ผู้คนค้นพบเกี่ยวกับฐานที่ฉันสร้างบนดวงจันทร์ - บทที่ 54

บทที่ 54: ทำไมฉัน Zhao Yu ต้องอธิบายให้คนอื่นฟังถึงสิ่งที่ฉันทำ?

ผู้แปล: บรรณาธิการแปลเรือมังกร: แปลเรือมังกร

“นาย. จ้าวหยู!

หญิงสาวร่างเล็กที่มีดวงตากลมโตยืนอยู่ต่อหน้า Zhao Yu

เขาเคยเห็นผู้หญิงคนนี้มาก่อน!

ในระหว่างการสนทนาของ Zhao Yu กับ Liu Ning เขาใช้ประตูหลังที่นาฬิกาสัมผัสโฮโลแกรมทิ้งไว้เพื่อสังเกตเหตุการณ์ ผู้หญิงคนนั้นอยู่ที่ฐานในขณะนั้น

อย่างไรก็ตาม Zhao Yu แสร้งทำเป็นไม่รู้จักเธอและถามด้วยสีหน้างุนงง “คุณเป็นใคร!”

“ฉันชื่อหวังต้าเยว่ 1 ฉันกำลังทำงานให้กับสหพันธ์โลก…”

Wang Dayue ด้วยสีหน้ารู้สึกผิดขอโทษ “นาย Zhao Yu ฉันขอโทษคุณ…”

“ขอโทษ?” Zhao Yu ผงะมาก โดยไม่เข้าใจว่าเธอหมายถึงอะไร

“ ก็ตอนที่คุณกำลังคุยกับพันเอกชู มี 1 คนอยู่ที่นั่น…”

“ฉันรู้สึกว่าคุณเป็นคนลึกลับ มีนิสัยเป็นเอกลักษณ์ที่ทำให้ฉันหลงใหล ฉันอยากรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับคุณ…”

“ฉันก็เลยแอบไปสืบและบังเอิญเจออะไรบางอย่าง…”

“แล้ว 1 ก็ถามเพื่อนร่วมชั้นของคุณเกี่ยวกับคุณ…”

“หลังจากนั้นยิ่งคิดในสิ่งที่ทำก็ยิ่งรู้ว่ามันผิด ฉันขอโทษ คุณสามารถตัดสินใจได้ว่าคุณต้องการการลงโทษอะไรสำหรับฉัน…”

หลังจากพูดอย่างนั้น หวังต้าเย่วก็เริ่มทำสิ่งหนึ่งที่เธอเก่งและหลั่งน้ำตา

เธอสอบสวนฉันเหรอ!

Zhao Yu ขมวดคิ้วเล็กน้อย เมื่อเขาตัดสินใจที่จะเปิดเผยตัวเองด้วยตนเอง เขาก็คาดหวังไว้แล้วว่าวันนี้จะมาถึง แต่เขาไม่คาดคิดว่าจะถูกสอบสวนในลักษณะนี้

“คุณเจอเพื่อนร่วมชั้นคนไหนของฉัน”

“หวังเฉียน…”

“เธอบอกอะไรคุณบ้าง”

“เธอบอกว่าคุณทำงานหนัก…”

หลังจากฟังแล้ว Zhao Yu ก็ตกตะลึง ตามคำอธิบายของ Wang Dayue ที่ “ได้ยิน” จากเพื่อนร่วมชั้นของเขา เขาเป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบไม่มีข้อบกพร่อง เห็นได้ชัดว่าเธอโกหกเกี่ยวกับสิ่งที่เธอได้ยิน

“นาย. Zhao Yu การ์ดใบนี้เป็นเงินสินสอดที่ฉันเก็บเอาไว้ ถ้าคุณไม่รังเกียจ ฉันยินดีชดเชยให้คุณ…”

เมื่อมองดูผู้หญิงที่น่าสงสารตรงหน้าเขา Zhao Yu ก็คาดเดาในใจว่าความจริงอาจไม่เป็นไปตามที่เธออธิบาย

บางทีเจ้าหน้าที่อาจสอบสวนเขาแต่กลัวไม่พอใจหากเขารู้ จึงพบแพะรับบาป

“มากับฉัน.”

Zhao Yu กล่าวและเดินไปข้างหน้า

หวัง ต้าเยว่ค่อนข้างกลัวและไม่รู้ว่าจ้าวหยูจะพาเธอไปที่ไหน

แต่สำหรับตอนนี้เธอทำได้แค่ติดตามเขาเท่านั้น

เธอไม่อยากมา แต่พันเอกชูขอให้เธอมา บัตรนี้เป็นของเธอเอง แต่เงินได้รับการอนุมัติจากด้านบนเป็นจำนวนหนึ่งพันล้าน

เมื่อเดินผ่านโรงแรมแห่งหนึ่ง หวังต้าเย่วรู้สึกกังวล ใครจะรู้ว่า Zhao Yu จะเข้าไปจริงๆ

ไม่นะ…

1 ควรทำอย่างไร!

เช่นเดียวกับที่ Wang Dayue กังวลว่า Zhao Yu จะทำอะไรกับเธอ

“อินเตอร์เน็ตคาเฟ่อยู่ชั้นไหน”

สวัสดี. อินเตอร์เน็ตคาเฟ่อยู่ที่ชั้นแปด!”

Zhao Yu พยักหน้าและเดินไปที่ลิฟต์

หวัง ต้าเยว่ ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง โดยคิดว่าเธออาจได้ยินผิด จนกระทั่งจ้าวหยูหันกลับมามองเธอ และเธอก็เดินตามไปอย่างมีความสุข

เมื่อมาถึงร้านอินเทอร์เน็ต Zhao Yu ได้ให้ Wang Dayue ใช้บัตรประจำตัวของเธอเพื่อเปิดคอมพิวเตอร์

Zhao Yu ลงชื่อเข้าใช้บัญชี QQ ของเขาและพยายามเข้าร่วมกลุ่ม “Youth Fades, Time Does not”

ทันทีที่เขาส่งคำขอ มันก็ได้รับการอนุมัติในหนึ่งวินาที

เมื่อเปิดแชทกลุ่ม มีข้อความมากกว่า 99 ข้อความแล้ว

Zhao Yu อ่านบางส่วนและข้อความส่วนใหญ่ในกลุ่มเกี่ยวข้องกับผลิตภัณฑ์หลักสามรายการ

“รถลอยแม่เหล็ก คันละสิบล้าน โอ้พระเจ้า ใครจะไปได้ขนาดนั้น!”

“สิ่งนี้ออกแบบมาเพื่อคนรวยโดยเฉพาะใช่ไหม!”

เขาต้องการพูดคุยสักหน่อย แต่เขาก็หมดความสนใจทันทีที่เห็นข้อความประเภทที่พวกเขาจดไว้

เขาพูดอะไรได้บ้าง? เขาบอกได้ไหมว่ารถยนต์ maglev เป็นผลิตภัณฑ์ที่ลดระดับลงจริง ๆ ?

เขาจะบอกกับพวกเขาได้ไหมว่าผลิตภัณฑ์หลักทั้งสามชิ้นเป็นผลงานของเขา?

หรือเขาจะพูดได้ว่าเขาสามารถทำลายโลกได้ตลอดเวลา!

เป็นเวลานานแล้วที่เขากลับมา แต่เมื่อมาถึง เขาก็ตระหนักว่าไม่มีอะไรและไม่มีใครควรค่าแก่การพลาดไป

ไม่มีครอบครัว เพื่อน หรือคนรัก!

ด้วยการถอนหายใจ Zhao Yu ก็ปิดคอมพิวเตอร์และเหลือบมองกล้องวงจรปิดในร้านอินเทอร์เน็ต

เขาพูดอย่างเย็นชา “1’11 ปล่อยคุณไปคราวนี้ แต่อย่าให้มันเกิดขึ้นอีก”

“ ใช่ ใช่ ขอบคุณคุณ Zhao ฉันจะไม่ทำอีก…” หวัง ต้าเยว่ พยักหน้าซ้ำๆ โดยไม่รู้ว่าคำพูดของ Zhao Yu มุ่งตรงไปที่บุคคลที่อยู่หลังกล้องวงจรปิด

ณ ฐานแห่งหนึ่งในเมืองฉางอัน

ในห้องโถงที่เต็มไปด้วยจอภาพนับพันจอ โดยมีพนักงานโดยเฉลี่ยหนึ่งคนนั่งอยู่หน้าจอภาพทุกๆ สามจอ

ใกล้กับใจกลางเมือง พันเอก Chu ได้ยินคำพูดของ Zhao Yu ที่ถ่ายทอดทางอากาศ และอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจด้วยความโล่งอก

เมื่อ Zhao Yu กล่าวคำพูดของเขา ในที่สุดเขาก็แน่ใจว่าเขายกโทษให้พวกเขาที่มองย้อนกลับไปในอดีตของเขา

หลังจากแยกทางกับ Wang Dayue แล้ว Zhao Yu ก็ขึ้นยานอวกาศและออกจากโลกอย่างรวดเร็ว

“ลุงดา กล้องวงจรปิดจาก Earth สามารถตรวจสอบฉันได้ตลอดเวลาหรือไม่? มีวิธีที่จะปิดกั้นพวกเขาหรือไม่”

“มีสามวิธี หนึ่งคือรอจนกว่าคลื่นรบกวนแม่เหล็กไฟฟ้าจะหายไป จากนั้นฉันจะสามารถแทรกซึมอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ทั่วโลกและใช้เทคโนโลยีเพื่อทำให้คุณหายไปจากกล้องของพวกเขา…”

“วิธีที่สองจำเป็นต้องสร้างตัวบล็อกสัญญาณแสงแบบพกพา…”

“วิธีที่สามคือการสร้างซูเปอร์คอมพิวเตอร์และส่งมันเข้าไปภายในโลก โดยเชื่อมต่อกับเครือข่ายแบบมีสาย…”

ยกเว้นวิธีแรก อีกสองวิธีจะต้องใช้คะแนนเทคโนโลยีบางอย่าง ซึ่ง Zhao Yu ลังเลที่จะใช้จ่าย

“ลืมมันซะ กลับไปที่ดวงจันทร์กันเถอะ จนกว่าสัญญาณแม่เหล็กไฟฟ้าจะกลับคืนมา ฉันจะไม่ไปโลกตอนนี้!”

Zhao Yu โบกมือส่งสัญญาณให้ลุง Da หยุดพูด

การเดินทางมายังโลกครั้งนี้ถือเป็นประสบการณ์ที่ดีสำหรับเขา โดยมีทั้งเรื่องดีและร้ายเกิดขึ้นในเวลาเดียวกัน

ส่วนที่ดีก็คือมันทำให้เขาได้สัมผัสถึงบรรยากาศของโลกมนุษย์อีกครั้ง

ส่วนที่ไม่ดีก็คือ Zhao Yu ตระหนักว่าเขาไม่ใช่มนุษย์โลกอีกต่อไป

ด้วยสถานการณ์ปัจจุบันของเขา เขาไม่สามารถมีชีวิตรอดบนโลกได้เหมือนเมื่อก่อน

นอกจากนี้ เขาไม่ชอบถูกจับตามอง… ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม

สี่ชั่วโมงต่อมา ยานอวกาศได้ลงจอดที่ฐานดวงจันทร์

“ในที่สุดก็กลับบ้าน!”

เมื่อเข้าไปในฐาน Zhao Yu รู้สึกผ่อนคลายและเป็นอิสระ แม้แต่การหายใจของเขาก็รู้สึกสบายมากกว่าตอนที่เขาอยู่บนโลก

“ยินดีต้อนรับกลับบ้าน!” ลุงดาและหุ่นยนต์ตัวอื่นๆ ยืนเรียงกัน ยิ้มให้เขา

ท่ามกลางสีหน้าประหลาดใจของพวกเขา Zhao Yu ก็กอดพวกเขาไว้

“พวกคุณทุกคนคือครอบครัวของผม…”

“ผู้บัญชาการ ฉัน…”

คนอื่นๆ สบายดี แค่มีความสุข แต่ลุงดาตื่นเต้นเป็นพิเศษ เสียงของเขาเต็มไปด้วยอารมณ์เล็กน้อย

เมื่อเห็นปฏิกิริยาของลุงดา Zhao Yu ก็รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย

เขาไอและถามว่า “การอัพเกรดสถาบันวิจัยเหล่านั้นเสร็จสิ้นแล้วหรือยัง?”

เมื่อเห็นความลำบากใจของ Zhao Yu ลุง Da ก็รีบฟื้นคืนความสงบและตอบว่า “ใช่ การอัพเกรดเสร็จสิ้นแล้ว ในช่วงเวลาที่เราไม่สามารถติดต่อคุณได้ ฉันได้ติดตั้งระบบป้องกันดวงจันทร์…”

“ทำได้ดีมาก คุณเร็วเข้า!” Zhao Yu พยักหน้าและถามว่า “ตอนนี้โลกภายนอกไม่สามารถมองเห็นดวงจันทร์ได้หรือไม่”

“ใช่ เราจะทำสำเนาสำรองของสัญญาณแม่เหล็กไฟฟ้าที่เข้ามา และส่งสัญญาณดั้งเดิมไปตามวิถีก่อนหน้า เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีช่องโหว่เหลืออยู่…”

“จะเกิดอะไรขึ้นถ้ามีคนใช้กล้องโทรทรรศน์?”

“พวกเขาจะเห็นแต่ภาพเมื่อห้าปีที่แล้วเท่านั้น…”

ขณะที่ลุงดาพูด เขาก็แสดงภาพสามมิติ แสดงให้เห็นหน้าจอสีขาวนวลที่ห่อหุ้มน่านฟ้าของดวงจันทร์

“หน้าจอนี้โปร่งใส เพิ่ม 1 สีเพียงเพื่อช่วยให้คุณเข้าใจ มันถูกปล่อยออกมาจากระบบป้องกันที่อยู่เหนือพื้นผิวประมาณ 200 กิโลเมตร…”

“ตราบใดที่คนนอกอยู่นอกหน้าจอนี้ พวกเขาจะไม่สามารถมองเห็นสถานการณ์ที่แท้จริงของเราได้ด้วยตาเปล่าหรือวิธีทางสายตาอื่น ๆ!”

Zhao Yu พยักหน้าและกล่าวว่า “ในกรณีนี้ เราสามารถขยายฐานตอนนี้ได้หรือไม่”

ก่อนหน้านี้พวกเขาเก็บฐานไว้ใต้ดินเพราะกลัวว่าจะใช้อุปกรณ์ตรวจจับเนื่องจากพวกเขาไม่รู้ตำแหน่งของพวกมัน

พวกเขากลัวว่าเทคโนโลยีการตรวจจับที่เขาพัฒนาขึ้นนั้นต่ำเกินไป และจะดึงดูดศัตรูแทนที่จะค้นหาพวกมัน

ตอนนี้เมื่อรู้ว่าพวกมันอยู่บนดวงจันทร์และระบบป้องกันดวงจันทร์ก็เข้าที่ ฐานจึงสามารถพัฒนาได้อย่างกล้าหาญมากขึ้น

“เราสามารถขยายมันได้ ฉันได้เตรียมแผนการก่อสร้างลำดับความสำคัญไว้แล้ว คุณอยากเห็นมันตอนนี้ไหม?”

“เราจะคุยกันเรื่องนี้ทีหลัง…” จ้าวหยูโบกมือแล้วพูดว่า “ระบบป้องกันโลกพร้อมหรือยัง?”

ตอนนี้ฝ่ายของพวกเขาปลอดภัยแล้ว แต่โลกยังคงส่งสัญญาณสู่อวกาศอยู่ตลอดเวลา ก็ควรที่จะปกป้องมันเร็วกว่าในภายหลัง

“พร้อมแล้ว แต่ไม่กล้าส่งยานอวกาศไปติดตั้ง…”

ลุงดาลังเล รู้สึกวิตกเล็กน้อยแล้วถามว่า “เราควรแจ้งให้โลกทราบไหม”

เมื่อเห็นความระมัดระวังของลุงดา Zhao Yu ก็รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย

ท้ายที่สุดแล้ว ลุงต้าเคยต้องการที่จะทำลายโลกโดยไม่ลังเลใจ

แต่ตอนนี้ เนื่องจากการเชื่อมต่อกับโลกของเขา สถานการณ์จึงเปลี่ยนไป

เขารู้สึกไหมว่ามนุษย์โลกมีความสำคัญมากกว่าคนของเขาเอง?

Zhao Yu ถอนหายใจ

หากมีสิ่งใด เขาก็เข้าใจว่าการเดินทางมายังโลกของเขาได้สร้างปัญหาใหญ่ให้กับลุงต้าและคนอื่นๆ

“ ลุงดานี่คือบ้านของฉัน คุณทุกคนคือครอบครัวของฉันเข้าใจไหม”

“ผู้บัญชาการ…” ดูเหมือนลุงดาจะพูดอะไรไม่ออก

Zhao Yu พูดอย่างแน่วแน่ว่า “ไม่จำเป็นต้องแจ้งให้ Earth ทราบเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพิ่งทำการติดตั้งต่อ.. ทำไมฉัน Zhao Yu ต้องอธิบายให้คนอื่นฟังถึงสิ่งที่ฉันทำ”