดับผู้บัญชาการมากขึ้น

ตามหลักเหตุผลแล้ว การตกอยู่ในมือของสัตว์ประหลาดไม่ควรดีไปกว่าการตกอยู่ในมือของ Zhao Yu

แต่ในวงใน สัตว์ประหลาดเหล่านี้สามารถเพิ่มความแข็งแกร่งของพวกมันได้โดยการกินมนุษย์ที่มีชีวิต

โอกาสดังกล่าว แม้จะอยู่ในกลุ่มมอนสเตอร์ก็ตาม มีให้เฉพาะผู้บังคับการหรือมอนสเตอร์คลาสชั้นยอดเท่านั้น

สัตว์ประหลาดธรรมดาจะปฏิบัติตามคำสั่งเท่านั้น จะไม่ฆ่าเมื่อทำให้ผู้อื่นบาดเจ็บสาหัส และไม่กล้ากลืนกินมนุษย์ที่ตายแล้ว

พวกเขาเชื่อว่าตราบเท่าที่พวกเขาตกอยู่ในเงื้อมมือของสัตว์ประหลาด พวกเขาควรจะสามารถอยู่ได้จนกว่าแปด Desolations Alliance จะมาถึง

“เลขที่-!”

นักเรียนคนหนึ่งถูกล้อมรอบและโจมตีโดยสัตว์ประหลาดสี่ตัวและถูกสังหารทันที

สถานการณ์เริ่มเลวร้ายลง โดยจำนวนมอนสเตอร์เพิ่มขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งมอนสเตอร์คลาสชั้นสูงที่ไม่สามารถหยุดยั้งได้ บังคับให้เสี่ยวเสี่ยวหลงและนักสู้ระดับธรณีประตูอื่น ๆ ต้องล่าถอยอย่างต่อเนื่องและปฏิรูปแนวป้องกันของพวกเขา

หลังจากนั้นอีก 15 นาที มีผู้เสียชีวิตมากกว่าสิบคน หลายคนได้รับบาดเจ็บสาหัสจนลุกไม่ได้

ตามที่นักโทษทั้งสองคิด สัตว์ประหลาดไม่ได้ฆ่าผู้ที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสและล้มลงกับพื้น แต่หันไปโจมตีผู้อื่นแทน

“Zhao Yu เราไม่สามารถทนได้อีกต่อไป!”

“ใครก็ตามมีความคิดที่จะพัฒนา!”

“ให้ตายเถอะ ยังมีอีกมาอีก! จ้าวหยู! เราไม่สามารถเอาชนะพวกเขาทั้งหมดได้! เสี่ยวเสี่ยวหลงตะโกนเสียงดัง ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยบาดแผลมากมาย เห็นได้ชัดว่าได้รับบาดเจ็บสาหัส

Zhao Yu หลบการโจมตีของผู้บัญชาการสัตว์ประหลาดและตระหนักว่าสถานการณ์นั้นน่ากลัวมาก

จะทำอย่างไร?!

เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “วิ่งไปทางใต้!

เมื่อเปรียบเทียบกับการกลับไปยังพื้นที่มือใหม่และดึงดูดมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งยิ่งขึ้น การผ่านวิกฤตในปัจจุบันเป็นสิ่งสำคัญที่สุด เมื่อได้ยินดังนั้น คนอื่นๆ ก็รีบช่วยเหลือผู้บาดเจ็บถอยกลับไปทางใต้ ทิ้งศพไว้หลายสิบศพ และหลบหนีไปทางทิศใต้ของถนนเขตแดนในที่สุด

มอนสเตอร์หยุดตามทางเมื่อไปถึงถนนเขตแดน ราวกับว่ามีข้อจำกัดบางอย่างที่ขัดขวางไม่ให้พวกมันเข้าไปได้ตามต้องการ

Zhao Yu เปิดใช้งาน Lightfoot ของเขาทันทีและสลัดหมูป่าผู้บังคับบัญชาได้อย่างง่ายดาย เขารีบวิ่งไปหาคนที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสสองสามคนที่อยู่บนพื้น

เมื่อพระองค์ทรงผ่านเชลยทั้งสองคนนั้นไปแล้ว พระองค์ก็ทรงประหารพวกเขา

เมื่อทั้งสองคนเสียชีวิต ทั้งสองคนก็สูญเสียกันทั้งคู่ พวกเขาไม่เข้าใจว่าทำไม Zhao Yu ถึงฆ่าพวกเขา

Zhao Yu ไม่ได้โง่ เห็นได้ชัดว่าสัตว์ประหลาดเหล่านี้ถูกดึงดูดโดยสัตว์ประหลาดที่เขาฆ่าไปก่อนหน้านี้

กับดักประเภทนี้ควรถือเป็นสามัญสำนึกในวงใน แต่คนสองคนนี้จงใจซ่อนมันไว้ ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้พวกเขาประสบปัญหา หลังจากนั้น จ้าวหยูก็ดึงนักเรียนที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสสองคนขึ้นมา และใช้ก้าวเท้าปีศาจและตีนแสงเพื่อหลบการโจมตีของหมูป่า เขาหลบหนีไปทางทิศใต้ของถนนเขตแดนและพบกับคนอื่นๆ

หลังจากการต่อสู้ครั้งนี้ จำนวนผู้คนที่เดินทางไปกับพวกเขาลดลงอีกครั้ง เหลือเพียงประมาณ 30 คน และมากกว่าครึ่งเป็นเด็กผู้หญิง ท้ายที่สุดแล้ว เด็กผู้หญิงเหล่านี้อ่อนแอที่สุดและมีผู้เสียชีวิตมากที่สุดในการต่อสู้ “พี่หยู ยังมีคนอีกสามคนที่นั่นที่ยังไม่ตาย… ทันทีที่เขากลับมา เซียวเสี่ยวหลงก็รีบชี้ไปที่สนามรบ จ้าวหยูมองเห็นมันโดยธรรมชาติ แต่เขามีเพียงสองมือและสามารถช่วยคนได้ครั้งละสองคนเท่านั้น

เขาวางชายที่ได้รับบาดเจ็บทั้งสองคนลง หันหลังกลับ และรีบวิ่งเข้าไปในฝูงสัตว์ร้าย

ในสนามรบ ผู้บัญชาการสัตว์ประหลาดเข้าใจความตั้งใจของ Zhao Yu และกลืนนักเรียนคนหนึ่งลงไป มอนสเตอร์ชั้นยอดอีกสองตัวกลืนนักเรียนอีกสองคนเข้าไป

เมื่อเห็นฉากนี้ทุกคนก็อกหัก

Zhao Yu ก็รู้สึกเสียใจมากเช่นกัน เขาสะสมพลังงานและคำรามด้วยความโกรธก่อนที่จะปล่อยท่าสังหารของวิชาดาบพายุ

“พายุไซโคลนสแลช!”

วินาทีถัดมา ลมแรงก็พัดเข้ามา

หมูป่าตรงหน้าเขาถูกตัดเป็นชิ้น ๆ ทันทีและไม่อาจตายได้อีกต่อไป

“คำราม-!”

ผู้บัญชาการหมูป่าพุ่งตรงไปยัง Zhao Yu

” F * ck แม้ว่าฉันจะเอาชนะคุณไม่ได้ แต่ฉันก็จะโค่นคนของคุณทั้งหมด! Zhao Yu หลบการโจมตีของผู้บัญชาการหมูป่าในขณะที่โจมตีมอนสเตอร์ระดับปกติและระดับสูงอื่นๆ

ด้วยความแข็งแกร่งของเขาในฐานะนักสู้ขั้นสุดยอด ไม่มีใครสามารถหยุดเขาได้ ไม่ต้องพูดถึงจรรยาบรรณการต่อสู้ของเขา ทุกครั้งที่เขาโจมตี สัตว์ประหลาดจะต้องตายอย่างแน่นอน

ฉากนี้ทำให้ผู้บังคับบัญชาหมูป่าวิตกกังวลจนคำรามซ้ำแล้วซ้ำเล่าและพุ่งเข้าใส่อย่างต่อเนื่อง

น่าเสียดายที่ร่างกายของมันใหญ่เกินไป แม้ว่าความเร็วของมันจะไม่ได้ช้า แต่ความยืดหยุ่นของมันก็ต่ำเกินไป ไม่ว่ามันจะไล่ตาม Zhao Yu อย่างไร มันก็ไม่สามารถโจมตี Zhao Yu ได้

ในเวลาเพียงไม่กี่นาที สัตว์ประหลาดธรรมดาและระดับสูงมากกว่า 30 ตัวก็ตายภายใต้ดาบของเขา

ขณะที่ Zhao Yu อยู่ท่ามกลางการฆ่า เขาก็ตระหนักได้ว่าผู้บัญชาการหมูป่าไม่ได้ไล่ตามเขาอีกต่อไป

เขาหันกลับไปและเห็นว่าสัตว์ประหลาดกำลังเล็งมาที่เขา

ออร่าพลังงานเริ่มก่อตัวรอบๆ สัตว์ประหลาด

เทคนิคศิลปะการต่อสู้!?

Zhao Yu เพียงรู้สึกถึงความกังวลใจที่พุ่งเข้ามาในหัวใจของเขา

เขาไม่สนใจเรื่องการฆ่ามอนสเตอร์อีกต่อไป เขาเปิดใช้งาน Lightfoot และเริ่มถอยกลับอย่างรวดเร็ว

เขาพุ่งออกไปหลายสิบเมตร ก่อนที่เขาจะกลับไปทางใต้ของถนนเขตแดน ก็มีเสียงนกหวีดอันแหลมคมเข้ามาหาเขาจากด้านหลัง

“คำราม-!”

ตามเสียงคำรามของผู้บัญชาการหมูป่า เขี้ยวก็พุ่งเข้ามาราวกับสายฟ้า

Zhao Yu สามารถหลบเลี่ยงได้เพียงขั้นตอนหลอกๆ ของเขาเท่านั้น

ในวินาทีต่อมา ไหล่ขวาของเขาถูกแทงทะลุ และหลุมเลือดที่หนาเท่ากับชามก็ปรากฏขึ้น

“พัฟ~!”

จ้าวหยูกระอักเลือดออกมาเต็มปากทันที แต่เขาไม่กล้าที่จะหยุด เขาบังคับตัวเองให้ทนต่ออาการวิงเวียนศีรษะและรีบวิ่งไปที่ถนนเขตแดน

ที่อีกด้านหนึ่งของถนน เสี่ยวเสี่ยวหลงและคนอื่น ๆ ก็เห็นสถานการณ์ของจ้าวหยูเช่นกัน การเพิ่มระดับเกณฑ์บางอย่างได้รีบออกไปเพื่อสนับสนุน Zhao Yu

สัตว์ประหลาดข้างถนนดูเหมือนจะรู้ว่าอาการของ Zhao Yu นั้นวิกฤต และพวกเขาก็เริ่มตั้งข้อหาแก้แค้นเขา

[Do you wish to spend 2 Technology Points to heal your injuries?!]

ใช่!

แม้ว่าอาการบาดเจ็บจะดูร้ายแรง แต่โชคดีที่มี Super Brain

วินาทีต่อมา ความรู้สึกเหมือนพลังงานสีขาวเข้าสู่ร่างกายของเขาและรูขนาดใหญ่ที่ไหล่ขวาของเขาได้รับการซ่อมแซมอย่างรวดเร็ว

ในชั่วพริบตา อาการบาดเจ็บของเขาก็หายเป็นปกติ

Zhao Yu ยังคงเคลื่อนไหวตามเขี้ยวที่ทำให้เขาได้รับบาดเจ็บติดกับต้นไม้ และดึงเขี้ยวออกมา

เมื่อหันศีรษะไป เขาเห็นดวงตาของผู้บัญชาการสัตว์ประหลาดเต็มไปด้วยความประหลาดใจ ดูเหมือนไม่คาดคิดว่า Zhao Yu จะรอดจากกระบวนท่าสังหารของมัน จากนั้น มันเห็น Zhao Yu หยิบเขี้ยวของมันขึ้นมา สร้างความโมโหราวกับว่าเส้นชีวิตของมันถูกพรากไป

วินาทีถัดมา ความรู้สึกที่ถูกล็อคไว้ก็กลับมาอีกครั้ง

หัวใจของ Zhao Yu ตึงเครียด เมื่อตระหนักว่าผู้บัญชาการหมูป่าจะโจมตีเขาอีกครั้ง ถ้ามันเล็งไปที่หัวของเขา แม้แต่สมองชั้นยอดก็อาจไม่สามารถช่วยเขาได้ Zhao Yu ไม่กล้าอยู่และรีบหนีไปที่ถนนเขตแดน ความรู้สึกของการถูกล็อคยังคงอยู่ข้างหลังเขา

อาจเนื่องมาจากระยะทางที่ไกลเกินไป สัตว์ประหลาดจึงไม่มั่นใจในการยิง และกังวลว่าจะสูญเสียเขี้ยวอีกข้างของมันเช่นกัน

เมื่อถอยกลับไปยังถนนเขตแดนอย่างปลอดภัย ในที่สุด Zhao Yu ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก อย่างไรก็ตาม ด้วยการคุกคามของเขี้ยว เขาจึงไม่กล้าออกไปอีก ด้านนอกถนนเขตแดน ผู้บัญชาการสัตว์ประหลาดยังคงปิดตัวเข้ามา Zhao Yu และคนอื่น ๆ ยังคงล่าถอย โดยขยายระยะห่างระหว่างพวกเขาให้กว้างขึ้น หลังจากหยุดห่างออกไปสองสามร้อยเมตร กลุ่มก็หันไปมองฝูงสัตว์ประหลาดหมูป่าที่อยู่เต็มถนนเขตแดน

“ฉันต้องล้างแค้นพวกมัน สังหารสัตว์ประหลาดพวกนี้!” เสี่ยวเสี่ยวหลงกล่าวอย่างดุเดือด -เมื่อเราแข็งแกร่งขึ้น เราจะเปลี่ยนพวกมันทั้งหมดให้เป็นบาร์บีคิว!” Zhao Yu หายใจเข้าลึก ๆ และพยักหน้า

หลังจากที่พวกเขาทั้งหมดกล้าแสดงออกเมื่อเห็นว่าสัตว์ประหลาดหมูป่าไม่กล้าเข้ามาจริงๆ ความกังวลอีกอย่างหนึ่งติดอยู่ในใจพวกเขา

“พี่หยู นักโทษสองคนนั้นบอกว่าเราไม่ควรกลับมา ไม่งั้นสัตว์ประหลาดจะมาโจมตีเรา…”

“โดยเฉพาะนักสู้ระดับสุดยอด พวกเขาจะดึงดูดสัตว์ประหลาดระดับราชา…”

“ตอนนี้เราจะทำอย่างไร?!”

Zhao Yu ในฐานะนักสู้ขั้นสุดยอด ได้หลบหนีภายใต้แรงกดดันของกลุ่มสัตว์ประหลาดผู้บังคับบัญชา

ในเวลานี้เขาก็สับสนเช่นกัน

มอนสเตอร์หมูป่าเป็นเพียงมอนสเตอร์ระดับผู้บัญชาการเท่านั้น หากมอนสเตอร์ระดับราชาปรากฏตัวขึ้น เขาจะต้านทานมันและกลุ่มของมันได้จริงหรือ!

Zhao Yu คิดว่า Xiao Xiao Long และคนอื่น ๆ กลับมาก่อนหน้านี้แล้วถามว่า “ครั้งสุดท้ายที่พวกคุณกลับมาใช้เวลานานเท่าไหร่!” “ประมาณเจ็ดหรือแปดชั่วโมง…” เสี่ยวเสี่ยวหลงเล่า

“ดีเลย อย่างน้อยเจ็ดชั่วโมงก็ไม่ควรมีสัตว์ประหลาดไล่ตามเรา…”

“ไปหาทีมหลักตอนนี้แล้วออกจากพื้นที่มือใหม่โดยเร็วที่สุด…”

คนอื่นๆ ต่างก็รู้สึกว่าตราบใดที่พวกเขาหนีออกจากพื้นที่มือใหม่ก่อนที่มอนสเตอร์ระดับราชาจะโจมตี ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร อย่างไรก็ตาม Zhao Yu ไม่ได้มองโลกในแง่ดีเหมือนคนอื่นๆ เขามีความกังวลบางอย่าง หากมอนสเตอร์ระดับราชาสามารถหลบเลี่ยงได้ง่ายมาก ดูเหมือนไม่จำเป็นที่กองกำลังหลักอื่น ๆ จะต้องอยู่ห่างจากถนนเขตแดน